مبارزه منفی
کورش گلنام

در این نوشته یکبار دیگر کوشش می شود که نشان داده شود "مبارزه منفی" واژگونه "مبارزه مدنی"، که از دیدِ نگارنده سال ها است به نادرست به میان آمده و مردم را فریب داده است، تا چه اندازه می تواند در برابر حکومت، بسیار سود آورتر و کم هزینه تر باشد. در آغاز ولی نیاز به این یاد آوری هست که نگارنده تنها دیدگاه های خود را با هم میهنان در ایران در میان می گذارد و چون به سبب نبودن در جامعه ایران، تنها از دور دستی بر آتش دارد، به هیچ شکل برای کسی تعین تکلیف نمی کند.

***

   همآن گونه که پیش بینی می شد جنبش دیماه نود و شش، مُهرخود را در همه جا چه در درون و چه در برون ایران زده است و روز بروز اثر کوبنده آن نیز بیشتر تر و آشکارتر می شود.

در درون ایران

 حکومت گذشته از اینکه از نبود دست اندرکارانِ درست کار، درست کردار، اهل اندیشه، ورزیده و کارکشتهِ با درک و دانشِ درخور، به سختی در رنج است، شخصیت دروغینی که برای آخوند خامنه ای ساخته است نیز در اعتراض های دیماه گذشته، چنان آسیب شدیدی دیده است که باز سازی آن نا شدنی است و اکنون شعارها و بیان نفرت و بیزاری علیه او و ولایت ساختگی و انگلی اش، در سراسر ایران به چشم می خورد. آخوند خامنه ای به جای درس گیری از جنبش دیماه سال گذشته، نه تنها دگرگونی ای در رفتار ضد مردمی اش ایجاد نکرده است که از هول و هراس خیزش آینده و این بار همگانی تر و یکپارچه تر مردمِ به جان آمده، بر فشار و زورگویی بیشتر و نمایش قدرت در اینجا و آنجا پرداخته است که همه از آن آگاه هستند. پرونده سازی ها و دستگیری ها، مزاحمت بیشتر برای زنان در خیابان ها، ضرب و شتم و آزار دست فروشان بی پناه، بستن تلگرام و کوشش برای ایجاد دردسر و تهدید به زندان برای کسانی که از  فیلتر شکن بهره می گیرند، به خون کشیدن اعتراض مسالمت جویانه مردم مبارز کازرون، بی اهمیتی به درد و رنج آسیب دیدگان زلزله کرمانشاه، و این روزها بی اعتنایی و عدم پاسخ گویی به خواسته های به حق رانندگان اعتصابی و زحمتکش کامیون و کوشش برای پراکندگی در میان آنان  و... ریشه در همین ترس و هراس حکومت دارد. در کازرون مردم دست خالی قربانی دادند ولی به سختی با مزدوران حکومت درگیر شده و خسارت های زیادی نیز به آن ها وارد آوردند. یک ویژگی در اعتراض های هر روزه امروز ایران، پایداری های بسیار چشم گیر تر و همآهنگ تر مردم در برابر مزدوران حکومت است. اعتصاب گسترده کامیون داران در چندین شهر ایران نه تنها نشان از خود گذشتگی و همبستگی هر چه بیشتر در میان این کوشندگان زحمتکش داردکه نشان از برنامه ریزی های درست تر و همه گیر تر شدنِ مبارزه آنان دارد. ماه گذشته نیز اعتصاب بازاریان در کردستان چند هفته به درازا کشید. اینک با وجود سرکوب همه جانبه، هر روز در گوشه ای از ایران تظاهرات، اعتصاب و اعتراضی بر پاست و فریادها علیه دزدان، اختلاس گران، بارگاه آخوند خامنه ای و دستگاه های فاسد وابسته به او و حکومت بلند است و به گوش می رسد.

ـ نکته مهم دیگری که بارها به میان آمده است و همچنان باید گفت و نوشت، بی اعتباری کامل "اصلاح طلبان حکومتی" است که در رویدادهای دیماه گذشته با پشت کردن به مردم و پدیدار شدن ماهیت حقیقی آن ها، دیگر نزد مردم اعتباری ندارند و کسی اهمیتی به سخنان و تفسیر و تحلیل های گمراه کننده آنان که دستانشان به گونه ای به خون آلوده است، نمی دهد. تئوریسین آبرو باخته ای چون "سعید حجاریان"(1) می تواند ساعت ها فلسفه بافی کند تا شاید آب رفته به جوی باز گردد ولی دیگر بسیار دیر شده است.

