گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی
کورش گلنام

 

فریاد و اعتراضی رسا

1ـ در باره گرد همآیی در بزرگداشت کوروش شاهنشاه بزرگ ایران در پاسارگاد، نوشته های گوناگونی منتشر شده که تا آن جا که نگارنده مطالعه کرده است، خوشیختانه در همه آن ها بر اشتباهی که در دادن شعارهایی رخ داد، انگشت نهاده و با آن برخورد شده است. در میان آن شعار های درست به ویژه در باره اتحاد و پیوستگی قوم های گوناگون ایرانی و یک پارچگی همه ایرانیان در برابر تسلط آخوند ضد ایران و پیشینه تاریخی این سرزمین، ولی سر دادن دو شعار عرب ستیزانه در خور کار بزرگ و پر شور و خروش هم میهنان جان به لب رسیده شرکت کننده در این گردهمآیی نبود. ما ایرانیان چه بخواهیم و چه نخواهیم با کشورهای عربی کناره خلیج فارس و عراق همسایه بوده و مجبور به تماس و رفت و آمد با آنان هستیم. گذشته از آن باید هشیار بود که در اعتراض های به حق خود علیه حکومت فاسد اسلامی، در دام نژاد پرستی زیر عنوان "ایران آریایی" گرفتار نشویم.

2 ـ آن چه روشن است این است که بازگشت به گذشته نا ممکن است و در دوران امروز و در قرن بیست و یکم نمی توان چون هزاران سال پیش اندیشید و زندگی کرد. امکان پذیر هم نیست که همه مردمی که در بزرگداشت کوروش در پاسارگاد شرکت کرده اند، خواستار بر قراری آن چنان سیستم پادشاهی در ایران امروز باشند. نکته مهمی که در این گونه گردهمآیی ها باید به آن توجه داشت، بهره برداری از این چنین مجال ها برای ابراز نارضایتی از حکومت ریا کار مذهبی امروز و نشان دادن ماهیت فرهنگ ایران غیر اسلامی است و نه چیزی بیش از آن. در این میان حتمن بوده و هستند کسانی که هوادار سلطنت و رژیم پادشاهی اند ولی این انگیزه اصلی چنین همآیش بزرگی نیست و نمی تواند باشد. این دیدگاه من است. 

بی گمان فشار و ستمی که از سوی حکومت فاسد اسلامی در زمانی نزدیک به 38 سال بر مردم روا شده است و اجبار مردم به پذیرش قلدر مآبانه قانون و شریعت اسلامی که ضد آزادی و ضد حقوق شهروندی است(که اجرای آن نیز هرگز خود حاکمان و مافیاهای وابسته به آنان را در بر نمی گیرد)؛ حیله گری، دروغ پردازی، تظاهر، چاپلوسی، فساد و تباهی گسترده در ایران "ولایت فقیه" زده یا بهتر"آفت زده"، بسیاری مردم را از اسلام و هر چه دین بیزار نموده است و باز نگری به فرهنگ گذشته ایران پیش از اسلام را بسیار تقویت نموده است. وضعیت سخت زندگی زیر همه گونه فشار، مورد تجربه هر روزه مردم ایران است و خود بهتر از ما در بیرون از مرزها از آن آگاه بوده و نیازی به تفسیر بیشتر ندارد.

حکومت نگران و جناب شالگونی هم نگران!

3 ـ جناب شالگونی به درستی نگرانی حکومت از این گردهمآیی، از دید من تاریخی، را چنین بیان کرده".....به احتمال زیاد حالا یکی از مشغله های داغ امنیت چی های دستگاه ولایت این است که چگونه باید چاشنی انفجاری کوروش را خنثی کنند." ولی فوری و پس از آن نگرانی خود به عنوان سوسیالیست را هم ابراز داشته است: "...شعار اصلی شان این بود که "ایران وطن ماست، کوروش پدر ماست". چنین شعاری قطعاً نمی تواند برای حکومت "امام زمان" نگران کننده نباشد. اما ما (و به ویژه ما هواداران سوسیالیسم) چه برخوردی باید با این واقعه و با این شعار داشته باشیم؟" بر گرفته از مقاله "سینه زنی زیر علم کوروش را چگونه باید تعبیر کرد"،  سایت عصر نو چهارشنبه 12 آبان 1395

