تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست
کورش گلنام

 

طرح موضوع

سخن گزافی نیست اگر گفته شود، امروز برخورد به مسئله فلسطین و چرایی چنین سرانجامی که سازمان های فلسطینی یافته اند، در میان کوشندگان سیاسی ایرانی مخالف حکومت به ویژه چپ های ایران به"تابویی" بدل شده است و تا آن جا که نگارنده آگاه است، همه دیدگاه ها چون گذشته یک سویه و بر روال نیم قرن پیش می چرخد گویی زمان در درازای این دهه ها بی جنبش و ایستا بوده است .هیچ یک از آنان نمی خواهند در باره سرنوشت آن اتقلابی گری ها بحث و گفت و گویی داشته و آن را به میان آورند. در دورانی که حتا یاسر عرفات پس از سال ها مبارزه مسلحانه، در سال 1988 در روش خود دگرگونی ایجاد کرد و گام در راه صلح گذاشت که سرانجام نیز در 1994 به امضای قرداد اسلو بین اسراییل و فلسطین انجامید(که شوربختانه نتوانست عملی شود) و سال ها بعد نیز جانشین او محمود عباس با وجود در گیری های خونین پیش آمده، همین راه را در پیش گرفته و حتا چند ماهی پیش در مراسم خاک سپاری شیمون پرز در اسراییل شرکت کرده و در آخرین نمونه نیز در خاموش نمودن آتش سوزی در جنگل های اسراییل به یاری آن کشور شتافت؛ ولی برای بسیاری از کنشگران و کوشندگان سیاسی ما، درب هم چنان بر همآن  پاشنه انقلابی گری های نزدیک به نیم قرن پیش می چرخد که بنیانش چنین است: پشتیبانی بی چون و چرا از فلسطینی ها و محکومیت بی چون و چرای اسراییل! (1) .

در حالی که رویدادهای چند سال گذشته نشان داده است که دوری از خشونت و روش های مسالمت آمیز، آن چنان که دولت موقت کنونی فلسطین به رهبری محمود عباس نشان داده، به سود فلسطینی ها عمل کرده، به آنان اعتبار بخشیده و آنان توانسته اند در سازمان ملل به رسمیت شناخته شوند. راهی که باید امیدوار بود که سرانجام به برپایی دولت مستقل فلسطین در کنار دولت اسراییل بیانجامد و این دو همسایه بتوانند برای نخستین بار در آرامش و دوستی زندگی کنند. ولی انقلابیون رادیکال تر از خود فلسطینی ها، هم چنان بر درگیری و نابودی اسراییل پای می فشارند. چرا چنین است ؟ آیا سازمان های سیاسی فلسطین با وجود همه ستایش ها، از سال های نخستین دهه پر جوش و خروش 1960 به بعد، خود نقش مخربی نه تنها در خاورمیانه که در بیرون از مرزهای آن و در میان کشورهایی که مبارزان گوناگون از آنان پشتیبانی می کردند، نداشته، ترور و خشونت، بزه کاری و پایمال نمودن قانون به ویژه در آن کشورهایی که دمکراسی و آزادی در آن نهادینه بوده است برای نمونه کشورهای چون آلمان، فرانسه، دانمارک، سوئد و نروژ را دامن نزده اند؟

