چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟
کورش گلنام

نخست، جلسه شورای امنیت در باره خیزش ها در ایران    

همآنگونه که پیش بینی می شد، روسیه به شدت آمریکا را برای به میان آوردن این موضوع در شورای امنیت مورد انتقاد قرار داد. چین هم به شکلی دیگر و با میان آوردن مسئله اسراییل و فلسطین در خاورمیامه و مهم تر شمردن آن، هم چون روسیه طرح حیزش مردم در ایران و سرکوب را مسئله داخلی ایران قلمداد کرد. فرانسه هم با آنان هم سو شد البته با انتقادی از برخوردهای حکومت ایران و پا فشاری بر برجام. ولی آنگونه که روزنامه های وابستهِ حکومت بیان داشته اند، آمریکا تنها نماند زیرا هلند، لهستان، سوئد و انگلستان با وجود آنکه طرح ارائه شده را برای صدور قطع نامه در شورای امنیت مناسب ندیدند ولی از حکومت ایران و برخورد خشونت آمیز با تظاهر کنندگان انتقاد نموده و خواستار رعایت حق شهروندی و اعتراض در ایران شدند.

برخوردِ نمایندهِ حکومت

سخنان نماینده حکومتِ اسلامی ولی چون همیشه کودکانه و شرم آور بود. همآن یاوه های شناخته شده ای که بسیار سطحی و بی ارزش بود. تنها به این بسنده می کنم که او در این جلسه پرسید چرا آشوب در پاریس و وال استریت به شورای امنیت کشیده نشده است؟ درک سیاسی این نماینده از پاسخ گویی درست، در همین اندازه است که اعتراض های سراسری در ایران، که یک پژوهشگر فرانسوی شاهد روزهای نخستین آن در مقاله ای در لوموند آن را "یک انقلابٍ واقعی" می نامد و می گوید"اکنون این مردم نیستند که می ترسند بلکه حکومت است که از مردم می ترسد" را با آشوب در پاریس و ...برابر می داند! اگر حکومتِ آخوندها در پیرامون خود تنی چندکارشناس آزموده راست کردار داشت که درکِ درستی از مسائل اجتماعی/سیاسی/جهانی داشتند و همه چیز را با ریا کاری، مظلوم نمایی و دروغ پردازی یکسان نمی دیدند و تفسیر نمی کردند، وضعش به اینجا نمی رسید. او چون همیشه دست به دامان کودتای 28 مرداد نیز شد. کودتایی که زیر علمِ محکومیتش سینه می زنند ولی حتا تاب بردباری نامِ "مصدق" و خیابانی که بنام او نامگذاری شده بود را نیاوردند و آن را به"ولی عصر" تبدیل کردند چه رسد به مراسم بزرگداشت او در احمد آباد و بنای یادبودی برای این مردِ بزرگ.

نام رضا شاه، پُتکی بر سر حکومت و آخوندها

  به این سبب در آغاز این نوشته در باره نشست شورای امنیتِ سازمان ملل نوشتم تا که گفته باشم که مسئله این نبود که پیشنهاد از سوی آمریکا به میان آمده بود. در چهار دهه ننگینِ حکومتِ اسلامی، به سبب سستی و بی کفایتی حکومت، ما دوباره به دوران قاجار،  ویرانی و نابسامانی های آن دورانِ ایران باز گشته ایم با تفاوت هایی که نتیجه پیشرفت های فنی/ تکنیکی و دگرگونی در وضع عمومی جهانِ امروز است. همآنگونه که می دانیم، در آن دوران دو قدرت روسیه تزاری و امپراتوری بریتانیا ایران را به میدان قدرت خواهی ها و بهره وری های خود مبدل نموده، هر یک تا آنجا که می توانستند، می کندند، می بردند و می خوردند. این دو کشور با همراهی شاهانِ سست و بی مایه قاجار و ایرانیانی میهن فروش که شماری به این و شماری به آن وابسته بودند، ایران را در حقیقت بین خود تقسیم کرده و سیاست های حکومت را به هر سو که می خواستند، می کشاندند و کار بر اندک میهن پرستان و دلسوزان ایران، بسیار دشوار بود.

