پژواک ایران:‌ گفتگوی پیشین ما، موضوع اعتبار «برجام» در صورت توافق نهایی بود که نیمه تمام ماند. بهتر نیست آنرا به اتمام برسانیم؟

محمدرضا روحانی: چرا، ولی این قصه سر دراز دارد. هر دم از این باغ بری می رسد و صحنه‌ بازی عوض می‌شود. من فکر نمی کنم که این پرونده قبل از سرنگونی این رژیم بسته شد. اما آن‌چه در این جا لازم می دانم به آن اشاره کنم نظر یکی از همکاران است که این قرارداد را Potestative می داند و استدلال می کند که اصل در انعقاد قراردادها برابری طرفین است از حیث بهره‌مندی از حقوق، تکالیف و تعهدات، به عقیده ایشان چون در «برجام»‌ ایجاد، اجرای قرارداد و ایفاء تعهدات منحصراً به اراده اعضای ۵ به اضافه ۱ وابسته است این قرارداد اصولا باطل است.

من با سپاسگزاری از توجه و دقت آن دوست بزرگوار و با علم به این که خوشبختانه گذشت ایام تاثیری بر قدرت حافظه ایشان نگذاشته است جمله معروف استاد بی نظیر و دانشمند ما دکتر احمد متین دفتری که هم آیین دادرسی و هم حقوق بین‌الملل عمومی به ما می آموختند را به یادشان می آورم که صدای بم آن استاد هنوز با گذشت ۵۲ سال در گوش این شاگرد باقی مانده است وقتی اساس حقوق بین‌الملل را در پنج کلمه تعریف کردند و به ما درس دادند که «اساس حقوق بین الملل زور است». اگر گاهی در دادگاه لاهه به صدای ملت ایران که مصدق بیان کننده آن بود، گوش فراداده شد ، صاحبان زور در صحنه بین‌المللی سال بعد در کودتای ۲۸ مرداد به کمک ارتش دست نشانده ، ملکه اعتضادی، آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی و شعبان بی مخ، دربار فاسد پهلوی را مأمور جبران مافات کردند. به هر حال درباره «برجام» افکار عمومی هنوز بطور قطعی از پشت پرده خبر ندارند که هیچ حتی کنگره آمریکا و مجلس شورای اسلامی هم نامحرم تلقی می شوند. وقتی آقای کری در کنگره اعلام می کند که آخوندها مواد اولیه تهیه ۱۰- ۱۲ بمب اتمی را در اختیار داشتند چه کسی قبلا از آن خبر داشت.

پژواک ایران: چه عوامل جدیدی باعث عوض شدن صحنه و اشاره شما به پشت پرده شده است؟

محمدرضا روحانی:‌ اگر به نظر ۴۰ شخصیت سیاسی ایران درباره توافق هسته‌‌ای وین دقت کنید می بینید که که هیچ کدام اشاره ای به قرارداد محرمانه با آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای ندارند.

http://www.khabaronline.ir/detail/436641

از مقام معظم رهبری بگیرید تا حسین شریعتمداری و بقیه مراجع عظام تقلید و .... ظریف و صالحی هم در مجلس آن را عنوان نکردند. حالا پس از ده روز و اصرار نمایندگان کنگره آمریکا به وجود اسنادی محرمانه که وزارت خارجه آن‌ها را رو نکرده بود «کاخ سفید می گوید توافق محرمانه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی بخشی از توافقنامه وین است» و «کاخ سفید آمادگی دارد در نشستی محرمانه با نمایندگان کنگره مفاد این توافق را به اطلاع آن‌ها برساند» و بخشی از پشت پرده لو می رود. دو روز قبل وزارت خارجه اعلام کرده بود که اسناد «در اختیار ما نیست»

www.iribnews.ir/NewsText.aspx?ID=614203

حالا همین یک عامل افشا شده کافی نیست که همه تحلیل‌گران با غرض یا بی غرض درون مرز و برون مرز در عنوان کردن نظرات سیاسی شان با احتیاط  و خرد بیشتری اقدام کنند؟ درست است که حسن روحانی معتقد است که «برجام» «انعکاس اراده ملت» و «صفحه جدیدی در تاریخ» است. ولی چقدر خوبست که «سپاس گویان» سابق و شادباش گویان جدید غیرت به خرج بدهند

و از خالق «اراده ملت» که شخص شخیص رهبر عالیقدر است بخواهند که او هم سند محرمانه را از زیر حجاب اسلامی در بیاورد و کشف حجاب کند نه در برابر امت همیشه در صحنه که نامحرمند بلکه لااقل در برابر مجلس شورای اسلامی تا شاید آن ها بتوانند بر اساس قانون «الزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته‌آی ایران» نتیجه افتخار آمیز مقام معظم رهبری را احراز کنند. حال که مجلس آخوندها ترجمه «برجام»‌را نپذیرفته و به وزارت خارجه برگرداند تا صحیح آنرا بفرستند.

