فراخوان دفتر روابط بین‌الملل حزب کمونیست ایران برای پشتیبانی از جنبش جاری در ایران
از خیزش ستمدیدگان برای نان، کار، آزادی! پشتیبانی کنیم
عباس منصوران
بار دیگر، خیزش در برابر تعرض به هستی مردم، فوران یافته است. مبارزات طبقه کارگر ایران برای یک زندگی انسانی و حق دستیابی به ابتدایی‌ترین حقوق پایمال شده‌‌‌ی خود نه تنها در دوران کرونا کاهش نیافته بلکه این بار سراسری شده است. این خیزش سراسری، واکنشی طبقاتی در برابر حکومتی است که به نان شب تودههای مردم هجوم آورده است. کارگران بخش‌های صنعتی، خدمات، آموزگاران و فرهنگیان، بازنشسته‌گان، زنان زیر ستم و کارگر، دانشجویان، ملت‌های زیر ستم‌های مضاعف طبقاتی و حکومت مرکزی و میلیون‌ها انسان زیر ستم طبقاتی و دینی، با فریاد: «می‌میریم، می‌میریم، ذلت نمی‌پذیریم! مرگ بر این دولت مردم فریب! مرگ بر دیکتاتور» مانند سیل در خیابان‌ها جاری شده‌اند. جغرافیای این خیزشِ فراگیر در مناطق کارگری و صنعتی نشاندهنده‌ی ماهیت طبقاتی آن است. تودههای زیر ستم و رنجبر دیگر نمی‌خواهند در پهناورترین حوزه‌های نفت و گاز و سرشار از طبیعتی غنی به خواری و مرگ تدریجی تن بسپارند.
خیزشی که بار دیگر از اول ماه می ۲۰۲۲، سراسر ایران را فراگرفت و همچنان ادامه دارد، با اعلام گرانی نان و دیگر کالای اساسی در آستانه‌ی روز جهانی کارگر زده شد. حکومت با قطع یارانه یعنی افزایش چندین برابر گرانی کمر شکن این کالاهای حیاتی در صدد است تا بیش از ۳۳۰ میلیارد دلار از گلوی مردم برباید و به تامین بودجه‌های نظامی و تروریستی خود واریز کند. حکومت اسلامی این جنایت را یک «جراحی اقتصادی» نامید. «جراحی اقتصادی» کلید رمز یورش به نان و قوت زندگی گرسنگان بود. خیزش ماه می، تداوم جنبش توده‌ای دیماه ١٣٩٦ و آبانماه ١٣٩٨ و تابستان ۱۴۰۰ است.
حکومت اسلامی ایران ناتوان از اعمال قدرت سیاسی به شیوه‌ی سابق و درمانده از کنترل بحران‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، داعش گونه، بیش از پیش به کشتار و ربایش و هجوم به هستی جامعه دست برده است. این حکومت، برای بقاء حاکمیت در حال فروپاشی خود، به سرکوب جنبش اعتلایی کارگری و از جمله اعتراضات سراسری کارگران پروژ‌ه‌ای و پیمانی نفت و گاز و پتروشیمی و بخش خدمات و آموزگاران و زنان و بازنشسته‌گان غارت شده روی آورده است. دستگیری، ربایش فعالین کارگری، زنان و آموزگاران و گروگانگیری حتا گردشگران غیرایرانی، نشانه‌ی حکومتی درمانده و فاقد هرنوع مشروعیت است.
بنا خبرگزاری رویترز روز پنج‌شنبه ۱۲ مه به نقل از یک عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ سندیکای کار فرانسه FNEC FP-FO خبر داد که یک زوج فرانسوی زمانی که برای تعطیلات در ایران بوده‌اند، ناپدید شده‌اند. این دو گردشگر روز ۲۸ آوریل ۲۰۲۲ در هتلی در تهران ربوده شده بودند. آشکار شد که این دو میهمان، خانم سیسیل کوهلر، مسئول روابط بین‌الملل فدراسیون ملی کار آموزشی و فرهنگی (FNEC FP-FO) و همسرش ژاک کوهلر، عضو همین فدراسیون هستند که به عنوان توریست به ایران سفرکرده بودند. یک روز پس از نشر خبر، وزارت اطلاعات ایران اعلام کرد آنها را به اتهام "سازمان‌دهی آشوب و منحرف کردن مطالبات مردم" در ایران دستگیر کرده است.