امروز روسیهِ پوتین، این کمونیست دو آتشه پیشین و افسرِ ک.گ.ب (که آن زمان حتما ویژگی هایی داشته که توانسته از همه فیلتر ها عبور کرده و به مقامی مهم در این سازمانِ ترسناک برسد)، در سودای بر پایی همآن امپراتوری دوران روسیه تزاری، با بهره وری زیرکانه از نادانی، خود بزرگ بینی و واماندگی آخوندها از چرخه پیشرفت و تمدنِ جهان، توانسته است با کارت ایران برای گرفتن امتیاز در میدان سیاست جهانی از دیگر قدرت های غربی به ویژه آمریکا، به بهترین شکل بهره گرفته و ایران را چون دوران قاجار به حیاط خلوتِ روسیه تیدیل کند. یک تفاوت دیگر دوران ننگینِ حکومتِ کنونی، سر درآوردن چین در این میدان به جای انگلستان است. در همه این چهار دهه، این دو قدرت کمونیستی و خدا ناباور پیشین و امروز(پوتین تنها ظاهر خود را دگرگون کرده) با پشتیبانی از یک حکومت مذهبی/فاشیستی خلاف دیدگاه ایدئولوژیکی دیروز و یا امروز خود با پشتیبانی از این حکومت در سازمان ملل و دیگر سازمان های جهانی با وتو کردن و جلوگیری از تصویب قطع نامه هایی که سال هایِ پی در پی در باره زیرپا گذاشتن و لگد مال کردن حق شهروندی و انسانی ایرانیان تهیه شده بود، به یاری این حکومت و تداوم جنایت کاری هایِ او در ایران و منطقه و جهان آمدند. در دنیایِ پیشرفته امروز دیگر نیاز به لشکرکشی و اشغالِ ایران ندارند. پوتین آخوندها را چون عروسکی کوکی در دست خود می رقصاند و چون کودکان آنان را در راه سیاست های خود به پیش می راند. دیده ایم که در سوریه چگونه جان و مال ایرانیان ساده دل و شستشوی مغزی داده شده به باد رفت و این حکومت آلوده جنایت ها در آن جا شد ولی سودش را امروز پوتین می برد و اوست که تصمیمها را در باره سوریه با دیگر کشورها می گیرد. حکومت ایران با همه هزینه های جانی و مالی از کیسه مردم ایران، اکنون تنها نقش یک کاریکاتور را دارد. بیانیه پشتیبانی 92 تن از فرهیختگان و نویسندگان سوریه ای از خیزش سراسری مردم ایران که در آن به درستی به جنایت های حکومت اسلامی در سوریه پرداخته شده، خود نشان از نفرت مردم سوریه از دخالت های حکومت اسلامی برای یاری به سرکوب و خونریزی بشار اسد در کشورشان را دارد.

از روسیه بیشتر آسیب دیده ایم یا آمریکا و اسراییل؟

امروز چین و روسیه همه بازار ایران را در اختیار گرفته و با جنس های بنجل، تقلبی و کم کیفیت خود، هم به صنعت، کشاورزی و پیشرفت ایران آسیب های فراوان زده اند و هم بهداشت و تندرستی مردم را به خطر انداخته اند. از آخوندهای مفت خوار ِ ضد ایرانی حاکم باید پرسید که ما از روسیه بیشتر آسیب دیده ایم یا آمریکا و اسراییل؟ چه کشوری درجنگ های نابرابرِ دوران قاجار، که روس ها به خوبی از وضع نابسامانِ ایران آگاه بودند، و شکست ایران با وجود رشادت های عباس میرزا، یک پنجم خاک آن روز ایران را از میهن ما جدا کرده و به خاک خود پیوند داد؟ چه کشوری برنامهِ اشغال آذربایجان، این ستون آزادگی و آزادی ایران و پرورش دهنده قهرمانان ملی ایران چون بابک خرمدین، دو سردار بزرگ مشروطه ستار خان و باقر خان و اندیشمند برجسته ای چون احمد کسروی را در سر داشت؟ چه کشوری مجلس ملی نوپای مشروطه را در دوران محمدعلی میرزا به توپ بست و به او یاری کرد تا آزادیخواهان را سرکوب و شماری را اعدام نماید؟ در دوران جنگ جهانی دوم چه کشوری بود که در کمال بی مروتی و بی اخلاقی بدون دادن هیچ گونه اولتیماتومی همراه با انگلستان به ایران که با همت رضا شاه، تازه ارتشی نو پا در آن شکل گرفته و با کوششِ خستگی ناپذیر، سرسختی، تیز هوشی و میهن پرستی او، تازه سروسامانی گرفته و گام های نخست پیشرفت را برداشته بود، ناگهان از شمال و جنوب مورد یورش قرار داده و خاک ایران را اِشغال کردند؟ آنان به سادگی می توانستند با درخواست و نوشتن قراردادی، از ایران به خواهند که این تنها راه یاری رسانی به شوروی پیشین به سختی گرفتار آمده در برابر نازیست ها را به روی آنان بگشاید. چنین نکردند زیرا انگلستان به سختی مخالف وجود رضا شاه در قدرت بود که خود نیاز به نوشته ای جداگانه دارد. 

"رضا شاه، روحت شاد"

این شعار هوشمندانهِ مردم که در تظاهرات ها هر روز بیشتر به میان آمد و در سراسر ایران بر زبان ها جاری شد، پُتکی بود بر سَر آخوندهای بی کفایت با دهان هایِ یاوه گوی بزرگ و مغزهای کوچک. این شعار هر دم که فریاد شد در حقیقت بی مایگی و بی کفایتیِ ریاکاران، دروغ سازان و دروغ پردازانِ حاکم و ویرانی ایران را به دست آنان یاد آور شد و در برابر  از مردی یاد کرد که که اگر نارسایی هایی نیز در کارش بود(که بخشی را زمانه و ساختِ ویرانِ جامعه آن روزگار ایران به او تحمیل کرده بود)، آخوندها را به جایگاه خود پس راند، دست آنان را از دخالت در کارهای مملکت و قضاوت همچنین زبانشان را کوتاه کرد و راه ایرانِ نو را گشود. او واژگونه آخوندهای ضد ایرانی و ایران بر باد ده، یک میهن پرست واقعی بود. سر دادن این شعار هوشمندانه جوانان دلیر ایرانی، این نسل های پس از انقلاب، که نشان از آگاهی آنان از تاریخِ پیشین خود دارد، هر بار پایه های لرزانِ حکومت را بیش از بیش لرزانده و چون پُتکی است که بر سرِ حکومتگران فرود می آید.

 

کوروش گلنام

دوشنبه 18 دی 1396 ـ 8 ژانویه 2018

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]