در باره افشاگری های ویکی لیکس
کورش گلنام

هم خوانی در یک نکته

شاید هر یک از ما دیدگاه ویژه ای در باره انتشار وافشای سندهای مربوط به تماس های سیاسی میان وزارت امورخارجه آمریکا با سفارت ها خانه ها ودیپلمات های آمریکایی، وسیله ویکی لیکس داشته باشیم. ولی نکته ای که شاید مورد پذیرش همه ایرانیانی باشد که خواستار آزادی و رهایی ایران از فرمانروایی حکومت اسلامی هستند، این است که این افشاگری ها به سود جنبش آزادی خواهانه مردم ایران وشفاف سازی درباره بخشی از وارونه سازی های حکومت شد. این مهم به ویژه در جایی به خوبی درک می شود که دیدگاه های پنهان ولی حقیقی کشورهای مسلمان عرب منطقه و انزجار آنان ازاین حکومت بی کفایت ولی پر مدعا، آتش افروز، کینه جو و ویران گر را در بر می گیرد. شفاف سازی این سند ها در این باره، کشورهای عرب کناره های خلیج فارس را نیز ناگزیر نمود که فورن نشستی داشته (نشست شورای همکاری خلیج فارس که روز دوشنبه گذشته انجام گرفت)تا در آن به بررسی ورایزنی در این زمینه بپردازند که پس از افشاگری های ویکی لیکس، آیا آنان نیز از این پس باید در تماس های سیاسی، گفتار ها و نوشتار های خود، دیدگاه های حقیقی خود درباره حکومت اسلامی را همآن گونه که در این اسناد آمده است، روشن، باز و استوار بیان کنند یا نه؟
دیدگاه کلی
این که افشای سندهای دیپلماتیک تا چه اندازه درست است وآیا می باید مرزی برای افشای چنین سندها وجود داشته باشد یا نه، حتمن می تواند پرسش شمار زیادی از مردم جهان از آن میان ما ایرانیان نیز باشد. شاید شماری بر خورد با جولیان آسانژ و دستگیری او را گونه ای سانسور و لگد مال کردن آزادی بیان بدانند. حتا دستگیری او را"توطئه" بنامند. در این باره می توان پرسش هایی داشت.
اگر بنا باشد که همه سندهای سری دیپلماتیک همه کشورهای جهان منتشر شود چه پیش خواهد آمد و چه جنجال و آشوب دیپلماتیکی در همه جهان بپا خواهد شد؟ آیا همه کشورهای دیگر چون آمریکا توان رویارویی با افشای چنین سندهای سری و نا گفته های خود را دارند؟ برای نمونه اگر سندهای سری کشورهایی چون روسیه، ایتالیا، انگلستان، فرانسه و یا همین حکومت اسلامی، ونزوئلا ویا پاکستان منتشر شود، چه پیش خواهد آمد و این کشورها چه واکنشی نشان خواهند داد(حکومت اسلامی که روشن است، همه را از اساس رد کرده و آن را توطئه دشمنان پایان ناپذیر و ناپیدای خود خواهد خواند)؟ پرسش دیگری که می تواند به میان آید این است که آیا دستگاه دیپلماسی دیگر کشورها نیز چون آمریکایی ها از چنین سازمان دهی، اخلاق و وجدان اداری بر خوردار هستند که همه گفته ها، حتا تماس های خصوصی دیپلمات هارا نیز به عنوان سندی سری بایگانی کنند؟ آیا آن چه در اطاق هایی بنام اطاق های امنیتی در سفارت خانه های حکومت اسلامی (برای برنامه ریزی های پنهان گروگان گیری ها، ترورها وآتش افروزی ها درکشورهای دیگر) می گذرد نیز چنین طبقه بندی شده وبایگانی می شود؟ آن اطاق های ویژه ای(1) که تنها چند نفر امنیتی در سفارت خانه های حکومت اسلامی به آن راه دارند! آیا اگر سند ها ی سری سفارت خانه های حکومت اسلامی رو شوند رفتار حکومت ایران همآن گونه خواهد بود که رفتار آمریکایی ها؟ در این مدت که از این افشا گری ها گذشته است، شنیده یا خوانده شده است که آمریکایی ها این کار را، که کم تر قدرت جهانی ای توان بر خورد و خنثا نمودن فشارهای آن را دارد، "توطئه دشمنان" بخوانند و یا کشورهای دیگررا مسئول آن بشمارند؟
خوانندگان گرامی توجه کنند که حکومت اسلامی در موج نخست این افشاگری ها که بخشی از آن فیلمی در باره کشتار شماری بیگناه وسیله سریازان آمریکایی بود، چگونه هیاهو براه انداخته و فریاد از جنایت آمریکایی ها در عراق را سر داد ولی اینک که در دنباله و دور دیگری از افشای این گونه سند ها، گفته های پشت پرده وسری رهبران کشورهای عربی و مسلمان منطقه در باره حکومت اسلامی رو شده است، که ضربه سخت وسنگینی به موقعیت حکومت و دید سران کشورهای اسلامی وعرب نسبت به آن وارد آورده است، چگونه این افشاگری ها را بی اهمیت و "توطئه خود آمریکایی ها" برای ضربه زدن به "روابط برادرانه خود با کشورهای همسایه ومسلمان منطقه" می خواند!
افشای سندها در این میزان، کاری است نادرست
از دید نگارنده افشای گسترده سندهای سری یک کشور آن هم در این میزان، همآنند دخالت در زندگی خصوصی دیگران است. حتا هر یک از ما نیز برای خود یک حریم ویژه وشخصی داریم که هرگز نمی خواهیم دیگران در آن وارد شوند. اگر چنین است پس چگونه یک کشور آن هم با جایگاه واهمیت ویژه آمریکا (درست یا نادرست از اهمیت وجودی این امر نمی کاهد) نمی باید این کار را نادرست وغیر قانونی بداند؟
این موضوع ربطی به "آزادی بیان" و "دموکراسی" ندارد. فاجعه نیست که دو دیپلمات در تماس های خصوصی خود سخنانی در باره این یا آن سیاست مدار ویا دولت مند بیان کنند ویا گزارش های ویژه ای در باره سایر دولت مردان وسیاست مداران دیگر کشورها بفرستند. در رسم وآیین دیپلماسی نیز همیشه نمی توان همه چیز را آشکار و روشن بیان کرد.
