پژواک ایران: شما توافق صورت گرفته در ژنو را چگونه ارزیابی می‌کنید؟‌

محمدرضا روحانی:  این چند روز ده‌ها مطلب و مقاله و مصاحبه خوانده‌ام. حتی تهنیت فرخ‌ نگهدار و علی کشتگر را خوانده‌ام. برای این که بی‌جهت وقت تلف نشود شما را ارجاع می‌دهم به مقاله مستند، خلاصه و روشن استاد جلال ایجادی که کاری است علمی. ایشان استاد دانشگاه و کارشناس محیط زیست هستند. نوشته‌ی منسجم ایشان تحت عنوان «برندگان مذاکرات اتمی ژنو» جامع و مانع است و به قول اعراب قّل و دّل. این مقاله مبتنی بر واقعیات است. بی طرف و بی‌شعار. من نظرات ایشان را معتبر می‌دانم و قابل استفاده و آموزنده.

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-56964.html

پژواک ایران: اما ارزیابی خود شما چیست؟

روحانی: می‌دانید که من متهم هستم که مو را از ماست می‌کشم و مته به خشخاش می‌گذارم. بنابر‌این اضافه می‌کنم با این که نظرات استاد جلال ایجادی، آموزنده است، اما سندی که در ژنو امضا شده است رسماً و عملاً توافق‌نامه نامیده نمی‌شود. توافق یعنی دو یا چند اراده‌ی هماهنگ که حقی را اسقاط یا ایجاد می‌کند.

سند امضا شده در ژنو راهنمای عمل است نه موافقت‌‌نامه. توافق برای تمکین، تنفیذ یا اجازه و قبول تعهداتی است دوجانبه یا چند جانبه بین دو یا چند شخصیت حقیقی یا حقوقی. آن‌هایی که این اسناد را تهیه می‌کنند وزرا نیستند کارشناسان برجسته حقوقی هستند که معنای کلمات و تعاریف آن ها را دقیقاً مورد توجه قرار می‌دهند. آن‌چه که نوشته شده حتماً توافق یا موافقتنامه مشروط هم نیست. راهنمای موقت عمل است آن هم با مدت معلوم. یعنی فقط برای ششماه اعتبار دارد. در این مذاکرات کارشناسان بزرگ حقوقی چندین کشور سندی را تهیه کردند که به خامنه‌ای دیکته شد. به همنی دلیل عنوان سند رسمی «برنامه اقدام مشترک» است و نه توافق و موافقتنامه. نخست‌وزیر  انگلیس می‌گوید: «تا توافق نهایی با تهران خیلی فاصله است... فشار کارساز است». وزیر خارجه آمریکا اظهار کرد که «بدون راست آزمایی توافق نداریم...»

او همچنین تأکید کرد که «در توافقنامه ذکر کردیم که حق غنی سازی ندارید.»

http://www.youtube.com/watch?v=pyMuVdSCx1w

هنوز هیچ نشده و امضا‌ها خشک نشده وزیر خارجه فرانسه تهدید می‌کند «تحریم ها قابل برگشت است...»

اوباما هم امیدوار است که  ولی مطلقه فقیه «... راهش به سوی بمب اتم بسته شود....» حالا خامنه ای باید امتحان پس بدهد و ثابت کند که راست می‌گوید. معنای راست آزمایی این است.

پژواک ایران: چه چیزی باعث شده که رژیم  پای امضای این سند بیاید؟

محمد روحانی : رئیس جمهوری خامنه‌ای قبل از دستبوسی و دریافت فرمان تنفیذ انتخاب گفته بود « هیچ دولتی در تاریخ ایران با مشکلاتی که این دولت با آن روبروست روبرو نبود. از این بابت احساس خطر می‌کنم...» حدود ۴ ماه پیش طی چهار مقاله‌ پی در پی که سایت پژواک ایران آن‌ها را منتشر کرد و عنوان آن «چشم‌انداز‌ها» بود پرسیده بودم که «تضمین حیات نظام ولایت مطلقه فقیه در قرن بیست و یکم، با رعایت حیثیت انسانی، حق حیات و آزادی‌های مردم عملی است؟» چون ممکن نیست و «اگر در درون، راه برون رفتی نباشد خامنه‌ای باید آن را در روابط خارجی جستجو کند. گزینش فراوانی پیش روی او وجود ندارد. اولی عقب نشنی است در زمینه پروژه‌ی بمب اتم به منظور شکستن تحریم‌ها و رساندن دلارها به دستگاه سرکوبی...»

