جایزه‌ی نظریه‌پرداز دکترین شوک و اقتصاد فاشیستی و راز ظهور یک زبان شناس (۱)
اکبر گنجی از قلم طلایی کرملین تا جایزه بنیاد فریدمن 

عباس منصوران

اکبر گنجی[1] یکی از مربیان پیشین و پایه گزار سپاه پاسداران جمهوری اسلامی، مدافع کنونی مناسبات غیرانسانی- طبقاتی سرمایه‌داران در چارچوب جمهوری اسلامی است. اکبرگنجی در سال 1358 همزمان با برپایی سپاه پاسداران به مجهز سازی سپاه پیوست، در واحد عقيدتي (واحد ايدئولوژي سپاه)، به تدريس ایدئولوژیک و عقيدتي نيروهاي سپاه پاسداران کمر بست، همزمان در مرکز تحقيقات سياسي ايدئولوژيک سپاه پاسداران در قم نقش اساسی داشت. در سال 1363 به وزارت ارشاد اسلامي به‌ رهبری محمد خاتمي گسیل شد. در سیاهترین برهه‌ی حاکمیت اسلامی و زیر دست منوچهر متکی سفیر رژیم و باند اطلاعاتی وی در آنکارا، در نخستین ماههای سال 1366، رهبری فعالیت‌های حکومتی خانه فرهنگ جمهوری اسلامی را به دست گرفت. زمانی که منوچهر متکی سفیر تروریست جمهوری اسلامی در آنکارا قتل‌های زنجیره‌‌‌ای پناهندگان سیاسی در ترکیه را به پیش می‌برد و به ربایش و شکنجه و فرستادن پیکر نیمه جان آنان به ایران می‌پرداخت، اکبر گنجي در «خانه فرهنگ» جمهوری اسلامی در آنکارا سه سال مسئولیت داشت. در آغاز سال 1369 گنجي به ايران بازگشت. با «کيهان فرهنگي»  به ویژه که پایگاه فرهنگی و افکار سازی جمهوری اسلامی به‌شمار می‌آمد و علیه نویسندگان،‌ روشنفکران و هنرمندان پیشرو و مستقل، سرکوب جدیدی را آغاز کرده‌ بود همکاري کرد. با روزنامه سلام و سپس از زمان تاسيس کيان با این نشریه که دیدگاه‌های عبدالکریم سروش را بازتاب می‌داد به فعالیت پرداخت با روزنامه «همشهری» ارگان شهرداری تهران در زمان کرباسچی همراهی کرد و... در روز 29 دي ماه 1378 با انتشار مقاله «عاليجناب سرخپوش» در روزنامه صبح امروز با ‌وزیر اطلاعات رفسنجانی(فلاحيان)، به مخالفت برخاست. در پی عمادالدین باقی در افشای قتل‌های زنجیره‌ای، از رفسنجانی نیز فاصله گرفت. او به باند دوخردادی‌ها و به خاتمی پیوسته بود. او به همراه محتشمی‌ها، بهزاد نبوی‌ها، آیت‌الله خلخالی‌ها ووو حفظ مناسبات حاکم و جمهوری اسلامی را تنها با پروژه‌ی دو خرداد شدنی می‌دانست. هنگامی که روزنامه کیهان به پرخاشگری علیه او دست زد، در 24 فروردين 1379 گفت: «گر کسي به موزه تاريخ پيوسته باشد، مديريت روزنامه کيهان است، نه امام خميني که من همچنان با تمام جان در تمام نوشته هايم خود را وامدار ايشان مي دانم.». پس از شرکت در کنفرانس برلین در پی بالاگرفتن ستیز جناح-باندهای حکومتی، زیر فشار باند سران سپاه- امنیتی‌‌ها، به زندان رفت و مدتی رفت و بازگشت. همزمان با روزهاي انتخابات در آستانه انتخابات سال 84، اکبر گنجي با اعتصاب غذا براي يک هفته از زندان آزاد شد و در فضا سازی باند  سپاه، در بیمارستان میلاد با دست بند و لباس زندان، زیر نورافکن‌های رسانه‌‌ها قرار گرفت. انتخابات به سود احمدی نژاد به سرانجام رسید. گنجی مصرف رسانه‌ای شده بود و قربانی، دو باره به زندان بازگردانده شد. در زندان «مانیفست» نوشت و از واگذاری شرکت نفت به بخش خصوصی دفاع کرد (موضوعی که بنیاد فریدمن را به خود جلب کرد). در ۲۵ نوامبر (آذر ۱۳۸۴) عنوان شهروند افتخاری فلورانس را دریافت کرد.

