برای اولین بار ؛ ترس از ماه محرم ؟!
محمود خادمی
این ماه ؛ ماه خون است خامنه ائی سرنگون است
در آستانه محرم در 5 مهر 60 میلیشیاهای دلیر و جان بر کف مجاهدین ؛ در اوج تهور و پاکبازی تظاهراتی مسلحانه را با شعار این ماه ؛ ماه خون است خمینی سرنگون است در نقاطی از شهر تهران بر پا کردند . این تظاهرات در واقع تست و آزمایش آمادگی مردم برای شروع قیام و ورود به مرحله سرنگونی رژیم بود ؛ بر اساس ارزیابی مجاهدین با برگزاری این تظاهرات می بایست جو رعب و وحشت مردم از سرکوب رژیم فروبریزد و پتانسیل نهفته خلق آزاد شود و در پرتو آن مردم تحت حمایت نیروهای مسلح مجاهد به صحنه بیایند و کار رژیم را یکسره کنند ؛البته این کار مجاهدین که در اوج فداکاری و جسارت طی چند روز ادامه داشت به هدف اصلی خود نرسید . با این حال آنها توانستند با فریاد شعار "مرگ بر خمینی" در خیابان های پایتحت نقاب از چهره پلید جنایتکار اصلی رژیم برداشته ومشروعیت سیاسی و ایدئولوژیکی خمینی دجال را نفی نمایند . اینک با فرا رسیدن ایام بزرگداشت قیام حسینی ؛ که احساس وعواطف آزادی طلبانه مردم به جوشش می آید فرصت مناسبی است تا نفی مشروعیت همه جانبه جانشین پلید خمینی در سرلوحه جنبش سبز قرار گیرد .
اکنون در شرایطی مردم خود را برای اعتراضات در ماه محرم آماده کرده و تدارک فرود ضربه کاری دیگری بر پیکر پوسیده و رو به زوال رژیم را می بینند که :
1 ــ مردم و جوانان ایران زمین در نبردی مستمر ؛ سخت و خونبار با رژیم در 6 ماه گذشته آزمایش استواری و عزم جزم خود را برای ساقط کردن رژیم نشان داده و بر خلاف آن سالها بر عنصر ترس و وحشت که رژیم به شیوه های گوناگون در صدد تزریق آن به جامعه بوده فائق آمده اند . مردم مصمم به ادامه راه تا تحقق سرنگونی رژیم اند و بر خلاف آن سالها دیگر نیاز به ریسک مرگ و زندگی پیشتازبرای شکستن جو وحشت حاکم بر جامعه برای کشاندن مردم به صحنه نیست و مردم خود در صحنه حضور دارند .
2 ــ برخلاف آن ایام ــ که هنوزمدت زیادی ازعمر نکبت جمهوری ولایت فقیه نگذشته بود و چهره ضد بشری آنها مثل امروز برای مردم افشا نشده و از جمله بهمین دلیل نیز شعار مرگ بر خمینی و تظاهرات قهرمانانه مجاهدین مورد استقبال چندانی قرار نگرفت و به آن پاسخ مورد انتظارمجاهدین داده نشد ــ مردم با شعار سرنگونی رژیم و شعارهای مرگ بر ولایت فقیه مشکل ومخالفتی ندارند که هیچ پیشاپیش در تظاهرات خود به استقبال آن نیز رفته اند و در پراتیک های قبلی خود آن را فریاد کرده اند .لذا این بار به آنهمه جانفشانی و فداکاری پیشتازبرای اجتماعی کردن شعار مرگ بر خامنه ائی و فریاد شعار این ماه ؛ ماه خون است خامنه ائی سرنگون است وجود ندارد .
3 ــ شاخ ولایت فقیه و اعوان و انصار رژیم در برابر قدرت همبستگی و اراده لایزال مردم شکسته ؛ اراده سرکوب در قوای سرکوبگر رژیم رو به تحلیل نهاده و سراپای رژیم از فرجام رودرروئی با مردم و سرنگونی به لرزه در آمده است . باز برخلاف آن ایام ؛ سرکوب و خونریزی رژیم این بار نه از موضع اقتدار بلکه دقیقا" از موضع تدافع و ضعف رژیم است و دست وپا زدن در باتلاق سقوط را تداعی می کند . رژیم خود بهتر از هر کسی میداند که دیری نخواهد پائید که دستهای آلوده به خون مزدورانش در چنبره تردید و ناامیدی از آینده ای تیره و تار از کار خواهد افتاد و اراده و توان سرکوبگری آن به تحلیل خواهد رفت . بنابراین رژیم هیچ کیفتی جدیدی در سرکوب اعتراضت نمی تواند ارائه دهد و هیچ ظرفیتی برای سرکوب بیشتر وجود ندارد ؛ پس نباید اسیر پند و اندرزها وتهدید های دروغین اصلاح طلبانی شد که به جای تشویق مردم به پایداری و ایستادگی ؛ دل مردم را از سرکوب بیشتر رژیم خالی می کنند ؛ تلاش مذبوحانه رژیم در نشان دادن تصویر پاره شده خمینی برای دوپینگ روحی مزدوران برای تحریک به سرکوب بیشتر مردم در همین کادر قابل بررسی است .
