جنگ و گریز ساواک با چریک «افسانه»‌ای حمید اشرف از نگاهی دیگر
ایرج مصداقی

انتشار کتاب «چریک‌های فدایی خلق» توسط دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم جمهوری اسلامی، به بحث‌های زیادی در مورد چگونگی به دام افتادن حمید اشرف و کشته شدن «دانه و جوانه» ( ناصر و ارژنگ شایگان شام اسبی) در فضای مجازی و رسانه‌ای دامن زد. نادری، محقق دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم در این کتاب ادعا می‌کند که حمید اشرف تیرخلاص این دو کودک را زده و آن‌ها را به قتل رسانده است. این در حالی است که در هیچ یک از اسناد ساواک چنین چیزی به صراحت عنوان نشده است. حتی برای تبلیغ علیه چریک‌های فدایی خلق و حمید اشرف هم ساواک از این مستمسک استفاده نمی‌کند. برای من جای سؤال بود که آیا ساواک با حمید اشرف تعارف داشته است؟ علیرغم تعلق خاطری که به حمید اشرف داشتم اما حقیقت برایم مهم‌تر بود. 
وقتی کتاب نادری درآمد، داد و فغان بسیاری بلند شد، بدون آن که از خود بپرسند در طول این همه سال چه کرده‌اند و آیا روایتی از تاریخچه‌ی چریک‌های فدایی به دست داده‌اند؟ آیا پاسخی به اذهان تشنه‌ی دانستن داده‌اند؟ چنانچه وقتی کتاب سه جلدی سازمان مجاهدین خلق توسط دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم انتشار یافت، جار و جنحال وابستگان این سازمان به پا خاست بدون آن که از خود بپرسند چرا در طول چند دهه‌ی گذشته‌ی مجاهدین تاریخچه‌‌ی این سازمان را منتشر نکرده‌اند تا زمینه‌ی لازم برای سوء‌استفاده‌ی رژیم فراهم نشود.
البته برخورد وابستگان چریک‌های فدایی به کتاب نادری مسئولانه تر از برخورد مجاهدین به کتاب سه جلدی منتشر شده توسط وزارت اطلاعات رژیم بود.
سؤال بعدی این است چرا پس از انتشار این کتاب‌ها و دست‌یابی به اسناد فراوانی که توسط رژیم منتشر شده، کار درخوری صورت نمی‌گیرد؟  
علیرغم‌ این که افراد و جریان‌های مختلف سیاسی از نام چریک‌های فدایی خلق استفاده می‌کنند و هویت سیاسی خود را به آن‌ها گره می‌زنند، اما دانسته‌های ما از زندگی مسعود احمدزاده، امیرپرویز پویان، عباس مفتاحی و ...  کمتر از حد دانسته‌های ما از چهره‌های هزار سال پیش است. همین معضل در ارتباط با بنیانگذاران مجاهدین هم هست. درحالی که نیاز به باستان‌شناسی نیست. فقط اراده و همت می‌طلبد که متأسفانه در میان گروه‌های سیاسی یافت نمی‌شود و یا کار در این زمینه با منافع شان سازگار نیست.
از سوی دیگر متأسفانه به خاطر تربیتی که داشته‌ایم، اهمیت روایت مستند تاریخ چنان که باید و شاید در ذهن ما جا نیفتاده و به یک فرهنگ تبدیل نشده است. حتی با اسنادی که در اختیار افراد هست نیز مسئولانه برخورد نمی‌شود.
تراب حق‌شناس وقتی پس از ۳۵ سال نوار گفتگوی تقی شهرام و حمید اشرف را انتشار می‌دهد، ادعا می‌‌کند که این گفتگوها در پاییز ۱۳۵۴ صورت گرفته است! در حالی در بخش اول نوار  فايل صوتى شماره ۱a  تقی شهرام به صراحت از اعدام هشت نفر و حکم گرفتن غیوران صحبت می‌کند. تردیدی نیست منظور تقی شهرام از هشت نفر مزبور، مرتضی صمدیه لباف، منیژه اشرف‌زاده کرمانی، سید محسن خاموشی، عبدالرضا منیری جاوید، ساسان صمیمی، مرتضی لبافی‌نژاد، طاهر رحیمی و وحید افراخته است که در ۱۰ دیماه ۱۳۵۴ محاکمه شدند و در ۴ بهمن ۱۳۵۴ به جوخه‌ی اعدام سپرده شدند. در این دادگاه مهدی غیوران و طاهره سجادی به حبس ابد و پانزده سال زندان محکوم شدند.
بر سر این موضوع نمی‌توان مجادله کرد و گفت نظر یا برداشت من این است. تاریخ وقوع حوادث مشخص را نمی‌توان به میل خود جا به جا کرد و روی آن پای فشرد.
این همه بی‌دقتی از طرف کسی که ۳۵ سال فرصت داشته تا در مورد تاریخ این گفتگو تحقق کند، تأسف برانگیز است. «حق‌شناسی» اقتضا می‌کرد کسی که خود را میراث دار این افراد معرفی می‌کند، تاریخ دقیق اعدامشان را می‌دانست. از نظر من احتمالاً این گفتگو در بهار ۱۳۵۵ و کمی قبل از کشته شدن بهروز ارمغانی صورت گرفته است. چرا که تقی شهرام به گونه‌ای در مورد اعدام ۸ نفر صحبت می‌کند که احتمالاً مدتی از آن گذشته است. پس از انتشار این نوار‌ها در سال ۱۳۸۹، بلافاصله اعتراضم را منتشر کردم. 
 
 
متأسفانه چنانکه انتظار می‌رفت نه تراب حق شناس مسئولیت «اشتباه‌»‌اش را پذیرفت و آن را تصحیح کرد و نه دیگر کسانی که به تجزیه و تحلیل این نوارها می‌پرداختند به آن روی خوش نشان دادند! اگر پای صحبت‌شان بنشینی هم احتمالاً خواهند گفت حالا چه فرقی می‌کند و یا چه اهمیتی دارد؟ این توضیح را دادم که بگویم در زمینه کار تاریخی ما تا کجا عقب هستیم و لاجرم از هر تلاشی در این رابطه بایستی استقبال کرد.
 
***
 
برای روشن شدن چگونگی به تور افتادن حمید اشرف و جنگ و گریز مداوم ساواک با او، به گفتگو با پرویز معتمد پراختم که از نزدیک در جریان تعقیب و مراقبت از حمید اشرف طی سال‌های ۵۴ و ۵۵ بوده است. خواننده این گفتگو می‌تواند از دریچه‌ای دیگر به موضوع بنگرد. موارد مطرح شده را رد یا تأیید کند. برای من مهم طرح موضوعات و شنیدن روایت از سمتی دیگر است. چه بسا در رسیدن به واقعیت به ما کمک کند. هدف من در این گفتگو شنیدن روایت بود و نمی‌خواستم در مورد مسائلی که راوی مایل به گفتگو در مورد آن‌ها نبود اصرار کنم و یا به چند و چون در مورد مسائل بپردازم. بیشتر شنونده بودم. 
 
آقای معتمد در چه سالی به خدمت ساواک درآمدید، چه آموزش‌هایی را طی کردید و چه مسئولیتی در سال‌های خدمت‌ داشتید؟‌ 
پرویز معتمد: در خردادماه ۱۳۳۸ به خدمت سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) که وابسته به نخست‌وزیری بود، درآمدم.
دوره حفاظتی را در دانشکده ساواک طی کردم. دوره‌های رنجری و چتربازی را نیز گذراندم. در  تیرماه ۱۳۳۹ از بخش آموزش به امنیت داخلی منتقل شدم. بین سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۱ عملیات رزمی را پشت سر گذاشتم. در شهریور ۱۳۴۱ به اداره کل سوم منتقل شدم که در ارتباط با امنیت داخلی بود. در همین رابطه مأمور خدمت در «کمیته قزل‌قلعه» شدم. سپس به «کمیته اوین» انتقال یافتم. در حمله به فیضیه قم، دستگیری خمینی و تبعید او، سرکوب غائله ۱۵ خرداد و غائله فارس شرکت داشتم. از سال ۱۳۵۰ تا ۲۶ دیماه ۱۳۵۶ که از کشور خارج شدم در کمیته مشترک ضد خرابکاری مشغول خدمت بودم. در دستگیری تعداد زیادی از چریک‌های فدایی خلق و مجاهدین و همچنین حمله به خانه‌های تیمی آن‌ها شرکت داشتم. 
در آذرماه ۱۳۵۴ همکاری‌ام با بخش ۳۸۱ آغاز شد. ریاست این بخش را مرحوم محمد نوید که اعدام شد به عهده داشت. یکی از وظایف این بخش جمع آوری اطلاعات از بخش‌های بازجویی و درج در بولتن شرف عرضی بود. یکی دیگر از وظایف این بخش مسئولیت‌ تیم‌های تعقیب و مراقبت و شنود بود. وظیفه من در این بخش پیگیری ترور شخصیت‌های سیاسی و نظامی و دستگیری افرادی که مرتکب قتل شده و از صحنه گریخته بودند، بود.
از تیرماه ۱۳۵۴ تا روز خروجم از ایران مسئولیت تیم‌های تعقیب و مراقبت و شنود از سوژه‌های مورد نظر کمیته مشترک را عهده دار بودم. این قسمت زیر نظر رئیس گروه اطلاعات کمیته مشترک و بهمن نادری پور مسئول دفتر کمیته مشترک بود. 
من از تیرماه ۱۳۵۴ تا اواخر دیماه ۱۳۵۷ از کلیه سوژه‌های کلیدی کمیته مشترک شنود کردم. ولی تا امروز ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ هرگز اسرار سوژه‌هایم را فاش نکرده‌ و در آینده نیز نخواهم کرد. من به خاطر موقعیتی که داشتم به رازهای مردم پی می‌بردم، اجازه  ندارم آن‌ها را فاش کنم. من سوگند خوردم که خیانت نکنم. 
 
ایرج مصداقی: به منظور روشن شدن بخش‌های ناگفته تاریخ میهن‌مان صرف‌نظر از این که بیان یک واقعه به سود یا زیان چه کسی است از شما می‌خواهم به عنوان کسی که از ابتدا در جریان تعقیب و مراقبت و پیگیری حمید اشرف بوده است، شرح ماوقع را بازگو کنید. 
پرویز معتمد: همانطور که می‌دانید و قبلاً هم برایتان توضیح دادم هدف من این نیست که به چریک‌های فدایی خلق بپردازم و یا موضوعی علیه آنها بیان کنم. دشمن من و ما و چریک‌های فدایی مشترک است. من همین احساس را راجع به مجاهدین دارم. ما با رژیمی طرف حساب هستیم که ایران‌مان را به باد داده است. آن‌چه که می‌گویم صرفاً برای ثبت در تاریخ است و به ایرانم سوگند که جز حقیقت بیان نکنم. اگر کمی در بیان اسامی و یا واقعه‌ها پس و پیش گفتم و یا دچار اشتباهی شدم به حساب سن و سال من و گذشت زمان بگذارید و نه سوءنیت و یا خدای نکرده دروغگویی و خلاف حقیقت گفتن. 
 
داستان تعقیب حمید اشرف از کجا شروع شد؟
احمد کمالی در دو خط نوشته بود این احتمال وجود دارد که بهروز ارمغانی با دکتر رضا جوشنی املشی در تماس باشد. من مسئول تیم‌های تعقیب و مراقبت و شنود ساواک بودم و ۱۲۰ پرونده را در دست داشتم. طبعاً یکی یکی پرونده‌ها را رسیدگی می‌کردم. بهروز ارمغانی پرونده‌اش در اولویت بود. حمید اشرف خیلی مهم بود ما سال‌ها به دنبال او بودیم و از محاصره‌های متعدد فرار کرده بود .
در ترورها و حمله به بانک‌‌ها شرکت داشت. توجه داشته باشید ما درگیر یک جنگ بودیم. یک طرفش ساواک و شهربانی بودند و یک طرف چریک‌های فدایی و سازمان‌هایی که مبارزه مسلحانه و چریکی می‌کردند. اون موقعی‌هم بود که ما خبر دار شده بودیم که حمید اشرف قصد داره به سرویس کارمندان ساواک حمله و همه را بکشد. موضوع آنقدر جدی و خطر ناک بود که ساواک مجبور شد سرویس کارمندان را قطع کند و به آن‌ها ماهیانه پول بدهد تا خودش سرکار حاضر بشوند . بعد هم توجه داشته باش حمید اشرف دو بار زخمی شده و  ۱۲- ۱۳ بار از تور ساواک و مأموران فرار کرده است. 
حمید اشرف کسی است که تو همین ماجرایی که تعریف خواهم کرد رئیس کلانتری قلهک را کشت. ۳ نفر از پرسنل کلانتری گرگان را به قتل رساند. افسر گشت و دو پاسبان را در میدان محسنی از پای درآورد. در راه دو نفر دیگه را کشت.  اگر اشتباه نکنم در یک روز مجموعاً ۸-۹ نفر را در محل‌های مختلف به قتل رساند.
جنگ است، ایرادی ندارد، از دو طرف کشته می‌شوند. ما هم اگر می‌گرفتیم می‌کشتیم یا در حمله به خانه‌های تیمی آن‌ها را می‌کشتیم.
در آن دوران در گزارش‌هایی که از دفتر ویژه بر می‌گشت، همیشه پادشاه فقید می‌نوشتند حمید اشرف کجاست؟ دو دفعه خود من دیده بودم. اعلیحضرت مرقوم فرموده بودند حمید اشرف کجاست؟ این موضوع و پیگیری شخص پادشاه، حساسیت زیادی در پرسنل ساواک ایجاد کرده بود.   
 
گفته می‌شود پس از دستگیری بهمن روحی آهنگران در دیماه ۱۳۵۴ ساواک به دفترچه تلفن او دست می‌یابد و از طریق آن به بهروز ارمغانی و ... می‌رسد، آیا موضوع به همین ترتیب بود؟  
نه این ادعا صحت ندارد. دو خط گزارشی که احمد کمالی نوشته بود مورد توجه من قرار گرفت. در کار امنیتی و اطلاعاتی اگر یک سرنخ به درستی از سوی افراد خبره و کاردان دنبال شود، می‌تواند به نتایج مهم و غیرقابل پیش‌بینی برسد.
در جریانی که می‌خواهم تعریف کنم نه سران ساواک و نه کمیته مشترک و نه هیچ یک از همکارانم خبر نداشتند. موضوع این نبود که اعتماد نداشتم. شیوه‌ی کار من این گونه بود که به دور از هیاهو کار می‌کردم و شلوغ کن نبودم.
به منظور پیگیری گزارش مزبور به فکر افتادم. درمانگاهی بود در میدان شوش که آن‌جا دکتر جوشنی املشی بود. یک منبع پیدا کردم. منبع را نفوذ دادم به علیرضا، برادر محمدرضا جوشنی املشی.
جوشنی املشی برادر همسر بهروز ارمغانی بود و پیگیری او برای ساواک اهمیت داشت. منبع در کنار او بود و می‌توانست ما را به هدف نزدیک کند. همین منبع یک روز اطلاع داد که خبری شنیده مبنی بر این که ارمغانی به خانه‌ فامیل اش رفت و آمد می‌کند.
خبر منبع که آمد، من برای شناسایی رفتم. خانه جوشنی املشی را از طریق منبع پیدا کردم. خانه‌ی وی در خیابان بهبودی بود. درست روبروی پارکینگ وزارت اقتصاد یک کوچه است. در پارکینگ مزبور اتوبوس و ... پارک می‌کردند. خانه را پیدا کردم. در این هنگام من مسئول تیم های تعقیب و مراقبت بودم. با خودم فکر می‌کردم که چگونه عمل کنم و چگونه وارد این ماجرا بشوم که به نتیجه مورد نظر برسم.
تیم تعقیب و مراقبت گذاشتم. چهار پنج روز شاید یک هفته گذشته بود، مسعود آیراملو مسئول یک تیم بود. ۵ تیم در اختیار من بود. هر تیم اکیپ‌های مختلف دارد. مسعود آیرملو به من زنگ زد و گفت: سوژه آمد بیرون، به طرف جنوب ادامه داد، سر آیزنهاور و بهبودی به ساعتش نگاه کرده و به طرف میدان شهیاد حرکت کرد. ۲۱ دقیقه راه رفته، دوباره ساعتش را نگاه کرد و سپس به جنوب خیابان آیزنهاور رفته و سوار تاکسی شد و سر بهبودی پیاده شد. به سمت شمال خیابان رفته و مجدداً مسیر قبلی را به همان شکل تکرار کرد و به خانه برگشت. دستور می‌فرمائید چه کار کنم؟
من گفتم مسعود این که خنده دار است. این دیگه چه کسی است؟ مسعود گفت بچه ها می‌گویند این احتمالاً دیوانه و حمال است تا فعال سیاسی. البته آن‌ها نمی دانستند این کیست و چه کار می‌کند و ما چه هدفی را دنبال می‌کنیم.
من به مسعود گفتم فعالیت تیم تعقیب و مراقبت را قطع کند و نیاز به ادامه کار نیست.
 
بعد از بی‌فایده دیدن تعقیب و مراقبت از سوژه چه کردید؟ 
فکر دیگری به نظرم رسید. یک روز خودم در ساعتی که جلب توجه نکند به محل رفتم. می خواستم ببینیم این خانه تلفن دارد یا نه.
به ‌آقای عبدی زنگ زدم که «شنود» ما بود. گفتم بیا کمیته کارت دارم. گفت تو بیا اینجا . خیلی رفیق بودیم. من رفتم پیش او.
به او گفتم من یک سیم بان می خواهم که دارای سن بالایی باشد با یک نردبان شکسته با تلفن‌های قدیمی که طرف تو دستش می‌گرفت و شماره بالا بود. طرف بالای نردبان که بود سیم‌ها را وصل می‌‌کرد و خط‌ها را ۱۰ تا ۱۰ تا چک می‌کرد.
من خود قبلاً یک سیم بان داشتم که دیگر خسته شده بود. سن بالا و نردبان شکسته برای این بود که حساسیت کمتری ایجاد کند.  
با آقای عبدی رفتیم پیش رئیس حفاظت اطلاعات پست و تلگراف. ضمن گفتگو با او من توضیح دادم که فردی با این مشخصات می‌خواهم . آدرس خانه او را بدهید خودمان می رویم سراغش، شما دخالتی نکنید.
چند روز بعد فردی را به ما معرفی کرد و من طبق آدرسی که داده بود به منزل وی رفتم. پیرمردی بود که بعضی اوقات کار می‌کرد. خودم را معرفی کردم و او را به «کمیته مشترک» بردم. به او گفتم ببین پدر جان، من درخواستی دارم، می‌خواهم وارد یک کوچه بشوی و تمام شماره تلفن‌های سمت راست کوچه را بدهی. نمی خواستم بگویم این خانه مشخص، منظورم خانه‌ی جوشنی املشی تلفن دارد یا نه؟
همچنین از او خواسته بودم هر شماره‌ی تلفنی را که می‌دهی مشخص کن مربوط به کدام خانه است. خانه مورد نظر دست راست اولین خانه بود. کوچه طولانی بود و او شماره تلفن همه خانه‌ها را داد. در حدود ۲۷۰ / ۲۸۰ تا شماره تلفن به من داد. پول قابل توجهی هم به او دادم.
حالا دیگر هم خانه مورد نظر را می‌شناختم و هم شماره تلفن‌اش را داشتم و ردگیری آن ساده بود. شماره را به آقای عبدی دادم و گفتم آقای عبدی این ده شماره به این خط رفته است. هر ده شماره را بگذار روی کار ( یعنی تحت شنود قرار بده). درست است که آقای عبدی کارمند ما بود، اما بایستی رعایت مسائل امنیتی را می‌کردم. موضوع به کلی سری بود و او نباید می‌فهمید که موضوع به حمید اشرف مربوط است.  
او خط‌های شماره یک را فرستاد اما مورد مشکوکی نداشت. مراقبت شروع شد.
 
