بس که در این شب خونین...
برزین آذرمهر
بس که در این شب خونین...
آسمان آبی نیست،
سرخابی ست؛
ماه با نیزه ی نوری باریک
می خلاند شرری در تن ِ کوه،
کوه با پیکرهای سخت ترک خورده، ز تب
شیهه بر می کشد اندر دل ِ شب،
پشت کوهانه ی کوه ِ جادو
نعره هایی ز ستوه دریاست...
دل مجروح زمین
لیک غمین،
چون دل ِ من خونی است،
هر چه را
در هر جا
می بیند،
در تب و دهشت سرخی ست
فرو
هر دلی در هر جا
گویی سخت،
یا
به سوگی ست فرو رفته و
یا
زیر آوار ِ شکنجی
مدفون...
بس که در این شب ِ خونین
یکریز،
مثل باران از ابر،
مثل شبنم از گل،
ازدم ِ تیغ ِجنون،
خون قلب ِ عاشق،
قطره
قطره
به زمین
می ریزد!
برزین آذرمهر
منبع:پژواک ایران