در خرداد ماه سال 1385 اکبر گنجي براي دريافت جايزه روزنامه نگاران در سال 2006 به مسکو فراخوانده شد و در کاخ کرملين به دست پوتین قلم طلایی دریافت کرد و تا کنون از سال ۱۲۹۹ بیش از ۱۳ جایزه  بین‌المللی از کاخ کرملین تا بنیاد فریدمن دریافت کرده است. راز این عنایت‌ها، نه مقاومت و دفاع گنجی از همان عنوان بی ثمر «دفاع از حقوق بشر» است.[2]

آشکار است که جایزه میلتون فریدمن به گنجی داده می‌شود و طبیعی است که او با آغوش باز و غرور آن‌را می‌ستاند و می‌ستاید و طبیعی است که «شکر نعمت» ‌را به جای آورد. «تصادفی»‌ بودن همزمانی جایزه نیم میلیون دلاری بنیاد فریدمن به گنجی و تیغ کشیدن وی به مارکس و طبقه کارگر، همان اندازه پذیرفتنی است که باور کردن تصادفی بودن مبادله‌ی «کلوتیلد ریس»، ‌آموزگار زبان فرانسوی به گروگان گرفته شده در تهران در پی خیزش خرداد ۸۸ و آزادی علی وکیلی راد، ‌قاتل دکتر شاپور بختیار در فرانسه و نیز آزادی مجید کاکاوند بازرگان و دلال خرید سلاح برای جمهوری اسلامی در فرانسه! 

عنایت به گنجی تنها و تنها به دو ویژیگی باز می‌گردد، یکم، برآمدن وی از درون جناحی از حکومت و وفاداری‌اش به باورها و فرهنگ و بینش بنیانگزاران حکومت اسلامی به ویژه خمینی و دوم همخوان بودن اصول و معیار‌ها و دفاع گنجی از مناسبات طبقاتی مورد عنایت نهادهای فرهنگی و عقیدتی این مناسبات طبقاتی.

گنجی همچنان در انجماد فکری به‌سر می‌برد. وی بر آمده از باندهای رقیب حکومتی از همان آغاز چرخش به سوی جناح حکومتی رقیب به حاشیه رانده شده، ‌نشان می‌دهد که همچنان به همان مناسبات،‌ همان زبان، همان ادبیات و همان ایدئولوژی اسلام حکومتی وفادار مانده است. از همین روی در مبارزه طبقاتی بین کار و سرمایه، او نیز در ارتش و از سنگر دشمنان اندیشه رهایی  انسان، به سوی طبقه‌کارگر و سوسیالیسم شلیک می‌‌کند.

مگر چشمداشتی جز این است؟ او مجاز است در هر جبهه‌ی مبارزه طبقاتی و مناسباتی جایگاه گیرد. در مناسبات و جامعه‌ی طبقاتی، هر فرد، به ضرورت به طبقه و گرایش‌های اجتماعی و طبقاتی موجود وابسته و در همان طبقات و لایه‌‌های اجتماعی، پایگاه و خاستگاه می‌یابد؛ گنجی نیز از این قانون جدا نیست. اما این واقعیت نبایستی ما را از شناسایی کارگزاران سرمایه‌ بازدارد. گنجی اگر در باند احمدی نژاد نیست، از همان تبار است. او ابزار تبلیغاتی گرایش دیگری از سرمایه‌داری است که در تلاش برای دستیابی به قدرت سیاسی، کوک شده است. او از دولت همان طبقه، همان مناسبات و روابطی  دفاع می‌کند و به‌سویی شلیک می‌کند که فاشیست‌هایی همانند پینوشه، فرانکو و سران جمهوری اسلامی شلیک کرده و می‌کنند- سینه‌ی سوسیالیست‌ها، ‌طبقه کارگر،‌ و بیش و پیش از همه مارکس و فلسفه‌ی رهایی پرولتاریا و سرانجام و به انسان.

گنجی ژورنالیست سرمایه است، او دشمن رهایی کار از زنجیر سرمایه است. طبقه کارگر و توده‌های زیر ستم و در حال مبارزه در برابر به اسارت گیرندگان طبقاتی و فکری خویش، بایستی که چهره‌های رنگارنگ مبلغین، نظریه‌پردازان و به‌طور کلّی کارگزاران دشمنان  طبقاتی خویش را بشناسند. این شناخت به ویژه در آنجا ضرورت می‌یابد که این چهره‌ها در پوشش‌های رنگارنگی‌ پنهان می‌شوند و در دفاع از «آزادی» و «حقوق بشر» سخن می‌گویند. واژه‌‌های مبهم و کلی  و تهی از هرگونه ضمانت اجرایی «آزادی» و «حقوق بشر»، به ویژه در آنجا که به اسارت برندگان بشر، نقش داوران و مجریان آن را دارند. این شعارهای کلی، ‌امروزه تابلو رنگارنگ هر دکانی شده است. در این بازار سوداگری، البته جمهوری اسلامی نیز حقوق بشر اسلامی اش را به پا کرده و گنجی نیز مادیت حکومت دلخواه آینده‌اش را در برقراری جمهوری اسلامی دیگری می‌بیند. در دفاغ از همین خواست می‌نویسد: «تحول دموکراتيک، علی‌الاصول، با تفسير و قرائت تجددگرايانه   (modernistic) از  اسلام سازگاری کامل دارد و از اين رو اين جنبش، در جناح دينی و مذهبی‌اش، طرفدار  اسلام تجددگرايانه است.»( [3])