ستون های اصلی سیاست های حکومت

ـ پایه های اصلی وجود حکومتِ اسلامی بر همآن ستون های شناخته شده "الرُعب بالنَصر، دروغ گویی، ریاکاری و پنهان کاری" استوار است ولی زمان دیگر به سود حکومت و این روش ها عمل نمی کند. پرده ها دریده شده و رهبر بی کفایت و هذیان گو، رسواتر از همیشه در بُهت و گیجی به سر می برد. و این در حالی است که بحران شکننده اقتصادی گلوی حکومت را در چنگال خود می فشارد و تحریم ها و تنگناهای بیشتر ی نیز در راه است که شوربختانه فشار زیادی را نیز بر مردم وارد خواهد نمود. شاهد هستیم که روند خارج کردن پول و سرمایه از ایران شدت یافته است و آنان که بوی مرگِ حکومت را حس کرده و دستی آلوده به خون و خیانت دارند، در اندیشه فرار هستند. چنان که آمد، "اصلاح طلبان حکومتی" نیز در وضع رقت باری قرار گرفته و دچار ریزش شده اند. شوک و ضربه جنبش دیماه نود و شش چنان سنگین بوده است که شماری از طلبه ها و آخوندها را نیز از خواب خرگوشی بیدار نموده و زیرک تر هایِ آنان اینک کوشش می کنند دوری خود از حکومت را به هر وسیله شدنی ای نشان دهند. اکنون شماری از آن ها زبان انتقادی به ارکان حکومت یافته اند و بنا بر خبرها شماری از طلبه ها حتا خدا ناباور شده اند و شماری دیگر به موسیقی و آواز یعنی "هنرِ ممنوع" روی آورده اند و... همه این ها از نتیجه های آن ضربه کوبنده و ناگهانی خیزش و جنبش دیماه نود و شش در ایران است.

در برون مرز

در برون مرز گذشته از ضربه های سختی که حکومت در سوریه خورد؛ آبرو ریزی بزرگی که با انتقال پانصد کیلو سند و مدرک سری در روز روشن و زیر چشم اطلاعاتی های ریز و درشت حکومت به اسراییل انجام گرفت، که چون بمبی در جهان صدا کرد؛  برنامه بیرون راندن گام به گام نیروهای حکومت در سوریه و حتا عراق که در حال اجرا است و پوتین،"رفیقِ شفیقِ" حکومت آشکارا در آن دست دارد؛ لابی ها و جاسوسان حکومت نیز به دست و پا افناده اند. بدنامی چون تریتا پارسی یکباره از ریاست سازمان لابی گری خود کناره گیری می کند! چهره مرموز و بدنام دیگری چون حسین موسویان نیز سخت به کوشش افتاده است که با پیش نهادهایی، به ماندگاری حکومت یاری برساند چون پای خودش به سختی درگیر است و می داند که پس از سقوط حکومت، گرفتار و محاکمه خواهد شد. هوشنگ امیر احمدی هم که شامه تیزش مرگ حکومت را حس کرده و در وضع موجود "آرزوی رئیس جمهور شدن" خود را بر باد رفته می بیند، دیگر در گفتن و نوشتن، "رهبر معظم" به کار نمی برد و آیت الله علی خامنه ای می گوید. او گام هایش را با جهت باد بر می دارد و اکنون در هر نوشته و مصاحبه ای پای نظامیان را به میان کشیده و آرزو دارد که آنان قدرت را به دست گرفته تا امیدی برای آینده خود داشته باشد. در گفت و گویی که بتازگی از او منتشر شده و او در آن چون همیشه از زبان دانایِ کل، راه نجات پیش پای حکومت می گذارد، می گوید که حکومت باید هیئتی را برای مذاکره مستقیم با آمریکا بفرستد که از"غیر خودی ها و نظامیان" تشکیل شده باشد. پیش بینی و خواست این مهره سوخته لابی گری، یک کودتای نظامی در ایران است که جسارت بیانش را به شکل مستقیم ندارد. به در می گوید که دیوار بشنود. امید او اکنون نظامیان و در رأسش سپاه پاسداران جنایت کار است. همه این لابی ها نگران آینده و محاکمه خود به جرم همکاری با آدمخواران و خیانت به مردم ایران هستند.

