صفحات مجازی خبرگزاریها را که ورق می زنیم به ماهیت آخوند جماعت بیشتر پی می بریم.

بنا به گزارشی که امروز (8 اردیبهشت 92) در سایت مهر منتشر شده رفسنجانی اعلام می کند که "نمي گويم نمي آيم / با اسرائيل سر جنگ نداريم/ احمدی نژاد بخشدار من بود"، و با شرمندگی موذیانه به مخالفین خود پیام می دهد که "يعني اينكه در كشور ديگر مردي توانمند نيست"، و در آخر به نکته حساسی اشاره می کند "ما با اسرائيل سر جنگ نداريم." این نکته از دو جهت حائز اهمیت است. اول اینکه دم اسرائیل را که شاخ و شانه برای حمله نظامی می کشد، را دیده و می گوید راه برای مذاکره باز است، و قصد نابودی اسرائیل در دستور کار نظام اسلامی نیست. دوم اینکه، ایشان، بعنوان رئیس مجلس تشخیص مصلحت نظام، و کاندیدای ریاست جمهوری، از واژه "اسرائیل" استفاده کرده، و درب واژه هایی مثل "رژیم صهیونیستی"، و یا "رژیم اشغالگر" را گل می گیرد. جالب اینکه، فقط رفسنجانی نیست که به اسرائیل چراغ سبز می دهد و به دنبال رفع و رجوع کج فهمی ها است، حداد عادل، رئیس فراکسیون اصولگرایان مجلس و عضو ائتلاف 2+1 که مورد حمایت خامنه ای هم است، امروز به ایسنا می گوید "موافق طرح این موضوع به گونه‌ای که آقای احمدی‌نژاد مطرح کرد، نبودم، موافق این نبودم که آقای احمدی‌نژاد اصل هولوکاست را انکار کند چون ما از انکار هولوکاست سودی نبردیم".

به جمله آخر توجه کنیم. حداد و اکبر و محمد و حسن حرفشان یکی است، کدام بیایند سر کار بیشتر "سود" دارد. برای کی؟ بطور حتم منظورشان خلق ستمدیده نیست. طبق معمول منظور جیب مبارک خود، و شیطان بزرگ و همان صهیونیسم جهانی است که این آخوندها 34 سال علیه آن شعار می دادند.

 

رفسنجانی در آخر، به سن خود اشاره می کند که 80 سالش شده است. شاید منظورش این است که بگذارند آخر عمری با پولهایی که ار بیت المال به جیب زده، یک زندگی نسبتا بخور و نمیری را سر کند. آن روی سکه این تواضع، در این می تواند باشد که می خواهد حسن روحانی و خاتمی را جلو بیندازد. شایان توجه اینکه، حدود دو هفته پیش حسن روحانی که گویی از مسائل پشت پرده با خبر است پیام می دهد که "هاشمی و خاتمی قطعاً کاندید انتخابات نمی‌شوند... و به نفع هیچ‌کس کناره‌گیری نمی‌کنم"، چون "مستقل" است. خاتمی که مار خورده افعی شده است، و این نظام را از خمینی تا موسوی و احمدی نژاد به خوبی می شناسد، دو روز پیش به اصولگرایان 2+1، و اصلاح طلبان مدافع خود و روحانی، بصورتی ضمنی، پیام می دهد که اصولا هر کس رئیس جمهور بشود، ول معطل است "یک شهروند عادی هم محدودیت زیادی برای صحبت کردن و اظهار نظر و سفر کردن دارد و در معرض انواع تهمت ها است، به سادگی اجازه می دهند اوضاع به دست او سپرده شود؟" علی ناظر

8 اردیبهشت 1392