اما وظیفه‌‌ی گنجی، تقویت سلطه‌گری کارفرمایان خویش، حاکمیت طبقه و مناسبات ضدانسانی موجود است. تبلغ برای جایگزینی حکومت دینی، با برچسب «تجدد‌گرایانه» به جای حکومت در آستانه‌ی سرنگونی جمهوری اسلامی، «علی‌الاصول» وظیفه گنجی است. از همین روی در بازار آزاد تجارت و در قانون جنگل این بازار دلخواه فریدمن، جایزه می‌رباید، نه به سبب ادعاها، که به سبب جایگاه طبقاتی و سنگری که برگزیده‌است. تاثیرگذاری و بُرد پراتیک گنجی‌ها در این موضع، به سود سرمایه‌ است که به امثال او و مرتجعینی در ردیف شیرین عبادی، سلسله وار جایزه تجویز می کنند. مهم، اما تیری است که رها می‌شود، و مهمتر، ‌سمت و سو و سینه‌‌هایی است که آماج می‌گیرند، تا آنجا که تیررس تیراندازان باشد. بی وقفه هزاران ماهواره در فضا به پمپاژ کردن رسانه‌های گروهی در خدمت روند فلاکت‌بار و ناانسانی حاکم، درست برای نابیناسازی چشم شناخت ستمکشان، شبانه روز به بمباران مغزها مشغولند؛‌ زیرا که عقلانیت سرمایه، هشیارتر از آن است که قانون بازار را نشناسد و سود و زیان را نادیده انگارد. سرمایه‌گزاران، سرمایه ثابت و متغیر خویش را بیهوده و  برای «ثواب» ‌و «در راه «حقوق بشر» و «آزادی» هزینه نمی‌کنند! خود این مناسبات و الزام‌های تداوم و ماندگاری‌اش در گرو سرکوب آزادی‌های انسانی است. سده‌‌هاست که بورژوازی به یاری ارتش سرکوب و دولت‌هایش، نه تنها میلیاردها انسان را بیگانه باخویش، که ویرانگر خویش، که برده ،‌ گرسنه  و محروم  از زندگی روزمره کرده است. استبداد و خشونت سرمایه‌ است که میلیون‌‌ها کارگر را یک روزه بیکار و به خیابان‌ها پرتاب می‌کند، میلیون‌ها دختر و زن را به جان و تن فروشی  و به بردگی جنسی محکوم می‌کند،‌ و جنگ و  آوارگی و تباهی می‌آفریند. زبان میلتون فریدمن این جنایت‌ها را تئوریزه می‌کند. سلب کنندگان آزادی و فلاکت‌ آفرینان روی زمین، ‌تولید کنندگان مین و موشک، جایزه صلح ووو اعطا می‌کنند تا زیر پوشش دفاع از حقوق بشر، حقوق انسان نقض شود. «هیچ  گربه‌ای برای رضای خدا موش نمی‌گیرد»!

 

تحقیر خیزش و خواست‌ یک جامعه!

با کوچکترین آشنایی از سوخت و ساز سرمایه، قانون انباشت، سود و ارزش افزوده، اگر تنها  به گستره‌ و تراکم خواست‌ها و اعتراض کارگران و زحمتکشان و این ۳۱ سال سلطه حاکمیت دوگانه‌ی سرمایه و ایدئولوژی اسلامی‌اش در ایران بنگریم، آنگاه شاید به عمق فاجعه پی ببریم. لانسه‌سازی گنجی به‌سان مدافع  حقوق بشر و آزادی در ایران، ‌تحقیر یک جامعه‌ی رزمنده و به پاخاسته است. او دشمن این خیزش است نه مدافع آن. گنجی از سوی آنان، نماد می‌شود تا عظمت مبارزه و خیزش سترگ اجتماعی - حتی غیر قابل مقایسه با خیزش سال ۵۷ – جاری را نازل جلوه دهند. سرمایه جهانی می‌کوشد تا خیزش هردم گسترش یابنده به جنبش طبقاتی کارگران را در همین سطح و چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی به چارچوب‌ بکشانند- ‌همانگونه که با دلالی رهبران ملی-مذهبی‌های همردیف ابراهیم یزدی در پی کنفرانس گوادولوپ با سوار کردن خمینی بر گرده‌ی جنبش، راه وی را از فرودگاه کویت به سوی فرانسه گشودند. گنجی و مفسرین ریز و درشت رسانه‌‌های سرمایه‌ جهانی و لابی‌ باندهای رقیب در حاکمیت، به عنوان نمادهای جنبشی جلوه می‌دهند تا با تقلیل‌گرایی، این خیزش اجتماعی را در چارچوب ضرورت‌های سرمایه‌ی جهانی جا بزنند. گنجی و تلاش وی در تبلیغ ژورنالیستی نازل و در این اندازه می‌گنجد.