آیا آن تصویری که دهه ها مبارزان آزادی خواه و بیش تر آرمان گرا در کشورهای گوناگون از مبارزان فلسطینی داشته، به سوی آنان جلب شده و بسیاری نیز در هم راهی با آنان جان باخته اند، تصویری حقیقی و درست بوده است؟  آیا  فلسطینی ها  و شماری کشورهای عرب پشتیبان آنان نیز بر پایه این تئوری که: "هدف وسیله را توجیه می کند" و یا "دشمن دشمن من، دوست من است" حتا به همراهی با نازیست های پیشینه دار و سرویس های امنیتی کشورهای بلوک شرق کشیده نشدند و در حقیقت در آن جنگ سرد بین دو بلوک به وسیله ای برای فشار بلوک شرق بر بلوک غرب تبدیل نشدند و به هر جا که در آن پول، قدرت و پشتیبانی یافت می شد روی نیاوردند؟ نتیجه دهه ها مبارزه مسلحانه انقلابی سازمان های چپ فلسطینی به کجا انجامید؟ چرا شکست خورد و پس از آن همه سال ها، آیا اینک بخش بزرگی از فلسطینی های تند رو و بنیاد گرای اسلامی که در زیر فرمان حکومت فاشیستی/مذهبی شیعی ایران قرار گرفته و به پیروی از این حکومت، محمود عباس خواهان صلح را "خیانت کار" می دانند، پرچم دار مبارزه فلسطینی ها نشده اند؟ میلیاردها دلار کمک هایی که از سراسر جهان به سازمان های فلسطینی شد و یا آنان زیر نام "مبارزه"، با ترور، بمب گذاری، هواپیما ربایی، گروگان گیری، باج گیری و.. . به دست آوردند، در کجا مصرف شد؟ کجا رفتند آن سازمان هایی که اردوگاه های نظامی اشان قبله گاه و شیوه رزمشان الگوی مبارزان چپ و مسلمان به ویژه مبارزان چپ در سراسر جهان بود؟ این نوشته کوشش می کند که تا آن جا که بتواند هر چند اندک و نا کافی، به شماری از این پرسش ها پاسخ دهد.

نکته مهم

این نکته مهم را نیز بیافزایم که در تاریخ مبارزات سازمان های سیاسی جهان،  هیچ یک، و تاکید می کنم هیچ یک به اندازه سازمان های سیاسی فلسطینی از پشتیبانی گسترده جهانی بر خوردار نبوده اند. شوروی پیشین(و سازمان جاسوسی آن ک.گ.ب.)، همه کشورهای بلوک شرق آن زمان چون آلمان شرقی، لهستان، مجارستان، بلغارستان، رومانی و...،از سویی و چین و کشورهای عربی هم چون عراق، اردن، مصر،سوریه، لیبی، الجزایر و دیگر کشورهای مسلمان، حکومت کمونیستی یمن جنوبی، سازمان های سیاسی گوناگون و به ویژه چریکی و مسلح چه در کشورهای اروپایی که در بلوک غرب قرار داشتند و چه در دیگر کشورها در همه بخش های این جهان گسترده چون آمریکای لاتین، آفریقا، آسیا ( گروه های چریکی در  ایران، ترکیه، سیریلانکا، ژاپن و...) حتا در خود آمریکا از سویی دیگر، با همه نیرو و به شکل های گوناگون پشتیبان این سازمان های فلسطینی بوده و بسیاری از سازمان های سیاسی در جهان به ویژه چپ ها ارتباط های گسترده با آنان داشته و برای آن ها امکان فراهم می آورده اند و یا در پایگاه های چریکی فلسطینی ها مشق و تمرین نظامی می کرده اند. تهیه پاسپورت و برگه های شناسایی از سوی سازمان ها و دولت ها درکشورهای پشتیبان، کاری عادی بوده است. سفارت خانه های شماری از این کشورها در کشورهای غربی، به ویژه سفارت خانه های عراق و یمن جنوبی، امکان های نقل و انتقال پول، اسلحه و بر قراری رابطه و رد و بدل کردن پیام را فراهم می آورده اند. برای نمونه یمن جنوبی برای یکی ازفعالان فلسطینی بنام "قاضی مسعود"(2) با نام ساختگی "موندر محمود"(3) جهت برنامه ریزی های گوناگون هواپیما ربایی،گروگان گیری و دیگر فعالیت های تروریستی، پاسپورت دیپلماتیک صادر می کند و او سال ها به عنوان دیپلمات آزادانه در انتقال مواد تخریبی، اسلحه و مهمات و تدارک برای عملیات در کشورهای گوناگون در رفت و آمد بوده است تا زمانی که به شکلی اتفاقی در 26 مارس 1983 در فرانسه همراه با یک تن دیگر از فلسطینی ها با 6 میلیون کرون دانمارک، که تنها چند هفته پیش از آن وسیله یک گروه چپ مائوئیستی در دانمارک(که در آینده بیشتر به آن خواهم پرداخت) سرقت شده بوده است، گرفتار می شود. 6 میلیون کرون در سال های آغازین دهه 80 میلادی سرمایه هنگفتی بوده است. (شرح این ماجرا و پیشینه این فلسطینی را می توان در کتاب"بله کینگه گاد لیگان، جلد 2، چاپ سوئدی " (*)  که در باره این گروه مائویستی رادیکال در دانمارک است را از ص 169 تا 180 خواند) یا سفیر و سفیران عراق برای نمونه در دانمارک در ده های 60 و 70 که پیک ویژه فلسطینی ها بوده اند.