اولین بار چگونه به تماس مشکوک با خانه‌ی جوشنی املشی پی بردید؟ 
یک روز ساعت ۲ بعد از ظهر تازه ناهار خورده بودم. صندلی را تکیه داده بودم به دیوار و درحال چرت زدن بودم و شنود توی گوشم بود. خط‌های حساس را خودم گوش می‌کردم. دیدم فرد ناشناسی با خانه‌ی املشی تماس گرفته است. اولین مکالمه بود. بدون سلام و علیک و هیچی می‌گوید «اون که آویزون است را در بیار. من بهت زنگ می‌زنم». خواب از سرم پرید. دوباره گوش کردم. «اون که آویزون است را در بیار» دو دفعه دیگه، سه دفعه دیگه. مکالمه بعدی را گوش کردم. دیدم همان صدا می‌گوید صفحه فلانش را بخوان احتمالا ۷-۸ گفت. اعداد را خواند دو رقم دو رقم  بود. رمز بود چیزی سر در نیاوردم.  یک خانمی گوشی را برداشته بود. وقتی برایش خواند موهای بدنم سیخ شد. الان هم هیجان پیدا کردم. یک لحظه گفتم خودشه. خودشه. «اون که آویزون است» می‌تواند شلوارش باشه یا کت. این که سلام و علیک نمی‌کند به خاطر خشونت و طبع کارهای خشنی است که می‌کنند و طبیعتاً ناشی از هیجان است. بهروز ارمغانی بود. مهم این بود که دستش به تلفن رفته بود. سرنخ را به دست آورده بودم. بعد زنگ زد به خانه‌ تیمی کرج و قزوین و رشت.
بعداً با ساواک این شهرها هم صحبت کردیم و تلفن‌های آن‌ها هم تحت شنود قرار گرفت و از آن بعد کلیه تماس‌های آن‌ها را هم در اختیار ما قرار می‌دادند. در عرض چند دقیقه بدون هیچ هزینه‌ای ۳ تا خانه‌ی تیمی و کلی عضو آشکار برای ما رو شده بودند. توجه داشته باش گاه میلیون‌ها تومان برای پیدا کردن یک خانه تیمی خرج می‌کنند.
دستگاه های ما بزرگ بود، برداشتم رفتم پایین اتاق بهمن، [بهمن نادری پور] اتاق «دفتر» بود. در دفتر را بستم. با یکدیگر خیلی نزدیک بودیم. به او گفتم بهمن این را گوش کن! بهمن در جریان کار من نبود. گفتم گوش کن. اون موقع بود که تازه در جریان قرار گرفت. گفتم نظر تو چیست؟ گفت: این قطعاً تماس است. بهمن خیلی هوشیار بود. با هم بقیه را گوش کردیم. با خودمان گفتیم: به به چه چیزی به دست آوردیم. در واقع سرنخ به دست آمده بود و حالا می‌توانستیم با ادامه‌ی کار به موارد مهم‌تری برسیم.
مکالمات بعدی را هم با بهمن گوش کردیم. ذوق زده شده بودیم. سومین تلفن را به عضو آشکار زنگ زده بود. به ستوده . نمی‌دانم سیامک است یا بهروز. مکالمه طوری بود که متوجه شدم عضو آشکار است. چرا که گفت وقتی انشاءالله  کارم تمام شد می‌بینم‌تان.
چه خبر شد «کمیته»، خدا می‌داند. عطار پور تازه از «کمیته» رفته بود. سر موضوعی که قبلاً گفتم، تنزل مقام پیدا کرده بود و شده بود معاون آقای ثابتی، یعنی کشک. پست تشریفاتی بود. خود رئیس کمیته هم یعنی کشک و قدرتی نداشت.
بلند شدیم رفتیم به اتاق محمد حسن ناصری [عضدی]. هیچ‌ موقع آب من و او توی یک جوی نمی‌رفت. گفتم آقا این را  گوش کن. یک وقت دیدم بلند شد با عصبانیت، هر وقت با من دعوایش می‌شد، من کوتاه نمی آمدم و پا به پای او می آمدم. گفتم گوش کن.
خودش «دستگاه» داشت. دیدم دستگاه من را برداشت و برد پیش رئیس کمیته. من و بهمن هم به دنبال او رفتیم به اتاق او. گفتم آقای ناصری شلوغ نکن. اگر موضوع از این اتاق بیرون برود، من حرف زیاد دارم. گفتم تیمسار لطفاً به دقت گوش کنید هر اوامری باشه من اجرا می‌کنم. به جز آقای ثابتی نباید کسی در جریان باشه و موضوع نباید به هیچ وجه شلوغ شود. هیچ کس دیگر نباید بداند یا در جریان قرار بگیرد. البته هیچ‌کس هم در جریان قرار نگرفت.
من نوار را دوباره گوش کردم. دیدم خودش است، حمید اشرف.
 
تلفن خانه‌ی جوشنی املشی سرنخ شما برای شناسایی خانه‌های تیمی چریک‌های فدایی شد؟ 
بله. در آن دوران ما شماره گیر نداشتیم . یعنی نمی‌توانستیم متوجه شویم که از چه شماره‌ای زنگ زده می‌شود. الان تکنولوژی پیشرفت کرده است، کسی که زنگ می زند شما روی تلفن می‌بینید که از چه شماره‌ای زنگ زده است.  با اکیپ رفتیم مخابرات پیش رئیس حفاظت. این بار عبدی را نبردیم.
گفتم آقا من یک دستگاهی می خواهم که اگر کسی به من زنگ زد، متوجه شماره‌اش بشوم. رفت و چند ساعت بعد با دو دستگاه آمد.  او گفت اگر کسی زنگ بزند این دستگاه نقطه می‌زند. یعنی اگر شماره ۵ را بگیرد ۵ تا نقطه می‌زند. گفتم کافی است. من یک دستگاه برداشتم و با خود آوردم. نمی‌خواستم آن یکی دستگاه دست کسی بیافتد. معلوم نبود دست چه کسی می‌افتد و می‌توانست تداخل ایجاد کند و مشکلی برای کار من درست کند. دستگاه شماره گیر را گذاشتم روی تلفن جوشنی املشی.
همه مکالمات را پیاده کردیم. وقتی نوارها را با دور کند گذاشتیم، شماره‌ها را به دست آوردیم. دست به ترکیب چیزی نزدیم. حتی برای یک نفر از کسانی که شناسایی شدند،  تیم تعقیب و مراقبت نگذاشتیم. چرا که نمی‌خواستیم کسی متوجه شود که تحت تعقیب است. تلفن داشت به بهترین شکل بهره می‌داد.
وقتی شماره‌گیر را گذاشتیم، خانه‌های قزوین، رشت و کرج هم شماره‌هایشان به دست‌مان افتاد و آن‌ها نیز زیر کنترل قرار گرفتند و شناسایی‌ها شروع شد. شناسایی را خودم انجام می‌دادم.
پارکینگ وزارت اقتصاد را که روبروی ساختمان مورد نظر بود، تعطیل کردم. پارکینگ را ۴۸ ساعته تحویل دادند. خود این مسئله یک داستانی داشت. برای این که مجبور شدم وزیر اقتصاد را در اتاقش بازداشت کنم و دست‌بند بزنم.
رفتیم پیش امیر خلج که از بهترین فیلم‌برداران و عکاسان ما بود. به او گفتم باید چند روزی بروی یک جا. آن جایی که امیر باید می رفت می نشست و فیلم می گرفت گربه مرده بود، کبوتر مرده بود. بوی بدی می آمد، طوری که من خودم نرفتم. یک ساختمان یک طبقه بود که زیر شیروانی داشت.
امیر خلج دوربین را آن‌جا گذاشت و شروع کرد به کار. یک روز تلفن زد و گفت بیا اداره. فیلم را ظاهر کردم. ببین چقدر زیبا گرفتم. عکس بهروز ارمغانی بود. عکس او وقتی از خانه خارج می‌شد را گرفته بود. درست همه چیز او مشخص بود. چشم و ابرو. عکس خیلی زیبا و واضح بود. فاصله زیاد نبود. خیابان بهبودی ۱۲ متری است. این خانه هم خانه اول بود. از امیر خلج تشکر کرده و پایگاه را تعطیل کردم.  
عکس را آوردم نزد آقای ثابتی که مرتب کار را دنبال می‌کرد. من جزئیات را می گفتم و او در جریان قرار می گرفت. همه افراد آشکار و مخفی شناسایی شدند. شاید نزدیک به ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر افراد در ارتباط با این جریان از طریق شنود تلفنی به صورت زنجیره‌ای شناسایی شدند. تمام تلفن‌هایی را که ازشهرستان‌ها جمع آوری شده بود هم داشتیم. صداهایشان هم شناسایی شده بود.  
ثابتی که در جریان کار بود موضوع را به عرض شاه هم رسانده بود که چنین چیزی است. 
 یکی از آخرین مکالمات مربوط به گفتگوی نسترن آل آقا با حمید اشرف بود. فکر کنم ساعت ۵ و نیم عصر بود. ازش پرسید چند تا «پا»‌می‌روی؟ «پا رفتن» تمرین و ورزشی  بود که حمید اشرف برای ورزیدگی و تحرکش انجام می‌داد.
همه این‌ها‌ در حلقه‌ی من قرار داشتند. همه گیر افتاده بودند. خانه‌هایشان لو رفته بود. اما دست به ترکیب‌شان نمی‌زدیم. ما با یک مشکل مواجه بودیم، حمید اشرف یک طرفه تماس می‌گرفت. او زنگ می‌زد و ما مانده بودیم چه کار کنیم و چه کار نکنیم. هدف اصلی هم رسیدن به او بود.
 
مشکلی که پیش آمده بود را چگونه حل کردید؟ چگونه به شماره‌ای که حمید اشرف از آن زنگ می‌زد پی بردید؟
دوباره رفتم اداره مخابرات و با یک مهندس مخابرات گفتگو کردم و ضمن توضیح مشکلی که با آن مواجه بودیم از او چاره‌جویی کردم. مهندس گفت فقط یک راه داریم و آن این است که تمام سانترال‌ها را به گوش باشیم. در هر مرکزی که شما بخواهید ما وسایل‌مان را می‌آوریم و آن‌جا مستقر می‌شویم. زمانی که تلفن برداشته می‌شود، ما قادر هستیم که تلفن کننده را نیز قفل کنیم. قرار شد وقتی ما صدای سوژه مورد نظر را که حمید اشرف بود، تشخیص دادیم علامت دهیم و مهندس تلفن را قفل کند. مهندس هم در کنار ما بود.
با توجه به اطلاعاتی که داشتم ، می دانستم حمید اشرف در منطقه‌ی نارمک و نظام آباد و گرگان و شرق تهران دیده شده است برای همین به مرکز سانترال نارمک رفتیم.  
در جلسه‌ای که تشکیل شد آقای ثابتی، تیمسار سجده‌ای، بهمن نادری پور و ناصری حضور داشتند. ناصری بعد از شنیدن توضیحات من گفت من هم همراه شما می‌آیم. پاسخ دادم من با شما مشکل دارم اما به یک شرط می‌پذیرم؛ هرچه من می‌گویم و شما دخالتی نکنی. درست است رئیس گروه هستی اما دخالتی در این موضوع نکن و حرف گوش کن. گفت چه کار می خواهی بکنی؟ طرحی را که مد نظر داشتم توضیح دادم و گفتم در میان مکالمه آنها من شروع به صحبت می‌کنم و شما مطلقاً چیزی نمی‌گویی و فقط در پاسخ صحبت‌های من می‌گویی، بله، نه، باشه، حالا ببینیم چی میشه، و ... شما جملاتی در این حد می‌گویید و اظهار نظر بیخودی نمی‌کنید که حساسیت برانگیز باشد.
گفتم آقای ناصری توجه کنید وقتی سانترال‌ها خبر می‌دهند که به خانه فلانی زنگ زده شده است و صدای حمید اشرف است، مهندس مدار را وصل می‌کند و تلفن مزبور قفل می‌شود. سرو صدا هم ندارد و آن‌ها متوجه نمی شوند. مثلا حمید اشرف به خانه‌ی بهروز ارمغانی زنگ زده است و ما متوجه صدای حمید اشرف شده‌ایم و مهندس مدار را وصل کرده و ما هم روی خط قرار گرفته‌ایم. ما و آن‌ها مکالمات همدیگر را می‌شنویم انگار که خط روی خط افتاده است که آن موقع‌ها معمول بود و برای خیلی از مردم اتفاق می‌افتاد.
وقتی مستقر شدیم تا چند روز هیچ خبری نبود و تماسی با تلفن مزبور گرفته نمی‌شد. یک روز ساعت ۴ بعد از ظهر بود که تلفن زنگ خورد و بعد از تشخیص صدا، مدار وصل شد. قرار ما این بود که وقتی علامت دادند، سلام و علیک نداریم و شروع به گفتگو می‌کنیم. ما در دو اتاق جداگانه بودیم و نه همدیگر را می‌دیدیم و نه صدای همدیگر را می‌شنیدیم. هر دو هم سرمان را کرده بودیم زیر پتو.
وقتی ارتباط وصل شد من شروع به صحبت کردم و دیالوگ‌هایی را که قبلا تمرین کرده بودیم بیان داشتم. من گفتم یک مقدار پول است که ما می توانیم زمین را تفکیک کنیم. چاخان‌هایی را که من می گفتم ناصری طبق سناریو باید می‌گفت بله، نه، حالا باید ببینیم بانک وام میدهد یا نه. ۱۸ دقیقه طول کشید. آقای عبدی آمد و روی شانه من زد، یعنی تلفن حمید اشرف به دام افتاد. آنقدر ادامه دادم که حمید اشرف چند بار سکوت کرد. حمید اشرف و بهروز ارمغانی گفتگوهای ما را می شنیدند و می خواستند موضوع را دنبال کنند و سر از ماجرا درآوردند.
مهم این بود که مکث نکنیم تا حساسیت آن ها برانگیخته نشود. موضوع قطعه زمین، تفکیک آن و گرفتن سند بطور غیرقانونی توجه آن‌ها را به خود جلب کرده بود. ما سناریو را دوبار قبلاً اجرا کرده بودیم.
۴۱ دقیقه روی خط بودم و ادامه دادم. عاقبت آن‌ها به ما چند فحش دادند و تماس را قطع کردند. آنقدر عادی بود که آن‌ها به گفته‌های خودشون ادامه دادند. بعداً که گوش کردیم متوجه شدیم. نوار را گذاشتم برای آقای ثابتی گوش کرد. بلند شد خندید و گفت آقای معتمد خسته نباشی.
 
آیا شما قبل از مرگ حمید اشرف قادر به دیدن او هم شدید؟ 
بله او را یک بار دیدم. ساعت ۲ بعد از نیمه شب بود. منصور لواسانی الان در آمریکاست. من را با زنگ تلفن بیدار کرد. منصور لواسانی در بخش شنود ما کار می‌کرد، آن شب نگهبان بود. مکالمه را آورد گوش کردم. دیدم می‌گوید «۶ شرفی». گفتم مجددا بگذار. سه بار گذاشت. ۶ شرفی. گفتم: ۶ شرفی چیست؟ حمید اشرف بود با بهروز ارمغانی صحبت می‌کرد.
بلند شده بودم تو جایم در رختخواب نشسته بودم. خانواده‌‌ام هم در عذاب بودند.  فکرش را بکنید چه تنش‌ها و مشکلاتی را در خانواده ایجاد می‌کند. بخش زیادی از مشکلاتی که امروز خانواده من از آن رنج می‌برد مربوط به همان ایام و تنش‌هایی است که به وجود می‌آمد. زندگی عادی که نداشتیم. آن‌ها هم چوب کارهای من را خوردند.
موضوع برایم جالب بود، براساس انجام وظیفه بایستی آن را دنبال می‌کردم، ساعت ۲ بعد از نصفه شب است با خودم فکر کردم بروم یا نروم. چه کار کنم، چه کار نکنم.
من نشانه‌هایی داشتم که حمید اشرف در خیابان گرگان و نظام آباد دیده شده. شرفی می تونه خیابان «امیر شرفی» باشه. خودم را آماده کردم تا به محلی که فکر می‌کردم حمید اشرف برای اجرای قرار به آن‌جا می‌رود برسانم .
 
وقتی به محل می رفتید در طول راه چه احساسی داشتید؟
من قبلا صدای حمید اشرف را شنیده بودم و حالا می‌خواستم چهره‌اش را ببینم. نمی‌دانید چه هیجانی داشتم. همین الان هم که تعریف می‌کنم موی‌های تنم سیخ شده.
سر ساعت ۶ خودم را به امیرشرفی رساندم. پیش خودم گفتم حتما صورت حمید را می ببینم. دلیل نداره نبینم. خیابان امیر شرفی جنب بیمارستان جرجانی و یک طرفه است. نزدیک تهران نو او را از دور دیدم. من با ماشین خودم بودم. از دور دیدم دو مرتبه برگشت پشت سرش را نگاه کرد. نشاندهنده‌ی این بود که منتظر قرار است. با چه کسی؟ با همان کسی که دیشب ساعت ۲ گفتگو داشته و گفته «۶ شرفی».  پیراهن قهوه ای به تن داشت که روی شلوارش افتاده بود. مطمئن بودم که مسلح است.  وقتی از جلوی او ‌آهسته با ماشین رد شدم آینه را هم نگاه نکردم که مبادا حساس شود. خیلی سریع پیچیدم تو تهران نو که تو دید او نباشم،ماشین را بغل بیمارستان پارک کردم که مثل یک پارکینگ بود و پریدم تو ایستگاه. هرچی ماشین رد می‌شد به عمد می گفتم تهران نو. من ضلع شمالی خیابان تهران نو [دماوند]‌ بودم و ماشین‌ها به سمت میدان فوزیه [امام حسین] برعکس مسیری که می گفتم حرکت می‌کردند. ملت هم به من اشاره می‌کردند که برو اون طرف.
دیدم یک ژیان از خیابان امیر شرفی آمد بیرون. از دور به آن‌ها هم دستم را تکان دادم که من را سوار کنند.
حالت بسیار عادی داشتم. حمید اشرف جلو نشسته بود. یکی بغلش پشت فرمان بود. بهروز ارمغانی با یک نفر دیگر عقب نشسته بودند. ماشین از جلوی من رد شد. یک دقیقه دیگر ادامه دادم که آن‌ها از توی آینه ماشین مشکوک نشوند.
وقتی دور شدند خودم را با عجله به «کمیته» رساندم، صبح خیلی زود بود. ناصری از راه رسید و گفت چی شده زود آمدی؟ گفتم اتفاقا می خواستم شما را ببنیم و با خونسردی گفتم هیچی؛ حمید اشرف را دیدم. با فریاد گفت: چی؟ گفتم ناراحت نشو. حمید اشرف را دیدم که از جلویم رد شد.
گفت بیا تو ببینم؟ با هیجان گفت:‌چی شده، چی شده؟
گفتم آقای ناصری شلوغ نکن. ادای رئیس‌ها را هم در نیار که به درد ریاست نمی‌خوری.
گفتم حمید اشرف را دیدم. جدی هم می گویم. بهروز ارمغانی هم آن طرفش بود.
ناصری کمیته را گذاشت روی سرش.  
گفتم شلوغ نکن. قرار نیست این کار باز بشه. حرف داری برو به بالاتر بزن. گفت بریم پیش رئیس کمیته، پیش آقای ثابتی. گفتیم بریم. تو برو من خودم می‌آیم. او راهی اتاق تیمسار سجده‌ای رئیس کمیته شد و من هم پشت سرش رفتم.  
او شرح ماوقع را برای رئیس کمیته داد و به من می گفت چرا او را نزدی!
در پاسخ گفتم متأسفم ريیس گروه اطلاعاتی این قدر درک ندارد که من یک اسلحه چسکی تو دستم داشتم با ۴ تا تیر فشنگ. آدمی که راه میرود تو گونی که در دستش دارد، مسلسل حمل می‌کند و از تو گونی می تواند تیراندازی کند، من با این اسلحه چسکی خودم چه کار می توانم بکنم آن هم با ۴ تا آدم.
ناصری گفت باید می زدی .
گفتم آقای ناصری در حضور تیمسار میگویم حرف زیادی نزن و تو این کار هم دخالت نکن.
گفتم آقای ناصری هم شما خیلی کار داری و هم من. من مصلحت ندانستم شلیک کنم شما به تیمسار گفتی به آقای ثابتی هم برو بگو. از تیمسار عذرخواهی کردم و رفتم دنبال کارم. خیلی خوشحال بودم که توانسته بودم چهره حمید اشرف را ببینم.
 
تصمیم برای ضربه زدن به خانه حمید اشرف چگونه اتخاذ شد؟
این‌ها تاریخ است که می گویم. نفعی هم ندارم. برای تصمیم گیری جلسه‌ای بود. آقای ثابتی و تیمسار سجده‌‌ای و ناصری و بهمن هم بودند. در آن جلسه من شدیداً مخالف حمله به خانه‌ها بودم. گریه می‌کردم، زار می‌زدم. برای به دست آوردن آدرس‌ها و شناسایی‌ها کلی زحمت کشیده بودم. می‌خواستم از روی شنود همچنان به کار ادامه دهیم. من مایل بودم که بدانم منبع مالی این‌ها کجاست. استدلال من این بود که تعقیب مراقبت ما لو نرفته است. همه خانه‌های تیمی در چنگ ما قرار دارند، همه نفرات غیرمخفی را داریم. همه چیز تحت کنترل ماست و منابع اطلاعاتی، زنجیره‌ای اضافه می‌شوند، چه دلیلی دارد که الان وارد کار شده و ضربت بزنیم. من گفتم ۴۸ ساعت فرصت بدهید من صحبت‌ها را شنود کنم. شاید گافی بدهد و یک کسی با او تماس بگیرد. ناصری شروع به مخالفت کرد و گفت نه، بقیه هم قبول کردند که ضربت بزنیم.
 
طرح حمله چگونه ریخته شد، مقدمات کار چگونه فراهم شد؟‌
وقتی طرح ضربت در دستور کار قرار می‌گیرد شناسایی‌ها برای حمله شروع می‌شوند.
برای تحت نظر قرار دادن خانه حمید اشرف به منظور حمله و دستگیری ساکنان، نیاز به تاکسی داشتیم. هرچند خودمان تاکسی داشتیم اما نمی‌خواستم از آن‌ها استفاده کنیم. حالا برات توضیح می‌دم مثلا ما از تاکسی چه استفاده‌هایی می‌کردیم. (۱) برای تهیه تاکسی رفتم سراغ بهروز شاهوردی‌لو [وی با شاهپور بختیار همکاری می‌کرد و در دیماه ۱۳۶۳ هنگامی که برای انجام مأموریت به ترکیه رفته بود ترور شد. ] که دوست نزدیکم بود. بهروز با آن که سرگرد اطلاعات شهربانی بود اما هیچ اطلاعی از مأموریت من نداشت. می‌دانستم زبانش هیچ‌ کجا باز نمی‌شود. از این بابت قابل اعتماد بود. گفتم بهروز جان من به ۵ تاکسی نیاز دارم. با هم می رویم راهنمایی رانندگی و موضوع را با یکی از افسران آن‌جا مطرح می‌کنی. بهروز این حسن را داشت که می‌دانست نباید سؤال کند.
در ضمن این را هم بگویم که جمشیدی رودباری نیز در لاله زار با شلیک بهروز شاهوردیلو که به دیوار اصابت کرده و به سرش خورده بود بیهوش می‌شود. گلوله به دستش هم خورده بود. ساواک برای این که رد‌های او نسوزد اعلام کرد که او در درگیری کشته شده است. خیلی سرنخ‌ها از او به دست آمد. اطلاعات نسبتاً زیادی داد. این داستان‌های عجیب و غریب که راجع به او تعریف می‌کنند که یک راست برای مداوا بردنش اسرائیل و ... همه‌اش دروغ است.  (۲) مثل اون ادعا که می‌گفتند خانه تیمی پویان را ۳۰۰۰ هزار رنجر محاصره کردند. یا داستان فرار «رضا رضایی». (۳) 
به بهروز گفتم شاید طرف از همکاران و همدوره‌ای‌های خودت باشه. اگر نبود هم خودت را معرفی کن. بگو مأمورین راهنمایی رانندگی، ۵ تاکسی را که از آن‌جا عبور می‌کنند متوقف کنند و پس از پیاده کردن مسافران به راننده تاکسی بگویند فلان ساعت بیاید فلان جا تاکسی را تحویل بگیرد. ما می‌خواستیم با تاکسی‌های مختلف از کوچه‌ای که خانه حمید اشرف در آن بود رد شویم تا حساسیتی برانگیخته نشود. حفاظت زیادی را رعایت می‌کردیم.
من و بهروز همراه با همسرش که او هم افسر شهربانی بود به سه راه ضرابخانه رفتیم.
بهروز شاهوردیلو آدم شجاعی بود، برای همین خیلی دوستش داشتم. من از آدم‌های شجاع خیلی خوشم می‌آمد. از حمید اشرف هم به خاطر شجاعتش خوشم می‌آمد. خیلی داریوش فروهر را دوست داشتم و احترام زیادی برایش قائل بودم چون آدم خیلی شجاعی بود. این همه مامورین تو مسجد عزیز‌الله می نشستند او سینه‌اش را جلو می‌داد و رد می‌شد و عین خیالش نبود، می‌رفت پای صحبت فلسفی. همه برای او صلوات می‌فرستادند نه برای صحبت‌های فلسفی. من خودم شاهد بودم. در دیماه ۵۷ هنگام خروج از کشور هم با داریوش فروهر تا پاریس همسفر بودم و با هم گفتگو کردیم. (۴) 
من دم در منتظر ایستادم و بهروز رفت توی اداره راهنمایی رانندگی، کسی از هم‌دوره‌ای‌هایش نبود اما سروانی آن‌جا بود که پذیرفت کار را انجام دهد. یک ساعت و نیم طول کشید تا این ۵ تاکسی آماده شد. به راننده‌ها گفته بود ساعت ۷ شب بیایند تاکسی را بگیرید.
اولین تاکسی را برداشیتم رفتیم تهران نوِ، هر بار با یک تاکسی با یک لباس متفاوت و با افراد مختلف و تیپ‌های متفاوت می‌رفتیم. مثلا دو نفر، یا سه نفر ، زن یا مرد، در تاکسی بودند.
برای ما مهم در خانه، پنجره و ... بود.
می دانستیم دو نفر پشت پنجره  کشیک می‌دهند. کافی بود یک پلاک ماشین دوبار از آن‌جا عبور کند. با ۵ تاکسی از آن جا عبور کردیم و کارمان را انجام دادیم. دو اکیپ به ما کمک کردند. تیم‌های تعقیب و مراقبت هم بودند.
 
