پیرامون محاکمه حمید نوری؛ پرسش هائی از کج اندیشان و کج رفتاران مدعی «چپ»
شهلا شفیق
امروز، اول دی ماه سال ۱۴۰۰، در سایت اخبار روز نوشته ای از آقای نادر کلهری به چاپ رسیده که یک نوع فراخوان برای تحریم اتاق “محاکمه حمید نوری” در کلاب هاوس است، که به ادعای ناروای ایشان گویا برای حمله به چپ دایر گشته است. یکی از شواهد ادعای ناشایست ایشان سخنان من در کلاب هاوس است. آقای کلهری دراین باره فقط به اشاره اکتفا کرده اند و نقد محتوایی ارائه نداده اند. پس پاسخگویی بسیار دشوار است. اما از آنجا که سالهاست افراد و اشخاصی به نام چپ همین‌گونه به من تاخته اند به خوبی آگاهم منظورشان چیست و مشکل‌شان کجاست. پس تنها به ذکر نکاتی پیرامون اشاره ایشان بسنده می کنم با این امید که روشنگر باشد.
در ابتدا ضروری است تاکید کنم که دراین کلاب هاوس علاوه بر تبادل نظر در باره جلسه روزانه دادگاه، موضوعات مرتبط با چرایی و چگونگی قتل عام زندانیان سیاسی در سال شصت وهفت مورد بحث قرار می‌گیرد. دراین متن، تامل بر انقلاب پنجاه و هفت و سرکوب خونبار مخالفان سیاسی که از همان آغاز استقرار جمهوری اسلامی به راه افتاد در این کلاب جریان داشته و دارد. اما برآشفتگی آقای کلهری مربوط است به سخنان من در روز ادای شهادت حسین ملکی، در تامل بر مواضع گروه فرقان. پرسش نخست این است که من چه گفتم که به ادعای ایشان با “شعبده بازی” به جنگ عقیدتی بر علیه گروههای چپ در انقلاب منجر شده است؟
برای جواب لازم است به محورهای سخنانم که در ادعای آقای کلهری نیامده به طورخلاصه اشاره کنم : از تابلوی رنگارنگ اسلام سیاسی درایران و دلایل رشد آن در دوران پس از کودتای بیست وهشت مرداد سی و دو گفتم. پس از آن به محتوای نحله‌های عقیدتی اسلامیسم اشاره کردم، که با تلفیق آموزه های اسلامی و مفاهیم سیاسی ایدئولوژیک مدرن، و از آنجمله برگرفته از مارکسیسم و اگزیستانسیالیسم و فانونیسم، زبان سیاسی تازه ای را باب کردند که خمینیست ها از آن استفاده بهینه کردند. به این نکته محوری اشاره کردم که نظریه پردازی های این نحله ها درعین پذیرش مفاهیم ایدئولوژیک برخاسته از مباحث مدرن، با مدرنیت سیاسی (که دردمکراسی و ارزش های جهان شمول حقوق بشروآزادی زنان متبلور است) در ضدیت قرار می گیرند. و در ادامه این مبحث به موضوع بی التفاتی کامل اکثریت مخالفان رژیم شاه و از آنجمله گروههای چپ به ارزش‌های دمکراتیک پرداختم.
همه این جوانب را با پیش نهادن مقوله “مدرنیت مثله شده “، در کتاب های ” الگوی انسان نوین اسلام ، زندان سیاسی در ایران” (بازچاپ به همت نشر باران) و” اسلام سیاسی ، جنسیت و جنس گونگی” (بازچاپ به همت نشر فروغ) شکافته ام. امیدوارم این مدعیان آتشین منافع چپ نقدی کتبی بر نوشته ها ارائه دهند. تاکنون که چنین رخ نداده بلکه همواره شاهد تهمت و افترای اینان بوده ام که مرا به “چپ ستیزی” ملقب می کنند. گویا انحصار “چپ” انحصاراً در ید ایشان است. و امروز در تکرار اتهام تا آنجا پیش می روند که گویا سخنان من خون شهدای چپ را پایمال می کند!
آیا لازم است یاد آوری کنم که صفحات بسیاری از کتابم در باره زندان سیاسی به این جان باختگان اختصاص دارد؟ که یکی از انگیزه‌های نوشتن این کتاب که در سال ۲۰۰۲ به زبان فرانسه منتشر شد شکستن سکوتی بوده که در این باره بر فضای بین المللی سلطه داشته است ؟ این کتاب از سال ۲۰۰۵ به زبان فارسی موجود است و هر کس با خواندنش می‌تواند به داوری در اتهام ” چپ ستیزی” نویسنده بنشیند و یقین دارم که نتیجه این سنجش به زیان مدعیان کنونی خواهد بود. یادآوری می کنم که برخی مدعیان چپ زمان انتشار این کتاب هم همین روش های ایذایی را در پیش گرفتند و چون در تحلیل از جمهوری اسلامی به ماهیت توتالیتر آن اشاره کرده بودم مرا متهم کردند که این نگرش در خدمت توجیه حمله امپریالیسم آمریکا به کشور ایران قرار می گیرد! اکنون، پانزده سال و اندی بعد، بطلان این ادعاها اظهر من الشمس است.
ادعای دیگر آقای کلهری درفراخوان ناشایست شان به تحریم کلاب هاوس “محاکمه نوری” مباحثی است که پیرامون گفتار اولین شاهد مربوط به گروه های کمونیست، آقای مهرزاد دشتبانی به راه افتاد، که به دیده ایشان بهانه ای برای “چپ” ستیزی شده است. خوشبختانه دراین مباحثه نظراتی متفاوت مطرح شد و برخی منتقدان هم امروز در گروه های چپ کار و فعالیت می کنند. حال پرسش این است که از کدام ستیز با کدام چپ سخن می گوِیید؟ حواس تان هست که پیش گرفتن چنین منطقی نشانگر این است که شما خود را نماینده انحصاری چپ می دانید؟
آخر اینکه انتقادات شما به گرداننده این اتاق در کلاب هاوس، آقای فرهاد مرادی، هم همینقدر بی پایه و بی مایه است. چرا که تیم گردانندگان شامل افرادی نظیر حسین ملکی هم هست و پس پرسش این است که ادعای شما در باره جریان هدفمند و هدایت شده بر علیه چپ که گویا در این کلاب دست بالا را دارد، نوعی توهین به شعور دوستانی که از آنها تجلیل کرده اید نیست؟ همینجا بگویم که اینجا و آنجا شنیده و می شنوم که گویا سوابق فرهاد مرادی در جنبش سبزو حمایت او از میرحسین موسوی به عنوان مدرکی دال بر ضد چپ بودن اوعنوان شده است. من خود از منتقدان جدی میرحسین موسوی بوده ام و خاصه برخورد او به کشتار شصت و هفت بوده و در این باره نوشته ام . اما هرگز بر این گمان نبوده ام که شرکت در جنبش سبز با چپ بودن در تضاد است و یا جوانان مدافع میر حسین موسوی نمی توانسته و نمی توانند عقاید چپ داشته باشند. به واقع این گونه رویکرد تنها تبلوری از درک انحصارگرایانه و به غایت نادرست از مقوله چپ است .
تنها پرسشی که می توانم بر پرسش های دیگری که در این نوشته مطرح کرده ام بیفزایم این است که چرا به جای کوشش در حذف فکر نقاد به تامل در درس‌های دادگاه نوری نمی نشینید؟
دی ۱۴۰۰
منبع:پژواک ایران