و این پایه برخوردی استهزا آمیز از سوی جناب شالگونی با این حرکت پر شور و خود جوش مردم گرفتار و ستم کشیده ایران است که ترجیح بندش شده است"ایران وطن ما"،"کوروش پدر ما"! خود عنوان مقاله نیز توهین آمیز و علیه باورهای خود ایشان به حقوق شهروندی و دگر اندیشی است. ایشان خود نیز به خوبی می داند که این گرد همآیی خود جوش و بی هیچ سازماندهی شکل گرفته است زیرا هیچ تشکل و سازمان سیاسی در ایران امروز امکان زیست ندارد و بنا بر این شعارها نیز سازمان دهی شده نیست. موضوع دیگر این که اگر نبود ممانعت ها و هراس از گرفتاری های پس از آن(که جناب شالگونی آن را خیلی ساده گرفته اند)، بی گمان می توانستیم شاهد وجود میلیونی مردم در این گردهمآیی باشیم.

جناب شالگونی منشور منتسب به کوروش را "افسانه "منشور حقوق بشر" خوانده است. ایشان که فردی است با پیشینه دراز سیاسی، با تجربه، اهل بررسی و مطالعه حتمن سند هایی مبنی بر افسانه بودن این منشور دارند و چه خوب می شد اگر این سندها رادر نوشته خود نشان می داد. آیا کتیبه های باقی مانده از دوران هخامنشیان و دیگر سلسله های پادشاهان ایرانی نیز افسانه است؟ آیا باید تاریخ شاهنشاهی گذشته ایران را بکلی و از ریشه در آورد و دور انداخت و به آن نپرداخت؟

پایه بر خورد استهزا آمیز و نگرانی جناب شالگونی بر چه استوار است؟

4 ـ ایشان خیلی نگران آینده سوسیالیسم رویایی خویش هستند و بر این مبنا هر چه غیر آن را بد، زشت و استهزا آمیز می داند (البته به روشنی نمی گویند ولی به تمسخر گرفتن شعارهای سر داده شده در  این گردهمآیی، که من اندکی پایه وجودی و چرایی آن را از دید خود بر شمردم، معنایی جز این و توهین به دگر اندیشان ندارد). ایرانی نباید شعار های میهن پرستانه داشته باشد زیرا در سوسیالیسم مورد دید ایشان "میهن" وسرزمین مادری معنا ندارد و سوسیالیسم، جهانی و بدون مرز است! اگر از ایشان بپرسید نمونه ای از سوسیالیسم مورد دید خود ارائه دهند، پاسخ درخوری نخواهید یافت زیرا همه بافته هایی بر کاغذ و رویاهایی بیش نیست. سرنوشت سوسیالیسم و کمونیسم در شوروی پیشین با همه کشورهای هم پیمان آن؛ هم چنین چین، کره شمالی و کوبای فیدل کاسترو مقابل چشم جهانیان است. نیازی هم نیست از جنایت های استالین و پل پت مائوئیست در کامبوج نام ببریم. روسیه امروز را هم می بینیم که چگونه پوتین، افسر پیشین کا.گ.ب و حتمن سوسیالیست و کمونیست آن دوران، برای خود امپراتوری تشکیل داده و نفس ها را بریده است؛ به کشورهای دیگر تجاوز می کند و دست در دست حکومت اسلامی در ترور و جنایت به ویژه در سوریه سهیم است. چین سوسیالیست در رقابت برای تسخیر بازارهای جهانی از هیچ کاری رویگردان نیست. سرمایه های امپریالیستی! بخش بزرگی از چرخش صنعتی و مالی چین را در اختیار دارد. فساد در این کشور ریشه دوانده و شما می توانید خطرناک ترین مواد شیمیایی را با بهایی ارزانتر وسیله باندهای مافیایی چینی تهیه کنید(یک خبرنگار خارجی با تن دادن به خطر، با دوربین مخفی به عنوان خریدار گزارشی مستند و تکان دهنده در این باره تهیه کرده است). کارگری در چین کمونیست و بهره کشی ارزان از نیروی کارگران را تنها می توان گونه ای برده داری نوین به شمآر آورد. سرازیر شدن فرآورده های چین کمونیست با کمترین کیفیت و تسخیر بازارهای ایران یعنی سوء استفاده از بی تدبیری حاکمان ایران و سیری ناپذیری "برادران قاچاقچی" و همکاری با باندهای مافیایی حاکم در ایران در دوشیدن سرمایه های مردم ایران و نابود کردن بخش هایی از کشاورزی و صنعت بومی ایران که دیگر جای انکار ندارد. چین کمونیست اگر امروز بندها را کمی گشوده، پیشرفت های فراوان در زمینه صنعتی داشته و ارتباطش را با جهان بیرون گسترش داده، نتیجه رواداری و شراکت با سرمایه های خارجی کشورهای از دید خودش "امپریالیستی" است.