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-53453.html

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-53545.html

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-53603.html

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-53747.html

فعلاً با امضای « برنامه اقدام مشترک» دنبال راه برون رفت از بحران می‌گردد. یادمان هست که خامنه‌ای چندین بار گفته بود هرکس بخواهد با آمریکا مذاکره کند یا بی‌غیرت است یا نادان. حالا روشن شد «عناصر خودسر» رهبری زیر نظر او از بالای سر احمدی‌نژاد مشغول ارتکاب افعال ناشی از بی‌غیرتی و نادانی بودند. آمریکایی‌ها آرزو دارند از جهنم خود‌ساخته‌شان افغانستان دربروند. ضمناً زیرپای مالکی را بتون بریزند. رهبر آماده به خدمت است  ورقیب هم نمی‌خواهد. در انتخابات اخیر اجازه نداد رفسنجانی در این امر خیر شریک باشد. جواب همه ناراضی‌ها را هم خواهد داد. آن‌ها را سراغ کروبی و موسوی می‌فرستد. آخرین جمله‌ی بخش نخست مقاله‌ی «چشم‌انداز‌ها» روی میز من است که « به نظر می‌رسد شاخ رهبر انحراف جناب دکتر مهندس محمود احمدی‌نژاد به همت قوه قضاییه شکسته خواهد شد...» حالا اخوان اربعه لاریجانی باید حساب احمدی‌نژاد را کف دستش بگذارند. دیروز احمدی‌نژاد را به دادگاه احضار کردند چون نرفت امروز ملک‌افضلی مدیرکل امور کارشناسی مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که احمدی‌نژاد بازداشت می‌شود. اسم آن مذاکرات و این اقدامات هر دو نرمش قهرمانانه است. چه کسی جرأت دارد بدون حکم حکومتی برود پشت پرده و با آمریکایی‌ها قرار و مدار بگذارد؟ چگونه مدیرکل مجلس خامنه‌ای جرأت می‌کند که بگوید احمدی‌نژاد بازداشت می شود؟ بدون تجویز رهبری چنین اظهاری دخالت در امور قوه قضاییه تلقی نمی‌شد؟

پژواک ایران: با توجه به تضادهایی که در درون رژیم هست آیا امکان توافق در مراحل بعدی هم می‌رود؟‌

محمدرضا روحانی: متأسفانه ما عادت کردیم به تخفیف و تحقیر دشمن. این جنایتکاران حاکم بر میهن را ابله و جاهل تلقی می‌کنیم. تجربیات خامنه‌ای را طی سی و پنجساله گذشته فراموش نکنیم حتی اگر خامنه‌ای روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ متولد می‌شد و می‌رفت شیرخوارگاه، کودکستان، دبستان، دبیرستان و دانشگاه و مثلاً‌ علوم سیاسی می‌خواند امروز یک استاد صاحب‌نظر بود. این جلاد بی‌حرم از پدر عقیدتی‌اش خمینی هم حیله‌گر تر است. اگر اتفاق خاصی نیفتد و نیروهای سرنگونی طلب دچار پراکندگی و تنش باقی بمانند. یعنی شرایط امروز را ملاک قرار دهیم با دریغ و درد باید گفت که منطقاً‌ می‌تواند باز هم این بحران درونی را مدیریت کند. چون نارضایی گرسنگان و ستمدیدگان سمت و سویی ندارد. اول تیرماه عباسی رئیس وقت سازمان انرژی هسته‌ای در پترزبورگ مژده‌ی ساخت رآکتورهای جدید آب سنگین را می‌داد. در عین حال ‌آقایی که ۱۳ سال رئیس همین سازمان بود با نگرانی می‌گفت «بحران اتمی ایران به دقیقه نود رسیده است.» هر دو در این نظام نقش بازی کرده، می‌کنند و خواهند کرد. یادمان نرفته که ۴۸ ساعت قبل از جام زهر آتش بس خمینی به ضرورت ادامه جنگ اصرار علنی می‌کرد. این‌ها مارخورده افعی شده هستند. حالا با هر مشکلی باشد در شرایط فعلی مصلحت نظام و عمود خیمه آن باز هم عمل خواهد کرد.