شما خودتان راننده بودید؟
نه. من خود یک بار رد شدم و مسافر بودم.
یک بار بهروز و همسرش بود.
خودم که رد شدم پنجره و در را شناسایی کردم برای طرح حمله.
اسم کوچه یادم نیست [خیابان خیام] اما خانه مال آقایی بود به نام روشن ضمیر. آن‌ها طبقه اول را اجاره کرده بودند.  
این شناسایی ها فقط از طریق عبور از کوچه صورت گرفت. از داخل خانه هیچ چیزی نمی‌دانستیم.
شناسایی ‌های دیگر هم انجام شد.
من در همه شناسایی‌ها بودم. قبلاً گفتم که برای شناسایی خانه کرج در کارخانه لیلاند مشغول کار شدم. در خانه کرج هر ۵ نفر کشته شدند. خانه قزوین و رشت همینطور.
درگیری شد. تعداد زیادی کشته شدند. از مأمورین هم کشته شدند. زخمی شدند . جنگ بود دیگه. منطق جنگ هم مشخص است.
  
حمید اشرف چگونه از محاصره و مهلکه گریخت؟
 دو نفری که پشت پنجره نگهبان بودند و دائم کشیک می‌دادند متوجه چیزی نشدند. تو دید آن‌ها هیچی نبود. ورود ما به خانه‌‌ی روبرو و دیگر خانه‌ها در ساعات مختلف شب انجام گرفته بود. بدون سرو صدا و جنحال ورود کرده بودیم. از پشت بام و کانال‌های مختلف. اگر دیده بودند کار زار بود. بهترین تک تیراندازان را گذاشته بودیم. جلیل اصفهانی، ‌همایون کاویانی، بهروز شاهوردی لو که افسر اکیپ هم بود حضور داشتند. تعداد زیادی را گذاشته بودیم آن‌جا.
صبح زود به ساکنان خانه دستور تخلیه دادند. این بازی‌ها که می دانید. با بلندگو دستی اعلام می‌کردند شما در محاصره پلیس هستید، تسلیم شوید، بیایید بیرون و ...
شیوه‌ی فرار حمید اشرف به این صورت بود که ابتدا نارنجک می‌انداخت. نارنجک که منفجر می‌شد بلافاصله با مسلسل به سمت مأمورین شلیک می‌کرد. از هر طرف که می خواست فرار کند پشت سرش هم نارنجک می انداخت و در پناه آن می‌کوشید از منطقه دور شود.
بعد از اعلام پلیس و دستور تخلیه، متوجه مدارک سوخته شدیم. دودش رفت بالا. مثل همه خانه‌ها. درگیری شروع شد. تیراندازی از طرف ما نبود. خانه چنگیز قبادی هم از طرف ما نبود. ما هیچ وقت شروع نمی‌کردیم. اگر می‌خواستیم هنگام شب می‌توانستیم با هلی کوپتر بزنیم ۲ طبقه را ببریم زیر زمین. برای چی باید این کار را می‌کردیم. روزی یک کارمند ساواک این را گفته بود. گفتم تو گوه خوردی این حرف را می زنی.
 
 
این همان خانه‌ای است که ارژنگ و ناصر شایگان شام‌اسبی دو کودک خردسال هم در آن کشته شدند. با وجود آن که در هیچ‌یک از گزارش‌های ساواک در هنگام کشته شدن حمید اشرف با قاطعیت از اتهام مرگ این دو کودک به او منتسب نشده امارژیم مدعی است که حمید اشرف تیر خلاص آن‌ها را زده است و عده‌ای از دشمنان حمید اشرف هم روی آن انگشت می‌گذارند. شما که شاهد صحنه بودید و بهتر از هرکس دیگری با حمید اشرف و روحیات او آشنا بودید نظرتان چیست؟
 
همان ابتدا قبل از این که درگیری شروع شود حمید اشرف نارنجک‌ها را پرتاب کرد و به شکلی که توضیح دادم گریخت. قبل از پرتاب نارنجک از سوی حمید اشرف و صدای شلیک مسلسل‌اش، صدای تیری به گوش نرسید. این نشان‌دهنده‌ی آن است که آن دو بچه توسط او کشته نشدند.
 
 
 
منظورتان این است که حمید اشرف نمی‌توانسته ارژنگ و ناصر شایگان شام اسبی را به قتل رسانده باشد؟‌ (۵)
 همین را می‌گویم. بله این نظر من است و صد در صد فکر کنم درست است. قطعاً او نمی‌توانست این کار را کرده باشد. این که گفتم نشانه‌اش است. توضیح دادم که او نارنجک چطوری انداخت و فرار کرد. او خودش را انداخت به خیابان و خانه به خانه و با تیراندازی با مسلسل کلاش گریخت. تأکید می‌کنم این که در خانه چه اتفاقی افتاده من خبر ندارم. اما مطمئن هستم که هنگام مرگ این دو کودک، حمید اشرف در آن خانه نبود. (۶) 
 [ساعت ۲ بامداد ۲۶/۲/۱۳۵۵، مامورین اکیپ های کمیته مشترک به فرماندهی سر مستی خانه پلاک ۸ درخیابان خیام تهران نو را محاصره و حمله را شروع می‌کنند. لادن آل آقا، مهوش خاتمی، فرهاد صدیقی پاشاکی، احمد رضا قنبرپور، ارژنگ و ناصر شایگان بعد از ۹۰ دقیقه درگیری همگی از پا درآمده، اما حمید اشرف با وجود این که از ناحیه پا زخمی می شود موفق به فرار می گردد.] 
 
شما بر اساس اطلاعاتی که از شنود به دست ‌آورده بودید چند خانه‌ی تیمی آن‌ها را شناسایی کرده بودید، حمید اشرف بعد از فرار کجا رفت آیا همچنان در تور شما بود؟‌ 
او پس از آن که موفق شد حلقه محاصره را بشکند و از مهلکه بگریزد رفت به کوچه نیازی خانه‌ی پلاک ۲۳ که از قبل توسط ساواک شناسایی شده و تحت محاصره بود. این اولیه خانه‌ای است که آن روز به آن وارد شد. این خانه نزدیک‌ترین خانه‌ به خانه‌ی تیمی حمید اشرف در تهران نو [خیابان خیام] بود. من خودم را به آن‌جا رساندم که در نره. محصول تلاش چند‌ماهه‌‌ام داشت هدر می‌رفت. 
 
ایرج مصداقی:  بله من آن محله را به خوبی می‌شناسم. این کوچه حدفاصل ده‌متری شارق و قاسم آباد تهران نو می‌شود. یادم هست حمید اشرف در آن‌جا نیز هنگام فرار پاسبانی به نام شادیاخ را کشت. ده‌متری شارق را همان موقع به شادیاخ تغییر نام دادند. موضوع در محل به سرعت پیچیده بود. من خودم بعد از انقلاب به خاطر کنجکاوی رفتم و ده‌متری شارق را از نزدیک دیدم. در اسناد ساواک خواندم که در همان کوچه در سال ۵۰ هم چریک‌ها خانه داشتند. اگر اشتباه نکنم احمد زیبرم آن‌جا خانه گرفته بود. 
 
پرویز معتمد: فکر کرده بود بیاید آن‌جا مخفی شود به ویژه که تیر هم خورده بود. داخل خانه هم شد اما تک تیرانداز‌ها نتوانستند او را بزنند. آن‌جا فهمید و از طریق پشت‌بام‌ها و... فرار کرد. بهروز شاهوردیلو آن جا بود. هرجا رفت فرار کرد. همه جا تحت محاضره بود و فرار می‌کرد. همه اکیپ‌ها مستقر بودند. یعنی هرجا می‌رفت می‌زدند. همه خانه‌ها در محاصره بودند. 
[حمید اشرف که در جریان درگیری خیابان خیام تهران نو، زخمی شده بود، تلفنی به صبا بیژن زاده در خانه تیمی خیابان نیازی اطلاع می‌دهد که برای بردن او بیرون بروند، صبا بیژن زاده و علیرضا کلانتری نیستانکی چند خیابان بالاتر او را ملاقات کرده و با هم به خانه‌‌ای که تحت محاصر بود برمی گردند. ساعت ۱.۳۰ بعداز ظهر این خانه مورد یورش قرار گرفته و همه ساکنین آن یعنی حمید اشرف، صبا بیژن زاده، علیرضا کلانتری نیستانکی و نادره احمد هاشمی موفق به فرار می‌شوند. حمید اشرف برای صبا و نادره چادر تهیه کرده و در دو گروه جداگانه به خانه تیمی اکبر آباد می روند.]
 
در درگیری آن روز کسی هم از مأموران ساواک و شهربانی کشته شدند؟ 
حمید اشرف تو نیازی سه نفر گشت کلانتری را زد. یک ستوان و دو پاسپان همراه او را کشت. ماشین و مسلسل آن‌ها را برداشت و از منطقه گریخت. چند تا خیابان آنطرف‌تر خانمی [صبا بیژن زاده] که همراهش بوده را پیاده می‌کنه. مسلسل رو به او میده و او زیر چادرش پنهان می‌کنه. در میدان محسنی رئیس کلانتری قلهک سرهنگ فرداد و پاسپان‌هایی را که همراهش بودند را به گلوله بست و کشت. جای ۱۱ تا گلوله بود. این‌جا بود که حمید اشرف متوجه شد که از کجا ضربه خورده و چگونه خانه‌های تیمی لو رفته است.
 
چطوری در حین گریز متوجه شد؟ 
او سوار ماشین گشت کلانتری ۶ بود و به مکالمات بیسمی گوش می‌داد. همه تهران آن روز بسیج بود. از ساواک گرفته تا اطلاعات شهربانی، پلیس تهران به بیسم گوش می‌دادند.
بهمن نادری‌پور اشتباه می‌کند و به یکی از اکیپ‌های کمیته، اطلاعاتی را می‌دهد که حمید اشرف را متوجه ماجرا می‌کند. سر همین اشتباه او، مشکلات زیادی برای ما پیش آمد.
 
حمید اشرف وقتی متوجه ماجرا میشود چه کار می‌کند؟
او ابتدا سعی می‌کند به خانه‌های تیمی زنگ بزند که قادر نمی‌شود. ظاهراً به سمت خانه‌ی تیمی کوی کن می‌آید که من می‌گویم شهرآرا. چون سر پل یک ماشین شخصی را می‌گیرد و بقیه راه را با آن ماشین می‌رود.  آن‌جا هم یک نفر را کشت و فرار کرد. بعد میرود به خانه تیمی سه راه شکوفه. متوجه می‌شود همه جا بسته است.
 
خانه‌های تیمی دیگر چه شد، آیا به آن‌ها هم حمله شد؟
خانه‌ی شهرآرا [کوی کن] بود. یک خانم هم آن‌جا بود [ عزت غروی مادر احمد و مجتبی خرم‌آبادی] . ۵ نفر بودند که کشته شدند. [قربانعلی زرکاری، محمد رضا قنبرپور، و دو نفر ناشناس که احتمالا فرزاد دادگر و جهانگیر باقری پور بوده اند]. منزل یکی از بستگان نزدیک همسرم روبروی آن‌جا بود. خانه‌ی تیمی مزبور بغل ژاندارمری بود.
 
حمید اشرف به آن خانه هم مراجعه کرد؟
به آن‌جا هم مراجعه کرده بود اما با دیدن ماشین ساواک متوجه محاصره شده بود. به همین دلیل قادر به فرار شد. قبل از حمله مأموران ژاندارمری توجیه شده بودند و آن‌ها به ما خیلی کمک کردند. کوچه‌ای که خانه در آن قرار داشت طولش کم بود. دو سر کوچه را بستیم نگذاشتیم کسی فرار کند. نمی توانستند فرار کنند. تو پشت‌بام پشت آن‌ها، ژاندارم‌ها مراقب بودند.  
 
چطور حمید اشرف قادر به فرار و شکستن حلقه محاصره می‌شد؟
جدا از اراده‌ای که داشت، خیلی ورزیده بود و فرز و چغر بود. ران و مچ پاش خیلی ورزیده بود. ۴۰۰ خرده‌ای پا می رفت. شما خیلی بری دو تا اگر بتونی من یکی هم نمی توانم برم. او ۴۰۰ خرده‌ای می رفت. فکرش را بکن. من این را توی شنود از خودش شنیدم.
 
بعد از عدم موفقیت ساواک در دستگیری حمید اشرف چه کردید؟
او از همه خانه‌‌‌ها و تورهای امنیتی فرار کرد و  سرنخ‌ها همه کور شدند. ۴۰ اکیپ عملیاتی ساواک در تهران مختص این عملیات بود بماند که از شهربانی و ژاندارمری هم استفاده شد. حمید اشرف هشیار شده بود که تلفن لو رفته است . دست و بالش هم بسته شده بود.
آن روز عملیات تا ساعت ۱۱- ۱۲ شب ادامه داشت.
ما هم شروع کردیم به ضربه زدن و دستگیر کردن همه. اول همه‌‌ی خانه‌هایی که تلفن داشتند را زدیم. همه خانه‌ها را ضربت زدیم . هیچ کس نمی توانست فرار کند. اعضای آشکار و سمپات‌ها هم دستگیر شدند. سرنخ‌های دیگه داشتیم. همه اطلاعات جمع شد. رشت و کرج و قزوین تو همین رابطه مورد حمله قرار گرفتند.
 
[ تاریخ ۲۸/۲/۱۳۵۵ خانه ای تیمی در رشت مورد حمله قرار گرفته و بهروز ارمغانی، زهره مدیر شانه چی و... کشته شدند (احتمالا ۵ نفر). هم زمان با تاریخ فوق دو خانه تیمی در کرج و قزوین نیز مورد حمله قرار می گیرند؛ میترا بلبل صفت و اسماعیل عابدی در قزوین، و فریده غروی، حسین فاطمی، و نفر سوم که احتمالا هوشنگ قربانی کنده رودی بوده است در کرج کشته شدند.]
 
بعد از فرار حمید اشرف، پیگیری او به چه شکل ادامه یافت، چگونه به خانه‌ی‌ خیابان مهرآباد جنوبی رسیدید؟
وقتی حمید اشرف فرار کرد امیدمان قطع نشد با این که از طریق تلفن رد او کور شده بود اما در جریان دستگیری‌ها سرنخ‌های زیادی به دست آمده بود. دستور آمد پرونده را بدهید به هوشنگ ازغندی.
ما یک کمیته هم در اوین داشتیم که زیر نظر هوشنگ ازغندی بود و جدا از «کمیته مشترک» عمل می‌کرد. هوشنگ ازغندی هیچ‌گاه به کمیته مشترک نیامد. او چند مأمور دیگر که البته همه مأمور ساواک بودند در «اوین» مستقر بودند و بعضی پرونده‌ها به آنها سپرده می‌شد. مثل پرونده بازی‌های آسیایی و ...
پرونده تعقیب حمید اشرف را دادند به او . من برای هماهنگی رفتم پیش او. هماهنگی من و هوشنگ ازغندی بود. فرم کار را عوض کردیم. پرونده‌هایی که هوشنگ ازغندی داشت را دنبال کردیم. مرحله خیلی حساس تر شده بود. بیش از یک ماه طول کشید تا خانه‌ی حمید اشرف پیدا شد.
 
این بار به خانه چطوری رسیدید. این بار که دیگر شنود نداشتید؟
شنود که دیگر جواب نداشت. او هم آگاه شده بود. خانه‌‌ی خیابان قلعه مرغی [مهرآباد جنوبی] اصلا تلفن نداشت. با تعقیب و مراقبت به آن خانه رسیدیم. زبده ترین نیروها را در اختیار داشتیم.
 
از کجا رد او را پیدا کرده بودید؟
۵-۶ نفر از بچه‌های ساواک در «کمیته اوین» بودند. آن‌ها  کارهای دیگه‌ای را انجام می دادند برای ساواک. آن‌ها از یک کانالی رسیده بودند. آقای ثابتی ومن و هوشنگ می‌دانستیم. هوشنگ خیلی به من نزدیک بود. محمد حسن ناصری [عضدی] برای ما خطرناک بود. نمی خواستیم بفهمد برای ما مشکل درست می‌شد. شلوغ می‌کرد. متاسفانه هوشنگ ازغندی از فقر مرد. یکی از بهترین افراد اطلاعاتی ایران بود.
شناسایی را من خودم انجام می دادم. شناسایی دو تا خانه کرج را خودم انجام دادم. به عنوان کارگر ساده رفته بودم لیلاند.
از بهترین تیم‌های تعقیب مراقبت که خیلی مهم است استفاده می‌‌کردیم. کاملاً مجهز بودیم. بهترین ها را ما برداشتیم. وسایل مخصوص و بهترین موتورسوارها را گذاشتیم.
خیلی خوب پیش رفت. فقط ما بودیم، هیچ کس نبود. کمیته مشترک دیگه نبود. برای ضربت فقط آمدند. یک ماه و نیم، طول کشید.  [طبق اسناد ساواک احتمالاً پیش از کشته شدن نسترن آل آقا، به تماس او با رضا یثربی پی برده و با تعقیب او به خانه‌‌ی خیابان جی یا مهرآباد جنوبی رسیدند]
من دو بار با خود هوشنگ برای شناسایی خانه رفتم. هوشنگ با لباس افسر راهنمایی بود و خانه‌ را زیر نظر گرفتیم یک بار هم با ماشین شخصی رفتیم. و به این طریق خانه‌ی روبروی پادگان جی در قلعه مرغی را زیر نظر داشتیم. روی جمع بندی قرار شد منطقه را ببندیم. این بار هم مثل دفعه های قبل بود.
 
حمله به خانه‌ی خیابان مهرآباد جنوبی به چه صورت انجام گرفت؟
 
 
 
صبح زود حمله شروع شد. تمامی ۹ نفر (۷) ساکنین خانه خودشان را به کشتن دادند تا بلکه حمید اشرف بتواند فرار کند. همگی از پله‌ها آمدند پایین، یا از در اصلی آمدند بیرون. قبلاً پیش‌بینی کردیم که او از پشت بام فرار کند چون خیلی ورزیده بود. ارتفاعات به راحتی می پرید. البته ساختمان‌ها ارتفاعشان زیاد نبود. یا می پرید لبه را می‌گرفت و بالا می رفت. از خانه به خانه می رفت. با توجه به تجربه‌ای که داشتیم هر ۴ طرف را بسته بودیم.
همه بچه‌ها کمیته آن ۴۰ تا تیم آمده بودند. بهترین‌های شهربانی بودند. بیشترین بسیج نیرو صورت گرفته بود. این بار نباید فرار می‌کرد. همه تحت نظر ازغندی قرار گرفتند اما فرمانده عملیات یک بزرگواری بود که نمی خواهم نام ببرم. ما کسانی که از قسمت اطلاعات کمیته آمده بودیم تو ماشین بودیم و ناظر بودیم و بی سیم را زیر نظر داشتیم. یک پایگاه درست شده بود روبروی در. این ساختمان حدود یک متر بلند تر از خانه حمید اشرف بود. هر کس که از خانه بیرون می آمد می بستند به رگبار مسلسل. همه دم در تا پیاده رو کشته شدند. مثلا یک نفر نارنجک زیر بغلش بود تو جوی آب افتاده بود. فرصت نکرده بود ضامن نارنجک را بکشد. حمید اشرف یک تیر خورده بود که کاسه سرش را برداشته بود. کی زده معلوم نیست. تیراندازی شدید بود. خود حمید اشرف هم خیلی شلیک کرد ولی موفق به فرار نشد و افتاد. یک تیر هم بیشتر نخورده بود. هرکی بگوید من زدم دروغ می‌گوید.
 