اگر بیماری مجال می داد فیدل کاسترو که زمانی بت ما چپ ها بود، دست از سلطنت خود نمی کشید. او پس از کنار رفتن به سبب بیماری نیز تنها رضایت داد که برادرش حاکم شود. در از هم گسیختگی و فقر در کوبا همین بس که چند سالی پیش فیدل کاسترو در تهدیدی به آمریکا اظهار داشت اگر چنین و چنان نشود او "مرزهایش را به سوی آمریکا خواهد گشود"(نقل به مفهوم) همین نکته خود نشان سرانجام  سوسیالیسم در کوبا و حکومت فردی و زورگوی فیدل کاستروست. در باره کره شمالی نیز که نیازی به گفتن نیست. وضع سوسیالیسم در ونزوئلا و نیکاراگوئه را نیز می بینیم.

رویا ها و پرسش ها

با همه احترام به جناب شالگونی، ایشان می باید از آسمان رویاهایش پایین آمده و زمینی بیاندیشد. پرسش ها در این باره زیاد است. برای نمونه ایشان می تواند توضیح دهد که چرا همه چپ ها پس از گریز از میهن خود(به هر بهانه) به کشورهای از دید ایشان "امپریالیستی" پناه می آورند؟ چرا به سوی کشورهایی که سوسیالیستی نامیده شده اند نرفته وآن جا پناهنده نمی شوند؟ ایشان حتمن حکایت پناه بردگان به شوروی پیشین را شنیده و کتاب"خانه دایی یوسف" اتابک فتح اله زاده را خوانده اند. حتمن شنیده اند چگونه پناه بردگان به "بهشت سوسیالیسم" چکونه با کوشش و زحمت فراوان توانسته اند از آن جا گریخته و خود را به کشورهای "امپریالیستی" برسانند تا دست کم هوایی آزاد تنفس کنند.

در نوشته جناب شالگونی نکته های مثبت نیز هست ولی جان کلام نوشته ایشان این است:

"ما هواداران سوسیالیسم نمی توانیم و نباید فقط به اعلام بیزاری از این یا آن حرکت انحرافی بسنده کنیم. فراموش نباید بکنیم که هر حرکتی که با شرکت بخش قابل توجهی از مردم راه می افتد ، هر قدر هم انحرافی و خطرناک باشد ، بیان درد و درماندگی مردم است و نشان دهنده بی عرضگی و ناتوانی ما. فراموش نباید بکنیم که مردم فقط در جستجوی آب می توانند در سراب گرفتار شوند. ضمناً بهتر است به یاد داشته باشیم که کار ما (هواداران سوسیالیسم) دشوارتر از جریان های سیاسی دیگر است ، آنها از مصالح فکری و فرهنگی دَم دست تری برخوردارند، در حالی که ما باید خیلی چیزها را از صفر شروع کنیم. بی تردید ، سوسیالیسم می تواند برای اکثریت عظیم مردم جاذبۀ بسیار نیرومندی داشته باشد..." همآن مقاله

بنا بر این ایشان با همه فلسفه بافی ها در آغاز نوشته"