 مبارزه منفی  

نگارنده بارها یاد آور شده است که "مبارزه مدنی" در برابر حکومتی که با "مدنیت" دشمن است و در مغز ویرانگرش جایی برای مدنیت وجود ندارد، بی معنا است. شما در کشورهای آزاد و قانون مند است که می توانید مبارزه مدنی را به پیش برده و علیه قانونی که آن را نمی پسندید یا  مقامی که از چهارچوب اختیار خود پا فراتر نهاده، یا زمانی که آزادی اندیشه و بیان در جایی نادیده گرفته شده و ... هر خواسته ویژه دیگری که دارید، دست به مبارزه زده بدون هراس از این که لات ها، چاقوکشان و قمه کشان با پشتیبانی دیگر نیروهای سرکوبگر و ویژه حکومت به شما یورش برده و شاید زندگی شما را بر باد دهند. در جامعه ای که زنان و دخترانش نمی توانند به استادیوم ورزشی رفته و یک مسابقه فوتبال را با دلی آسوده تماشا کنند؛ ورزشکاران زن اگر همسر دارند، باید اجازه او را برای شرکت در مسابقه ای در برون مرز داشته باشند و این زنان ورزشکار به زور و حکمِ آخوندِ کور دل، باید با چنان پوشش های مسخره ای که تنها شکنجهِ ورزشکار است، راه به ورزش بیابند؛ دستگاه بی در و پیکر دادگستری آن خود سرچشمه فساد، دزدی و بی قانونی است و زندگانی هزاران انسان را به ویرانی کشانده است؛ رهبرش یک نادان یاوه گوی لات و بی ادب است که راه حل هر چه را در زورگویی، ستم گری، دروغ گویی و لاف زنی بیشتر می بیند؛ رئیس جمهورش یا یک مترسک مفلوکی است که پس از هشت سال که از مزیت های ریاست جمهور بودن نهایت سود خود را برده و در برابر سوگندی که خورده کاری انجام نداده است، دست آخر با سری افکنده می گوید"من تنها یک تدارکاتچی بودم"؛ و یا آن دیگری، مایه ننگ ایرانی است که به خواستِ "رهبرمعظم" رئیس جمهورش می کنند و هشت سال تنها کارش سفر های پُر هزینه به هر جا که دلش خواست، بر باد دادن سرمایه های ایران با دست باز و پُر گویی و ویرانی ایران بوده است و اینک به جای محاکمه و زندان در بلبشوی "ولایتِ مطلقه فقیه" حاکم بر ایران، در نقش اپوزیسیون نیز ظاهر شده است و... می توان از "مبارزه مدنی" سخن گفت؟

ـ در روزگار کنونی با توجه به وضع جامعه، راه درست و کم هزینه تر در برابر این حکومت، افزایش هر چه بیشتر و گسترده تر مبارزه منفی است که هم اکنون مردم، حتا اگر شماری از آن آگاه هم نباشند، هر یک به گونه ای آنرا انجام می دهند و اگر سازمان یافته تر و همه گیرتر شود، دمار از روزگار آخوندها و مزدوران خیانت پیشه آنان در خواهد آورد. این راه هیچ نیازی به کاربرد اسلحه و خشونت نیز ندارد. چند نمونه ساده را که مردم تا کنون به خوبی انجام داده اند می آورم:

ـ گسترش نام گذاری نام های ایرانی خانواده ها برای فرزندانشان به جای نام های عربی و بیگانه که امروز بسیار چشم گیر است و نیازی به تفسیر بیشتر ندارد؛

ـ کار زیبای دخترانِ دلیر خیابانِ انقلاب که در دنیا شناخته شد و مورد تحسین قرار گرفت؛

ـ خودداری از رفتن به مسجد و نماز جمعه ها و گوش نکردن به یاوه ها و دروغ های آخوند ها که از آن از زبان خود آخوندها به عنوان" خالی شدن مسجد ها و نماز جمعه ها" یاد می شود و...  نمونه های دیگرسرپیچی از دستورها و باید و نباید های حکومت.

کارهای ساده و بدون هزینه دیگر

ـ ریشه های کاسبی و کاسه گدایی آخوند های مفت خوار و سیری ناپذیر در هر شکلی که باشد را باید از ته و بن زد. کدام یک از این امامزاده ها می توانند یک بیمار سرطانی را درمان کنند؟ چرا باید مردم پول و طلا در امام زاده هایی که چون قارچ در ایران روییده است، بریزند؟ این پول ها و طلا ها کجا و به جیب چه کسی می روند؟ این ها همه دکان کاسب کاریِ آخوندها است که ربطی به دین و مذهب ندارد و خیلی ساده آن را"گوش بری" می گویند. یک بخش از کار جوانان آینده ساز ایران، برخورد منطقی با این ویرانگری هایِ آخوندی در جامعه است که باید از خود، خانواده؛ نزدیکان و آشنایان آغاز نمود. این کارها می توانند به امری روزمره و مسئولیت ملی جوانان ایرانی دلسوز و آینده ساز مبدل شوند. 

