نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"
کورش گلنام

ارزیابی 

این دیگر سخن "اپوزیسیون"، "ضد انقلاب"، "دشمنان نظام مقدس" ،"آمریکای جهان خوار"، "اسرائیل صهیونیست" و...نیست که گفته های کسی است که تا دیروز نماینده مجلس اسلامی بوده، در مسلمانی، تعهد و خدمتش به "نظام مقدس" و به"ولایت مطلقه فقیه" تردیدی نبوده است چرا که پیش از این دو بار از صافی و فیلتر رهبر و دولت پنهان دربیت رهبر و "شورای نگهبان" گذر نموده، به مجلس ششم وهفتم راه یافته و در مجلس نیز از چهره های خبر سازی بوده است که با هر جان کندن ، با تاکید به فرمایشات"امام راحل"، حسین "سالار شهیدان"، یا علی آن "نادره مرد..قرن ها، آن قرآن مجسم وناطق و آن عدالت ممثل ومحقق"(2)، ویا آوردن این و آن آیه قرانی و با مراقبت و دوری همیشگی از بر خورد با مرکز فتنه وفساد در حکومت اسلامی، سخنی به حق ودرستی نیز گفته است.

هر حسابی که در باره اکبر اعلمی داشته باشیم، حتا اگر بگوییم او نیز از آن گروه مسلمانان خدمتگذار نظام مقدس است که شامه ای تیزترو چشمی تیزبین تر داشته و در این چند سال گذشته بوهای ناخوشایندی از "اسلام ناب محمدی" به مشامش رسیده و چشمش زودتر از دیگران تابلوی"آخر خط" را دیده و خوانده  است، که چنین دهان به شکایت و افشاگری گشوده است ولی با این همه می بایست پذیرفت که دلیری نشان داده وبه سیم آخر زده است. درست است که شامه ایشان تیز بوده و دوراندیش تر است و می خواهد خرابی کار گذشته خود را از هم اکنون سروسامانی داده و چون ابراهیم یزدی ودیگران، جا پایی برای آینده بسازد ولی همین نیز ارزش دارد که تزلزل در ارکان حکومت و احساس خطر او را نیز مجبور نموده است که برای نخستین بارمسیر نگاهش را به مرکز خرابی، نیرنگ و تباهی یعنی شخص رهبر و مافیاهای زیر فرمان او  تغیر دهد. از سویی دیگر این را نیز باید گفت که او و نمونه هایی چون او که امروز  پس از نزدیک به سه دهه زبان به انتقاد و اعتراض گشوده اند، خود نیز در حقیقت  به آخر خط رسیده اند. استدلال آنها این است که تنگناها فرا رسیده، بازی به انتهای خود نزدیک شده، حکومت دچار سردرگمی و ریزش است، جایی در میان مردم نداشته، هم در درون ایران بدنام و رسوا است و هم با کاربرد سیاست های کودکانه و نادرست، با آتش افروزی وجنگ خواهی و هنوز نیز هم چنان کوشش پنهان برای دست یابی به انرژی هسته ای با کاربرد نظامی و .. در بیرون از مرزهای ایران بدنام، غیر قابل اعتماد و در انزوایی سخت است. بنا براین خطر از هر سو در کمین است و تهدید ها سخت تر از پیش و مجال زیادی نیز باقی نیست؛ پس یا مرگ یا ساختن دست کم زیر بنایی برای آینده خود وخانواده ام با پذیرش هر آنچه که برایم پیش آید! اعلمی حسابگر است. با خود گفته است حکومتی که حتا من خدمتگذار را که ملتزم به ولایت مطلقه رهبر مقدس و حکومت ولایی بوده ام، و آن را نیز بخوبی ثابت کرده ام، اینک حتا به مجلس نمایشی نیزراه نمی دهد و بکلی بیرون رانده است، دیگر به چه درد من می خورد! با خود نجوا کرده است: اگر تا دیروز غیر خودی را با قوه قهریه خدا داده رهبر مقدس به دست آدمکشان، همآن سربازان گمنام امام زمان و همآن ها که گروهی از آنها گذشته از جا گیری در بیت رهبر مقدس، وکیلان و وزیران امروز "دولت آشکار" و  از اعضای" دولت پنهان" نیز هستند، سلاخی و تار و مار کرده وبا هر خباثت و نیرنگی از میدان"اسلام ناب محمدی" بیرون راندند و من دیدم ولی "ندیدم"، اگر در مجلس ششم اصلاح طلبان و در گروه اقلیت اصلاح طلب مجلس هفتم  گاه دادی کشیدم ولی زمان دراز نزدیک به 22  سال پیش از آن، فریادهای شکنجه شدگان، ستم دیدگان از آن میان خانواده های زندانیان سیاسی قتل عام شده، دانشجویان و جوانان بیگناه و اسیر توحش وحشت آفرینان و... را شنیدم ولی "نشنیدم"، اگر از پیروان "امام امت" و "رهبر معظم" بودم که مقام های گوناگون نیز داشته و در برابر تجاوز پی درپی وهر روزه به جان و مال مردم نه تنها مسئولیت حرفه ای که مسئولیت انسانی نیز داشتم که"نداشتم" و... ولی امروز دیگر نوبت به خودم رسیده است و اگر ازهم اکنون نجنبیده و کاری نکرده و خود را دور از حکومت نشان ندهم، من نیز همراه این حکومت الهی ستمگر و ویرانگر پیکر و روان آدمیان، در سراشیبی سخت قرار گرفته، به سرنوشتی دچار می شوم که دورنمایش از هم اکنون روشن است! بنابر این دیگر باید از زمان بهره برده وبه رویارویی آشکار بپردازم:

