این روز ها و بعد از اجرای پرده آخر خیمه شب بازی اتمی جمهوری اسلامی و اوباما وقتی جعفر پناهی و نسرین ستوده با شیرین عبادی، ابراهیم یزدی و فرخ نگهدار و ... همراه شدند تا یاری رسان مراسم آشتی کنان « شیطان بزرگ» و «شیطان کوچک» باشند. اقدام این دو برای بخشی از اپوزیسیون تعجب  به همراه داشت و من خود ایمیل ها و پیام های فیسبوکی بسیاری دریافت کردم که این مسئله را با ما هم مطرح کرده بودند وحتا چندتایی هم بر این تصور بودند که برای این دو اسطوره ی! هنر وسیاست (میدانید ما اسطوره سازان بی نظیری هستیم) پاپوش دوخته اند، من واقعا نمیدانم چرا این رفتار خانم ستوده و آقای پناهی جمعی را متعجب و متاسف کرده است؟ خوب امکان شهرت جهانی برای ستوده و پناهی چگونه فراهم شد؟ آیا شهرت کنونی جعفر پناهی به خاطر توانائیهایش در فیلمسازی است؟ شما اگر در همین شهر کوچک من چرخی بزنید و از رهگذران در باره فیلمسازان برجسته سینمای جهان سئوال بفرمائید معدود کسان هستند که شخصیت های برجسته ای چون روبر برسون، ژان لوگ گودار، بونوئل، فرانسوا تروفو، ویسکونتی و آنتونیونی و ... را بشناسند اما اکثریت قریب به اتفاق، نام ونشان کامل جعفر پناهی را میداند.

 آیا کارهای جعفر پناهی با ارزش تر از برو سون و گودار و ... است و نسرین ستوده تنها زنی است که در مقابل حکومت ایستاده است؟ این که واقعیت ندارد. آیا زندانی کردن پناهی و نسرین ستوده باعث شهرت فراگیر آن دو شده است؟ نه این تصور هم همه ی واقعیت را نمایان نمی کند، چرا که زندان، شکنجه، اعدام در ذات این نظام نا انسان است و زنان در زندان های جمهوری اسلامی درد و رنج مضاعف را باید تحمل کنند، هزاران زندانی سیاسی زن و مرد در جمهوری اسلامی اسیر بوده اند که جلو ی نظام با قامت افراشته ایستاده اند اما چرا فقط دو زندانی سیاسی  برجسته می شوند؟، چرا فقط یک زندانی سیاسی زن  برای اوباما و اتحادیه اروپا مهم می شود ؟ فکر نمی کنید مشاورین آقای اوباما بعد از بررسی موقعیت و شرایط این دو با توجه به این که هیچ کدامشان خواست هایشان فراتر از چهار چوب نظام مقدس نبوده و نیست پس لقمه مناسبی برای چپاولگران غربی هستند که می شود رویشان سرمایه گذاری کرد، جایزه ساخاروف با لابیگری شیرین عبادی، جایزه های متعدد (انواع و اقسام پرنده ها و چرنده های فستیوال ها ) به خصوص برلیناله با دخالت مجلس آلمان و خانم کلودیا روت و مدیر برلیناله را آیا می شود بی حساب و کتاب ارزیابی کرد؟ وقتی این دو را به شهرت جهانی میرسانند طبیعی است که موقعیت بهتری پیدا  می کنند و در وقت نیاز نظرشان برد وسیعی تری خواهد داشت. من بعید و دور از واقعیت نمیدانم که موسوی و کروبی را هم برای پروژه دیگری در آب نمک خوابانده اند.

 یکی دو ماه پیش کیارستمی و رخشان بنی اعتماد و مجید مجیدی هم طی یک پروژه ی  طراحی شده وارد گود شدند و اوباما، اروپا و امریکا را تهدید به ساخت بمب اتم کردند.

اما چرا مطبوعات و رادیو تلویزیون های دولت‌های غربی و دلال‌ها و کارچاق کن‌ها، سایت های حامی جعفر پناهی و نسرین ستوده پیوستن این دو به طرح کاخ سفید را یا پوشش محدود دادند و یا اصلا به روی خودشان نیاوردند؟ فکر نمی کنید دلیل کوچک جلوه دادن کمپین مشترک نگهدار، شیرین عبادی، ابراهیم یزدی، پناهی و ستوده این بوده است که برای این دو شخصیت اسطوره ساختند و حالا صلاح نمیداند خبر مربوط به  همدلی و همرایی شان با  نگهدارها و ابراهیم یزدی‌ها را برجسته کنند؟

در برنامه زوم این هفته در رادیو پیام کانادا در یک فایل تصویری همه این مسایل را زیر ذره بین می گذاریم، در همین جا لازم میدانم از رادیو پیام کانادا به خاطر همراهیشان با سینمای آزاد سپاسگزاری کنم .

بصیر نصیبی

فایل تصویری برنامه زوم در رادیو پیام را این جا ببینید و بشنوید

منبع:پژواک ایران