چه کسانی با بر خورد با آسانژ مخالف هستند؟
گذشته از حکومت اسلامی که وضعش روشن است، شوربختانه آن گونه که دیده می شود بیش از همه کسانی که خود را چپ، کمونیست وسوسیالیت می نامند هستند که به دستگیری آسانژ معترض هستند. از دید نگارنده نمی شود رویاها را با حقیقت های زمینی امروز زندگی بشر یکسان دانست. من خود را منسوب به چپ می دانم . چپی که تا آخرین دم زندگی از حقوق همه مردم به ویژه زحمت کشان ورنج دیدگان جهان پشتیبانی نموده و برای آزادی، دموکراسی، دادگری و برابری حقیقی وشدنی تا آن جا که بتواند مبارزه خواهد نمود ولی حکومت در لوای هر گونه ایدئولوژی را چه دینی، چه سلطنتی و چه کمونیستی وسوسیالیستی رد کرده و هم خوان وهم راه با آن کسانی هستم که خواهان جدایی کامل حکومت از دین و هر گونه ایدئولوژی هستند. اشتباه نشود! این گفته به دین معنا نیست که یک باورمند به دین ویا به کمونیسم وسوسیالیسم و یا سلطنت نباید سازمان وحزب سیاسی داشته و فعالیت سیاسی نکرده و حتا به قدرت نرسد و دولت تشکیل ندهد، بلکه به این مفهوم است که قانون اساسی کشور دارای چنان اساس دموکراتیک و به دور از تسلط هر ایدئولوژی ای باشدکه هر نیروی ای نیز که به قدرت برسد، تنها و تنها در چهار چوب آن کار و حرکت کند. قانون اساسی ای که دارای چنان ساختار دموکراتیک واستواری باشد که راه را بر هر گونه تسلط ایدئولوژیکی بسته باشد. بنا بر این دیدگاه من جدایی دین وایدئولوژی از حکومت است نه از سیاست که شماری به نادرست عنوان می کنند.
گمان و رویا یا حقیقت زمینی
جهان بی طبقه، جهان بی بورژوازی وسرمایه داری، جهان کارگری و... تنها در اندیشه وگمان است وامروز سرنوشت آنان که چنین ادعا ها داشتند در برابر چشم همگان است. آیا ما نیز باید وارونه سازی کنیم؟ همه دیده ایم که مهم ترین وسخت ترین پشتیبانان این حکومت خون آشام، همین کشورهای چپ وبه اصطلاح کارگری هستند. از چین وکره شمالی گرفته تا کوبا ونیکاراگوئه و ونزوئلا و بولیوی. این حکومت های "کارگری وسوسیالیسم"، امروز در در کنار یک حکومت خون ریز مذهبی(همآن که اندیشه اش افیون توده هاست!)، در صف دشمنان آزادی و مردم گرفتار و بی پناه ایران و از آن میان کارگران و زحمتکشان گرفتار ده ها درد و بلا، قرار گرفته اند! این حقیقت چه چیزی را نشان می دهد؟ آیا جز یک سو نگری، جزم اندیشی، پیروی از مکتب"هدف وسیله را توجیه می کند" و دشمنی وضدیت کور با هر چه که"امپریالیسم" خوانده می شود، چیز دیگری است؟ اگر نبودند این کشورهای امپریالیستی، روشن نیست ما به اصطلاح چپ های گریخته از ستم حکومت اسلامی به چه سرنوشتی دچار می شدیم!؟ خوب است نگاهی به کتاب ها و نوشته های گریختگان ازجهنم حکومت اسلامی به یهشت شوروی پیشین و مهد سوسیالیسم بیاندازیم. خوب است بررسی کنیم که چند تن از آنان که به مهد سوسیالیسم گریختند در آن جا دوام آوردند؟ خوب است حکایت شماری ازآنان را بشنویم که با چه کوشش ورنجی توانستند خود را به کشورهای"امپریالیستی" برسانند تا به "هوای آزاد وامنیت" برسند! همین معترض های چپ امروز در کدام کشورها زندگی کرده واز امکان همه گونه اعتراض، اعتصاب وتظاهرات های قانونی بر خوردار هستند؟ تا چه زمانی با این نگاه های ایدئولوژیکی می باید همه چیز را دید و تفسیر کرد؟
آیاخود ما به عنوان یک شخص در زندگی روزانه، دیدگاه هایمان در باره همه نزدیکان، دوستان، همکاران ویا دیگر پیرامونیان خود را آشکارا فریاد زده وهیج مرز و اندازه ویژه ای برای آن نداریم؟
از دید نگارنده افشای چنین سندها آن هم در چنین میزان گسترده و گاه با نام بردن از کسانی که در اثر این افشاگری ها زندگی اشان می تواند با تهدید وخطر روبرو شود را می باید کاری نادرست وخلاف قانون دانست و هرکس چنین کند را نیز می باید مورد پی گرد قانونی قرار داد.
یه سود امریکا شد
می باید حقیقت را نیز همآن گونه که هست، گفت و نباید هراسی از هر گونه تهمت، بر چسب، ناسزا وناروایی داشت. بر خورد متمدنانه وخونسردانه آمریکا با این میزان انتشار سندهای سری نشان داد که آمریکا از توانایی های ویژه ای بر خوردار است که کم تر کشوری از آن برخوردار است. آنان هرگز انتشار این سند ها را دروغ و توطئه ننامیدند وبرای انکار آن به شیوه های حکومت اسلامی به نیرنگ وحیله دست نزدند.
خیلی مضحک است که خبری در سایت هایی در ایران منتشر شده است که حکومت مافیایی ای چون روسیه(پوتین درست کار وشرافت مند!) و دولت برزیل که روشن نیست چه سیاستی را دنبال می کند که می تواند با حکومت اسلامی و روسیه بر سر یک سفره بنشیند، اینک به پشتیبانی ازجولیان آسانژ بر خواسته و دستگیری او را "خلاف ادعای دموکراسی و نقص آزادی بیان در غرب و آمریکا" دانسته اند! جالب است که همه طوطی وار خبر را به یک شکل نقل کرده اند. برای نمونه می توانید خبر را در این آدرس ها بخوانید:

funmehr.com
mehrnews.com
funmehr.com


این خبر تا آن جا که من بررسی کرده ام تنها در سایت های درون ایران و یا وابسته به حکومت اسلامی آمده است. دنیای شگفت انگیزی است!

در خور توجه

در خور توجه کسانی که دستگیری آسانژ را "توطئه" و آن را به افشا گری های او پیوند زده اند:
1 ـ جولیان آسانژ پیش از افشای دور دوم افشاگری ها، در دادگاهی در سوئد به جرم تجاوز جنسی محکوم شده بود.
2 ـ دادگاه های سوئد دادگاه های حکومت اسلامی نیستند که از خود استقلالی نداشته، دستگاه گروگان گیری، تهدید و زور و فشار بوده، بی سند و مدرک و مهندسی شده وبه خواست "رهبر معظم" برای بی گناهان حکم محکومیت صادر کنند!
3 ـ جولیان آسانژ هم وکیل کار کشته دارد، هم همه گونه امکان که به این حکم اعتراض نموده و اگر تجاوز کار نیست، بی گناهی خود را ثابت کند. او در دادگاهی در سوئد محکوم شده است نه در ایران!

پا نویس:
1ـ بنا بر گفته ها ی علی اکبر امید مهر،یکی از دیپلمات های پیشین حکومت که وجدان و شرفش اجازه همکاری بیشتر با تبه کاران را به او نداد و سال ها پیش از حکومت جدا شده و از ایران گریخت.

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]