پژواک ایران :‌ کشورهای غربی چرا اصرار به امضای توافقنامه با رژیم دارند؟‌ آن‌ها به دنبال چه چیزی هستند؟‌

محمدرضا روحانی: من نمی دانم تعریف کشورهای غربی چیست. همه اعضای ملل متحد که قریب دویست کشور است هریک به نوعی به دنبال حفظ صلح و امنیت جهانی هستند. شاید غیر از سوریه و بورکینافاسو کشور دیگری نباشد که بمب اتمی آخوندی را یک فاجعه جهانی نداند. وحشت اسرائیل طبیعی است اما آیا وحشت کشورهای همسایه‌ی ما پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، آذربایجان، ترکیه، عراق، کویت، بحرین، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، قطر، عمان، غیرطبیعی قلمداد می‌شود؟ بازی‌های سیاسی و چانه‌زدن‌های روسیه و چین هم جنبه‌ی تاکتیکی دارد. برای امتیاز گرفتن و گروکشی است. در این تنش همه وسایل ممکن اقتصادی، سیاسی و حتی تهدید نظامی به کارگرفته شده و می‌شود. به هرحال آمریکا و اروپا در این جبهه جلودار بودند و همه جهان همراه آن‌ها. اگر خامنه‌ای بمب اتم داشته باشد  چه کسی می‌تواند جلودار ترکیه، مصر، عربستان باشد که دنبال سلاح اتمی نروند. بعد این مسابقه در همه جا راه می‌افتد و خر بیار و باقلا بارکن. همه پنج قاره جهان به مسابقه‌ی جدید تسلیحاتی با ابزار اتمی جلب نمی‌شوند؟ مثلاً‌ استرالیا، کانادا، ژاپن، اندونزی، برزیل، آرژانتین و و و دست روی دست می‌گذارند‌؟

پژواک ایران: آیا توافق تنها در موضوع هسته‌ای باقی می‌ماند یا به صدور انقلاب اسلامی و تروریزم کشیده می‌شود؟‌ آیا غرب تنها به مسأله‌ی هسته‌ای رضایت می‌دهد؟‌

محمدرضا روحانی: فعلاً هنوز تا کفن و دفن پروژه‌ی اتمی آخوندها راه زیادی باقی مانده است. با «برنامه اقدام مشترک» قلاده بر گردن خامنه‌ای بند شده است. استحکام این قلاده بستگی به یکدست بودن و همبسته ماندن جبهه‌ی بین‌المللی علیه خامنه‌ای دارد. پرهیز ار زقابت در تقسیم غنائم، یعنی مقابله با یکدیگر برای تجارت با ایران و لقمه بزرگتری داشتن از صد و ده میلیارد دلار توقیف شده بسیار مهم است. وقتی شکار چیان می‌خواهند یک چهارپای وحشی را سالم به دست آورند، آنقدر آنرا می‌دوانند تا خسته شود و از پا بیافتد. بعد او را به بند می‌کشند. آخوندها هم درمانده شدند. هنوز مرکب سند «اقدام مشترک» خشک نشده که نایب رئیس اطاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران خبر از ثبت اطاق بازرگانی ایران و آمریکا را می‌دهد. نام او پدرام سلطانی است. پیش‌کسوت او برادران عسگراولادی هستند. حبیب‌الله و اسدالله. اولی سال‌ها رئیس مؤتلفه بود و وزیر بازرگانی و فقیه‌الوزرا خوانده می‌شد و دومی میلیاردری که سال‌ها رئیس اطاق باررگانی ایران بود. اسدالله چهارماه قبل گفته بود که اگر قرار باشد موضوع تجدید روابط با آمریکا پیش آید حاضرم تا کاخ سفید بدوم. همکار قدیمی و همدست او خاموشی سخت خوشحال است که «راه جدیدی به سوی ایران» بازکرده‌اند. همین یکی دو روزی نوبخت سخنگوی دولت هم خبر داد که در نتیجه این مذاکرات «سالانه پنجاه میلیارد دلار» به دست می‌آید و تأثیر بسزایی در اقتصاد کشور دارد» بهار می آد. خربزه و خیار میاد.