پژواک ایران: خامنه‌ای چگونه از زیر بار این مسئولیت فرار خواهد کرد؟

محمدرضا روحانی: خمینی جام زهر دیگری را نیز غیر مستقیم و پنهانی سر کشید. در خرداد ۱۳۵۹ تصمیم گیری در مورد گروگان‌های آمریکایی را به عهده مجلس شورای اسلامی گذاشت. رجایی ، بهزاد نبوی را به مدیریت مذاکرات گماشته و میوه آن یعنی بیانیه الجزایر را مجلس در هفته سوم آبان همان سال تصویب کرد. با این مانور کارتر در آخرین روز رقابت انتخاباتی‌اش نزد مردم آمریکا تحفیر شد و آرا رفت به جیب رونالد ریگان. جام زهر آتش بس را درست سه روز بعد از آن که گفت هر کس از توقف جنگ صحبت کند خائن است ـ نقل به مضمون ـ را لاجرعه سر کشید. خامنه‌ ای ضعیف تر از آنست که به چنین کاری دست بزند. این است که درست چند ساعت بعد از آن که صالحی رئیس انرژی اتمی در مورد بیمارستان اتمی صحبت می کند که «تمام این دستاوردها مرهون هدایت ها و نقش آفرینی های مقام معظم رهبری ...» است سایت ویژه «آقا» سوراخ دعا را می یابد که «رهبر توافق نامه هسته‌‌ای را تایید یا رد نکرده است... بر اساس فرایندهای قانونی از ظرفیت عقل جمعی» عمل می کند. یعنی مال بد بیخ ریش عقل جمعی و قانونگزاران اسلامی. ناصرالدین شاه «شهید» وقتی ۱۲۵ سال پیش ناچار شد امتیاز تنباکو را لغو کند این شهامت را داشت که مسئولیت آن را به عهده بگیرد و اعلام کند. قبل از او حاج میرزا آغاسی که در ریاکاری ، مردم فریبی و دین پیشگی نیای واقعی خامنه‌ای محسوب می شود وقتی درباره دریای مازنداران با روس ها اختلافی پیش آمد فرمول ادبیانه‌ای ساخت و همه مزه‌های شناخته را در یک جمله به نخ کشید و گفت «حیف نیست که اوقات شیرین همسایه را به خاطر یک مشت آب شور، تلخ کنیم...» و خود را از معرکه بیرون کشید. وزیر مختار فرانسه در ایران حاج میرزا آغاسی را خوب معرفی کرده است که «پیرمردی که تمام اقتدار ایران و تمام بی عرضگی مقامات حکومت در او خلاصه شده است» - مثل ولی فقیه خودمان.

حاج میرزا آغاسی مانند رهبر انقلاب اسلامی شاعر هم بوده است. رند و مال پرست و دزد. فعلا آقا خود را در سوراخ موش قایم کرده تا مریدانش «بارکش غول بیابان»‌ شوند. همنی دو سه روز قبل ظریف در مجلس اقرار کرد که «ادعا نمی کنم که توافق هسته‌‌ای کاملاً به نفع ایران است...» بعد ولایتی در شیپور می کند که «آن‌چه شورای امنیت با اعمال زور چند کشور و نیز با استفاده از حق وتو تحمیل نمی شود و آن تصمیمات به نفع منافع ملی نباشد حتی اگر تصویب شود ایران خودش را ملزم به آن نمی کند....» تازه همه این مانورها مربوط به قبل از لو رفتن سند محرمانه‌ایست که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با آخوندها امضا کرده است.

