نامه سرگشاده به رزمندگان پرشور خیزش دی ماه ۱۳۹۶
احد قربانی دهناری
فرزندان مزدک، بابک و ستارخان!
خیزش پرشور و دلاوری بی همتای شما علیه یکی از دژخیم ترین و خشن ترین و بی عمل ترین رژیم های دوران، تحسین مردم ایران و جهان را برانگیخت.
شعارهای شما از یک سو نشانگر رنجی کلانی است که می کشید و از سوی دیگر آگاهی و اصالت ستایش آفرین شما که تمامیت نظام ولایی و استصوابی را نشانه گرفته اید.
شما با جوانی و جسارتان، مشروعیت و تقدس ساختگی رژیم را در خیابانهای شهرهای سرزمین ما لگدمال کردید. تاریخ سرزمین ما دلاوری مردان و زنان دورود، ایذه، تویسرکان، شاهینشهر، قهدریجان و کهریزسنگ و . . . را در سینه دردمند خود هماره به خاطر می سپارد.
شما که زبان گویا و ادامه دهندگان تظاهراتِ کارگران (نیشکر هفتتپه، شرکت واحد، رینگ سازی کاسپین مشهد، سیمان سازی دورود،…) برای دستمزدهای عقب افتاده، بازنشستگان برای مستمری های اندک، مالباختگان در موسسات مالی-اعتباری و صندوقهای ذخیره برای بازیافت سپرده ها و دانشآموختهگان برای یافتن کار و . . . هستید، به درستی فقر، گرانی، بیکاری، تبعیض، فساد و سوءمدیریت رژیمی اصلاح ناپذیر را نشانه گرفته اید.
شما که فریاد و ادامه دهندگان تظاهراتِ فرهنگیان (قزوین، همدان)، پرستاران (سمنان) و بهیاران (کرمانشاه)، رانندگان (بهشهر، تنکابن) و کادر بیمارستان (اهواز) و . . . هستید، مبارزه مردم ما را به سطح کیفی بلایی ارتقاء دادید که نام شما را در تاریخ آزادیخواهی و حق طلبی جاودانه می کند.
شما که خشم فروخفته ی مردم به ستوه آمده از تنگدستی و ادامه دهندگان تظاهرات مردم جان به لب رسیده برای آلودگی هوا، بدی آب شرب (مراغه)، خشک شدن رودخانه (اصفهان)، نبودن امنیت (چاهبهار)، اعتراض به آزار دختران (ارومیه)، کشته شدن کولبران (سنندج، خوی) و . . . هستید، مسئولیت شما به بزرگی دلاوری هایتان است:
خیزش شما برحق است ولی باید از خشونت و تخریب دوری کنید. نعمات مادی موجود در ایران به جمهوری اسلامی تعلق ندارد، بلکه دسترنج پدران و ماداران ماست. از آنها مانند مردمک چشم هایمان حافظت کنیم. با تمام وجود همبستگی و قدرت خود را نشان دهید ولی از قهر، خشونت و تخریب اعتراض کنید. تخریب ویژگی شاخص نظام جمهوری اسلامی است که صنعت، کشاورزی، دامداری، محیط زیست و روابط ما با همسایگان و جهان را تخریب کرده است. ویژگی شاخص ما باید سازندگی باشد.
دست به انتقام جویی نزنید، اکثریت قریب به اتفاق بدنه ی ارتش، پلیس، سپاه و بسیج همرزمان و همراهان فردای ما در ساختن ایرانی آزاد و آباد هستند. جنبش بزرگ ما بخشش نقطه پیابانی به دور تسلسل باطل انتقام خواهد گذاشت. با رواداری و گذشت به ریزش و جدایی آنها از رژیم کمک کنید. با این ریزش سرنگونی رژیم را کم درد تر و تسریع نمائید.