اکبر گنجی به پاداش این عنایت‌ها مورد مصرف قرار می‌گیرد تا خشونت سرمایه و حکومت اسلامی را با نوک «قلم طلایی» که از کرملین دریافت، در چشم حکومت شوندگان فروکند.

 

چه کسی شاخص خشونت است!

گنجی، نماد اندیشه رهایی انسان یعنی مارکس را نشانه می‌گیرد. اکبر گنجی، کیش داده می‌شود تا در این بحران فروپاشی سرمایه و‌ روی آوری میلیاردها انسان به اعتراض علیه سرمایه و روی‌کرد به میدان عظیم مبارزه طبقاتی با مانیفست پرولتری، به سهم و توان خویش به اندیشه‌ي‌ مبارزاتی طبقه کارگر جهانی پاره‌سنگ پرتاب کند. او مصرف می‌شود که بنویسد که «زبان مارکسی، زبان شمشیر» است![[4]] اما، این نخستین تازش علیه طبقه کارگر نیست. از همان آغاز دهه‌ی ۱۸۴۰ که آغاز برآمد مارکس و نقد دولت و فلسفه‌ی جهان شمول هگل، و گرایش‌ها و دریافت‌های گوناگون از مناسبات حاکم، طبقات، هستی و روز و روزگار انسان، مارکس و کمونیسم شورایی، مورد تازش  و شمشیر و نقد و نفی ایدئولوگ‌هایی در شمار باکونین‌ها، پرودن‌ها ، فوئرباخ‌ها و برونوبائرها و دیگر هگلیست‌های چپ و راست، قرار گرفته است. ندای مانیفست برای بورژوازی به ویژه در اروپا، همانند یک شبح بود و هست. در میان گرایش‌های گوناگون درونی مدعی مارکسیسم تا فاشیست‌هایی همانند هیتلر و مدیران و کارگزاران سرمایه جهانی و عناصری همانند فریدمن و پیروان و دست‌پرودگان وی، گنجی، پرورش یافته‌ و وابسته به اردوی جمهوری اسلامی موجود نازلی است که بتواند در این زمینه،‌ ابرازی داشته باشد. گنجی یا ناآگاه هست یا مغرض. به برداشت من، او هم مغرض است و هم بداندیش. از همین روی او ناتوان از خوانش مارکس و انگلس، تنها با کپیه‌برداری ناشیانه و مغرضانه از کتاب آیزایا برلین[[5] با برداشت چند فراز از نوشته‌های این کتاب به هرروی می‌کوشد تا به پاس «شکر نعمت» بیناد فریدمن، «ثابت کند» که زبان مارکس، زبان شمشیر است!  او اصطلاح «زخم زبان» را حتی از همان کتاب برداشته و از آن «شمشیر»ی برای اندیشه مبارزه طبقاتی مارکس ساخته است. گنجی تنها یک هدف دارد، او وظیفه‌مند است تا به خوش‌آییِ بنیاد فاشیسم اقتصادی فریدمن، مارکس را خشونت طلب بشناساند و تئوریسین نئولیبرال را از همدستی با پینوشه فاشیست کودتاچی در شیلی پوشش دهد. او نامی از خشونت سرمایه نمی‌آورد، تلاش گنجی در تمامی سریال‌هایش در کشف زبان خشونت،‌ پنهان ساختن خشونت سرمایه است. افرادی را که در مقاله‌های زبان ‌مارکس،‌ لنین، شریعتی و... برگزیده تنها به یک سبب مورد یورش گنجی قرار گرفته‌اند، آن هم وجود آژندِ مبارزه در بیان آنهاست. حتی در آنجا که به سرزنش زبان علی شریعتی می‌پردازد،‌ نه به اندیشه و ایدئولوژی شریعتی و باورهای وی، بلکه به رگه‌‌هایی از مبارزه جویی در بیان شریعتی است. هسته سریال نویسی‌های «زبان‌شناسی»،‌ گنجی، خشونت علیه خواست‌ها و ارزش‌های انسانی است. شاخص خشونت در جهان کیست؟ خمینی، سران کنونی جمهوری اسلامی، کتاب مقدس گنجی که بیشترین آیاتش به «قتلو» ختم می‌شود، یا مارکس؟