پژواک ایران:‌به نظر شما این سند محرمانه برای تصویب «برجام»‌ مشکل آفرین است؟

محمدرضا روحانی:‌ پشم رهبر ریخته است، بیمار، فرسوده و فاسد در گرداب عفونتی که خلق کرده گیج و وامانده است. فروش امسال نفت تقریبا یک چهارم فروشت دولت «پاک دست» احمدی نژاد است. اما خامنه‌ای با همه ناتوانی پنجه‌ّای زهرآلودی دارد. دستگیری معلمین، تصویب قانون محدودیت انتخاب وکیل در دعاوی «امنیتی»، بالارفتن شمار اعدام‌های اعلام شده در ششماه گذشته به روزی حدود ۴ نفر، دستگیری نمایندگان دانشجویان، زنان، کارگران، فعالان حقوق بشری، محکومیت پسر رفسنجانی، ادامه «حصر» موسوی و کروبی و منزوی کردن خاتمی،‌قیچی کردن پر و پال احمدی نژاد و بالاخره حملات سبعانه اخیر به زندان‌ها برای بالابردن جو اختناق و فرار از نتایج «پیروزی هسته‌ای» می باشد. ممانعت از نماز عید فطر میلیون‌ها هموطن سنی در کردستان، ترکمن صحرا، بلوچستان و البته تهران که بیشترین شمار شهرنشینان اهل تسنن را دارد،‌نشان دهنده‌ی شرایط آسیب پذیر اوست. در چنین وضعی بعید به نظر می رسد فعلا زیر پای رئیس جمهر اهل «تدبیر و امید» را خالی کند. اعلام رضا نجفی نماینده دائمی جمهوری اسلامی در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این که توافق ایران و آژانس به «برجام» ارتباط ندارد احتمالا مقدمه‌‌ای است برای آن که این بحث از دستور بایدهای رقیب خارج شود.

http://www.mehrnews.com/news/2865011

 در هر حال آن‌چه می تواند موجب ایجاد مشکلی در تصویب «برجام» شود مشکل فعلا مانورهای جاری، عادی و شعارهای نجات سوریه، عراق، فلسطین، لبنان و بحرین و یمن نیست. اقتدار ولی فقیه در ام‌القرا زیر ضرب است. این که امروز حجت‌الاسلام والمسلمین سیدرضا تقوی رییس سیاستگذاری ائمه جماعات کشور در نماز سیاسی عابدی جمعه تهران پیش از خطبه سخنرانی می کند که «تضعیف مقام معظم رهبری یعنی تضعیف امنیت و اقتدار، تضعیف رهبر معظم انقلاب یعنی پاگذاشتن روی خون هم شهدای مظلوم کشور» این یعنی «آقا» زیر ضرب است. پس فعلاً‌ آقا باید سرکوبی را تشدید کند تا زهر هسته‌‌ای را بعدا سر فرصت به «حلقوم»‌ مقلدین خود حقنه کند. پس مشکل فوری کنگره آمریکاست .

پژواک ایران:‌ یعنی این احتمال وجود دارد که با «برجام»‌ موافقت نکنند؟

محمدرضا روحانی: این بدترین امکان است. مسأله در آمریکا تبدیل به موضوع انتخاباتی شده است. جمهوری خواهان می خواهند در این میدان دمکرات‌ها را رسوا کنند و کاسه کوزه را بر سر رقیب بشکنند که با تصویب «برجام» در شورای امنیت ملل متحد، رد آن توسط کنگره یعنی مقابله با اعضای ۵ به اضافه ۱ و البته ملل متحد. دیگر برای آمریکا و به ویژه سیاست خارجی آن اعتباری باقی نخواهد ماند. تمام احتمالاتی که وزیر خارجه آمریکا در این باره گفته است منطقی به نظر می آید.

http://www.iranpressnews.com/source/189169.htm

در هر حال تصویب بدون قید و شرط  «برجام»‌ در کنگره آمریکا بعید به نظر می رسد. یک راه حل احتمالی رفع اختلاف بین کاخ سفید و کنگره آن است که طرحی را که قبلاً‌ عنوان شده بود از بایگانی بیرون بشکند و آن هم برگزیدن یک «سزار» است. نام سزار را بر طرحی گذاشته بودند که یک مأمور ویژه بطور دائم اجرای تعهدات جمهوری اسلامی و هم چنین نحوه مخارج وجوه بلوکه شده را به کنگره گزارش دهد. نام سزار در این طرح اشاره است به دیکتاتور معروف رومی ژول سزار که سمبل سختگیری است. البته شاید این فعلا بن بست شکن باشد اما قوز بالا قوز است و پوست خربزه برای مجریان آتی «برجام».

منبع:پژواک ایران