 
 
وقتی بلند شده بود که از بلندی نزدیک به ۴ متری بپره پایین تیر خورده بود. من بودم، هوشنگ بود و سرهنگ آیرم بود. من بلافاصله رفتم بالا خال گوشتی‌اش هنوز بود. کرم مخصوص می مالید شما متوجه خالش نمی شدید.
بعد شناسایی بود. من خودم آن‌جا بودم. من قبلا او را دیده بودم، شناختم. تعجب می‌کنم بعد از این همه سال مهدی سامع می‌گوید ساواک او را آورده بود به محل درگیری و او منتظر مانده بود تا ساواک حمید اشرف را بکشد و جسد را برای شناسایی نشان او بدهد! (۸)
 
یعنی چنین ادعایی صحت ندارد؟‌ 
قربانت گردم شما خودت وارد هستی، من همه مطالب شما را خوانده‌ام و به دقت و ریز‌بینی‌ات احسنت می‌گویم. شما خودت چنین ادعایی را باور می‌کنی؟ همان موقع که ما می‌خواهیم حمله کنیم، مهدی سامع را هم آماده می‌کنند و بعد از دادن صبحانه ساعت ۴ صبح به محل درگیری می‌آورند؟! برات عجیب نیست چنین چیزی؟ آن هم برای شناسایی حمید اشرف که چندبار با این که تو مشت‌مان بود مثل ماهی لیز می‌خورد و در می‌رفت و محاصره را می‌شکست! یعنی ناصری [عضدی] و ساواک به نتیجه‌ی کارشان علم غیب داشتند؟ اگر اینقدر برایشان مهم بود نمی‌توانستند جنازه را به کمیته مشترک نزد مهدی سامع ببرند؟ ساواک ، بهرام آرام را که در درگیری کشته شده بود نمی‌شناخت. خودت می‌دانی دستگیری و یا کشتن او برای ساواک چقدر اهمیت داشت. جسد او را آورده بودند و دم در کمیته مشترک به عنوان ناشناس انداخته بودند تا بالاخره شناسایی شد. منظورم این است که نمی‌دانستند چه کسی در درگیری با مأمورین کشته شده است.
 
  
 
من خودم بالای سر جنازه‌ی حمید اشرف بودم. ۴ ساعت درگیری بود. یعنی همه این مدت مهدی سامع را آن‌جا نگه داشته بودند، مأموری که بایستی در حمله شرکت می‌کرد و یا مانع فرار ساکنان خانه می‌شد باید مواظب می‌بود که مبادا او و زهرا قلهکی فرار کنند؟ البته ساواک با مهدی سامع داستان داشت. خودش بهتر می‌داند چه می‌گویم.
 
 
 
شما خودتان مهدی سامع را در این سال‌ها دیدید؟
بله دو بار او را در پاریس ملاقات کردم با هم قهوه خوردیم. پولش را هم او حساب کرد. اسکناس‌های «یورو» نو و تا نخورده بود.
 
آیا این موضوع را با او در میان نگذاشتید؟‌
نه برای مقصود دیگری به ملاقات او رفته بودم و ربطی به این موضوع نداشت. برای همین به موضوع فوق نپرداختم. البته بعد دیدم او آدم این کار نیست و به ملاقات او نرفتم. 
می‌خواستم مجاهدین را نسبت به توطئه‌ی رژیم علیه‌شان آگاه کنم. من در جریان این توطئه قرار گرفته بودم. مأمور رژیم «جوادیان» می‌خواست از طریق من یا بهتر است گفته شود ساواک، خانواده‌ی مستشاران آمریکایی را که در ایران ترور شده بودند، تحریک کند که علیه مجاهدین در دادگاه شکایت کنند. من هم با طرح داستان‌های مختلف که بازیگرش خودم بودم، طرف را سرکار گذاشته بودم. موضوع ارتباط با دولت آمریکا هم بود و همچنین قصد رژیم برای ضربه زدن به مجاهدین در اشرف. من هم خودم را به آب و آتش می‌زدم که موضوع را به اطلاع مجاهدین در پاریس برسانم.  
 
شما در حمله به خانه‌ی خیابان مهرآباد جنوبی تلفات هم دادید؟
خوشبختانه تلفات‌مان زیاد نبود. یک نفر تلفات دادیم.
 
آیا شما در مقابله با موضوع «چریک شهری» و سازمان‌های مسلح از تجربیات موساد و سیا و یا سرویس‌های خارجی هم استفاده می‌کردید؟‌ مثلا در همین مورد حمید اشرف و ....؟
این‌ها حقیقت ندارد. مثل این که می‌گویند آقای پرویز ثابتی در رفت اسرائیل و ... در حالی که او پایش هم به اسرائیل نرسید. سیا و موساد بایستی از تجربیات ما استفاده می‌کردند نه بر عکس. ما با چریک شهری درگیر بودیم. همین طرحی را که آمریکا برای به دام انداختن بن لادن در پاکستان اجرا کرد ما در اوایل دهه‌ی ۵۰ در تهران به کار بردیم. خود من عامل اجرای آن بودم. تحت عنوان مایه کوبی و زدن واکسن به خانه‌های جنوب شهر می‌رفتیم و به شناسایی محل و احیاناً چریک‌هایی که ممکن بود در خانه‌ها پناه گرفته باشند می‌پرداختیم. به این ترتیب آن‌ها متوجه خانه‌گردی ما نمی‌شدند چون اگر تحت عنوان مأمور و ... به خانه‌گردی می‌پرداختیم حساسیت آن‌ها جلب می‌شد.
 
حالا امروز که بعد از این همه سال به گذشته فکر می‌کنید نظرتون راجع به حمید اشرف چیست؟ 
من باهاش مبارزه کردم. از خواب و خوراک و زندگیم برای مبارزه با او و امثال او گذشتم. شما زندگی من را دیدید و می‌دانید چه می‌گویم. او هم با من و ما مبارزه کرد. با این حال من برایش احترام قائلم. حمید اشرف و امثال او را نباید با فرخ نگهدار و «اکثریتی»‌ها یکی گرفت. عباس مفتاحی مرد واقعی بود. خشونت کرده بود، آدم کشته بود. اما مرد واقعی بود. مردانه مبارزه کرد مثل حمید اشرف. کاش آن شرایط پیش نمی‌آمد.
راستش ما و حمید اشرف و چریک‌های فدایی خلق دوتایی باختیم. اگر آن‌ها موفق می‌شدند ما مشکل خاصی نداشتیم. منتهی متأسفانه یک دفعه خمینی زد و پیروز شد و «اکثریتی‌ها» هم روی دست این‌ها بلند شدند.  فکرش را بکن از «حمید اشرف» و ... برسی به فرخ نگهدار و ... بابا یک موی گندیده آن‌ها به هزارتا این‌ها می‌ارزید. دشمن‌ات بودند اما قابل احترام بودند.
مسعود رجوی هم همینطور. نباید این‌ها را با مسعود رجوی و امثال او یکی گرفت. بدیع زادگان کجا و این ها کجا؟ البته بگم بدیع‌زادگان را ساواک دستگیر نکرد، گیر اطلاعات شهربانی افتاده بود.
خود من اون موقع عملیاتی بودم. همین مسعود رجوی را با ماشین گشت می‌بردم تو خیابان که آدرس نشان بدهد. خانه‌‌ محمد حنیف‌نژاد رهبر مجاهدین به اتفاق محمد حیاتی که الان در لیبرتی است را او لو داد. من رنگ در خانه دقیق یادم هست. من در دستگیری حنیف نژاد شرکت داشتم. به خاطر همین همکاری‌ها بود که با تلاش مسئولان ساواک، رجوی تخفیف مجازات گرفت. اسنادش را خودتان دیدید. چرا ساواک برای بقیه چنین کاری نکرد؟ حالا هی نشسته می‌گوید من ۱۲۰ هزار تا شهید دادم، خوب دادی که چی؟ دنبه‌ات کو؟ عاقبت چی شد؟
وحید افراخته، ماه‌ها در اختیار من بود. تو عملیات دستگیری ابراری و داستان مغازه خشک شویی و ... من بدون اطلاع مسئولان ساواک با مسئولیت خودم به او مسلسل دادم. وقتی اعدامش کردند من گریه کردم. احمدرضا کریمی هم در اختیار من بود.
داستان برای گفتن زیاد است. من در سیاهکل هم بودم. البته هیچ دخالتی در آن‌جا نداشتم. من به همراه بهمن نادری‌ پور به آن‌جا رفته بودم. ما فقط مدارک و ... را جمع کردیم. همه چی تحت نظر ژاندارمری و تیمسار محققی دایی خود شما یکی از شریف‌ترین افسران ارتش ایران بود. البته من افتخار این را داشتم که مدتی در خدمت ایشان باشم.
 
الان نسبت به گذشته چه فکر می‌کنید؟ 
من پلیس بودم. سوگند خورده بودم. نه پای پول در میان بود و نه پاداش‌های آن‌چنانی. اگر پاداشی می‌دادند از چند صد تومان تجاوز نمی‌کرد. یک پلیس داریم مثل آگاهی، یک پلیس داریم که پلیس امنیتی است. وظیفه‌اش حفظ امنیت کشور است. همه کشورهای دنیا دارند. شما هم که بیایی سر کار خواهی داشت. خودت که بهتر از من می‌دانی مجاهدین سر اعضای خودشان در «اشرف» چه آوردند. من درست یا غلط به وظیفه‌ام عمل کردم. وظیفه‌ای که قانون به عهده‌ام گذاشته بود . حالا ممکن است یک نفر قانون را قبول نداشته باشد. البته این را هم بگویم همیشه به قانون عمل نمی‌شود.
اما من به شغلم به عنوان انجام وظیفه نگاه می‌کردم. احمد بنا ساز نوری را من در مرخصی بودم درخیابان به او مشکوک شدم و دستگیر کردم. یا به جمشید طاهری‌پور در خیابان مولوی وقتی دنبال سوژه‌ی دیگری بودم، مشکوک شدم و خودم یک نفری دستگیرش کردم و دست‌بند زدم و تماس گرفتم تا آمدند و او را به کمیته مشترک بردند. بماند حالا چه داستان‌هایی از نحوه‌‌ی دستگیری‌اش تعریف می‌کند که یک کلمه‌اش راست نیست.
یادت باشه ساواک از خیلی مسائل غیراخلاقی و فساد حتی خبر داشت اما یک مورد را هم رو نکرد. وارد این حوزه‌ها نمی شد. این رژیم بعضی از پرونده‌ها را رو کرد. بعضی‌ها را برایش صرف نمی‌کرد رو نکرد. من خودم خیلی از این مسائل را می‌دانم. اما چیزی راجع به آن‌ها نگفتم. در طول چند دهه گذشته هرچه خواستند راجع به ما یک طرفه گفتند اما هیچ وقت صحبت‌های ما شنیده نشد و یا زمینه برای طرح آن ها ایجاد نشد.
 
بیا با هم رو راست باشیم. همین الان وقتی راجع به ترور و آدمکشی گروه‌های سیاسی صحبت میشود حتی وقتی راجع به ترور دوستان‌شان صحبت می‌شود هم در چریک‌های فدایی خلق و هم در مجاهدین می‌گویند این طبیعت مبارزه چریکی و شرایط آن دوران است. اما همین تعریف و حق را برای ما قائل نیستند. قبول نمی کنند خشونت، خشونت می‌آورد. انگار شرایط فقط برای آن‌ها بوده و برای ما نبوده است. من الان دیگه به فکر آینده کشور و ایران هستم. از ما گذشته است ولی حیف است کشورمان از بین برود. من چیزی برای خودم نمی‌خواهم. همه چی را از دست دادم.
 
ایرج مصداقی
 
خرداد ۱۳۹۵
 
 
 
این گفتگو در نوامبر ۲۰۱۳ در پاریس انجام شده است. 
 
۱- وظیفه‌ی سنگین را تیم‌های تعقیب و مراقبت به عهده داشتند. برای مثال اتومبیل مخصوص که نقش اساسی در خبر رسانی به افراد تیم‌های مستقر در خیابان و کوچه‌های مختلف منطقه دارد، در مقابل منزل و یا محل کار سوژه مستقر می‌شود. این وسیله هرگز توسط افراد غیرخودی نباید شناسایی می‌شدند. یا تاکسی‌های تیم با پوشش مناسب افراد مورد نظر را هم به عنوان مسافر سوار می‌کردند و دیگر وسیله تیم‌های تعقیب و مراقبت اتوموبیل‌های شخصی مسافرکش بود. یکی از چریک‌ها تحت کنترل تیم بود. پس از خداحافظی از سوژه‌‌ای که با او تماس گرفته بود، به انتظار تاکسی کنار خیابان ایستاده بود. من و خانمی از افراد تیم، روی صندلی عقب نشسته بودیم. مأمور تیم که رانندگی تاکسی را به عهده داشت، جلوی پای ... ایستاد و بسیار طبیعی ایشان سوار شد و مقصدش را خیابان ناصر خسرو، خیابان مروی اعلام کرد. من و دیگر مأمور تیم از تاکسی پیاده شدیم ولی ۱۶ نفر افراد تیم تاکسی را دنبال می‌کردند و به محض پیاده شدن ...  
 
۲- «از زندان‌های رژیم خبر رسیده است که رفیق قهرمان عباس جمشیدی رودباری پس از دو سال شکنجه در یک سلول انفرادی به شهادت رسیده است.
در تیرماه سال ۵۱ رفیق عباس جمشیدی رودباری در یک درگیری خیابانی بر اثر اصابت گلوله به جمجمه اش بیهوش شد و زنده به دست دشمن اسیر گردید. رفیق در این درگیری چندین گلوله دیگر نیز خورده بود و از اینروی در حال اغماء قرار داشت.  عناصر دشمن بلافاصله به دستور مستشاران اسرائیلی، رفیق جمشیدی را با هواپیما به تل آویو بردند تا تحت مداوای پزشکان ماهر صهیونیست بهبود نسبی یافته و آماده شکنجه شود.  رفیق را در اسرائیل پس از مداوای اولیه، تحت شکنجه قرار دادند. رفیق جمشیدی در آن وضعیت تا شش روز دلاورانه مقاومت ورزید و کلمه‌ای برزبان نیاورد. مقاومتی که درخور تحسین و ستایش است.  پس از شش روز رفیق قهرمان آدرس منزلی را که در صورت اسارت رفیق می بایست فورا تخلیه شده و برای دشمن مین گذاری گردد، افشاء نمود و دیگر هیچ اطلاعی نتوانستند از او به دست آورند.  از آن پس رفیق جمشیدی در سلول انفرادی و جدا از دیگران نگهداری می شد و به تناوب مورد شکنجه قرار می گرفت. ...»
 
نقل از: " نبرد خلق"، ارگان " سازمان چریک های فدائی خلق ایران" – شماره چهارم – مرداد ماه ۱۳۵۳
 
۳- رضا رضایی آن گونه که مجاهدین تبلیغ می‌کنند فرار نکرد. او پس از آن که ده‌ها اسلحه سازمان و نارنجک را تحویل داد، با تبدیل قرار آزاد شد. من یادم هست حاج‌ خلیل رضایی در کمیته مشترک التماس می‌کرد که او را آزاد نکنند. او می‌گفت من بچه‌ام را بهتر از شما می‌شناسم. مطمئن هستم دوباره می‌رود و وصل می‌شود. اما عطارپور به گفته‌های او توجه نکرد و گفت دستور است که او را آزاد کنیم و ما نمی‌توانیم مانع شویم. البته یادم هست یک مأمور به نام «بصام راز» با او بود چرا که مدعی شده بود می‌خواهد بقیه سلاح‌ها و برادرش احمد را معرفی کند. یادش به خیر حاج خلیل رضایی آدم خیلی خوب و محترمی بود. هر وقت به کمیته مشترک می‌آمد همه به او احترام می‌گذاشتند. مرد شریفی بود. خدا پدرش را بیامرزد خانه‌ای که من در نزدیکی میدان محسنی داشتم و رژیم آن را مصادره کرد به توصیه او خریدم.
۴- ۲۶ دیماه ۱۳۵۷ که سپهبد ناصر مقدم به ما گفت برای آن که دستگیر نشویم کشور را ترک کنیم؛ پول نداشتم، به یکی از زندانیان سیاسی سابق که جلوی اوین به مادرش هنگام ملاقات برخورد کرده و در حق‌اش محبت کوچکی کرده بودم، مراجعه کردم، او کمکم کرد و .... کسانی مثل بهمن نادری پور و ... که دستگیر و اعدام شدند، به خاطر مشکلات مالی نتوانستند کشور را ترک کنند. یادم هست وقتی به پاریس رسیدیم، ابراهیم یزدی خائن مدعی شد که مأموران ساواک برای کشتن خمینی به پاریس آمده‌اند. در حالی که برنامه چیده بودند که ما را دستگیر کنند و ما به همین دلیل از کشور خارج شده بودیم. در واقع کمیته مشترک دیگه وجود نداشت.
 
۵- ابوالحسن شایگان شام‌اسبی برادر ۱۵ ساله‌ی این دو، که در خانه‌های تیمی چریک‌های فدایی خلق زندگی می‌کرد، روز ۹ تیر ۱۳۵۵ دستگیر شد. بخشی از بازجویی‌های او به همراه عکس پس از دستگیری‌اش در اسناد ساواک موجود است، اما اطلاعی از سرنوشت خود او که با نام مستعار «نصرتی» در اوین بود در دست نیست. به احتمال قریب به یقین توسط مأموران ساواک سربه نیست شده و هیچ ردی از او در دست نیست.   
 
۶- از نظر من نگاهداری دو کودک و محروم کردن آن‌ها از «حق کودکی» و ... در هر صورت محکوم و عملی ناپسند است که البته در منطق چریکی توجیه می‌شود. مقاله‌ی آقای حیدر تبریزی با نام «آیا غزال این بار هم شعری سروده بود؟ » ما را با گوشه‌ای از شرایط سخت و دشوار این دو کودک در خانه‌های تیمی آشنا می‌کند.
 
 
۷- حمید اشرف ۲- محمد رضا یثربی ۳- سید محمد حسین حق نواز ۴- محمد مهدی فوقانی ۵-عسگر حسینی ابر دهی ۶-یوسف قانع خشک بیجاری ۷-طاهره خرم ۸-غلامرضا لایق مهربانی ۹-علی اکبر وزیری اسفرجانی ۱۰- فاطمه حسینی۱۱- غلامعلی خراط پور (بطور قطع در جای دیگری کشته شده است. ساواک حتی در سال ۱۳۵۶ به دنبال پیدا کردن وی بود. در گزارش ساواک به صراحت آمده است که ۱۰ نفر در این خانه کشته شدند.)
 
 
۸- مهدی سامع می‌گوید:‌ «مرا صبح زود در سلول انفرادی ام در کمیته مشترک بیدار کردند، فکر می کنم ساعت حوالی ۴ صبح بود. شیفت نگهبانی عوض شده بود و نگهبان جدید تازه شروع کرده بود. مرا زیر هشت برده و چیزی به عنوان صبحانه بهم دادند. بعد؛ درحالی که سرپوشی (این سر پوش در واقع پیراهن زندان بود) بر سرم کشیده بودند مرا به درون ماشینی بردند که یک نفر قبلا در صندلی عقب آن نشسته بود و مثل من بلوزی برسرش انداخته بود. ماشین حرکت کرد و بعد از مدتی که با سرعت رفت با نزدیک شدن به منطقه ای که صدای رگبار مسلسل و تیر اندازی می آمد آهسته کرد و بعد هم در جایی متوقف شد. مدتی طولانی در انتظار، به صدای رگبارها گوش فرا دادیم، تا این که صدای تیراندازی به تدریج فرو کش کرده و وقتی ماشین شروع به حرکت مجدد کرد فقط صدای تک تیرهایی بگوش می رسید. بعد از مدتی دوباره ایستادیم. کسی آمد و درب ماشین را بازنموده، و هر دوی ما را پیاده کرده و به سمتی برد که بعدا فهمیدیم همان خانه محل درگیری است. از درب داغون شده ای ما را تو ی خانه ای بردندکه پله هایی داشت رو به بالا. از پله ها بالا رفتیم. در پای گرد پله های طبقه اول یک مامور ساواک تیر خورده و افتاده بود. ما تا طبقه بالارفته و پله ها را به سوی درب پشت بام ادامه داده و بعد از آن گذشته و قدم به پشت بام گذاشتیم. صدای عضدی را که در پشت بام بود، شنیدیم. او ما را بالای سر جسد بیجانی برد که به پشت دراز کشیده و صورتش به سمت آسمان بود، پوست صورت او احتمالا به خاطر خونریزی گرچه رنگ باخته اما براق شده و زیبایی مردانه خاصی را به چهره‏اش داده بود، گویا مرگ هم نتوانسته بود بر نیروی پرتوان اشتیاق درونی او به زندگی فایق آید؛ چون چشمان او نیمه باز مانده بود. او کت و شلوار مرتبی برتن داشت، استخوان روی پیشانی اش به اندازه یک بیضی کوچک کنده شده و بیرون زده بود. من حدسم این بود که گلوله از پشت سر وارد شده و از پیشانی او بیرون آمده بود. من جای دیگرش زخمی ندیدم و خونی هم در صورتش نبود. عضدی خطاب به هردوی، ما بدون این که حتی اسمی از او ببرد پرسید «خودشه؟» و من و زهرا گفتیم آره. او بلا فاصله به سمت لبه پشت بام رفت و از بالا با فریاد به کسانی در پایین گفت" هردو تاییدش کردن، خودشه". آری او حمید بود. بعد از این دوباره ما را به پایین بردند و در جلو درب و رودی منزل ۶-۷ جسد را به ما نشان دادند، البته بدون این که اصرار کنند بر شناسایی شان توسط ما. من یوسف قانع خشک بیجاری را شناختم ولی چیزی نگفتم. »
 
 
 
 
 