شاخص مارکس

هسته اندیشه‌ی مارکس، انسان‌گرایی است. بازگشت  انسان به انسانیت، ‌پایان یابی از خود بیگانگی، لغوبردگی انسان، برابری و رهایی و پایبندی به ارزش‌های انسانی، لغو کارمزدوَری، لغو مالکیت خصوصی، حفظ زمین برای همه‌ی زندگان، انترناسیونالیسم، اتحاد و همبستگی، خودگردانی، و حاکمیت انسان به سرنوشت خویش ووو .

شاخص مارکس خشونت است یا مهر به انسان؟ ‌شاخص مقدسین گنجی، آیت‌الله خمینی است. ‌ذهن و زبان گنجی «با تمام جان ... وامدار» خمینی است. گنجی او را پیشوا و امام خویش می‌شناسد و  اعلام می‌کند: « امام خميني که من همچنان با تمام جان در تمام نوشته هايم خود را وامدار ايشان مي‌دانم.». خود این ادعا دروغ است. دشوار نیست تا در مجموعه موضع گیری سیاسی و اقتصادی گنجی آژندهای پارادوکسال را یکان‌یکان بیرون کشید؛ از آن شمار است نگرش وی به «دمکراسی» و باور و ایمان وی به خمینی و اقتصاد « خمینی» از سویی و جارچی نئو‌کان‌ها در اقتصاد بارار آزاد و الگوی آمریکای شمالی   پیشنهادی فردمن شدن .

گنجی می‌کوشد خود را از آن بچه حزب‌الهی نازی‌آباد پیرو اقتصاد «خمینی» دور سازد، اما همچنان به پریشان فکری و نگرش پارادوکسال به نظام های لیبرالی و دینی در غلتیده است. او یا باید با «تمام جان» از اندیشه‌های خمینی دوری جوید و به بازخوانی و مطالعه سیستماتیک اندیشه‌های سیاسی و اقتصادی سرمایه‌داری بپردازد تا مبلغ نوکانتیسم باشد، یا همچنان در میانه‌ی بازی، پریشان فکر بماند. چاره چیست. گنجی اما به‌خوبی می‌داند که نولیبرالیزم فریدمن، تداعی کننده‌‌ی خونبارترین خشونت‌های تاریخ است. گنجی خویشتن را نمی‌بیند،‌ مگر آنکه در آینه بنگرد. تروریسم جهانی در سال ۵۷ در جهان با پیام خمینی در ایران بر جهان سایه می‌افکند، و نام او تداعی کننده تروریسم است؛‌ گنجی متعهد است تا مارکس  و لنین را خشونت طلب بشناساند. «امام خمینی» آینه تمام نمای تقدس گنجی است.

شاهد گنجی اما دراین ماجرا، از جمله دُم اوست- مرورگر روزنامه‌های حکومت اسلامی در تلویزیون بی بی سی فارسی. این شاهد می‌‌نویسد: «جایزه معتبری که به اکبر گنجی تعلق گرفت، نشانی است از شناخته شدن ارزش حرکت آزادی اندیشی و دموکراسی خواهی ایرانیان برای جهانیان».[6] شاخص آزاد اندیشی ... ایرانیان در جهان، گنجی است که اعلام می‌دارد با «تمام جان در تمام نوشته‌‌هایش وامدار امام خميني» است؛ شاهد گنجی نیز باید مفسر سیاسی سلطنت در کانال دو تلویزون شاهنشاهی در دهه ی ۵۰، و در سال‌های ۶۰  مستند ساز «عنکبوت» علیه مبارزین به فرمایش سازمان تبلیغات سپاه پاسداران باشد؛‌کسی که در ایفای نقش ستون پنجم در روزنامه‌ها  در ایران، و اکنون دون مایه، روی به هاشمی رفسنجانی همچنان به نگهبانی دور خیمه حکومتی، و وروق زدن روزنامه‌های پایتخت برای بی بی سی فارسی انجام وظیفه می ‌کند.