 روحانی در ایران گیت را به یاد داریم. حالا در حالی که خامنه‌ای از ماه‌ها قبل با دیپلماسی پنهان مقدمات «برنامه اقدام مشترک» را خودش فراهم کرده است شریعتمداری را به خط می‌کند تا همراه بعضی از نمایندگان مجلس و بخشی از سپاه در تعزیه ترکمان‌چای شرکت کنند. شریعتمداری نوشته که «قرارداد یک ساعت هم دوام نیاورد» حمید رسایی وکیل مجلس از «جام زهری که شربت نشان داده می‌شود» سخن می‌گوید و در نشریه جوان وابسته به سپاه از توافق با «ادبیات متکبرانه و غیرمتوازن» شکایت می‌شود. خود خامنه‌ای هم برای عوامفریبی و ردگم‌کنی در پاسخ تبریک روحانی او را به «ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌ها» تشویق می‌کند. واقعیت این است که راه فرار از این بن‌بست فعلی یا جنگ بود یا عقب‌نشینی با «نرمش قهرمانانه». متأسفانه نه در نبود یک جایگزین که پایگاه داخلی داشته باشد و همراه اعتماد مردم و از این مشروعیت به مقبولیت بین‌المللی دست یابد تلاشی رژیم می‌توانست نتایج فاجعه‌باری داشته باشد. اگر تحریم کامل نفتی که سنای آمریکا در دستور کار داشت به مرحله‌ی اجرا در می آمد فرار سران غارتگر سپاه و تکنوکرات‌های ریش دار شروع می‌شد.

دنیاله‌های جغرافیایی ایران، خلاء قدرت دولتی و سقوط رژیم در غیاب احزاب و شخصیت‌های مورد اعتماد برای ایجاد دولت جایگزین برای همه منطقه و به ویژه ارباب بی مروت دنیا خطرناک بود. عراق و افغانستان روی دست آمریکایی‌ها مانده است. یمن، بحرین و لبنان وضع ناپایدار و انفجارآمیزی دارند. میراث «بهار عربی» در تونس و لیبی و مهم‌تر از آن مصر هر روز آشوب می‌آفریند. هریک از این‌ها بالقوه سوریه جدیدی می‌توانند به راه بیاندازند و قوز بالای قوز در بیاد. علاوه بر اهمیت ژئوپلتیک و ژئو استراتژیک ایران، مشکلات غیرقابل پیش‌بینی محیط زیستی ناشی از فعالیت‌های اتمی آخوندها نگران کننده است. تازه اگر این ملاحظات هم نبود مشکلات اقتصادی کشورهای صنعتی پولی برای هزینه‌‌های سرسام‌آور جنگی باقی نگذاشته و خوشبختانه افکار عمومی اروپا و آمریکا هم مخالف جنگ است. صد و ده میلیارد دلار توقیف شده هم در این شرایط اشتها آور است. هنوز بازرسی های روزانه نطنز،  اراک و فردو شروع نشده مدیران پژو و رنو رهسپار تهران شده‌اند. در هر حال کنترل روزانه آخوند‌ها و تنش‌های طبیعی ناشی از آن و تلاش برای رفع مشکلات «برنامه اقدام مشترک» دست ‌آخوندها را از مرزهای اعلام شده استراتژیکی‌اش یعنی لبنان و سوریه و عراق دور می‌‌کند. فعلاً باید قاچ زین را بچسبد. صدور انقلاب و ترورزیم در شرایط فعلی منطقاً باید کاهش یابد. در همین شرایط متأسفانه باز هم خطر کشتار جمعی مجاهدین در عراق بیشتر شده است.