4 ــ شکاف در رأس نظام در هیچ مقطعی و از جمله آن ایام باندازه امروز نیست ؛ تنها ماندن و دوری جستن دوستان و همدستان دیروزی رژیم از ولایت فقیه دست وی را در مانور بیشتر و اتخاذ تدابیری برای غلبه بر بحران کنونی را بسته است ؛ از طرف دیگرخامنه ای از کاریزما و اقتدار خمینی برخوردار نیست تا از پس بحران های بزرگ بر آید و سکان هدایت نظام را در چنین ایامی در دستان خود نگه دارد . خوب بیاد داریم که خمینی در مقطعی از سال 60 ثبات کشوری را حفظ نمود که قوه مقننه اش به خاطر کشته شدن تعداد زیادی از نمایندگان مجلس رژیم در انفجار حزب جمهوری فاقد اکثریت لازم برای تصمیم گیری و تصویب قوانین برای اداره کشور بود و قوه مجریه اش نیز به خاطر هلاکت رئیس جمهور و نخست وزیرش در انفجار نخست وزیری برای چند ماه ناتوان ازحل وفصل مسائل جاری کشوربود وهمزمان کشورمواجه با تبعات جنگی شکست خورده با عراق بود ؛ جنگی که در آن علاوه برپیشروی نیروهای عراقی در اکثر نقاط جبهه ؛ خرمشهر یکی از شهر های مهم و بزرگ کشور نیز به تصرف نیروهای عراقی در آمده بود . به موازات بحران های سیاسی و نظامی گریبانگیر رژیم ؛ اوضاع اقتصادی نیز فلج و کشور با سیستم کوپنی اداره می شد ؛ در آن ایام خمینی بدلیل مشروعیت مقطعی ایدئولوژیک و سیاسی و مقبولیت اجتماعی نسبتا" زیاد براحتی هم ازعهده بسیج گسترده برای تنور جنگ ضد مردمی اش با عراق وهم بسیج برای کنترل و سرکوب نارضایتی ها بر می آمد ولی روشن است که خامنه ای اساسا" از این توانمندی برخوردار نیست و نیروهای سرکوبگرش را با فریب وبه زور رشوه برای مقابله با مردم به خیابان ها گسیل می کند .
در چنین شرایط و وضعیتی محرم فرا میرسد ؛ رژیم که در این 30 سال گذشته همیشه برای رسیدن ایامی مانند ماه محرم لحظه شماری می کرده تا با گسیل آخوندها و سایر ایادی و مزدورانش به شهرها و برپائی مراسم روضه خوانی و کشاندن مردم باین مراسم با سوء استفاده از اعتقادات و احساسات مذهبی مردم و تحریک و تهییج آنان بار حکومت خود را برای یکسال بعد ببندد وبرای خود فرجه بقاء بخرد ؛ اکنون محرم مانند دیگر سالگردهای ملی و مذهبی بلای جان و کابوس رژیم شده و فرارسیدن هر کدام از این ایام داغ سرنگونی را در دل رژیم تازه ترمی کند ؛ بهمین خاطر علاوه برخط و نشان کشیدن پیشاپیش برای مردم با تشکیل " ستاد بحران محرم " در تهران و شهرستان ها به چاره جوئی برای مقابله با اعتراضات مردم پرداخته است ؛ فرمانده ناجا نیز گفته است که نیروهای پلیس در تکایا و هیئت های عزاداری به کنترل مردم معترض خواهند پرداخت .
وحشت رژیم از اعتراضات مردم در ایام محرم به حدی است که تمام تمهیدات سرکوبگرانه و اقدامات امنیتی در نظر گرفته شده برای این ایام را کافی ندانسته و سناریوی مسخره نمایش تلویزیونی پاره کردن عکس خمینی جنایتکار بنیانگذار استبداد ملایان را تدارک دیده تا بتواند عده بیشتری را برای سرکوب مردم تحریک نماید . اما پیشاپیش ناکامی و عدم کارآئی برنامه سرکوب در ایام محرم محرز است . چرا که آنها در این 6 ماه تمامی شیوه های سرکوب را تجربه کرده اند و مقاومت مردم را در برابر این شیوه ها به چشم دیده اند .
با نگاهی به صحنه نبرد و با یقین باین که در این 6 ماه جز پیروزی مستمر برای مردم وشکست و فروپاشی بیشتر برای رژیم دست آوردی وجود نداشته است و در حالی که از یک سو با مردمی جان برکف ؛ حاضر در صحنه و آماده برای قیام ؛ و از سوی دیگرحکومت گرانی ذلیل و زواردررفته با نیروهائی فشل و روحیه باخته و نگران مواجه ایم ؛ سرنوشتی جز چشم انداز سرنگونی برای رژیم متصور نیست .
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا ملتی آزادی به کف آرد و استبداد برود
منبع:پژواک ایران