 

ادامه دارد

عباس منصوران

۱۶ ماه می ۲۰۱۰

a.mansouran@gmail.com




[1]

[2] - انسان‌‌های مبارز و پایداری همانند ایرج مصداقی که با افزون بر ده سال در زیر شکنجه‌‌های دهه ۶۰ از انگشت شمار شاهدِ جان‌ به در‌بردگان راهرو‌های مرگ قتل‌عام سال ۱۳۶۷ زندانیان سیاسی را در جامعه‌داریم. مصداقی با افزون بر ۹ مجلد کتاب (چهار مجلدی نه زیستن نه مرگ، دوزخ روی زمین، نگاهی به سازمان بین‌المللی کار و ۸ جلد مجموع مقاله‌‌ها ووو) در دفاع از ارزش‌ها و حقوق انسان، و  از سال ۷۰ از همان فردای آزادی از زندان تا کنون در تلاش و مبارزه در راه دفاع از حقوق زنان، کارگران و تمامی انسان‌های زیر ستم، در افشای جنایات جمهوری اسلامی به ویژه در ثبت و بررسی کشتار سال ۶۷ در زندان‌های ایران‌ به نگارش و  کارزاری ستایش برانگیز پرداخته را هم رسانه‌ها گروهی فارسی زبان و هم بینادهای رنگارنگ و مدعی دفاع از حقوق بشر به خوبی می‌شناسند. مصداقی نه از درون رژیم برآمده نه از پایگاه و منافع به استثمارگران دفاع می کند.

[3] مبانی جنبش تحول دموکراتيک در ايران، تزهای پيشنهادی، اکبر   گنجی سه شنبه 20 تیر 1385.

 

[4] اکبر گنجی، رژیم و زبان اپوزیسیون - بخش دوم  -  زبان مارکسی: زبان شمشیر.

[5]  آیزایا برلین، کارل مارکس، زندگی و محیط. برگردان رضا رضایی،‌نشر ماهی، تهران ۱۳۸۶.

[6] مسعود بهنود (جایزه گنجی از دو چشم)،  http://behnoud-blog.blogspot.com/2010/04/blog-post_14.html

 