"......تا در تاريخ ثبت شود كه مجلس جاي نمايندگاني نيست كه اهتمام خود را صرف خدمت به ملت كرده و به عنوان پژواك صداي حق طلبانه آنان بي پروا به مطالبه حقوق موكلين خود مبادرت مي ورزند ، بلكه لازمه ورود به خانه ملت ، بيگانه شدن با مردم و دم فرو بستن و مهر سكوت بر لب زدن است و چنانچه سكوت نيز بشكند نبايد از حدود مداهنه و مجامله گويي صاحبان قدرت تجاوز کرد." از اطلاعیه خطاب به مردم شریف آذربایجان ـ حوزه انتخابیه تبریز، آذر شهر و اسکو، پس از انتخابات نمایشی(1) 

اکنون که  ویزای عبور وشرکت درخیمه شب بازی انتخابات فرمایشی ـ نمایشی را دریافت نکرده ام، تازه فهمیده ام که نماینده شدن در این حکومت یعنی "بیگانه شدن با مردم"!  پس با بررسی نتیجه نمایش و داده های رسانه های همگانی دولت فخیمه، نشان می دهم که با توجه به توصیه های "رهبر خود خوانده مقدس" که شرکت در انتخابات را یک فریضه، وظیفه و تکلیف شرعی دستور فرموده بودند، در "تهران وحومه،نهایت 400 تا 500 هزار نفر" و در کل ایران 10 تا% 12 دارندگان حق رأی به فرمان خدایگان رهبر گردن نهاده اند!

بنا به ارزیابی حقیقتن موشکافانه ودقیق اکبر اعلمی، برای 87 تا %90 دارندگان حق رأی، فرمان و تکلیف و وظیفه دینی تعین شده از سوی رهبر مقدس جهان اسلام، کمترین ارزشی نداشته است! بنا بر این رهبر مقدس و نظام مقدس دیگر مشروعیتی ندارند!(3)

این موضوع از دید نگارنده و آنانی که اصولن ماهیت انتخابات در حکومت اسلامی را فرمایشی ونمایشی می دانسته ومی دانند و بیشترین بخش مردم ایران که در این انتخابات شرکت نکردند ویا اجبارن شرکت کردند (اکبر اعلمی در بررسی خود به درستی به این مورد نیز اشاره داشته و بیان کرده است که چرا)، روشن بوده وچیز تازه ای ندارد ولی آن چه تازه است و جالب توجه، پشت کردن کسانی چون اکبر اعلمی به حکومت ورهبر خود خوانده است.

پرسش:

ولی یک پرسش از اکبر اعلمی و دیگر انتقاد کنندگانی که تا دیروز از همراهان و تایید کنندگان این رژیم اسلامی آلوده و نابکار بوده و امروز به درستی وبرای نخستین بار مشروعیت و زیربنای نادرست وضد مردمی حکومت را  زیر پرسش برده اند، هم چنان پا بر جا است. اکبر اعلمی با هر انگیزه که داشته باشد (در بالا به آن اشاره ای رفت)، حتا اگر به سبب دور اندیشی برای آینده خود و خانواده و جبران نزدیک به سه دهه پشتیبانی از این رژیم باشد، امروز در راه درستی گام برداشته و باید آن را مثبت ارزیابی نموده و پذیرفت که به سود کوشش درراه آزادی و رهایی مردم ایران از فرمانروایی این حکومت زورگو و نیرنگ باز است و جا دارد که از آن پشتیبانی کرد. اعلمی حقیقتن با دلیری وبه روشنی می گوید نظام ورهبر خودکامه مشروعیت ندارند. پرسش ولی این است که: آیا رژیم اسلامی امروز مشروعیت خود را از دست داده است و یا جز سال های نخستین که مردم در باره وعده های توخالی رژیم در باره رفاه وآزادی در توهم به سر می بردند و از آن پشتیبانی می کردند، سال های درازی است که بکلی مشروعیت قلابی خود رانیز از دست داده است؟ گفته شد "مشروعیت قلابی" زیرا اگر مردم در همآن چند سال نخست نیز از حقیقت ماجراها مثلن جنایت وحشتناک آتش زدن سینما رکس آبادان و در آتش سوزاندن زنده، زنده نزدیک به 400 انسان بیگناه که با برنامه ریزی و به دست فرستادگان همین ملادان شیاد حاکم اجرا شد و کار "ساواک"  نامیده شد، با خبر می شدند، مطمئن باشید وضع دیگر می شد و آن پشتیبانی و هیاهوی چند سال نخست نیز به دست نمی آمد. با توجه به اسنادی که موجود است و روزی سرانجام در دادگاه جنایت بر علیه بشریت به میان خواهد آمد، شخص "رهبر معظم" متهم به دست داشتن در برنامه ریزی واجرای آن جنایت است! در این باره نگاهی به موضع گیری آن روزگار خمینی و دروغ بزرگ او بیاندازیم:

"آیت‌الـله خمینی که در آن زمان هنوز در نجف به سر می‌برد در 31 مرداد (17 رمضان) در پیامی به مردم آبادان نوشت: «من گمان نمی‌کنم هیچ مسلمانی بلکه انسانی دست به چنین فاجعهء وحشیانه‌ای بزند... قراین نیز شهادت می‌دهد که دست جنایتکار دستگاه ظلم در کار باشد که نهضت اسلامی ملت را در دنیا بد منعکس کند... این مصیبت دلخراش شاه، شاهکار بزرگی است تا به تبلیغات وسیع در داخل و خارج دست بزند...» (انقلاب اسلامی، یاد شده)(4) منظور انقلاب اسلامی در هجرت، شماره106، است.

ولی تاریخ نشان داد که خود ملایان و از آن میان جانشین قلابی خمینی، خامنه ای خود این "شاهکار"را آفریده اند و پس از آن نیز خمینی، رفسنجانی، خامنه ای و دیگر ملایان فراوان چنین شاهکارها آفریدند و اتفاقن تنها "شایستگی" که داشتند، درست در همین زمینه بود!

فاجعه سینما رکس آبادان ودیگر جنایت های "جمهوری" اسلامی بر کمتر ایرانی آزاده وآزادی خواهی پوشیده است ولی تا بر پایی دادگاهی برای کسانی که در حکومت اسلامی بر علیه بشریت جنایت کرده اند، می بایست بر آن تاکید و آن را پی در پی به میان آوردتاهزاران انسان بیگناهی که قربانی این جنایت ها شده اند، فراموش نشده و رهبر معظم وباندهای وایسته بدانند که تا تشکیل آن دادگاه و افشای آن جنایت ها از زبان خود آنها، خانواده های قربانیان ومردم آزادیخواه ایران، دست از آن ها بر نخواهند داشت.   

نتیجه

 این حکومت از همآن روز نخست هیچ مشروعیتی نداشته است و در تمام این دوران با کاربرد آلوده ترین وضد انسانی ترین شیوه ها(که بنا بر اسلام دروغین مورد باور آنها لازم ودرست است) یعنی با زور و تجاوز حتا به حریم شخصی انسان ها، با شکنجه های وحشیانه و اعدام ها، با دروغ، نیرنگ، آدم کشی به شیوه های گوناگون و با بر باد دادن سرمایه های مردم ایران در راه تقویت پایگاه های تروریستی در این جا و آن جا توانسته است پا برجا بماند. اکبر اعلمی و دیگرانی که چون او به چنین مرزی رسیده اند، خود می دانند که آن ها تا امروز شریک کارهای این حکومت بوده اند. بنا بر این زمانی می توانند گذشته خود را در چشم مردم بازسازی کنند که حقیقتن نشان دهند که از این حکومت بکلی دوری جسته، تن به فشار ها و تهدیدهای احتمالی نداده و نهراسند (در چنین موردی، آن را با مردم در میان بگذارند)، افشاگری اشان را به شکلی جدی پی گیری نموده، آن چه پنهان است افشا و آن چه ناگفته است و آن ها از آن خبر دارند بگویند و به هیچ قیمت پا پس نگذاشته و دوباره در خدمت ملایان شیاد و فاسد در نیایند. آن روز است که می توانند این امید را داشته باشند که دوباره جایی در میان مردم خواهندداشت.    

 شنبه  18 فروردین 1387 ـ 6 آپریل 2008

پا نویس:

1 ـ سایت شخصی اکبر اعلمی

2  ـ واژه هایی از اولین و دومین نطق پیش از دستور در مجلس ششم، سایت شخصی اکبر اعلمی، کارنامه مجلس، نطق ها

3 ـ این برسی بسیار خواندنی و مستند به داده ها و آمار خود حکومت را که درتارنماهای گوناگونی از آن میان پیک ایران، عصر نو، ایران امروز و.. در بیرون و در درون ایران درج شده است می توانید برای نمونه در این آدرس ها بخوانید:

 http://www.ayenehrooz.de/?p=8238

http://www.iran-emrooz.net/index.php?/news1/15681/

4 ـ ناگفته های انقلاب 57، "فاجعه سینما رکس آبادان، قسمت اول". آدرس این تارنما در باره این موضوع برای مشتاقان به حقیقت:

 http://enghelab-57.blogfa.com/post-22.aspx

پرونده کامل تر این جنایت با عکس ها و بریده های روزنامه های آن زمان را در این آدرس ببینید:

http://www.alefbe.com/Rex.htm

 

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]