چه زیبا است
ثریا پاستور
غم را با شوق , رقصیدن
جنگ را بی درد , پایان دادن
آسمان را همانند دفتری , ورق زدن
و بر هر ورق آن دردی را , حک کردن
و به شمار سنگریزه های ساحل
عشق را , فریاد زدن
و در تمامی کوره راههای زندگی
سرود عشق را , تکرار کردن
و سوگند عشق را , تقدیس نمودن
چه زیبا است
به برگهای سبز طبیعت , سوگند خوردن
که همواره ساده و روان , حرکت کردن
و دریچههای زرق و برق زندگی را
به روی خود بستن
و تا بیداری انسان ها
بیداد گری ها را , پایمال کردن
و افکار را تا همیشه
با لبخند زندگی , همساز کردن
ثریا پاستور
منبع:پژواک ایران