منبع:پژواک ایران


عباس منصوران

فهرست مطالب عباس منصوران در سایت پژواک ایران 

*فراخوان دفتر روابط بین‌الملل حزب کمونیست ایران برای پشتیبانی از جنبش جاری در ایران  از خیزش ستمدیدگان برای نان، ‌کار،‌ آزادی! پشتیبانی کنیم [2022 May] 
*اورآسیا، دکترین دوگین و نئوتزاریسم پوتینی در جبهه‌ی اکراین  [2022 Mar] 
* جنبش آموزگاران و فرهنگیان و دانش آموزان، یک برآمد صنفی صِرف نیست  [2022 Jan] 
*از شوراگرایی تا شورا و اشاره به یک آسیب شناسی   [2021 Sep] 
*طرح امنیتی «پایپینگ» برای مهار اعتصاب سراسری کارگران  [2021 Jul] 
*در محکومیت اخلال در محاکمه‌ی یکی از عاملین کشتار ونسل کشی در ایران  [2021 Jul] 
* بخوان به نام کمون! به مناسبت صد و پنجاهمین سالگرد کمون پاریس!   [2021 Mar] 
* جعل تاریخ و جعل ماهیت و اهداف سیاهکل در خدمت نئولیبرالیسم   [2021 Mar] 
*از ناسیونالیسم تا دولت های شب پا تبیین ریشه های بحران از نگاه انحلال طلبان در رهبری خودبرگزیده ی کومه له  [2021 Mar] 
*مهدی کوهستانی نژاد بازهم ورودی دیگردر آلوده سازی جنبش کارگری و برآمد سیاهکل در ایران  زیر نام « تاثیر جنبش کارگری بر جنبش سیاهکل...»(۲) [2021 Feb] 
*مهدی کوهستانی نژاد بازهم ورودی دیگردر آلوده سازی جنبش کارگری و برآمد سیاهکل زیر نام « تاثیر جنبش کارگری بر جنبش سیاهکل...»(1) [2021 Jan] 
*هوشنگ عیسی بیگلو‌، نماد آزادیخواهی، مقاومت و منش انسانی   [2015 Jan] 
*اکراین جبهه اروپایی رویارویی دو بلوک سرمایه داری جهانی  [2014 Mar] 
*«غریبه ای به نام کتاب»  [2014 Feb] 
*بحران سازی هایی که هنوز هم نادیده گرفته می شوند  [2014 Feb] 
*بیعت در وحدت، در لانه ی کرکس ها  [2014 Jan] 
*لغو«اعدام» یا توهم زایی لغو  [2013 Dec] 
*آگاهی طبقاتی  [2013 Dec] 
*رفیق صدیقه حائری،زنی از گردان انقلاب   [2013 Dec] 
*حافظه تاریخی، آگاهی تاریخی  [2013 Dec] 
*حافظه تاریخی، آگاهی تاریخی (۲)  [2013 Nov] 
*حافظه تاریخی، آگاهی تاریخی (۱)  [2013 Nov] 
*«خدایان نجاتم نمی‌دادند» (۱) حکومت ایران،‌ قاتل مجاهدین [2013 Sep] 
*استبداد حاکم بر سازمان مجاهدین  [2013 Jun] 
*تناقض‌های حکومت باندها و بمب‌ موعود عجله ‌فرجه  [2013 Jun] 
*اتحادیه های سنتی، بستری برای رفرمیسم  [2013 Mar] 
*اقدام مستقیم کارگران، گامی به‌سوی پالایش جنبش کارگری  [2013 Mar] 
* هوشنگ عیسی بیگلو‌، نماد آزادیخواهی، مقاومت و منش انسانی  [2013 Feb] 
*سوسیالیسم پرولتری در نقد بولیواریسم ضد سوسیالیستی (6)  [2012 Dec] 
*سوسیالیسم پرولتری در نقد بولیواریسم ضد سوسیالیستی (5)  [2012 Dec] 
*سوسیالیسم پرولتری در نقد بولیواریسم ضد سوسیالیستی (۴)   [2012 Nov] 
*سوسیالیسم پرولتری در نقد بولیواریسم ضد سوسیالیستی (۳)  [2012 Nov] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۱۸)  [2012 Nov] 
*سوسیالیسم پرولتری در نقد بولیواریسم ضد سوسیالیستی (2)  [2012 Nov] 
*سوسیالیسم پرولتری در نقد بولیواریسم ضد سوسیالیستی (۱)  [2012 Nov] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری(۱۷)  [2012 Nov] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۱۶)  [2012 Nov] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۱۵)  [2012 Oct] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (14)  [2012 Oct] 
*آب را گل بکنید! علیه تریبونال دادخواهی   [2012 Sep] 
*«ایدئولوژی آلمانی»[1]،دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۹)  [2012 Aug] 
*«ایدئولوژی آلمانی»[1]،دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۶)  [2012 Jun] 
*پایان دوران کیمیایی تشکل های کارگری و ضرورت سازمان یابی‌های نوین  [2012 May] 
*دوران کیمیایی تشکل های کارگری و ضرورت سازمان یابی‌های نوین ضرورت روی کرد طبقاتی پرولتاریا به سیاست (بخش دوم) [2012 May] 
*دوران کیمیایی تشکل های کارگری و ضرورت سازمان یابی‌های نوین  [2012 Apr] 
*آلترناتیوِ بازتولید فرهنگی استبداد شرقی و تقویم برهنگی ها  [2012 Apr] 
*«ایدئولوژی آلمانی»[1]، دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۶)  [2012 Apr] 
*«ایدئولوژی آلمانی»، دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی  [2012 Mar] 
*«ایدئولوژی آلمانی» ، دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۴)  [2012 Feb] 
*حکومت یا دولت؟ هیاهوی انتخابات حکومتی تحریم، روی دیگر سکه‌ی ترمیم و شرکت  [2012 Feb] 
*«ایدئولوژی آلمانی» ، دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۳)  [2012 Feb] 
*نظام بحران، بحران تحریم، بحران تغییر  [2012 Jan] 
*«ایدئولوژی آلمانی»، دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۲)  [2012 Jan] 
*در بیان کرکس ها و فداییان!  [2012 Jan] 
*«ایدئولوژی آلمانی»، دستیافتی فلسفی در نقد ایدئولوژی (۱)  [2012 Jan] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۱۳)  [2012 Jan] 
*آدونیس های زمینی، چکامه سرایان سوریه  [2011 Dec] 