منبع:پژواک ایران


ایرج مصداقی

فهرست مطالب ایرج مصداقی در سایت پژواک ایران 

*نتایج فاجعه‌بار مماشات غرب با چهاردهه گروگانگیری نظام اسلامی  [2024 Jan] 
*ابعاد یک حکم تاریخی؛ مبادله فرضی حمید نوری و سناریوهای محتمل  [2023 Dec] 
*مسئولیت پزشکان بیمارستان فجر ارتش در تراژدی آرمیتا  [2023 Oct] 
*فروپاشی درونی جدّی‌ترین احتمال فروپاشی رژیم ایران  [2023 Aug] 
*مشابهت خبرسازی «زخمی‌شدن قاسم سلیمانی در سوریه» و بستری شدن نیری در آلمان  [2023 Jul] 
*جنبش دادخواهی و جنجال خبری بستری شدن نیری در هانوفر  [2023 Jul] 
*رؤیای محو آثار جنایت در «دستور تعطیلی گوهردشت»  [2023 Apr] 
*حکم اعدام شارمهد؛ پاسخ پیشبینی‌پذیر تهران به پیام ضعیف اروپا  [2023 Feb] 
*پیامدهای کنفرانس امنیتی مونیخ   [2023 Feb] 
*وهم حمله نظامی به ایران یا جنگ واقعی جمهوری اسلامی با جهان؟  [2023 Jan] 
*همزمانی معنادار شایعه ترور صلواتی با تصمیم به قتل دو جوان  [2023 Jan] 
*در آستانه تشکیل دادگاه تجدید نظر در پرونده حمید نوری: تحریف‌های مشاور حقوقی خانواده او  [2023 Jan] 
*دادگاه تجدید نظر در پرونده حمید نوری و شروع دور جدیدی از تبلیغات جنایت‌پوشانه‌ی رژیم  [2022 Dec] 
*محمود سالارکیا، نمونه یک وکیل همدست دستگاه قضائی  [2022 Dec] 
*فهرست یک کشتار خاموش؛ سایه سنگین ارعاب بر سر کادر پزشکی  [2022 Dec] 
*وکیل چیست و «وکیل جمهوری اسلامی» کیست؟  [2022 Dec] 
*جواد علی‌اکبریان، یکی دیگر از مجریان کشتار ۶۷  [2022 Dec] 
*اعدام محسن شکاری و تبعات آن برای جنبش انقلابی  [2022 Dec] 
*خیزش ۱۴۰۱؛ حکومت «به دنبال گردن برای طناب دار»  [2022 Dec] 
*چقدر می‌توان به پرونده ایران در «شورای حقوق بشر» امید بست؟  [2022 Nov] 
*شادی صدر و شادی امین و تجاوز به زنان در زندان  [2022 Nov] 
*سوابق سیاه عبدالرضا مصری، مدافع کشتار معترضان بلوچ  [2022 Nov] 
*بدون نیروی جانشین، غرب با انقلاب ایران همسو نمی‌شود  [2022 Nov] 
* از مشهد تا شیراز؛ آیا حمله شاهچراغ تکرار سناریویی آشنا نیست؟  [2022 Oct] 
*سرگذشت اوین؛ ریشه‌های هراس از نماد جنایت  [2022 Oct] 
*آیا نارضایتی امثال اصغر ناظم‌زاده نشانه شکاف در حاکمیت است؟  [2022 Oct] 
*پشت پرده پرونده مرگ مهسا؛ راستی‌آزمایی گزارش پزشکی قانونی  [2022 Oct] 
*راهکارهایی عملی برای جبران انفعال غرب در برابر جمهوری اسلامی  [2022 Oct] 
*آیت‌الله منتظری؛ مقام رفیع وجدان در منش یک روحانی استثنایی  [2022 Sep] 
*صادق قطب‌زاده؛ از رویای قدرت تا کابوس سقوط  [2022 Sep] 
*علی‌اصغر حجازی؛ از سرکوب زنان تا تامین امنیت بیت خامنه‌ای  [2022 Sep] 
*قطع رابطه آلبانی با ایران؛ هشدار صریح غرب به جمهوری اسلامی؟  [2022 Sep] 
*سید جواد حجازی؛ تجارت مذهبی و نفوذ سیاسی  [2022 Sep] 
*رد پای روابط مافيایی صاحبان قدرت در قتل علی محفوظی  [2022 Aug] 
*خنجر «فتوای خمینی» بر گلوی سلمان رشدی و مسئولیت آمران  [2022 Aug] 
*محاکمه حمید نوری و نقش کاوه موسوی؛ از مشارکت در دستگیری تا کارشکنی تبهکارانه از مشارکت در دستگیری تا کارشکنی تبهکارانه [2022 Aug] 
*کشتار ۶۷ و سلسله دروغ‌های «دادستانی با اختیارات ویژه»  [2022 Aug] 
*نقاشیان با روایت داستان «ترور خمینی» به دنبال چیست؟  [2022 Jul] 
*در «روز جهانی عدالت» جنبش دادخواهی ایران کجا ایستاده است؟  [2022 Jul] 
*افشای توطئه کاوه موسوی همزمان با اعلام حکم دادگاه حمید نوری  [2022 Jul] 
* واکنش ایرج مصداقی به اظهارات حسینعلی نیری، مسئول «هیات مرگ»  [2022 Jul] 
*کشتار ۶۷ به روایت حسینعلی نیری؛ یک راست و دریایی از دروغ  [2022 Jul] 
*اطلاعیه مهم دادگاه ناحیه استکهلم در ارتباط با حکم دادگاه حمید نوری  [2022 Jul] 
*ساختار اطلاعاتی و امنیتی سپاه پاسداران  [2022 Jun] 
*نقش امیدوار رضایی در لاپوشانی راز مرگ سعید امامی   [2022 Jun] 
*پزشکانی که به دست "جوخه‌های امنیتی" حذف شدند  [2022 Jun] 
*پرونده‌سازی برای "عنکبوت مقدس" در متن فاجعه متروپل  [2022 May] 
* همکاری مسعود رجوی و دستگاه امنیتی رژیم علیه پرونده حمید نوری عامل کشتار ۶۷  [2022 May] 
*چرا پرونده حمید نوری در خارج از سوئد کلید خورد؟  [2022 May] 
*در ایران بالایی ها هم دیگر نمی توانند حکومت کنند و این سرآغاز انقلاب است  [2022 May] 
*اعدام فرخ‌رو پارسا؛ ضديت با سلطنت پهلوی يا زن‌ستيزی آگاهانه؟  [2022 May] 
*کیفرخواست حمید نوری در آینه انتقادها  [2022 Mar] 
*محمدی‌ ری‌شهری طراح کشتار سال ۶۷  [2022 Mar] 
*مورس چیست و در زندان چگونه مورس می‌زنند   [2022 Feb] 
*صداهایی از حمید نوری چند ساعت قبل از سوار شدن به هواپیما دارم راستی‌آزمایی ادعاهای قوه قضاییه جمهوری اسلامی در مورد دادگاه حمید نوری-بخش سوم [2022 Feb] 
*جعل پردازی و سناريو سازی امنيتی نمونه شاخصی از همياری برخی مخالفان   [2022 Feb] 
*علی هاشمی از تأسیسات زندان بیرجند تا ریاست اوین   [2022 Jan] 
*رضا سیف‌اللهی، از دانشگاه و حوزه تا فرماندهی امنیتی و نظامی  [2022 Jan] 
*محاکمه حميد نوری؛ دور جديد تبلیغات جمهوری اسلامی   [2022 Jan] 
*از گلزاده غفوری تا محمدعلی زم: جمهوری اسلامی و لباس روحانیت   [2021 Dec] 
*سکان بهداشت و درمان و آموزش کشور در دست چه کسانی است؟ − نمونهٴ سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران  [2021 Nov] 
*سهمیه جدید سپاه قدس در آموزش عالی  [2021 Oct] 
*مرگ حاج داوود رحمانی؛ رئیس و شکنجه‌گر زندان قزلحصار  [2021 Oct] 
*سردار نجات، یکی از مسئولان سرکوب جنبش‌های اجتماعی و «نجات» نظام را بهتر بشناسیم  [2021 Oct] 
*مقوله‌ی حجت‌الاسلام «جعفر نیری» و مستند‌سازی کشتار ۶۷  [2021 Oct] 
*سپاه پاسداران؛ از دخالت در انتخابات سازمان نظام پزشکی تا تسلط بر آن  [2021 Oct] 
*نگاهی به پرونده اعمال محسن رضایی، به مناسبت منصب جدیدش   [2021 Sep] 
*فاجعه کشتار ۶۷ و «گل‌های داوودی»  [2021 Sep] 
*یک چهره‌‌ امنیتی و سرکوبگر، دبیر تازه مجمع تشخیص مصلحت نظام  [2021 Sep] 
*در جستجوی عدالت از استکهلم تا استانبول   [2021 Sep] 
*کرونا جان احمد زرگر، قاضی «ناقض حقوق بشر» را گرفت  [2021 Sep] 
*دادگاه حمید نوری سیاست مماشات اتحادیه اروپا را هدف قرار داده است  [2021 Aug] 
*چگونه نظام پزشکی در ایران به سازمانی حکومتی بدل شد  [2021 Jul] 
*میراث رئیسی؛ نابودی استقلال کانون وکلا   [2021 Jul] 
*اژه‌ای در رأس قوه قضائیه؛ خامنه‌ای شمشیر را از رو می‌بندد   [2021 Jul] 
*تشکیل پرونده بین‌المللی برای رئیسی؛ بدیلی عملی برای راهکار غیرعملی عفو بین‌الملل  [2021 Jun] 
*نقش ابراهیم رئیسی در دوره انتقالی دادستانی تهران از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵  [2021 Jun] 
*مدارک تحصیلی جعلی در نظام اسلامی؛ رئیسی تازه‌ترین مورد   [2021 Jun] 
*از بازجویی و شکنجه‌گری در اوین تا حقوقدانی در شورای نگهبان   [2021 May] 
*مسعود رجوی عاقد پیوند نامبارک علی سرابی و فریدون ژورک (بخش یک)  [2021 May] 
*واکسن کرونا و راهپیمایی اربعین   [2021 May] 
*ابراهیم رئیسی؛ از گورستان خاوران تا خیابان پاستور  [2021 May] 
*مردد بین پوشیدن لباس روحانیت و شخصی  [2021 May] 
*از «اکتبر سرخ» و «پرولتاریا» تا ا‌م‌القرا اسلام و «معصوم».  [2021 May] 
*افزایش خودکشی و اعتیاد در میان انترن‌ها و رزیدنت‌ها در ایران  [2021 May] 
*انستیتو پاستور، همه‌گیری کرونا و واکسن ایرانی  [2021 May] 
*ردپای اهمیت استراتژیک یمن برای جمهوری اسلامی در فایل صوتی ظریف   [2021 Apr] 
*مشکلات نظام پرستاری در ایران  [2021 Apr] 
*سیر انحطاط و رذالت – نمونه احمد میراحسان  [2021 Apr] 
*شگردهای اتاق‌های فکر جمهوری اسلامی در زمینه انتشار اسناد جعلی  [2021 Apr] 
*تعیین تاریخ محاکمه حمید نوری؛ دادگاهی بی‌سابقه در سوئد   [2021 Mar] 
*توطئه‌ی فرقه‌ی رجوی علیه ایرج مصداقی و دادگاه حمید نوری  [2021 Mar] 
*شورای نگهبان، دستگاه قضایی و روابط انگلیسی  [2021 Mar] 
*آزمون آزموده؛ چرا اروپا در برابر اقدامات تروریستی ایران قاطع نیست؟   [2021 Feb] 
*«مجاهد پرکینه» دست به دامان سیاستمدار نژادپرست «آمریکایی»  [2021 Jan] 
*فرمان کرونایی خامنه‌ای و قبله درمانی نزدیکان رهبر  [2021 Jan] 
*اصلاح‌طلب دست‌ساز چگونه از خود دفاع می‌کند؟  [2021 Jan] 
*یکی از شخصیت‌های «اصلاح‌طلبیِ»عامل سازمان اطلاعات سپاه و بیت رهبری: محمد زارع گشتی فومنی  [2021 Jan] 
*بحران کرونا در ایران؛ واکسن داخلی یا خارجی؟  [2020 Dec] 
*من و شما و روح‌الله زم  [2020 Dec] 
*ممنوعیت پیوند اندام ایرانیان به اتباع خارجی   [2020 Dec] 
*آیا موساد اردشیر حسین‌پور، دانشمند هسته‌ای را ترور کرده است؟  [2020 Dec] 
*آخرین قدم‌ها برای نابودی استقلال کانون وکلا   [2020 Dec] 
*آزادی پژوهشگر استرالیایی در چارچوب «سیاست گروگانگیری که بخشی از سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی است» صورت گرفته  [2020 Nov] 
*اتهام بمبگذاری ایران در تایلند؛ آزادی تروریست‌ها به چه قیمت؟   [2020 Nov] 
*مرگ بیماران و آسیب‌های جانی ناشی از سوءمدیریت و فساد سیستم بهداشتی  [2020 Nov] 
*داروهای بی‌کیفیت ایرانی و رنج بیماران   [2020 Nov] 
*انتقال محمد مقیسه، یکی از جنایتکاران علیه بشریت به دیوان عالی کشور  [2020 Nov] 
*در سالگرد دستگیری حمید نوری جنبش دادخواهی فرصت یک دادخواهی دیگر را از دست داد  [2020 Nov] 
*کرونا جان یکی از عوامل اصلی کشتار ۶۷ را گرفت  [2020 Oct] 
*محمدجعفر محلاتی، منکر اعدام‌های ۶۷، «استاد صلح» دانشگاه آمریکایی   [2020 Oct] 
*محمدعلی پورمختار: پاسدار، وکیل، نماینده مجلس و متهم به فساد   [2020 Oct] 
*گزارش عفو‌ بین‌الملل و اشتباهات و کمبودهای بیانیه خانواده‌های قتل‌عام شدگان  [2020 Oct] 
*ماجرای رستوان کلاب ایبریا در تفلیس و تصحیح خطایم در مورد هلدینگ بین‌المللی آدونیس  [2020 Oct] 
*امیرعباس سهراب‌بیگ از معاونت دستگاه قضایی تا کلاب‌داری در گرجستان  [2020 Sep] 
*«صداهای یک کشتار جمعی» راه دادخواهی را به مجامع بین‌المللی باز می‌کند  [2020 Sep] 
*قدرت و فقاهت – نمونه یوسف صانعی  [2020 Sep] 
*چتر حمایتی کانادا و اروپا بر سر عاملان پرونده هسته‌ای ایران ؟  [2020 Sep] 
* روح‌الله حسینیان و کارنامه‌ای سراسر جنایت   [2020 Aug] 
*وکلای کار چاق‌کن در دستگاه قضایی ولایی  [2020 Aug] 
*فریب قدرت‌نمایی پوشالی دستگاه امنیتی با دستگیری جمشید شارمهد را نخورید  [2020 Aug] 
*دبیر دریابیگی بلوردی، وکیل همدست جانیان در پرونده زم و متهمان جنبش آبان   [2020 Jul] 
*نگاه دستگاه قضایی نظام ولایی به امر وکالت و کانون وکلا   [2020 Jul] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد گودرز افتخارجهرمی  [2020 Jun] 
*مرگ مرجان و تبلیغات گوبلزی فرقه رجوی  [2020 Jun] 
*وابستگان فرقه رجوی و دستگاه امنیتی و سلیمانی «کودک کش»  [2020 Jun] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد سیدرضا زواره‌ای   [2020 Jun] 
*دادستان کل آلمان و دادستان ایالت نیدرزاکسن: قاضی منصوری باید در آلمان مورد تعقیب قضایی قرار گیرد  [2020 Jun] 
*نمونه‌ای ديگر از همکاری دستگاه امنیتی نظام اسلامی با فرقه رجوی: جعل نامه و سند  [2020 Jun] 
*وکیلان همدست با نظام شکنجه: مورد ابوالقاسم ستاریان   [2020 Jun] 
*بیل‌ریچاردسون مواجب‌بگیر فرقه‌رجوی و کارچاق‌کن جواد ظریف و نظام اسلامی   [2020 Jun] 
*دسته گل وزیر اطلاعات دولت روحانی به مسعود رجوی   [2020 May] 
*سکوت اصلاح طلبان در ارتباط با دستگیری حمید نوری و موضع خامنه‌ای درباره‌ی کشتار ۶۷  [2020 May] 
*پاندمی کرونا و موفقیت‌های ادعایی سپاه و بسیج و نیروهای نظامی  [2020 May] 
*فساد و سپا‌هی‌گری در شرکت‌های تجهیزات پزشکی و پخش دارو   [2020 May] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»  [2020 Apr] 
*مافیای دارو و پدرخوانده‌هایش   [2020 Apr] 
*سرنوشت عبرت‌انگیز دو زن، فیروزه بنی‌صدر و مریم رجوی  [2020 Apr] 
*خشم و کینه‌ی رجوی از چیست و چرا بهتان می‌زند؟   [2020 Mar] 
*سرگذشت مادر عالمه و فرار مسعود رجوی از عراق  [2020 Mar] 
*اپیدمی کرونا، تحریم دارو و «ایمنی گله‌ای»   [2020 Mar] 
*رقابت رجوی و خامنه‌ای بر سر فتوای دفن مردگان  [2020 Mar] 
*در برابر رژیم هیچ‌ افق روشنی قرار ندارد  [2020 Mar] 
*درگذشت یک جنایتکار (دکتر حبیب‌‌‌آلله پیروی) در اثر کرونا  [2020 Mar] 
*تشدید جنون رجوی   [2020 Mar] 
*طنز یا تراژدی!‌ فتوای دفن مردگان مسعود رجوی   [2020 Mar] 
*تصحیح و پوزش بابت اشتباهم راجع به شهرام منافی   [2020 Mar] 
*نقش قاسم سلیمانی و ظریف در جراحی بشار اسد و پیامدهای آن  [2020 Feb] 
*در نظام ولایی کدام پزشکان «گُم» می‌شوند و چه کسانی بالا می‌روند؟  [2020 Jan] 
*بیل ریچاردسون از مجیزگویی برای مریم رجوی تا معامله با جواد ظریف  [2020 Jan] 
*همگونی و همسانی شعارها و مطالبات در دیماه ۱۳۹۶ و آبان ۱۳۹۸ پیوستگی و ناپیوستگی در خیزش‌های اعتراضی [2020 Jan] 
*عفونت دندانپزشکی ولایی  [2019 Dec] 
*خوی ولایی در عرصه پزشکی و شکستن سوگند بقراط  [2019 Dec] 
*همکاری مسعود رجوی و دستگاه امنیتی رژیم علیه پرونده حمید نوری عامل کشتار ۶۷  [2019 Dec] 
*از نوابغ رانتی در عرصه پزشکی پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۳)   [2019 Nov] 
*اطلاعیه مهم  [2019 Nov] 
*شکل‌های امتیازدهی به خودی‌ها برای تولید پزشک ولایی  پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۲) [2019 Nov] 
*جزئیاتی جدید از دستگیری دادیار سابق قوه قضاییه در سوئد   [2019 Nov] 
*اینک صدای قتل‌عام‌شدگان  [2019 Nov] 
*عملیات موفقیت آمیز «دادخواهی ۶۷»   [2019 Nov] 
*تاریخچه تصرف عرصه پزشکی کشور توسط دستگاه ولایی پروژه‌ ولاییِ خودی‌سازی در عرصه پزشکی (۱) [2019 Nov] 
*چند نابغه و عصاره فضائل نظام ولایی   [2019 Oct] 
*حتی همسر جنتی هم هیچگاه از محل دفن فرزند سیاسی‌اش آگاه نشد   [2019 Oct] 
*اپیدمی ایدز و زگیل تناسلی و نقش نظام اسلامی در آن   [2019 Oct] 
*حکومت داعش در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ایران  [2019 Sep] 
*مشارکت گروهی از پزشکان و کادرهای پزشکی سرسپرده در جنایت   [2019 Aug] 
*سرانجامِ «ابن‌سینا»ی حوزه علمیه قم و عضو شورای خبرگان طب اسلامی   [2019 Aug] 
*چرا نظام ولایی نام کشتی گریس ۱ را به آدریان دریا تغییر داد؟ ‏  [2019 Aug] 
*«جهاد علمی» وابستگان نظام ولایی  [2019 Aug] 
*من و متهمان ترور‌های هسته‌ای/ نگاهی به گزارش بی بی سی   [2019 Aug] 
*دروغ‌، دروغ و دروغ: وقتی حقیقتِ یک جنایت را وارونه می‌سازند  [2019 Jul] 
*مرتضی اشراقی، عضو هیأت کشتار ۶۷، در کسوت وکیل  [2019 Jul] 
*پرونده‌ی نفتی: وکیل متهم و شاکی و قاضی، همدست یکدیگر  [2019 Jul] 
*وکیل شرکت نفت در پرونده‌ی بابک زنجانی کیست؟‌   [2019 Jun] 
*ایرج مصداقی: جنبش سبز نقطه پایان اصلاحات در ایران بود   [2019 Jun] 
*روح‌الله حسینیان، جنایتکاری در لباس وکیل مدافع  [2019 Jun] 
*صادرکنندگان هزاران حکم «اعدام» در مقام وکالت  [2019 May] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»   [2019 May] 
*چهل و چهار سال پس از ترور شریف واقفی؛ شباهت‌های رفتاری مسعود رجوی و تقی‌ شهرام   [2019 May] 
*در تبریز: جمعی از جانیان در لباس وکالت   [2019 May] 
*«حاج غفور» از قتل قاسملو تا درگیر شدن با علی دایی   [2019 May] 
*مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین   [2019 Apr] 
*جانیان و عاملان کشتار ۶۷: ارتقای مقام در دستگاه قضایی  [2019 Apr] 
*جعلیات «ایران بریفینگ» و چهره‌های گوناگون امیرفرشاد ابراهیمی بازیچه‌ی دستگاه امنیتی  [2019 Apr] 
*غلامحسین مستقیمی ‌‌تهرانی – سرنوشت یک تروریست ولایی  [2019 Apr] 
*شادی صدر از «فمینیست آخوندزاده» تا افشاگر «چهره جنایت»  [2019 Apr] 
*وقتی دانشجوی حقوق شکنجه‌گر می‌شود   [2019 Mar] 
*من و حسین شریتعمداری و «رادیو منحرفان جنسی» و سفر با گذرنامه‌ی عادی جمهوری اسلامی به هر نقطه دنیا  [2019 Mar] 
