مرگ حسين شريعتمداری، پايان حسين شريعتمداریها نيست
مسعود نقرهکار
حاج حسين شريعتمداری وجودش اثبات خباثت است و دانستهها و کردارش از بزرگترين منابع اسناد جنايت حکومت اسلامیست. مرگ سريع او بیحرمتی به اجرای عدالت و نابودی بخشی از اسناد جنايت حکومت اسلامی خواهد بود
advertisement@gooya.com | |
مرگ های شور آفرين در حکومت اسلامی کم نبوده و نيستند, مرگ هايی که خلاف تصور بخشی از مردم به سود آزاديخواهی و آزادانديشی تمام نشده اند. مرگ خمينی, لاجوردی, سعيد اسلامی (امامی) و ده ها مورد مرگ ديگر از اينگونه مرگ ها بودند. آن ها به راحتی از دست عدالت گريختند و انبوهی اطلاعات روشنگرانه به گور بردند. البته حکومت اسلامی آنچه بيش از هر چيز در پرونده سی و يکساله اش ثبت کرده, جنايت است, و شايد اطلاعات موجودات نامبرده و مشابهين شان فاقد اهميت و سوخته می نمودند, اما اگر چنين نيز می بود گريز آن ها از اجرای عدالت نمی تواند تاسف بار نباشد. ناعادلانه است که خمينی, لاجوردی, سعيد امامی و يا عقبه های آن ها مثل خامنه ای و حاج حسين شريعتمداری بدون "روشنگری" جنايت های شان به بيماری و گلوله ای و يا چند جرعه ای واجبی جان بدهند. گفتن ندارد که شکنجه و اعدام اعمالی مذموم و ضد بشری اند حتی در مورد حاج حسين شريعتمداری ها, شکنجه و اعدام کسب و کار حکومت اسلامی ست نه کار ما, اما محاکمه ی اين موجودات به جرم جنايت عليه بشريت در دادگاه های بين المللی درس هايی گرانبها و تاريخی برای بشريت و نسل های بعدی می داشت و خواهد داشت.
مرگ حسين شريعتمداری, پايان حسين شريعتمداری ها نيست, همانگونه که مرگ خمينی و لاجوردی و سعيد امامی پايان جنايت نبود. نابودی ايده و توهم مرگ آفرين و مرگ سالاری که موجوداتی چون حکومت اسلامی و حاج حسين شريعتمداری پس می اندازند, نشان آغاز انقراض اين نوع موجوديت ها خواهد بود.
منبع:پژواک ایران