*پرستو در باد، روایتی از مبارزه، عشق و بازنگری بینش چریکی  [2011 Nov] 
*گزارشی از مرگ کارگر گمنامی که در ۲۲ تیر ۱۳۷۸ به دست جنایت‌کاران جمهوری اسلامی کشته شد  [2011 Nov] 
*چشم‌انداز تغییر نظام در ایران و مداخله‌ی خارجی  [2011 Nov] 
*بحران فراگیر سرمایه‌ نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۱۱)  [2011 Oct] 
*بازگشایی مدارس و آموزشگاه‌ها  [2011 Sep] 
*بحران فراگیر سرمایه‌ نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۱۰)  [2011 Sep] 
*بحران فراگیر سرمایه، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۹)  [2011 Aug] 
*یونان به چند پول می ارزد؟! بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۷) [2011 Jun] 
* جنایت کشتار در اردوگاه اشرف، جنایت علیه بشریت است  [2011 Apr] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه‌داری (۷)  [2011 Mar] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه داری (۶)  [2011 Mar] 
*اعتصاب سراسری کارگران، تنها سلاح در برابر نسل کشی  [2011 Mar] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه داری   [2011 Mar] 
*بحران فراگیر سرمایه‌، نقد اقتصاد سرمایه داری (۴)  [2011 Feb] 
*بحران فراگیر سرمایه‌ با خوانش مارکس (۳)  [2011 Jan] 
*بحران فراگیر سرمایه‌ با خوانش مارکس (۲)  [2011 Jan] 
*بحران ساختاری سرمایه‌ با خوانش مارکس (۱)  [2010 Dec] 
*یادِ بسیارانِ اسیر  [2010 Dec] 
*قتل‌های حکومتی و حکومت قاتل‌ها  [2010 Dec] 
*براي كشورما نمي‌شود خط فقر تعريف كرد   [2010 Nov] 
*از شهلا جاهد باید دفاع کرد  [2010 Nov] 
*کابوس نئوفاشیسم، ناسیونال مهدویسم  [2010 Aug] 
*دکترین شوک یا فاشیسم اقتصادی میلتون فریدمن (۱)  [2010 Aug] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۱۰)  [2010 Jul] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۹)  [2010 Jul] 
*نظریه‌پرداز دکترین شوک و اقتصاد فاشیستی و راز ظهور یک زبان شناس (۴) اکبر گنجی از قلم طلایی کرملین تا جایزه بنیاد فریدمن [2010 Jun] 
*نظریه‌پرداز دکترین شوک و اقتصاد فاشیستی و راز ظهور یک زبان شناس (۳)  [2010 Jun] 
*جایزه‌ی نظریه‌پرداز دکترین شوک و اقتصاد فاشیستی و راز ظهور یک زبان شناس (2) اکبر گنجی از قلم طلایی کرملین تا جایزه بنیاد فریدمن  [2010 May] 
*جایزه‌ی نظریه‌پرداز دکترین شوک و اقتصاد فاشیستی و راز ظهور یک زبان شناس (۱) اکبر گنجی از قلم طلایی کرملین تا جایزه بنیاد فریدمن [2010 May] 
*نان و خون نه!‌ نان و گل سرخ!  [2010 May] 
*ضرورت سازمان‌یابی شوراهای بیکاران  [2010 Apr] 
*منافات حقوق بشر با حقوق انسان  [2010 Apr] 
*پیمان شوم و «روحانیت کمپرادور»  [2010 Mar] 
*تعیین حداقل دستمزد،‌ چالش شديد کار و سرمایه  [2010 Mar] 
*پیامی بر پیکر علی کروبی، با امضا کبود ومُهر ولایت  [2010 Feb] 
*برای کار ، نان و آزادی  [2010 Feb] 
*بودجه بحرانی و بحران زای حکومت نظامی ۸۹  [2010 Feb] 
*یاد سازمانده اعتصابات و جنبش شورایی نفتگران گرامی‌باد  [2010 Feb] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها  [2010 Jan] 
*همصدایی هراسناکان قیام  [2010 Jan] 
*طبقه کارگر ایران، در سالی که گذشت  [2010 Jan] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها  [2009 Dec] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها(۷)  [2009 Dec] 
*۱۶ آذر، پیوستار اعتراض‌ و جنبش در پیوند  [2009 Dec] 
*قطعنامه چهارم شوراى حكام آژانس بين‌المللى انرژى اتمى و روانپریشی الیگارش‌مهدویون  [2009 Dec] 
*بحران حاکم و حاکمیت بحران   [2009 Nov] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۶)  [2009 Nov] 
*هدف فوری و استقلال طبقاتی کارگران  [2009 Nov] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۵)  [2009 Oct] 
*نشست وین گام دیگری در مرداب مشروعیت بخشی   [2009 Oct] 
*انرژی هسته‌ای، چماق ارتجاعی!  [2009 Oct] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۴)  [2009 Oct] 
*پیرامون شعارها  [2009 Sep] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۳)  [2009 Sep] 
*«سبد» سرکوب و راه‌کار حاکمیت کودتا  [2009 Sep] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها (۲)  [2009 Aug] 
*«نه زیستن، ‌نه مرگ»، «دوزخ روی زمین» و گزمه‌گان دوزخ  [2009 Aug] 
*خیزش همه‌گانی و ستیز الیگارش‌ها  [2009 Aug] 
*شکاف مرگ آور و کودتای باندهای حکومتی در برابر قیام حکومت شوندگان   [2009 Jun] 
*انتخاب متجاوز  [2009 May] 
*ایدئولوژی کشتار و تروریسم در غزه  [2009 Jan] 
*طرح موازی یک موضوع یا پنهان‌داشتن منبع و مرجع اشاره‌ای‌ به مقاله‌ «باور به معاد: ایمان به شکنجه» و کتاب «دوزخ روی زمین» [2008 Dec] 
*آسیب‌شناسی «هشدار» زرافشان  [2008 Nov] 
*محمود درویش قلب بیدار فلسطین   [2008 Aug] 
*این امیرحسین فطانت همان شکارچی دانشیان و گلسرخی‌ست؟  [2008 Jan]