*حاج داوود رحمانی: معرف کامل نظام زندان‌ها در حکومت ولایی  [2019 Mar] 
*عکس جدید «میرطاهر» در حال غرس نهال در بیت رهبری و «فاضلاب»‌های امنیتی رژیم  [2019 Mar] 
*اراذل و اوباش در خدمت نظام سرکوب   [2019 Mar] 
*چگونگی ضربه ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ و کشته شدن موسی خیابانی  [2019 Feb] 
*احمدرضا کریمی «تواب دو نظام» و همکار دو دستگاه امنیتی  [2019 Feb] 
*شادی امین و شادی صدر و مقوله‌ی «آیت‌الله» و «هیتلر»  [2019 Feb] 
*محمد مهرآیین از جنایتکاران شاخص دهه‌ ۶۰ درگذشت  [2019 Jan] 
*یکی دیگر از شخصیت‌های نظام شکنجه: “صبحی”، رئیس زندان گوهردشت   [2019 Jan] 
*سرهنگ مهدی مناجاتی دشمن کارلوس کی‌روش، دوست چه کسانی است؟   [2019 Jan] 
*دکتر شیخ‌الاسلام‌زاده: نقش‌آفرینی در سیاه‌ترین روزهای اوین  [2019 Jan] 
* «در اوین به کابل شکنجه می‌گفتند قانون اساسی»  من_هم_شکنجه_شدم [2019 Jan] 
*یک جلوه شاخص درهم‌آمیزی دروغ و بهره‌کشی و خشونت: اسدالله بادامچیان و تبارش  [2019 Jan] 
*از الهاشمی النجفی تا هاشمی‌‌شاهرودی  [2018 Dec] 
*هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، حزب زندانبانان و رانت‌خواران  [2018 Dec] 
*شادی‌صدر و شادی امین و «ملاخور» کردن تلاش‌های دیگران   [2018 Dec] 
*با آب هفت دریا نیز ننگ کشتار ۶۷ را نمی‌توان شست/ پاسخی به ادعاهای میرحسین موسوی  [2018 Sep] 
*تابستان ۶۷ و انتخابات ۹۶؛ چه کسی مسئول است؟  [2018 Sep] 
*مبانی ایدئولوژیک زندان و شکنجه در جمهوری اسلامی ایران  [2018 Sep] 
*«شکنجه به نام الله» Torture in the name of allah  [2018 Sep] 
*پافشاری بر دادخواهی و تهدید آینده نظام   [2018 Sep] 
*سرگذشت غمبار اسیران ایرانی پیوسته به مجاهدین در عراق   [2018 Aug] 
*۴ دهه فراز و نشیب در روابط ایران و اسرائیل   [2018 Jul] 
*عباس امیرانتظام، یک پرونده نمادین  [2018 Jul] 
*بهانه‌جویی آمریکا برای حمله‌‌ی نظامی؟  [2018 Jun] 
*همچنان می‌گویم ای کاش نه تیم ملی فوتبال، که جامعه‌ی ایران «کارلوس کی‌روشی» می‌داشت  [2018 Jun] 
*برای ممانعت از تحریم و جنگ، در برابر نظام ولایی بایستیم  [2018 Jun] 
*تیم ملی فوتبال ایران همچنان نماینده مردم ایران  [2018 Jun] 
*سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رو در روی منافع ملی  [2018 Jun] 
*تذکر: عکس پرویز یعقوبی در میان شهدای مجاهدین  [2018 May] 
*فردی که در دسامبر ۲۰۱۵ در هلند کشته شد محمدرضا کلاهی عامل بمب‌گذاری در حزب جمهوری بوده است   [2018 May] 
*قدرت و فقاهت – نمونه یوسف صانعی   [2018 May] 
*همسر و فرزند سعید امامی می‌توانند به آمریکا بروند اما بسیاری از ایرانیان نه!   [2018 May] 
*چرا سیستم ناتوان از حل مسئله فساد سیستماتیک است؟ − نمونه ولی فقیه و نماینده‌اش در گیلان  [2018 Apr] 
*جای خالی «قاضی حداد» در میان متهمان کهریزک  [2018 Apr] 
*جایگاه روشن سعید مرتضوی در نظام، توضیح‌دهنده ابهام در جای کنونی او  [2018 Apr] 
*«طب اسلامی» و خطری که جان مردم را تهدید می‌کند   [2018 Apr] 
* صادق خلخالی نماد «انقلاب اسلامی»   [2018 Feb] 
*این یکی هم رؤیای رهبری در سر دارد: محسن اراکی  [2018 Feb] 
*اشغال سفارت آمریکا: سرگذشت گرو‌گان‌گیران  دانشجویان پیرو خط امام، خامنه‌ا‌ی و عذرخواهی [2018 Jan] 
*دکتر مجید سمیعی و امیدوار رضایی پزشکان ویژه‌ی هاشمی شاهرودی  [2018 Jan] 
*دکتر مجید سمیعی پزشک هاشمی‌شاهرودی حقه‌باز و کلاهبردار یا «ابر جراح»  [2018 Jan] 
*در تجمعات اعتراضی شرکت کنیم یا نکنیم؟ چه شعاری انحرافی است؟  [2017 Dec] 
*جفنگیات مأموران امنیتی نظام تحت نام دشمن اسلام و نظام  [2017 Dec] 
*کارنامه‌ی صادق لاریجانی و محک‌زدن ادعای احمدی‌نژاد  [2017 Dec] 
*راه اندازی «زندان جدید» فرقه رجوی در اروپا  [2017 Dec] 
*مکارم شیرازی حکم به «بیزاری» از جمهوری اسلامی می‌دهد!   [2017 Nov] 
*ادعای غیرواقعی «به‌رسمیت شناخته شدن قربانیان کشتار ۶۷ به عنوان ناپدیدشده قهری»   [2017 Nov] 
*دادخواهی در ایران: هنوز در ابتدای راه  [2017 Nov] 
*محسن آرمین شکنجه‌گر دهه‌ی ۶۰ همچنان در باتلاق دروغ دست و پا می‌زند  [2017 Nov] 
*انتری که لوطی‌‌اش نمرده است ( مهدی فلاحتی و روح‌الله زم)  [2017 Oct] 
* داستان فراموش شده یک حاکم شرع در دهه ۶۰ حسین موسوی تبریزی از حاکم شرع تا اصلاح‌طلب  [2017 Sep] 
*علی قدوسی دادستان کل انقلاب و ویرانگر «عدالت‌خانه»  [2017 Sep] 
*نقش یزدی در تحمیل خمینی به ایران بی‌بدیل است   [2017 Aug] 
*سایت توانا:‌ روحانیت انقلابی، متهم اصلی آتش‌سوزی سینما رکس آبادان  [2017 Aug] 
*نعمت احمدی و انکار نقش آوایی در کشتار ۶۷ با استفاده از «توریه» ‏  [2017 Aug] 
*خلخالی حکم اعدام خودش را صادر می‌کند   [2017 Aug] 
*تلاش سپاه و حاکم شرع خوزستان برای مخدوش نشان دادن روایت آیت‌الله منتظری از کشتار ۶۷‏  [2017 Aug] 
*تعویض صندلی میان مسئولان کشتار − چه کسی قرار است بر مسند وزارت دادگستری بنشیند؟  سیدعلیرضا آوایی سردسته‌ی تیم کشتار در خوزستان [2017 Aug] 
*قاتل قاسملو میزبان مراسم تحلیف روحانی و خیرمقدم گو به میهمانان خارجی  [2017 Aug] 
*آیا میرحسین موسوی شرمنده‌ی «عفو بین‌الملل» و نهاد‌های بین‌المللی می‌شود؟‌‏   [2017 Aug] 
* محمد محمدی‌گیلانی جنایتکاری در لباس «معلم اخلاق»   [2017 Aug] 
*اسدالله لاجوردی چشم و چراغ خمینی و خامنه‌ای  [2017 Jul] 
*‏«نومسلمانان دو آتشه» در عرصه‌ی هنر  [2017 Jul] 
*علی فلاحیان جنایتکاری که از پرده بیرون می‌آید   [2017 Jul] 
*پوزش به خاطر اشتباهم در مورد تاریخ مصاحبه‌ی تلویزیونی احسان طبری   [2017 Jul] 
*برگی از تاریخ؛ «قرارداد ۱۹۱۹»، نایبیان کاشان، پدربزرگم حاج‌محقق‌الدوله  [2017 Jul] 
*محسنی‌اژه‌ای چرا خاوری را فراری داد ‏  [2017 Jun] 
*دکتر مسعود شیری «جاودانه‌ای» که غریبانه رفت   [2017 Jun] 
*پاسخی به ادعاهای محسن آرمین بازجو و شکنجه‌گر سابق و «اصلاح‌طلب» کنونی  [2017 May] 
*سو‌ءاستفاده از نام و یاد جاودانه‌ها ممنوع (به یاد حسن جهان آرا)  [2017 May] 
*آنچه از رئیسی در «کشتار ۶۷» دیدم  [2017 May] 
*سعید کریمیان چه کسی بود و چه سابقه‌ای داشت؟  [2017 May] 
*«گلزارخاوران» مشهد، پیش پای «آیت‌الله قتل‌عام» ذبح می‌شود  [2017 Apr] 
*شیوه‌های جدید مأموران وزارت اطلاعات در فضای مجازی  [2017 Mar] 
*تقدیر هم‌زمان دعایی از یک چهره‌ی ملی و یک «جنایتکار علیه بشریت»  [2017 Mar] 
*نگاهی به زندگی برادران ذاکر، مسئولان اطلاعاتی رژیم خمینی و فرقه‌ی رجوی  [2017 Mar] 
*خطرات «عشق‌بازی» خامنه‌ای با «امام زمان» برای ایران و منطقه ‏  [2017 Feb] 
*شیخ محمد یزدی رئیس قوه قضاییه که چماقدار بسیج می‌کرد  [2017 Feb] 
*هادی غفاری شکنجه‌‌گری در لباس «اصلاح‌طلبی»  [2017 Feb] 
*تحلیل CIA از تسخیر سفارت آمریکا در تضاد کامل با ادعا‌های مضحک فخرآور  [2017 Feb] 
*حسین طائب یکی از خطرناک‌ترین چهره‌های امنیتی  [2017 Feb] 
*دست‌پخت سایت «همبستگی ملی» و خانم دشتی  [2017 Jan] 
*هاشمی رفسنجانی و خامنه‌ای در نگاه آیت‌الله گلزاده غفوری  [2017 Jan] 
*گزارش محرمانه‌ی CIA در مورد هراس اتحاد شوروی از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*گزارش محرمانه‌ی CIA در مورد مسئولیت مجاهدین در انفجار حزب جمهوری اسلامی  [2017 Jan] 
*رپرتاژ آگهی «صدای آمریکا» برای مطرح کردن «بچه‌پررو» و «رفیق‌آیت‌‌الله»  [2017 Jan] 
*هاشمی معمار سرکوب دهه ۶۰ بود و مانع کشتار در پس از ۸۸  [2017 Jan] 
*محمدی‌ری‌شهری جنایتکاری که به چپاول مشغول است  [2017 Jan] 
*محمدعلی سرلک تیرخلاص‌زن دهه‌ی ۶۰ که روزگار خوشی ندارد  [2017 Jan] 
*اسدالله «خالصی» هم پر کشید و رفت  [2017 Jan] 
*رؤسای زندان اوین در دهه‌ی ۶۰  [2016 Dec] 
*سعید حسین‌زاده، زندانی سیاسی معترض، محمد حسین‌زاده مدیر داخلی اوین در دهه‌ی ۶۰  [2016 Dec] 
*نصیر نصیری و اسماعیل شاهرودی و «بی‌معرفتی»  [2016 Dec] 
*محسن نادریان، لات با معرفت قربانی «قتل‌های زنجیره‌ای»  [2016 Dec] 
*سعید امامی «سرباز راستین اسلام» که بود و چه کرد؟  [2016 Nov] 
*موسوی اردبیلی یکی از مسئولان کشتار دهه ۶۰  [2016 Nov] 
*پسر وزیر بهداری، زندانی سیاسی ۱۳ ساله و شهید ۱۵ ساله‌ «جبهه حق علیه باطل»  [2016 Nov] 
*تیرخلاص‌زن‌های اوین در دهه‌ی ۶۰ که کشته شدند  [2016 Nov] 
*«ارتجاع غالب» و «ارتجاع مغلوب»، دو تیغه یک قیچی   [2016 Nov] 
*شبیه سازی صفحه‌ی فیس بوک من توسط دستگاه اطلاعاتی رژیم   [2016 Nov] 
*تجاوز به کودکان و «حافظه تاریخی» ما ایرانیان   [2016 Nov] 
*توطئه‌ وزارت اطلاعات و بخش سایبری آن تحت پوشش دفاع از «چپ»‌  [2016 Nov] 
*«تیرخلاص‌زنی» که در ویلای شخصی‌اش بیلیارد بازی می‌کند  [2016 Nov] 
*با چهره‌‌ی «حاج آقا حسینی» و شبکه‌ی اطلاعاتی رژیم آشنا شویم  [2016 Nov] 
*سوءاستفاده جنسی از کودکان و نوجوانان در زندان  [2016 Oct] 
*کپی کردن صفحه‌ی فیس بوکم توسط «از ما بهتران»  [2016 Oct] 
*نامه‌ی شریرانه‌ی نماینده‌ی مریم رجوی به «کانون دوستداران فرهنگ ایران» در واشنگتن  [2016 Oct] 
*خامنه‌ای‌ و قاری قرآن فاسد، خمینی و روحانیت فاسد  [2016 Oct] 
*مسابقه‌ی فوتبال در روز تاسوعا، بمبگذاری در «حرم امام رضا» در روز عاشورا   [2016 Oct] 
*بیایید تصور کنیم....  [2016 Oct] 
*با نحوه‌ی کارکرد دستگاه اطلاعاتی و امنیتی در فضای مجازی آشنا شویم   [2016 Oct] 
*فیروز محوی یا «دزد ناشی» کمیسیون خارجه‌ شورای ملی مقاومت!   [2016 Oct] 
*مشارکت «فرقه‌ی رجوی» در زمینه‌سازی قتل «فراز» و «رها»   [2016 Oct] 
*«فراز» و «رها» جدیدترین قربانیان «قتل‌های زنجیره‌ای»  [2016 Sep] 
*محسنی اژه‌ای همچنان محرمانه حکم قتل صادر می‌کند  [2016 Sep] 
*رازینی قاتلی که به جنایاتش «افتخار» می‌کند  [2016 Sep] 
*پورمحمدی جنایتکاری که شب‌ها راحت می‌خوابد  [2016 Sep] 
*آمار واقعی زندانیان قتل‌عام‌شده در تابستان ۶۷ و جعلیات پیرامون گور دسته‌جمعی  [2016 Sep] 
*فیلم کامل گفتگوی ایرج مصداقی با معاون مصطفی پورمحمدی در ژاپن  [2016 Sep] 
*«حاجی علوی و حاجی فلاحی» یا «حاجی رجوی و حاجی خزایی»  [2016 Sep] 
*توضیحی چند در مورد گفتگوی مهدی خزعلی با صدای آمریکا   [2016 Sep] 
*گفتگو با آوایی بازرس ویژه روحانی و خلف‌رضایی قاضی دیوان عالی‌ کشور، عاملان کشتار دهه‌ی ۶۰ ‏‏(بخش دوم) ‏   [2016 Sep] 
*گفتگوی اختصاصی با علیرضا آوایی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ (قسمت اول)  [2016 Aug] 
*نگاهی گذرا به ریشه‌های قتل‌عام زندانیان در سال‌های ۶۰ و ۶۷   [2016 Aug] 
*دلایل واقعی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷  [2016 Aug] 
*از زندان برای آیت الله منتظری گزارش فرستادم   [2016 Aug] 
*ادعای جدید فرقه «صاحب‌مرده» رجوی مبنی بر عضویت من در هیأت کشتار ۶۷!  [2016 Aug] 
*گزارش کذب اعضای هیأت کشتار ۶۷ به آیت‌الله منتظری  [2016 Aug] 
*خروج مأموران ساواک از کشور در دیماه ۵۷، سفر به اسرائیل و اخراج از این کشور(گفتگو با پرویز معتمد)  [2016 Aug] 
*نگاهی دوباره به قاضی صلواتی و «برادر همسرش»  [2016 Jul] 
*پاسخی به ادعاهای بهروز جلیلیان در مورد «نه زیستن نه مرگ»  [2016 Jul] 
*بدون شرح!‌ آیا مسعود رجوی پاسخی برای این اسناد دارد؟  [2016 Jul] 
*آقای همنشین بهار! منظور وزیر کار امیر قاسم معینی است و نه هوشنگ انصاری  [2016 Jun] 
*اگر بهشتی زنده می‌ماند چه می‌شد؟‌  [2016 Jun] 
*مهدی سامع سرباز «ولی فقیه» در غیبت و «ارتجاع مغلوب»   [2016 Jun] 
*گوشه‌هایی از زندگی سراسر فساد کامران دانشجو چشم‌وچراغ خامنه‌ای در دانشگاه‌ها   [2016 Jun] 
*آیا عقلانیتی در اشرف دهقانی هست؟  [2016 Jun] 
*تلاش دستگاه اطلاعاتی رژیم برای تماس با پرویز ثابتی، ایجاد رابطه با آمریکا، شکایت از مجاهدین در گفتگو با پرویز معتمد  [2016 Jun] 
*نگاهی دوباره به نامه نگاری دبیر کنفدراسیون جهانی محصلین و مصطفی خمینی در دهه‌ی ۴۰  [2016 Jun] 
*مهدی سامع و «سه تفنگدار»ش  [2016 May] 
*بازداشت و دوران «حصر» خمینی تا تبعید در گفتگو با پرویز معتمد   [2016 May] 
*حمید اسدیان «مدیحه سرای» دربار رجوی و «ارزش غایی کلمات»  [2016 May] 
* جنگ و گریز ساواک با چریک «افسانه»‌ای حمید اشرف از نگاهی دیگر  [2016 May] 
*نگاهی اجمالی به سناریوی رژیم در مورد «زن» دستگیر شده در آلبانی  [2016 May] 
* مصطفی تاج زاده و «امام خمینی» و «دوران طلایی »   [2016 May] 
*دسته گل جدیدی که «تیرخلاص» زن اوین به آب داد  [2016 May] 
*داستان «استاد ادبیات از خراسان سرفراز» و «دیپلمات اسکاندیناوی»  [2016 May] 
*جنگ نیابتی شیعه و سنی و تعطیلی نهم ربیع‌الاول «آغاز امامت ولی عصر» و «عید‌الزهرا»  [2016 May] 
*«پرچم سرخ» تکان دادن سعید سلطانپور در روایت مجاهدین  [2016 May] 
*مروری بر «زخمی شدن قاسم سلیمانی» و «درب ضد انفجار اتمی» در تونل زیر زمینی سپاه در روایت مسعود رجوی  [2016 Apr] 
*جاودانه‌های خانواده‌ی محمدرحیمی در شعر زنده یاد نصیر نصیری  [2016 Apr] 
*شبکه‌ی نفوذی مجاهدین در رژیم، قربانی «خیانت» مسعود رجوی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2016 Apr] 
* فیروز الوندی و «لاله‌های سرنگونش»  [2016 Apr] 
*«سرقت» شعرهای نصیر نصیری توسط مجاهدین و استفاده از آن در خاطرات محمود رویایی!  [2016 Apr] 
*نصیر نصیری همچون «بادی سرگردان» در جستجوی آشیانه‌‌اش  [2016 Apr] 
*آیا رژیم قصد آزادی رابرت لوینسون را دارد؟  [2016 Mar] 
*سید‌ابراهیم رئیسی جنایتکاری در مقام تولیت «آستان ضامن آهو»  [2016 Mar] 
*نگاهی ایدئولوژیک به نامه‌‌‌های مسعود رجوی خطاب به خبرگان و خامنه‌ای  [2016 Mar] 
*در رثای دکتر هادی اسماعیل‌زاده حقوقدان بزرگ میهن مان  [2016 Mar] 
*بارز شدن دشمنی هیستریک فرقه رجوی با زندانیان سیاسی مقاوم و مبارز   [2016 Feb] 
*دزد ناشی به کاهدان می زند («جنون» مسعود رجوی)  [2016 Feb] 
*«چه بی ثمر به در می‌کوبم» نگاهی به چند شعر نصیر نصیری  [2016 Jan] 
*عباس رحیمی آن «جان شیفته»  [2016 Jan] 
*کارزار غیرانسانی جماعت رجوی علیه بیماری عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*نقش اخلاق در رفتارهای سیاسی  [2016 Jan] 
*سرگیجه ی رجوی در برابر مظلومیت عباس محمدرحیمی  [2016 Jan] 
*حمله کینه توزانه ی مسعود رجوی به عباس محمدرحیمی سمبل جوانمردی و راستی  [2015 Dec] 
*مترجم نیروی دریایی آمریکا در زندان اوین؛ نماینده خمینی در نیروی دریایی، امام جماعت در آمریکا  [2015 Nov] 
*پیش‌بینی خروج نیروهای آمریکایی از عراق و خطرات ناشی از آن  [2015 Nov] 
*رجوی خواهان ادامه جنگ در لیبرتی، کمیساریای عالی پناهندگان خواهان انتقال فوری مجاهدین از عراق   [2015 Nov] 
*جنایت «لیبرتی» و مسئولیت مشترک خامنه‌ای و مسعود رجوی  [2015 Oct] 
*محمدحسن راستگو «مبتکر شیوه خاصی از آموزش و تفریح برای کودکان»  [2015 Oct] 
*پاسخ من به دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم برای مناظره در «دانشگاه هنر تهران»  [2015 Oct] 
*متن کامل نامه آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری: «با آب دیگری وضو بسازید»  [2015 Oct] 
*تلاش نافرجام فخرآور برای بدنام کردن اسماعیل خویی  [2015 Sep] 
*گل ــ زاده، نخ «دانه‌های تسبیح» * (قسمت دوم)   [2015 Sep] 
*من و فرهاد و زندان و «یه شب مهتاب» *  [2015 Sep] 
*«کشتار ۶۷» در شعر نصیر نصیری (شاعری که قربانی خمینی و رجوی شد)  [2015 Sep] 
*گفتگوی گزارشگران با ایرج مصداقی بمناسبت یادبود کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367  [2015 Aug] 
* جنایتکاران دهه ۶۰ پست دولتی دارند روایت ایرج مصداقی از سیاه‌ترین دهه عمر جمهوری اسلامی - بخش دوم [2015 Aug] 
*نصیر نصیری شاعری که قربانی خمینی و رجوی شد  [2015 Aug] 
*بقیه داستان «جیمزباند» و «رفیق آیت‌الله»   [2015 Aug] 