پژواک ایران : آیا تحریم‌ها در کوتاه مدت برداشته می‌شود؟

محمدرضا روحانی: فعلا به خامنه‌ای تکلیف شده که در «حرمسرای اتمی» خود را بگشاید. اگر به طور نوبتی یا سرزده در حرم خود کشف حجاب کرد و وظایف خود را انجام داد، غنی‌سازی را متوقف  کرد، ذخائر ۲۰ درصد اورانیوم غنی‌شده را خنثی کرد، سانتریفوژ جدید به کار نیانداخت، بیشتر سانتریفوژ‌های در جریان را غیرفعال کرد و و و می‌تواند از پول‌های توقیفی خود رفع توقیف کند. قضاوت در مورد اجرای تعهدات نظام هم با طرف قرارداد است. نوع جدیدی از کاپیتولاسیون به همت خامنه‌ای راه نیفتاده است؟ کشورهای دیگر این حق را داشته باشند که نظامی را برای اجرای وظایف‌اش مورد قضاوت قرار دهند. آن هم در حوزه‌ی جغرافیای سیاسی او. اگر این کاپیتولاسیون نام ندارد چه نام دارد. این است حقوق و مزایای اختصاصی برای اجرای «برنامه اقدام مشترک» در هر حال ولی فقیه نمی‌تواند در تعیین مدت برداشتن تحریم‌ها دخالت داشته باشد. بلکه این به رضایت طرف و قضاوت او به این که خامنه‌ای دستورات را انجام داده است یا خیر بستگی دارد.

پژواک ایران:‌ با توجه به آن‌چه گفتید و این که شما سال‌ها عضو شورای ملی مقاومت بودیه‌اید به نظر شما چرا این شورا در قبال مذاکرات ژنو موضعی منفعلانه گرفته است؟‌ چرا علیرغم صحبت از «جام زهر اتمی» آنرا به شکل موفقیت ندیده و خبری از جشن‌های معمول نیست؟‌

محمدرضا روحانی: تمام بشریت، ملت ایران، همه همسایگان‌ ما، کشورهای مسلمان نشین از این ذلت و مذلت، درماندگی و بیچارگی آخوندها باید شاد باشند و از جمله من و شما. پیشاپیش همه مجاهدین و اعضای شورای ملی مقاومت که پرچم خصومت با ولایت مطلقه فقیه و برنامه اتمی آنرا به دوش کشیدند. این خدمت عظیم آن‌ها به بشریت، ایرانیان و حفظ محیط زیست کره‌ زمین، علیرغم هرنوع اختلاف یا حتی خصومت سیاسی یا عقیدتی، غیرقابل فراموشی است.

من و ما در توضیح علت استعفای خود از شورا ابتدا از دستاوردهای مشترک به افکار عمومی ایرانیان گزارش دادیم که از جمله «افشای پروژه اتمی پنهانی توسط مجاهدین و شورا ...» بوده است. مجاهدین علاوه بر این که استعفای ما را  چاپ نکردند اما صدها بار انواع و اقسام تهمت‌ و توهین وافترا را در مقیاس گسترده با صدها مقاله، برنامه تلویزیونی، کال کنفرانس، راهپیمایی، سوگواری، تحصن، اعتصاب غذا، نشست‌ها و میتنگ‌ها و تظاهرات گوناگون را به ما نسبت داده‌اند. به علاوه تمام سوابق انجام وظیفه وجدانی ما را طی حدود سی سال در مقالات، سخنرانی‌ها، گفتگو‌ها، فیلم‌های آنرا به بایگانی راکد فرستاده‌اند تا ردی از فعالیت‌های ما باقی نباشد. خیال می‌کنند که می‌توانند با سهولت ما را «رژیم مالی» کنند. تخم نقد و انتقاد را می‌خوهند در نطقه بکشند. بگذریم. خدای آن‌ها سزای آن ها را ندهد و آن‌ها را ببخشد. به هر حال من و به ویژٰه دکتر قصیم هم هر وقت در این زمینه کاری از ما خواسته‌اند را اگر می‌توانستیم انجام می‌دادیم. دکتر قصیم در مسائل مربوط به حفظ محیط زیست و خطرات آخوند اتمی بسیار نوشت. من می‌خواهم در این‌جا از افراشته شاعر شهیر گیلانی یک بیت خطاب به آخوندها وام بگیرم و بگویم :

ای شغال تن  گنده خپله

دیدی افتاد دمت لای تله

من حسابی جشن گرفتم. امیدوارم این مقوله به جنگ نکشد و «برنامه اقدام مشترک» برای ریشه‌کن کردن دندان اتمی رژیم مؤثر واقع شود.

