من از رنج هاى بسيارى گذشته ام
از تلخى هاى سهمناك
از دالان هاى ملتهب عذاب
و استخوان هايم همه خردشده اند
و قلبم
چون آتشفشانى آشفته
درد مى كشد شب و روز
و مى جوشد از چشمم هماره اشك
سنگين ترين مجازات من اما
سكوت توست
آه...اگر مى شد بر ارتفاع رقص خاطره اى
بر ياد تو فرود آيم

منبع:پژواک ایران