*روایت ایرج مصداقی از سیاه‌ترین دهه عمر جمهوری اسلامی - بخش نخست زندانی قطع نخاع شده را روی برانکارد بردند و اعدام کردند [2015 Aug] 
*کوتاه و گویا؛ «انترناسیونال بچه‌پرروها»   [2015 Aug] 
*سکوت مسعود رجوی در قبال پذیرش پناهندگی یکی از متهمان قتل‌ کشیش‌های مسیحی در سوئد  [2015 Aug] 
*توطئه‌ی جدید دستگاه اطلاعاتی رژیم و مجاهدین علیه «نه زیستن، نه مرگ» و من   [2015 Aug] 
*«هوشنگ عیسی بیگلو» و «همنشین بهار» در روایت عرفان قانعی فرد پادوی دستگاه امنیتی   [2015 Aug] 
*رضا مصطفوی طباطبایی «خیر» حامی پرسپولیس یا یکی از عوامل گم‌شدن دکل نفتی   [2015 Jul] 
*به یاد مادر انسیه بخارایی کاشی (سید‌احمدی) که «لبخندش باغ ستاره‌ها بود»   [2015 Jun] 
*از جعل امضاهای ناشیانه پای بیانیه دلواپسان تا جعل امضا تحت نام «بیش از ۱۵۰۰نفر از دوستداران جنبش فدائی»  [2015 Jun] 
*اوین؛ از جوخه‌‌ی اعدام لاجوردی تا پارک قالیباف و لاریجانی  [2015 May] 
*چهل سال پس از ترور شریف واقفی؛ شباهت‌های رفتاری مسعود رجوی و تقی‌ شهرام   [2015 May] 
*چرا در مورد بیژن جزنی و حمید اشرف می‌نویسم؟  [2015 Apr] 
*من یا محسن درزی «تواب»، کدام یک بایستی پوزش بخواهیم؟  [2015 Apr] 
*سناریوی جدید دستگاه اطلاعاتی رژیم؛ مجاهدین عامل اسیدپاشی روی زنان  [2015 Apr] 
*فرخ نگهدار و تاریخی سراسر جعلی: چگونه جنبش فدایی، بیژن جزنی و حمید اشرف قربانی شده‌اند  [2015 Apr] 
*سازمان چریک‌های فدایی خلق و پذیرش رهبری خمینی در دوران انقلاب ضد‌سلطنتی  [2015 Apr] 
*«ایران اینترلینک» صدای دستگاه اطلاعاتی رژیم   [2015 Mar] 
*مسعود رجوی بیش از رژیم جمهوری اسلامی از نمایش جهانی فیلم «آن‌ها که گفتند نه» در هراس است  [2015 Mar] 
*کشتار وحشیانه با استناد به آیات قرآن و سنت  [2015 Mar] 
*پیش‌بینی هشت سال پیش نتایج تحریم اقتصادی رژیم و خروج نیروهای آمریکایی از عراق  [2015 Feb] 
*قاضی حسن تردست قاتل ریحانه جباری مرتکب جنایت دیگری شد  [2015 Feb] 
*دست‌خط‌های ارائه شده از سوی مجاهدین خلق به ایرج مصداقی  [2014 Dec] 
*واکنش رهبری عقیدتی مجاهدین به مقاله‌ی «مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین»  [2014 Dec] 
*تروریست سیدنی کیست و کتاب شعرش را چه کسی انتشار داد؟  [2014 Dec] 
*فراخوان «ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور» طنز یا فاجعه  [2014 Dec] 
*مسعود رجوی سه دهه «فرار» از «جانبازی» و به خطر انداختن جان مجاهدین  [2014 Dec] 
*پروژه‌ی «شهید‌سازی» از مرتضی سربندی مأمور اطلاعاتی و مسئول آموزش گارد پرواز سپاه پاسداران   [2014 Oct] 
*عملیات مروراید مجاهدین در بهار ۱۳۷۰ کردکشی یا دخالت سپاه‌پاسداران در عراق؟  [2014 Oct] 
*مجاهدین خلق، داعش، «انقلابیون عراقی»، «عشایر انقلابی»، بدون شرح   [2014 Oct] 
*تشابه احکام «داعش»‌گونه‌ی خمینی برای کشتار نظامیان و زندان سیاسی در مرداد ۶۷  [2014 Oct] 
*نگاهی دوباره به دیدگاه‌ه‌ای هفت سال پیش ایرج مصداقی پیرامون احتمال حمله‌‌نظامی، تحریم اقتصادی، بحران‌هسته‌ای و ...  [2014 Sep] 
*به مناسبت درگذشت امام جمعه شمیرانات: حجت‌الاسلام محسن دعاگو، امام جمعه، بازجو، شکنجه‌گر و فرمانده کمیته  [2014 Sep] 
*اعدام‌های ۶۷ از یک سال قبلش برنامه‌ریزی شده بود ارائه آمار غیر واقعی از اعدام‌های ۶۷ تنها به جمهوی اسلامی کمک می‌کند [2014 Sep] 
*آزادی متهمان ترور «متخصصان هسته‌‌ای» یک رسوایی دیگر برای خامنه‌ای  [2014 Sep] 
*طرح یک پرسشنامه (مجاهدین در برابر پرسش‌های مردم) بخشی از «گزارش ۹۳»  [2014 Aug] 
*دخالت مجاهدین در امور داخلی عراق و حمایت از نیروهای تحت هژمونی «داعش» (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Aug] 
*روحانیت انقلابی، متهم اصلی آتش‌سوزی سینما رکس آبادان  [2014 Aug] 
*مظفر الوندی پاسدار زندان یا مسئول دفتر «حقوق بشر» و دبیر مرجع «حقوق کودک»  [2014 Aug] 
* گورستان «خاوران»  [2014 Aug] 
*اعدام، یک پارامتر مهم در حیات سیاسی نظام جمهوری اسلامی است  [2014 Aug] 
*شبکه‌ی نفوذی مجاهدین در رژیم، قربانی «خیانت» مسعود رجوی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Aug] 
*قاضی محمد مقیسه و سه دهه جنایت علیه بشریت  [2014 Aug] 
*«فرد خوشنام» مجاهدین چه کسی است ؟  [2014 Jul] 
*سرنوشت مسعود دلیلی، یادآور سرنوشت سعید امامی (بخشی از گزارش ۹۳)  [2014 Jul] 
*توضیحی مختصر در مورد فرار مسعود رجوی از عراق و ترک صحنه‌ی جنگ   [2014 Jul] 
*دریافت «جایزه یواشکی» توسط خانم رجوی  [2014 Jul] 
*تصحیح یک اشتباه در ارتباط با گزارش ۹۳ و پوزش از آقای سعید جمالی   [2014 Jul] 
*گزارش 93 / واکاوی و بررسی فرهنگ و رفتار توتالیتاریستی مسعود رجوی نگاهی به واکنش‌ها و برخوردهای رهبری مجاهدین و مریدان حل شده در وی، در برابر «گزارش ۹۲» و تحولات یک ساله گذشته (1392/1393) [2014 Jul] 
*ای کاش نه تیم ملی فوتبال، که جامعه‌ی ایران «کارلوس کی‌روشی» می‌داشت   [2014 Jun] 
*تصحیح یک روایت در مورد زنده یاد غلامحسین (شاپور) قناعتی  [2014 May] 
*«لعبتی هزار ماشالا»، نامه سرگشاده به عماد‌الدین باقی  [2014 Apr] 
*نگاه متفاوت من، محمد مصطفایی و وحید پوراستاد به علیرضا آوایی  [2014 Apr] 
*من و «حق» بیژن جزنی و کشتار ۳۰ فروردین ۱۳۵۴  [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (بخش پایانی) نقش وابستگان فدراسیون فوتبال و تربیت‌بدنی در فساد   [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۶) لومپنیسم در حاکمیت، لومپنیسم در فوتبال و ...   [2014 Apr] 
*«عشق» و نسل برآمده از انقلاب ضد سلطنتی  [2014 Apr] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۵) روحانیت و دلالان در فوتبال  [2014 Mar] 
*مسعود رجوی و «پرفسور راج بالدو» و جایزه «خدمات بشردوستانه بین‌المللی»   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۴) نقش رمالان، جادوگران و مداحان در فوتبال  [2014 Mar] 
*نوروز در زندان‌های دهه‌ی ۶۰  [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۳) غوغای اعتیاد و دوپینگ  [2014 Mar] 
*انتخاب مریم رجوی به عنوان «پرافتخار زن سال ۲۰۱۳ » و پروفسور «راج بالدو»  [2014 Mar] 
*نگذارید دست‌های خونین خمینی را پاک کنند   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۲) سرمایه‌داران نوکیسه در فوتبال  [2014 Mar] 
*مرتضی فهیم کرمانی صادر کننده‌ی اولین حکم ترور، سنگسار و قطع دست   [2014 Mar] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱۱) سرمایه‌داران نوکیسه و فوتبال  [2014 Feb] 
*سیدحسین موسوی تبریزی خشن‌ترین قاضی نظام، مدعی «اسلام رحمانی»  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته، سرمایه‌داران نوکیسه و فوتبال (۱۰)  [2014 Feb] 
*ادامه‌ی دشمنی دستگاه ولایت با زنده‌یاد فرخ‌رو پارسای  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۹) (سرمایه‌داران نوکیسه در فوتبال)  [2014 Feb] 
*علی یونسی و تکذیب محاکمه و اعدام نظامیان حزب توده  [2014 Feb] 
*ناصر میناچی مشمول «فامیل الدنگ»‌ نشد  [2014 Feb] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۸) هجوم سرمایه‌داران نوکیسه به بازار فوتبال  [2014 Jan] 
*مقوله‌ی حجت‌الاسلام «جعفر نیری» و مستند‌سازی کشتار ۶۷  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (بخش ۷) تحولات باشگاه پرسپولیس، استقلال و ...   [2014 Jan] 
*حسینعلی نیری رئیس دادگاه انتظامی قضات «رژیم کشتار »  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۶) دخالت سپاه پاسداران در فوتبال  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۵)  [2014 Jan] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۴)  [2013 Dec] 
*نگاهی دوباره به دستگاه اطلاعاتی نظام و قربانیان «انجمن پادشاهی»  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۳)  [2013 Dec] 
*طه طاهری (مسعود صدر‌الاسلام) و وزارت اطلاعات مسئول ربودن رابرت لوینسون  [2013 Dec] 
*سخنی با مریم رجوی؛ به یاد «گوهر» و «گوهر»ها  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۲)  [2013 Dec] 
*چند نفر در زندان قزلحصار اعتصاب غذا کرده‌اند؟ نگاهی به اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت  [2013 Dec] 
*نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته (۱)  [2013 Dec] 
*پاسخ مجاهدین به مقاله‌ی فریبا هادیخانلو «اشرف نشان» یا «تواب اتاق آزادی اوین»   [2013 Nov] 
*فریبا هادیخانلو «اشرف نشان» یا «تواب اتاق آزادی اوین»  [2013 Oct] 
*خطر اعدام متهمان ترور‌های هسته‌ای و «جاسوسی» برای موساد   [2013 Oct] 
*نهاد نمایندگی خامنه‌ای و تائید قتل‌عام‌های ۶۰ و ۶۷  [2013 Oct] 
*انشعاب و ایجاد تشکل؛ پاسخ به نامه‌ی سرگشاده‌ی آقای ریحانی  [2013 Oct] 
*حق تیر و شکنجه در قوانین جمهوری اسلامی   [2013 Sep] 
*رادیو بی بی سی و گزارش بیطرفانه‌اش از عراق  [2013 Sep] 
*پس از قتل‌عام در اشرف، کشتار بزرگتری در چشم‌انداز است  [2013 Sep] 
*علیرضا یعقوبی «اشرفی» امروز و همکار سعید امامی و فلاحیان دیروز  [2013 Aug] 
*لزوم مبارزه با شخصیت‌سازی و شخصیت پرستی و پرهیز از مطلق‌کردن افراد   [2013 Aug] 
*قاضی صلواتی یکی از اضلاع مثلت «جنایت علیه بشریت»  [2013 Aug] 
*نامه سرگشاده به شیرین عبادی، «اسلام رحمانی» چاره‌ی کار نیست  [2013 Aug] 
*آیت‌الله گلزاده غفوری و پذیرش وکالت عباس امیرانتظام   [2013 Aug] 
*چه چیز خشم «‌اهل حق» در ایران را برانگیخت و خودسوزی‌ها چرا آغاز شد؟  [2013 Jul] 
*واکنش مشابه‌ مجلس شورای اسلامی و «شورای ملی مقاومت» به «استعفا»  [2013 Jul] 
*نگاهی ایدئولوژیک به نامه‌‌‌های مسعود رجوی خطاب به خبرگان و خامنه‌ای  [2013 Jul] 
*محمد‌علی امانی رئیس اوین و عضوی از خانواده‌ی جنایتکار و غارتگر امانی   [2013 Jul] 
* مجاهدین و بنیانگذاران آن در بوته نقد  [2013 Jul] 
*انفجار حرم عسگرین و اعتراف ژنرال جورج کیسی  [2013 Jun] 
*بخش منتشر نشده‌ی گزارش ۹۲، نامه‌ی سرگشاده به مسعود رجوی   [2013 Jun] 
*مکاتبات من با ابوالقاسم رضایی یکی از مسئولان مجاهدین در دیماه ۱۳۸۸  [2013 May] 
*سنگ بنای نابسامانی‌های کشور را هاشمی گذاشته-  [2013 May] 
* محمد مهرآیین، مظهر جنایت و فساد  [2013 May] 
*گزارش ۹۲، نامه‌ی سرگشاده به مسعود رجوی  [2013 May] 
*سیدحسین موسویان و شیخ حسن روحانی دو مدعی تحصیل در بریتانیا  [2013 Apr] 
*نگاهی به پرونده‌ی کهریزک و سوابق جنایتکارانه «قاضی حداد»  [2013 Apr] 
*حجت‌الاسلام محسن دعاگو، امام جمعه، بازجو، شکنجه‌گر و فرمانده کمیته  [2013 Mar] 
*نگاهی به زندگی جلیل بنده یکی از تیرخلاص‌زن‌های اوین  [2013 Mar] 
*سفر مصطفی محمد نجار به وین شلیک به لیست جدید اتحادیه‌‌ اروپا  [2013 Mar] 
*نقش مجید قدوسی یکی از عوامل کشتار ۶۷ در فوتبال   [2013 Mar] 
*سیدعباس ابطحی یکی از جنایتکاران علیه بشریت  [2013 Feb] 
*دستگیری یک شهروند اسلواکی اقدامی شکست‌خورده در راه تکمیل سناریوی ترورهای هسته‌ای  [2013 Feb] 
*حمله‌ی موشکی به لیبرتی آخرین اقدام تروریستی رژیم نخواهد بود  [2013 Feb] 
*«هوشنگ عیسی بیگلو» و «همنشین بهار» در روایت عرفان قانعی فرد پادوی دستگاه امنیتی  [2013 Jan] 
*آقای واحدی، بشارتی نه «خدا ترس است و نه با شرف»  [2013 Jan] 
*طه طاهری (مسعود صدر‌الاسلام) و وزارت اطلاعات مسئول ربودن رابرت لوینسون  [2013 Jan] 
*تلاش برای نجات تروریست‌های‌ سپاه قدس در تایلند  [2012 Dec] 
*نشریه‌ی پیکار، قاسم عابدینی و ترور آمریکایی‌ها  [2012 Dec] 
*رو در رو با فائزه هاشمی و «عبرت روزگار»  [2012 Dec] 
*آیا خامنه‌ای مخالف اعدام مارکسیست‌‌ها بود؟  [2012 Dec] 
* بدون شرح! ایرج مصداقی در کنار احمدی‌نژاد در حال افتتاح کارخانه  [2012 Dec] 
*«گفتگوهای زندان» و سندروم «دایی جان ناپلئون»  [2012 Dec] 
*مازیار بهاری و «اعترافات اجباری»  [2012 Nov] 
*حکم تاریخی دادگاه لاهه و واکنش ناگزیر «هیأت اجرایی راه کارگر»  [2012 Nov] 
*تاکسی زرد رنگ پژو ۴۰۵ و ترور پاسدار فریدون عباسی  [2012 Nov] 
*آیا مجاهدین و دشمنانشان فرهنگی مشابه دارند؟  [2012 Oct] 
*چه کسانی مستشاران آمریکایی در ایران را ترور کردند؟   [2012 Oct] 
*متهم کردن بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به مشارکت در ترور‌های هسته‌ای   [2012 Oct] 
*وزیر فتحی هوادار دکتر شریعتی چرا و چگونه «رفیق» شد؟  [2012 Oct] 
*«جهانبخش سرخوش» و «شرکا» همسو و همگام با رژیم  [2012 Oct] 
*من و «حق» بیژن جزنی و کشتار ۳۰ فروردین ۱۳۵۴  [2012 Oct] 
*آیا محمدی گیلانی حکم اعدام فرزندانش را داد؟  [2012 Sep] 
*نگاهی به جعلیات انتشار یافته از سوی ساموئیل کرماشانی در مورد مولود آفند و متهمان دستگیر شده در ایران   [2012 Sep] 
*ربودن مولود آفند، ارتباط آن با «ترورهای هسته‌ای»، اقلیم کردستان و موساد  [2012 Sep] 
* نگاهی دوباره به سناریوی «سربازان گمنام امام زمان» و قربانیان آن  [2012 Sep] 
*دلایل اتخاذ اقدامات امنیتی اجلاس «غیرمتعهدها» در تهران  [2012 Aug] 
*به فریاد متهمان بیگناه ترور «متخصصان هسته‌ای» برسید  [2012 Aug] 
*علیرضا آوایی، غلامرضا خلف رضایی زارع و چند جنایتکار علیه بشریت  [2012 Aug] 
*«حاج رضا» و کتایون ‌آذرلی و یک پروژه‌ی امنیتی   [2012 Jul] 
*چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید؛ پرسش‌هایی از سوی مخالفین ایران تریبونال  [2012 Jul] 
*دروغپردازی «حاج‌رضا» در مورد نحوه‌ی سفر به اروپا  [2012 Jul] 
*پرده‌‌ی دیگری از «داستان‌های هزار و یک شب» صاحب‌منصب قضایی رژیم  بازی چرخ بشکندش بیضه در کلاه زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد [2012 Jul] 
*«دو پیمانه آب و یک چمچه دوغ»، نگاهی به روایت‌های جعلی صاحب‌منصب قضایی رژیم  [2012 Jul] 
*پاسخ به چند سؤال در ارتباط با خاطرات و مصاحبه‌ی‌ تلویزیونی ثابتی و واکنش‌های پیرامون آن  [2012 Jun] 
*حاج احمد قدیریان مسئول گروه ضربت و جوخه‌های اعدام اوین   [2012 Jun] 
*«فرقان» در آیینه‌ی تاریخ  [2012 Apr] 
*مایک والاس و هاشمی رفسنجانی  [2012 Apr] 
*حمید رضا نقاشیان تجسم عینی حاکمیت فاسد  [2012 Mar] 
*چه کسی خامنه‌ای را در تیرماه ۶۰ ترور کرد؟ به یاد اروج امیرخان‌زاده که «برای نامش مقاومت کرد» [2012 Mar] 
*تروریسم افسار گسیخته‌ی رژیم و مماشات بین‌المللی  [2012 Feb] 
*فراز و نشیب حزب توده در دهه‌ی ۶۰  [2012 Feb] 
*«اپوزیسیون» کی و چگونه کوک می‌شود؟  [2012 Feb] 
*سانسور بخش مهیج خبر «ان بی سی» در مورد نقش مجاهدین در ترور‌های تهران  [2012 Feb] 
*پرونده‌ی لیلا فتحی نمادی از ظلم و بی‌عدالتی دستگاه قضایی ولایت فقیه   [2012 Feb] 
*چه کسانی پشت بیانیه‌‌ی «کرکس‌ها متحد می‌شوند» هستند (بیانیه بیش از ۱۵۰۰ فدایی ولی فقیه) [2012 Jan] 
*نقش رژیم در «قتل‌های زنجیره‌ای متخصصان» ایرانی   [2012 Jan] 
*نامه سرگشاده به آقای محمد نوری زاد  [2011 Dec] 
*نامه‌ی تیرماه ۱۳۶۶ آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری *  [2011 Dec] 
*نامه آیت‌الله گلزاده غفوری به ‌آیت‌الله منتظری: «با آب دیگری وضو بسازید»  [2011 Nov] 
*پاسخ به پرسش‌هایی چند در مورد بیانیه‌های ضد جنگ و تلاش‌های اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*پاسخ به سؤالاتی چند در مورد گزارش آژانس بین‌المللی اتمی و امکان حمله نظامی غرب به ایران  [2011 Nov] 
*چند پرسش و پاسخ در مورد طرح ترور سفیر عربستان در آمریکا  [2011 Oct] 
*جاسوسی وابسته‌ی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در لندن علیه دانشجویان ایرانی  [2011 Oct] 
*«باغ‌ها آنگاه که شکفته‌ترند کوله‌ی پاییز را پربار می‌کنند»  [2011 Sep] 
*«از اوج و موج نگاهت عشق پیدا بود»   [2011 Sep] 
*به یاد شهلا و فریده و همه‌ی جاودانگان   [2011 Sep] 
*به یاد مادر جهان‌آرا و جاودانه‌اش «حسن»  [2011 Sep] 
*رقص ققنوس‌ها و آواز خاکستر  [2011 Sep] 
*به روز کردن لیست تروریستی و واکنش‌‌های رژیم  [2011 Aug] 