دگرگونی، نیل به نان، کار و کرامت انسان مبارزه با فقر، گرانی، بیکاری، تبعیض، فساد و سوءمدیریت در ایران کار ساده و کوچکی نیست. تحمیل رژیم به واگذاری قدرت به اراده و رای مردم باید در نبردی دلاورانه در جبهه ها و سنگرهای گوناگون انجام شود. تنها اتکا به نبرد خیابانی، ساده کردن مسئله و خطرناک است. باید در صدها جبهه و سنگر مدنی، سیاسی، علمی، فرهنگی و روشنگری هم رزمید:
دگرگونی بنیادی و پایا تشکیلات، برنامه، کار دراز مدت و پیگیر، عشق و احترام به مردم و دیگران، تمرین رواداری و دموکراسی، دانش، مهارت و سازندگی می خواهد. بدون این پیش نیازهای اساسی، از چاله به چاه خواهیم افتاد. همانگونه که این کار بارها در تاریخ ایران تکرار شد. باید به همه این پیش نیازها فکر کنیم. به امید آنکه خیزش قهرمانانه شما الهامبخش همکاری و همگامی شخصیت ها، احزاب و گروه های پراکنده مخالف جمهوری اسلامی در راه نجات ایران شود.
رژیم جمهوری اسلامی تجسم خرافات و ناآگاهی و ناآگاه نگهداشتن است، ما باید با تمام وجود بیاموزیم و افشاکنیم و راه را برای افشاگری بازکنیم.
باید با تمام وجود خشونت ستیز و قهر پرهیز باشیم. بی شک، برای هر مسئله سیاسی و اجتماعی یک راه حل قهرپرهیز وجود دارد، به خلاقیت و تلاش ما بستگی دارد که آن راه حل را پیدا کنیم. ویژگی شاخص جمهوری اسلامی، قهر، خشونت، حذف، تنگ نظری و نارواداری است، ویژگی شاخص ما باید خشونت پرهیزی، رواداری، سعه صدر و همبستگی فراگیر در همه سطوح باشد.
نظام ولایی و استصوابی یکی از خشن ترین و عریانترین و توهین آمیزترین شکل حکومت استبدادی است. ما باید در همه سطوح و عرصه ها تمرین دموکراسی و کرامت انسان کنیم. از خانه و مدرسه تا جبهه ها و سنگرهای مبارزه.
نباید انتظار داشته باشیم که کسی از بالا بیاید ما رانجات دهد. جبهه ها و سنگرهای مبارزه را به کار و سازندگی و آفرینش گسترش دهید و در کارخانه ها، مزارع، دانشگاه ها، اداره ها، انجمنهای و تشکل های مدنی مختلف، پارکها، در محلات، در تمیز کردن آب، هوا و طبیعت، در حد توان خود کوشش کنید. تنها با یک کوشش فراگیر که خود شروع کنیم، با ساختن فرهنگ آموموختن، کارکردن و عشق ورزیدن به مردم و محیط زیست، می توانیم فرهنگ سازندگی را استوار و ویژگی شاخص خود کنیم.
رژیم سانسور و سرکوب ارتباطات را قطع و نیروهای امنیتی در سراسر کشور مستقر کرده است. این سرکوب عریان نشان قدرت رژیم نیست بلکه نشان کمال ضعف، جبونی، عدم مشروعیت و بی برنامگی آن است. رژیم سرکوب و اتهام زنی به جنبش را شروع کرده است، پیش از آنکه جنبش آغاز و گسترده شود. سرکوب ادامه خواهد یافت و حتی تشدید خواهد شد ولی بی شک فرزندان مردم در بدنه پلیس، ارتش، سپاه و بسیج به زودی دست از حمایت رژیم برخواهند داشت و به صفوف مردم می پیوندند. همزمان، عزیزان دستگیر شده را فراموش نکنیم و برای آزادی آنها با تمام وجود تلاش کنیم.
راه شما پرسنگلاخ، پیچیده و طولانی و مردم ایران و جهان در این روزهای پر التهاب کە شما سازماندهی جنبشی شجاعانه و حق طلب برای ایجاد دگرکونی بنیادین در ایران را شروع کردید، پشتیبان و همراه شما هستند.
دستان گرم و پرتوان شما را می فشارم و پیروزی شما آرزوی قلبی من است.
احد قربانی دهناری
۱۵ دی ماه ۱۳۹۶
گوتنبرگ
منبع:پژواک ایران