از جمله دستگیر شدهگان روزهای بعد، فعالین جنبش کارگری: رضا شهابی، آنیشا اسداللهی، ریحانه انصاری نژاد، کیوان مهتدی، مریم منصوری، حسن سعیدی و نیز فعالین مطالبات کارگری بخش آموزش، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، اسکندر لطفی، محمد حبیبی، هوشنگ کوشکی، هاشم خواستار، جواد لعل محمدی، محمدحسین سپهریمحسن عمرانی، مسعود نیکخواه، محمود ملکی، رضا امانی فر، اصغر حاجب، هادی صادق زاده، حسین مهدی‌پور» آموزگار اهل شهرستان دشت‌یاری استان سیستان و بلوچستان و... گزارش شده‌اند. شمار زنان و مردان دستگیر شده به بیش از صد تن می‌رسند. به یاد داشته باشیم که زینب جلالیان زن مقاوم و زندانی سیاسی کرد بیش از ۱۵ سال مقاومت و سپیده قلیان، «دختر نیشکر و هفت تپه» به جرم دفاع از جنبش کارگری در شکنجه‌گاه‌ها با مرگ روبرو هستند. جرم ربوده شدهگان و بازداشتی‌های اخیر چیزی نیست جز درخواست آزادی تشکل، بیان، همایش، اعتراض، اعتصاب و همبستگی طبقاتی و بین‌المللی که از پایه‌ای‌ترین حقوق اجتماعی می‌باشند.
در ایران، جنبش‌های کارگری و زنان، به سوی شرایط انقلابی روی‌کرد دارد. درحالیکه حکومت اسلامی در بحران بودجه‌های جاری و فساد سیستماتیک فرو رفته، بحران تورمی (stagnation) یعنی وجود هم‌زمان کاهش ارزش پول داخلی و قدرت خرید و رکود اقتصادی، حکومت شوندگان را به فلاکت نشانیده است. ابراهیم رئیسی، یکی از مجریان قتلعام افزون بر یکصد هزار نفردر دهه‌ی ۸۰ میلادی در سراسر ایران و در نقش رئیس هیئت مرگ قتلعام زندانیان سیاسی در تهران در سال ۱۹۸۸ رئیس کنونی حکومت باندها در ایران، درمجلس اسلامی نرخ تورم را نزدیک به ۶۰درصد اعلام کرد، که بسیار فراتر از این میزان است. گرانی در ایران نه روزانه بلکه ساعت به ساعت افزایش داده می‌شود و بحران آب، کرونا، بی دارو و بی‌درمانی، مرگ و میر عمومی و خودکشی‌های دستجمعی و فلاکت و قحطی تصویر غمبار تودههای زیر ستم حکومت و مناسبات سرمایه‌داری در ایران است.
حکومت اسلامی برای تأمین دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای و موشک‌های دوربرد و تجهیز ماشین نظامی، بیش از ۱۵ سال است که بودجه‌های عمرانی را قطع کرده و با کسری ۵۰ درصدی بودجه سال جاری، بحران معیشتی و افزایش قیمت کالاهای اساسی را بر گرده‌ی ستمدیدگان تحمیل کرده است. پیشبرد تروریسم دولتی، تامین هزینه‌های نیروی برون مرزی سپاه قدس و یگانهای ویژه و کل ماشین سرکوب و دستیابی به بمب‌های هسته‌ای، باید به هزینه‌ی نان شب کارگران و تهی دستان، تامین شود. حکومت اسلامی زمانی به‌سیاست شوک درمانی «جراحی اقتصادی» دست می‌زند که افکار عمومی در جهان در شوک جنگ جهانی سوم فرو رفته است. حکومت از پرداخت هزینه‌های جاری و حقوق دلاری به نیروهای نیابتی خود از جمله حزب‌الله در لبنان، مداخله‌های نظامی در عراق، سوریه، یمن و حتا آفریقا، درمانده و در هرج و مرج و فروپاشی گرفتار آمده است.
مقامات امنیتی، قضایی و اجرایی حکومت به رهبری باندهای مافیایی سپاه و روحانیت، خواست‌های بر حق طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه را با گلوله، پرونده سازی، بازداشت، شکنجه، مرگ در زندانها، نشر و پخش «اعتراف‌های» زیر شکنجه و سناریو سازی، اتهامات نخ نمای امنیتی پاسخ می‌دهند.
خیزش سراسری کارگران و همه‌ی تودههای ستمدیده در ایران علیه گرانی، فساد، غارت اموال عمومی وفسادهای حکومتی، با وجود سرکوب‌های گسترده و یگانهای ویژه و رگبار مسلسل‌ها، به پشتیبانی بین‌المللی کارگران و انسان‌های آزادیخواه و آزاده نیاز دارد. باشد که جهانیان از یک نیروی ویرانگر که شرم تاریخ و انسان است و سائقه‌ای جز مرگ و تباهی ندارد رهایی یابند.
٢٩ ماه می ۲۰۲۲
منبع:پژواک ایران