ـ نگارنده پیش از این هم بارها یاد آور شده است که یک شکلِ دیگرِ مبارزه منفی، شناسایی دقیق مزدوران خود فروخته، معرفی آنان به هر وسیله شدنی با افشای نام های ساختگی، نام حقیقی و آدرس آن ها و ایزوله کردن آنان در جامعه است(با هُشیاری و دقت زیاد که کسی به نادرست متهم نشود). این گونه رفتارها اندک هزینه ای نیز ندارد. می توان با این مزدوران رفت و آمد و گفت و گو نکرد، هر جاآفتابی شدند، دور آنان را خالی نمود، هر جا پدیدار شدند، به شکلی قراردادی، تکه کوتاهی از آهنگ شناخته شده ای را با سوت زد یا خواند یا زمزمه کرد تا همه بدانند مزدوری در آن جاست و ... فراوان ابتکارهای دیگری که جوانان ایران که بسیار تیز چنگ و مبتکر نیز هستند، می توانند با توجه به وضعی که در آن قرار دارند، خود بیابند. می باید گونه ای شود که این خود فروختگان به جای مردمِ به تنگ آمده، خود در زندگی روزمره در تنگا قرار گرفته و جسارت نکنند که برای مردم در خیابان ها مزاحمت ایجاد کنند و یا به مردم بی پناه یورش ببرند.

   به ارتشیان، سپاهیان و بسیجیان شرافتمند

در زندگی همیشه چنین مجال هایی ایجاد نمی شود که انسان پایبندی خود به درستی، شرافت، عشق به رفاه و سربلندی مردم و میهنش را بتواند نشان داده و نامی نیک از خود به یادگار بگذارد. دشمن مردم ایران بیرون از مرزهای ایران نیست و اگر هست ساخته و دست آورد این حکومتِ آدمخوار است. راه و روش و منش این حکومت، هیچ نزدیکی و همگونی با خواسته های مردم ایران ندارد. اگر دشمنی در برون مرز هست، دشمن این حکومت دشمن سازِ دیو کردار است و نه مردم ایران. بارها گفته شده و باز هم باید گفت که "دشمن در خانه است" و پایگاه اصلی اش نیز "بارگاه رهبر مقدسِ" قلابی است. مردم نیاز به همکاری و همراهی ارتشیان، سپاهیان و بسیجیان شرافتمند و میهن دوستی دارند که به اجبار و برای داشتن نانی در سفره در این سازمان ها سرگرم کار هستند و من تردید ندارم که هستند و پُر شمار نیز هستند. میهن و مردم ما در وضع دشوار و سرنوشت سازی قرار گرفته اند و به یاری شما نیاز دارند. از هم امروز  نیاز دارند که شما نیز به شکل گسترده تر، دست به کار شوید. می توان مردم را از برنامه های حکومت برای سرکوب، شیوه های آنان، مُهره های مسئول این برنامه ها با نام و نشان آنان، آگاه کرد. این گروه از نظامیان و شیه نظامیان ایرانی که دل با مردم دارند می باید راه هایی برای سازماندهی نیروه ها ی خود بیابند زیرا بیش از مردم توانایی و امکان آن را دارند.

برنامه ریزی از هم اکنون

نسل های پس از انقلاب، جوانان برومند ایران، از هم اکنون نیاز به برنامه ریزی برای آینده ایرانِ آزاد دارند. هر روز باید در میان خود در این باره گقت و گو و چاره جویی نمود. آن ها باید بدانند چه حکومتی می خواهند؛ چگونه با درایت آن را بر قرار کنند؛ چگونه با مخالف خود مدارا کنند و بتوانند پس از فروپاشی این حکومتِ ستم گرِ فاسد، برنامه های روشن و آماده جایگزینی و جلوگیری از هرج و مرج و انتقام گیری کور را داشته باشند. حکومت آینده ایران با درس گیری از گذشته خونین چهل ساله، می تواند از خشونت، خونریزی و ویرانی به شدت دوری کند و اجازه ندهد جنایت هایی که پس از اتقلاب وسیله آخوند ها انجام گرفت، یکبار دیگر در جامعه ما صورت بگیرد. همه متهم ها می باید به شکلی قانونی محاکمه شوند زیرا حکومت آینده ایران می خواهد قانونمند باشد و روشِ روشنِ قانونی و انسانی در جامعه آزاد آینده بر قرار کند. گسترش مبارزه منفی همگانی در شکل های گوناگون آن، راه سرنگونی حکومت اسلامی را ساده تر و هموار تر می کند. 

 

کوروش گلنام

دوشنبه 14 خرداد 1397 ـ 4 ژوئن 2018

زیر نویس:

1 ـ حجاریان در گفت و گویی کوشش کرده است که بگوید این رژیم "جمهوری" است! کسی تا کنون چنین جمهوری آزادی کش، آدمخوار و تروریست و تروریست پروری ندیده است.

 

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]