پژواک ایران:‌ سؤال در مورد واکنش مجاهدین و شورا بود نه شما

محمدرضا روحانی: من دلیلی بر وجود واکنش منفعلانه ندیدم. خانم رجوی با فروتنی نتیجه مذاکرات را «محصول بلافصل تحریم‌ها و مخالفت‌های مردم» خواندند. همه می‌دانیم که افشاگری و تلاش یازده ساله و بی‌وقفه مجاهدین و شورا بود که که کار را به شورای امنیت و تحریم‌های بین‌المللی کشاند. تازه هنوز نوبت بازرسی تأسیسات مخفی دماوند که ۴ ماه پیش افشا شده و سایت مخفی منطقه‌ی ۷ تیر اصفهان را که دو سه هفته پیش توسط آن‌ها لو رفته نرسیده. جشن هم در میان نگرانی جان اعتصاب عذا‌کنندگان و سوگواری ۵۲ قتل‌عام شده که هنوز به خاک سپرده نشدند و هفت گروگان که معلوم نیست چه بلایی سر آن‌ها آورده و می‌آورند شاید عمل شایسته‌ای از نظر خود آن‌ها و مردم نباشد.

پژواک ایران: آیا کم شدن بحران و کاسته شدن از خطر جنگ برخلاف تمایل شورای ملی مقاومت است؟

محمدرضا روحانی: تا جایی که من خوانده‌ام طی چند روز گذشته از اختلافات و بحران‌های درون هیأت حاکمه کم نشده که هیچ بلکه ابعاد گسترده‌تر و جدی‌تری هم پیدا کرده است. من هرگز نشنیده‌ام که شورای ملی مقاومت تمایلی به جنگ داشته باشد. خانم رجوی بارها راه سوم را پیشنهاد کردند که نه جنگ با آخوندها،‌ نه سازش با آن‌ها بلکه کمک به مردم برای مبارزه با آن‌ها. ما هم طبق مقررات و وجدان خود به همین نحو و در همین محدوده تبلیغ می‌کردیم. از درون مجاهدین هم من خبری ندارم. نگرانی شورا و مجاهدین همدستی اروپا و آمریکا با آخوندهاست برای نابودی مقاومت. در این باب مثال‌ها طی سی سال گذشته بسیار است.

آقای زالمای خلیل زاد نماینده سابق آمریکا در ملل متحد مژده می دهد که «بعد از هسته‌ای نوبت تروریزم و حقوق بشر است» امیدوارم چنین شود. تا امروز چنین تجربه‌ای را نداریم بلکه عکس آنرا دیده‌ایم. در جملات و کشتارهای مجاهدین دوبار وزیر دفاع آمریکا در خاک عراق بود هیچ کاری نکرد حتی کمک به مجروحین.

لیست تروریستی اروپا و آمریکا باج به آخوندها بود و این فقط یک نمونه است که ۱۵ سال ادامه داشت. در قتل‌عام اخیر این بار هم به یک محکوم کردن ابکی اکتفا کرد. این یعنی اغماض تشویق آمیز. آنان قانوناً و به موجب قرارداد و چند هزار یادداشتی که با افراد ساکن اشرف تنظیم کردند مسئول حفظ جان آنان هستند و خواهند بود. در این‌جا اجازه می‌خواهم از پاسخ به سؤال شما فاصله بگیرم و به مجاهدین توصیه کنم برای رفع تنش‌ها و فراهم آورن امکان دفاع از حقوق و حیثیت ایرانیان به خیراندیشی های دکتر قصیم گوش فرا دهند. آیا راه رستگاری دیگر هم وجود دارد؟‌

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-56957.html

منبع:پژواک ایران