*محمد سلیمی یکی از جنایت‌کاران علیه بشریت و دست‌اندرکاران قتل‌عام ۶۷  [2011 Aug] 
*راه بهبود حقوق بشر در ایران از رسیدگی به قتل های ۶٧ می گذرد  [2011 Aug] 
*معامله‌ بر سر آزادی دو کوهنورد آمریکایی و باقی ماندن نام مجاهدین در لیست تروریستی  [2011 Aug] 
*گفتگو در مورد گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر  [2011 Aug] 
*نوری‌زاده و زنده‌یاد شاپور بختیار  [2011 Aug] 
*مروری بر روایت هاشمی رفسنجانی از پایان قتل‌عام ۶۷ و اطلاعات ارائه شده از سوی دادستانی  [2011 Aug] 
*با آب هفت دریا نیز ننگ کشتار ۶۷ را نمی‌توان شست  [2011 Jul] 
*لیست تروریستی آمریکا و رابطه آن با نجات جان ساکنان اشرف   [2011 Jul] 
*مادر هنوز غصه‌ی عطیه را دارد  [2011 Jul] 
*مادر امامی و آغوش پر از عشق‌اش   [2011 Jul] 
*آیا مجید انصاری راست می‌گوید؟  [2011 Jun] 
*محمدرضا صدر عاملی و رخت‌‌ دامادی‌اش  [2011 Jun] 
*نحوه برخورد دولت موسوی با کشتار ۶۷ و موارد نقض حقوق بشر در مجامع بین‌المللی   [2011 Jun] 
*تصحیح اطلاعات ارائه شده نادرست در مورد گزارشگر ویژه و ...  [2011 Jun] 
*انتخاب گزارشگر ویژه مردِ مسلمانِ غیرعرب و تصحیح چند اشتباه   [2011 Jun] 
*هوشنگ اسدی بدون هیچ پروایی همچنان دروغ می‌گوید  [2011 Jun] 
*از بهناز شرقی نمین تا هاله سحابی  [2011 Jun] 
*با چهره‌ی مجید قدوسی یکی از مسئولان کشتار ۶۷ آشنا شویم  [2011 May] 
*توضیحی در ارتباط با نقد کتاب هوشنگ اسدی  [2011 Apr] 
*نقدی بر «نامه‌هایی به شکنجه‌گرم»، چرا هوشنگ اسدی دروغ می‌گوید؟  [2011 Apr] 
*کدیور و روایت کشتار ۶۷   [2011 Apr] 
*کشتار در اشرف و منادیان «اسلام رحمانی»   [2011 Apr] 
*طه طاهری (مسعود صدر الاسلام) و مفقودشدن رابرت لوینسون  [2011 Mar] 
*۱۹ بهمن شکوه یک مقاومت؛ غم و اندوه غریبانه‌ی زندانیان   [2011 Feb] 
*با چهره‌ی داوود روزبهانی فرمانده حمله به پایگاه موسی خیابانی آشنا شویم  [2011 Feb] 
*برای مظلومیت و تنهایی محمدعلی حاج‌آقایی   [2011 Jan] 
*با چهره‌ی مرتضی اشراقی عضو هیئت کشتار ۶۷ آشنا شویم  [2011 Jan] 
*«خبر کوتاه‌ بود اعدام‌ شان‌ کردند!»*  [2011 Jan] 
*مهدی نادری‌فرد یکی از عوامل اصلی کشتار ۶۷ در زندان گوهردشت  [2011 Jan] 
*یادی از آیت‌الله منتظری و نکاتی چند در ارتباط با میزگرد سیاسی ۳۰ آذر ۸۸ سیمای آزادی   [2010 Dec] 
*نامه سرگشاده به خانم زهرا رهنورد   [2010 Nov] 
*تاریخ گفت‌وگوهای درونی بخش مارکسیست لنینیست مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق   [2010 Nov] 
*فردا را چگونه باید ساخت؟  [2010 Nov] 
*برای آن‌هایی که خواهان حقیقت‌اند  [2010 Nov] 
*از به کارگیری شیوه‌های غیراخلاقی بپرهیزیم حتی در رابطه با دشمنانمان   [2010 Nov] 
*ايرج مصداقي و «غزل اميد»   [2010 Sep] 
*انتشار اخبار جعلی از سوی «پیک نت» در ارتباط با مهاجمان به خانه کروبی   [2010 Sep] 
*گرچه ما می‌گذریم راه می‌‌ماند ( در رثای جاوادنه‌های رضایی‌ جهرمی)  [2010 Aug] 
*معرفی عاملان و آمران و افراد مطلع از اعدام‌های مرداد ۶۷  [2010 Jul] 
*قتل‌عام ۶۷ در پاسخ‌های رسمی دولت جمهوری اسلامی   [2010 Jul] 
*ايرج مصداقي: غرب عاملان کشتار را مي‌شناسد  [2010 Jul] 
*نامه سرگشاده به میرحسین موسوی   [2010 Jul] 
*مادر امامی و آغوش پر از عشق‌اش   [2010 Jun] 
*«محمد نبودی ببینی»، برادرت را کشتند!  [2010 Jun] 
*گفت‌وگو با ايرج مصداقی درباره قاضی مقيسه: شريرترين چهره زندان‌های جمهوری اسلامی در دهه ۶۰  [2010 May] 
*«آیا زندگی باز به آن‌ها خواهد خندید»  حکومت کودتا در صدد انجام جنایتی جدید است [2010 May] 
*حق با شادی صدر است یا داریوش برادری  [2010 May] 
*برای مظلومیت و تنهایی محمدعلی حاج‌آقایی   [2010 May] 
*شورای حقوق بشر سازمان ملل و همسر سعید امامی!  [2010 Apr] 
*با چهره‌ی سید حسین مرتضوی یکی از جنایتکاران علیه بشریت آشنا شویم!  [2010 Apr] 
*بهار با بچه‌ها، بهار بی‌بچه‌ها (یادی از دلاوران خانواده‌‌ی مدائن)  [2010 Mar] 
*گفتگوی اشتراک با ایرج مصداقی در رابطه با کمپین دو میلیون امضا بر علیه مجازات اعدام   [2010 Mar] 
*داستان دستبوسی جنتی !  [2010 Mar] 
*«شرفیابی و درخواست عفو و انابه در حضور رهبری»  [2010 Mar] 
*اعدام توابان، تراژدی مضاعف  [2010 Feb] 
*سوءقصد به تواب نظام یا سناریوی جدید کودتاچیان  [2010 Feb] 
*احسان نراقی همچنان در خدمت قدرت  [2010 Feb] 
*نامه‌های علیرضا حاج صمدی به همسرش مریم گلزاده غفوری   [2010 Feb] 
*«کاظم» تبلور خشم و عصیان نسل برآمده از انقلاب ضد‌سلطنتی  [2010 Feb] 
*صدای «صادق» نسلی که در سکوت پرپر شد  [2010 Feb] 
*فرمانده حمله به پایگاه موسی خیابانی چه کسی بود؟   [2010 Feb] 
*کتاب «نگاهی به سازمان بین‌المللی کار، نقض حقوق بنیادین کار در ایران» - ایرج مصداقی  [2010 Feb] 
*وصیت نامه مریم گلزاده غفوری  گل‌ زادگان (مریم گلی)  [2010 Feb] 
*«سلامم غریبانه در هر خانه را خواهد زد» گل‌زادگان- مریم [2010 Feb] 
*عبرت‌های روزگار   [2010 Feb] 
*گل- زادگان ( محمد کاظم)   [2010 Jan] 
*گل‌- زادگان ( محمدصادق)   [2010 Jan] 
*گل ــ زاده، نخ «دانه‌های تسبیح» * (قسمت دوم)  [2010 Jan] 
*مسعود علی‌محمدی آخرین قربانی دستگاه امنیتی ولایت فقیه  [2010 Jan] 
*دکتر گلزاده غفوری مدافع بزرگ حقوق مردم (قسمت اول)  [2010 Jan] 
*فرخ نگهدار و درد «فروپاشی» نظام  [2010 Jan] 
*شب لعنتی و فانوس (به یاد فاطمه کزازی)  [2009 Dec] 
*در رثای کسی که به جای حکومت بر سرهای بالای دار، بر قلب‌های مردم حکومت کرد  [2009 Dec] 
*پرسش و پاسخ در مورد فعل‌انفعالات عراق و وضعیت مجاهدین و ... (بخش دوم)   [2009 Dec] 
*پرسش و پاسخ در مورد فعل‌انفعالات عراق و وضعیت مجاهدین و ... (قسمت اول)  [2009 Dec] 
*آن کس که وابستگی‌های سیاسی و ایدئولوژیکش را نفی کند خود را نفی می‌کند   [2009 Nov] 
*امیر فرشاد ابراهیمی بازیچه‌ دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی  [2009 Nov] 
*گزارش‌های نادرست به ما خدمت نمی‌کنند- بخش سوم   [2009 Nov] 
*نقد فرهنگ سیاسی - حذف و سانسور در خاطرات زندان!- بخش دوم  دوستی کی آخر آمد، دوستداران را چه شد [2009 Nov] 
*نقدی بر «آفتابکاران» نوشته‌ی محمود رویایی – بخش نخست  [2009 Nov] 
*به یاد آن که «عاشقانه زیست»  [2009 Oct] 
*همکاری یکی از فعالان اصلی لابی رژیم در انگلستان با فرماندهان سپاه پاسداران  [2009 Oct] 
*مسعود صدر‌الاسلام (طه طاهری)، همان صالح بازجوی معروف ۲۰۹ اوین نیست!  [2009 Sep] 
*گفت گو با ايرج مصداقي، نويسنده چهار جلد خاطرات زندان   [2009 Sep] 
*مذهب در خدمت شکنجه و کشتار  [2009 Sep] 
*احمد توکلی و قتل فجیع نرگس جباری   [2009 Sep] 
*آقای کروبی جنایات دیگر خامنه ای را هم افشا کنید   [2009 Aug] 
*کندوکاوی در وقایع پس از انتخابات 22 خرداد 1388  [2009 Aug] 
*همخوانی یک سیاست  [2009 Aug] 
*سخنی در باب فرصت طلبی گردانندگان سایت «اخبار روز» با چه انگیزه و هدفی؟ [2009 Aug] 
*یگان ویژه پاسداران نیروی انتظامی و «نوپو»  [2009 Aug] 
*بازوهای نظام برای سرکوب جنبش های اعتراضی  [2009 Aug] 
*نامه سرگشاده به آقای مهدی کروبی   [2009 Aug] 
*فرهاد جعفری مدافع سینه چاک احمدی نژاد یا سهی سیفی وبگرد «روزآنلاین»  [2009 Aug] 
*آشنایی با چند تن از عوامل کشتار و جنایت در دهه‌ی ۶۰  [2009 Aug] 
*محمدرضا شریفی نیا تواب دو آتشه اوین و حامی احمدی نژاد  [2009 Aug] 
*نگاهی به سابقه‌ی چندتن از رهبران کودتای ۲۲ خرداد   [2009 Aug] 
*جعلیات جدید امیرفرشاد ابراهیمی در نامه سرگشاده به مجتبی خامنه ای   [2009 Aug] 
*پاسخ به سؤالات سایت گزارشگر در ارتباط با خیزش مردم ایران   [2009 Jul] 
*نگاهی به چهره‌ی چند جنایتکار   [2009 Jul] 
*مجید پورسیف کیست؟  [2009 Jul] 
*مجتبی حلوایی عسگر یکی از عاملان اصلی کشتار ۶۷  [2009 Jul] 
*تحلیلی بر نماز جمعه رفسنجانی   [2009 Jul] 
*فکور، بازجوی شعبه‌ی هفت اوین و تروریست بین‌المللی   [2009 Jul] 
*نقدی بر کتاب «آفتابکاران» نوشته محمود رویایی (مجموعه کامل)  [2009 Jul] 
*«فرهنگ» ناهنجار یک عضو شورای هماهنگی اتحاد جمهوری‌خواهان   [2009 Jul] 
*سخنی با اعضا و هواداران اکثریت و اتحاد جمهوریخواهان  [2009 Jul] 
*حجاریان و شقاوت یک نظام ضدبشری  [2009 Jul] 
*متن سخنرانی ایرج مصداقی در جلسه ایران، انتخاب دمکراتیک  [2009 Jul] 
*«رد تئوری بقا»   [2009 Jun] 
*از ۳۰ خرداد ۶۰ تا ۳۰‌خرداد ۸۸  [2009 Jun] 
*آن کس که باید برود خامنه ای است   [2009 Jun] 
*کودتای جدید در رژیم کودتا  [2009 Jun] 
*با وزیر کشور کابینه‌ی احتمالی کروبی آشنا شویم  [2009 Jun] 
*سید ابراهیم نبوی و پرده پوشی یک دهه جنایت و سرکوب  [2009 Jun] 
*کندوکاوی در ارتباط با دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری   [2009 May] 
*میرحسین موسوی و «برکات سازنده اسلام»   [2009 May] 
*اظهارات مصطفی تاج‌زاده در توجیه کشتار ۶۷  [2009 May] 
*متجاوز را «انتخاب» نمی‌کنند!  [2009 May] 
*مهدی کروبی و میرحسین موسوی و کشتار ۶۷  [2009 May] 
*کتایون آذرلی و کتاب «مصلوب»  [2009 May] 
*نگاهی به تاریخچه‌‌ی شکایت علیه نقض حقوق سندیکایی و آزادی انجمن‌ها توسط دولت‌های ایران (بخش دوم)  [2009 Apr] 
*نگاهی به تاریخچه‌‌ی شکایت علیه نقض حقوق سندیکایی و آزادی انجمن‌ها توسط دولت‌های ایران (بخش اول)  [2009 Apr] 
*ناصر منصوری را روی برانکارد به قتل‌گاه بردند  [2009 Apr] 
*نام واقعی مجید قدوسی چیست؟   [2009 Apr] 
*سرهنگ سید لطف‌الله اتابکی کیست؟  [2009 Apr] 
*گفتگوی پژواک ایران با ایرج مصداقی در ارتباط با نقش‌گروه‌های چپ و مجاهدین در استقرار جمهوری اسلامی، حمایت از خمینی و...  [2009 Mar] 
*ادعاهای نادرست راجع به عکس‌های جنایتکاران  [2009 Mar] 
*ماشین جعل و دروغپردازی راه توده و پیک نت   [2009 Mar] 
*سرگذشت من و سرگذشت یک ترانه  [2009 Mar] 
*به یاد آن که «بهنام» بود   [2009 Feb] 
*تجربه‌اندوزی از تاریخ  [2009 Feb] 
*در خلوت پرشکوه عاشقان آزادی جاری‌ست...  [2009 Feb] 
*خاوران و مادران  [2009 Jan] 
*نقدی بر گزارش دیده‌بان حقوق بشر در مورد آزادی بیان و تجمع در مناطق کردنشین   [2009 Jan] 
*اقتدار مادران   [2009 Jan] 
*حسین مهرپور و تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی  [2009 Jan] 
*میان ماه من تا ماه گردون! دو کتاب خاطرات جعلی زندان و دو واکنش متفاوت فرهنگی [2008 Dec] 
*انتقام‌جویی نظام «عدل اسلامی» از خانواده‌ها (بخش دوم)   [2008 Dec] 
*چند نکته در ارتباط با مهر و موم کردن کانون مدافعان حقوق بشر   [2008 Dec] 
*انتقام‌جویی نظام «عدل اسلامی» از خانواده‌ها (بخش اول)  [2008 Dec] 
*برخورد گزینشی با حقوق زنان  [2008 Dec] 
*آرامگاه مادر !  [2008 Dec] 
*پرویز زند شیرازی نیز به ابدیت پیوست  [2008 Dec] 
*مادر، «افسانه است، اما دروغ نیست» مادر فاطمه صادقی دانشمند، نماد مقاومت خانواده‌ی بنازاده امیرخیزی! [2008 Dec] 
*دادگاه یا سرپوشی بر جنایت باندهای رژیم در شیراز   [2008 Dec] 
*رفیق‌دوست و حکم مهدورالدم  [2008 Nov] 
*مأموریت «یک اسکادران هموسکسوئل منحرف آمریکایی»!  [2008 Nov] 
*به پاس مقاومت و ایستادگی علی صارمی   [2008 Nov] 
*هشدارهای امنیتی سایت تابناک را جدی تلقی کنیم  [2008 Nov] 
*نوری زاده و دسته گل تازه به آب داده  چه کسی پسر خاله چه کسی است؟  [2008 Nov] 
*غلامرضا جلال و روایت‌های غیرواقعی زندان  [2008 Nov] 
*به یاد آن که «عاشقانه زیست»  [2008 Oct] 
*انتخاب اوباما شرایط را برای رژیم سخت‌تر می‌کند  [2008 Oct] 
*همنامی جنایتکاران و معضل اپوزیسیون- بخش دوم   [2008 Oct] 
*هویت اصلی داوود لشگری یکی از مسئولان کشتار ۶۷   [2008 Oct] 
*اپوزیسیون و معضل همنامی جنایتکاران   [2008 Sep] 
*آیا سانسور شاخ و دم دارد؟   [2008 Sep] 
*هیئت کشتار زندانیان سیاسی در روایت گروه‌ها و فعالان سیاسی!  [2008 Aug] 
*کشتار ۶۷، سعید شاهسوندی و پروژه‌ی جعل تاریخ  [2008 Aug] 
*بیستمین سالگرد کشتار ۶۷ و انتشار خاطرات جعلی   [2008 Aug] 
*گفتگو با ایرج مصداقی در مورد در مورد جناح‌های رژیم، خطر جنگ، خطرات اتمی شدن رژیم، وضعیت اپوزیسیون، جنبش‌های مردمی و ....  [2008 Jul] 
*سانسور زنان در انتخابات کانون نویسندگان ایران !  [2008 Jul] 
*«غنی سازی» دروغ و «توسعه» جعل در دستگاه رژیم   [2008 Jun] 
*پاسخ به «فراخوان» فریدون گیلانی و ذکر چند خاطره  [2008 Jun] 
*روایت وارونه‌ی مسعود بهنود و محسن سازگارا از ۳۰ خرداد   [2008 Jun] 
*سازگارا با جنایتکاران، ناسازگارا با قربانیان  [2008 Jun] 
*پاسخ به پرسش‌هایی چند در رابطه با کتاب «برساقه تابیده کنف»   [2008 Jun] 
*دست های خونین باندهای رژیم در انفجار شیراز   [2008 May] 
*داستان زنی که «هفت شوهر» دارد و حافظه‌ی تاریخی  [2008 Apr] 
*علی‌محمد بشارتی یکی از بنیانگذاران دستگاه سرکوب و جنایت رژیم   [2008 Apr] 
*امیرفرشاد ابراهیمی درس آموخته‌ی مکتب ولایت  [2008 Apr] 
*سید کاظم کاظمی، از بنیانگذاران سیستم اطلاعاتی، شکنجه‌گر و جلاد اصلی فعالین چپ ایران   [2008 Mar] 
*عید ۶۲ در زندان گوهردشت  [2008 Mar] 
*نوری‌زاده، بانک مرکزی جعلیات و عصاره ژورنالیسم بی‌اعتبار   [2008 Mar] 
*بخشی از نقشه‌‌های زندان‌های اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و نیز محل‌های قتل‌عام تابستان۶۷ برگرفته شده از کتاب «نه‌زیستن، نه‌مرگ»(چاپ دوم)  [2008 Feb] 
*حاج احمد قدیریان مسئول گروه ضربت و جوخه‌های اعدام اوین  [2008 Feb] 
*دلایل واقعی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷  [2008 Feb] 
*بهنود پدیده‌ای که از نو باید شناخت  [2008 Feb] 
*محمد مهرآیین یکی از مهم‌ترین دژخیمان اوین  [2008 Feb] 
*نقش های گوناگون هوشنگ اسدی تواب فعال زندان  [2008 Feb] 
*کبوتر با کبوتر، باز با باز، کند همجنس با همجنس پرواز  [2008 Feb] 
*برگشتگان ازدیار مردگان  [2008 Feb] 
*ILO - پیشرفت دولت جمهوری اسلامی در سال های گذشته در سازمان ‌بین‌المللی کار (بخش هشتم - پاياني)   [2008 Feb] 
*ILO - نگاهی به کنفرانس بین‌المللی کار و سیاست های به کار گرفته شده از سوی رژیم در این کنفرانس‌(بخش هفتم)   [2008 Feb] 
*ILO - تشکل‌های کارگری رژیم از نگاه سازمان بین‌المللی کار (بخش ششم)   [2008 Feb] 
*ILO - خانه کارگر جمهوری اسلامی (بخش پنجم)   [2008 Feb] 
*ILO - تشکل‌های کارگری در جمهوری اسلامی و مغایرت آن ها با کنوانسیون‌های بین‌‌المللی (بخش چهارم  [2008 Feb] 
*ILO - گزارش کمیته متخصصین در ارتباط با اجرای کنوانسیون ها و توصیه نامه ها به نود و سومین کنفرانس بین‌المللی کار و کمبودهای آن (بخش سوم)   [2008 Feb] 
*ILO - کنوانسیون های بین‌المللی که مورد تصویب دولت‌های ایران قرار گرفته‌‌‌اند (بخش دوم)   [2008 Feb] 
*ILO - کنوانسیون‌های بین‌المللی، ترفند‌های رژیم (بخش اول)   [2008 Feb] 
*برای مادرهایمان، «دل‌پاکان» و «دل‌سوختگان» روزگار  [2008 Jan] 
*کشتار ۶۷ در شعر زندان  باغ‌ها/ آنگاه که شکفته‌ترند/ کوله‌ی پاییز را/ پربار می‌کنند [2008 Jan] 
*نگاهی گذرا به نمایشنامه‌های زندان  [2008 Jan] 
*اعلامیه جهانی حقوق‌بشر دستاورد بزرگ بشریت  [2008 Jan] 
*یقه واقعیت را نمی‌توان گرفت؛ (در مورد کتاب نه زیستن نه مرگ)  [2007 Dec] 
*آقای زرافشان به کجا می‌روید؟  [2007 Dec] 
*احکام خمینی و خامنه‌ای به حسینعلی نیری رئیس هیئت قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷   [2007 Dec] 
*نظرات «استاد» عبدالله شهبازی و چگونگی برخورد بقایای حزب توده با او  [2007 Dec] 
*روزشمارقتل‌عام ۱۳۶۷  [2007 Oct] 
*مسئولان قتل‌عام زندانیان سیاسی  [2007 Aug] 
*بخشی از نقشه‌‌های زندان‌های اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و نیز محل‌های قتل‌عام تابستان۶۷ برگرفته شده از کتاب «نه‌زیستن، نه‌مرگ»(چاپ دوم) بخش «نقشه زندان»، جلد چهارم«تا طلوع انگور» [2007 Jan]