الف ـ  بیزاری خود را از این حرکت اعلام می دارد؛

ب ـ حرکتی را که خود نیز اعتراف می کند در بیزاری از رژیم و نفی آن است(آیا این بد است؟) را "انحرافی"، "سراب" در جستجوی "آب" می خواند؛

پ ـ  و سرانجام اینکه سوسیالیسم را برای اکثزیت عظیم مردم دارای جاذبه بسیار نیرومندی می داند. این که این استدلال بر چه پایه ای استوار است و کدام آمار در آن چه مربوط به ایران است، این را نشان می دهد، مشکل ایشان نیست؛ اینکه ایشان چه نمونه موفقی سراغ دارند، مشکل ایشان نیست و یا این که چرا کشورهای اسکاندیناوی توانسته اند یک سیستم نوین و کار ساز مبنی بر آزادی و دمکراسی پارلمانی(که سوسیال دمکرات ها و تا اندازه ای دیگر چپ ها نقش تعین کننده ای در آن داشته اند) به وجود آورند که همه، چه جناح های راست و چه چپ مجبور به پذیرش آن بوده و این کشورها توانسته اند به بالاترین پیشرفتها در زمینه های اجتماعی/سیاسی/فرهنگی و اقتصادی برسند که برای ما ایرانی ها به ویژه همین هم میهنان سوسیالیست جزء آرزوها است، مورد توجه ایشان نیست.

سخن آخر

ایران آینده نیاز به یک قانون اساسی همه جانبه و پیشرفته هم خوان با نیاز های جامعه ایران در راه پیشرفت های همه جانبه و در همه زمینه ها دارد. در این قانون اساسی دین و هر گونه ایدئولوژی می باید از دولت جدا بوده و همه مردم با هر گونه گرایش در برابر قانون مساوی باشند. آزادی بیان، گزیدن و گزیده شدن می باید پایه اصلی و بی اما و اگر چنین قانونی باشد. رآی بیشترین میزان مردم در همه زمینه ها حتا اگر نا درست باشد می باید از سوی همگان پذیرفته شود. آن زمان آنان که در اقلیت قرار گرفته اند می باید آزاد باشند تا برای دگرگونی و تبدیل خود به اکثریت، آزادانه و در چهارچوب آن چه قانون به روشنی بیان کرده است، کوشش کنند. حق دگراندیش و دگر باش در همه زمینه ها می باید مورد پذرش باشد. نگارنده اگر زنده باشد و ایران پس از حکومت اسلامی را ببیند، خود خواهان یک سیستم جمهوری پارلمانی در ایران آینده هستم ولی هر گونه رآی مردم باشد حتا اگر پادشاهی را برگزینند، به آن گردن خواهم نهاد ولی در راه هدف خود کوشش خواهم نمود. مهم ماهیت حکومت، دولت و قانون اساسی است نه نام و شکل آن. برای نمونه مگر در سوئد، نروژ، دانمارک و کانادا حکومت پادشاهی بر مبنای سیستم پارلمانی که شاه تنها سمبلی است و هیچ گونه نیروی سیاسی ندارد، برقرار نیست؟ آیا همه نیروها از چپ و راست در چهارچوب قانون اساسی این کشورها فعال نبوده و درپیشرفت های کشور خود سهیم نبوده و نیستند؟ آیا پایه پیشرفت این کشورها همین رواداری، انتخابات آزاد و دمکراتیک و احترام به قانون اساسی پیشرفته در این کشورها نبوده است؟ نیازی نیست که ما از دیگران کپی برداری کنیم زیرا ما باید آن چه را که با زمینه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جامعه ما در راه پیشرفت و برون رفت از تنگنا ها مناسب است بر گزنیم و البته از تجربه های کشورهای پیشرفته و دمکرات نیز می توانیم بهره ها گرفته و استفاده کنیم. خود شناسی، بر خورد با سستی ها و کمبودهای فرهنگی و سنت های دست و پا گیر، دگم ها و خرافه های ویرانگر به ویژه گونه دینی/مذهبی آن کلید راه پیشرفت های آینده ایران است.

مقاله جناب شالگونی:

http://asre-nou.net/php/view.php?objnr=39371

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]