با این که طرح موضوع اندکی به درازا کشید ولی این را نیز بیافزایم که چند ماهی پیش(مرداد 1395) نگارنده در مقاله"ریشه های یهودی ستیزی در کجاست" به معرفی کتاب "دروغی که هرگز نخواهد مرد" در باره کتاب "پروتوکل مشایخ یهود" پرداختم. کتابی که نشان می دهد چگونه یک جعل و دروغ تاریخی در کتابی که درسال  1906 در روسیه منتشر می شود، به پرچم ضد یهودیان در روسیه (که شرح ستم ها بریهودیان در این کشور خود شرح فراوان می خواهد)، تندروان اسلامی در کشورهای مسلمان، نازیست ها در آلمان، ایتالیا، فرانسه، سویس و متحدشان ژاپن و سپس سازمان های فلسطینی تبدیل می شود(متن این مقاله در زیر نویس شماره 4). ولی پیش از ورود به اصل موضوع باید نگاهی هر چند کوتاه به زمینه های گسترش مبارزه مسلحانه چه در فلسطین و چه در دیگر کشورها و چرایی چنین پشتیبانی جهانی از جنبش فلسطین پرداخت.

آن زخ دادهای تاریخی که در این روند نقش فراوان داشته اند 

رویدادهای دهه های 1960 و 1970 میلادی یعنی اوج پیدایش سازمان های مسلح و چریکی در جهان و ریشه های آن از چنان ویژگی هایی بر خوردار است که ردپای آن هنوز هم چنان بر زندگی امروز ما پیداست و بسیار در خور ارزیابی است. پایه ها و ستون شکل گیری این رویدادها چه بود و این رخ دادها چه بودند؟

اثر گذار ترین ها

1 ـ پایان جنگ جهانی دوم در 1945 و تشکیل سازمان ملل؛

2 ـ تعقیب و کشتار میلیونی یهودیان در جنگ دوم جهانی وسیله آلمان نازی و هم پیمانان و ایجاد هم بستگی گسترده جهانی با یهودیان که زمینه پیدایش کشور اسراییل را آماده ساخت؛ 

 3 ـ مهاجرت گسترده یهودیان خسته از پی گرد و کشتار به سرزمینی که در انجیل و تورات نیز سرزمین مقدس آن ها (* *)نامیده شده است و آنان در سال 70 میلادی وسیله رومیان از آن جا رانده شده بودند و آغاز خرید زمین از عرب های ساکن در آن جا.

 4 ـ پیشنهاد سازمان ملل برای پایان درگیر های خونین بین یهودیان و عرب ها در 1947 مبنی بر وجود دو کشور مسقل اسراییل و فلسطین و رد آن از سوی عرب ها که با وجود جمعیت بیشتر سهم آنان 46% و یهودیان 54 % از زمین ها بود .این مورد، هم به دلیل سیاسی و نشان دادن مخالفت با آلمان نازی و هم پیمانان آن بود که کشتار یهودیان را سرلوحه کار خود قرار داده بودند و هم گونه ای پشتیبانی و دلجویی جهانیان از یهودیان ستم کشیده ای بود که راهی جز گریز نداشتند و سازمان ملل آگاه بود که شمار فراوانی از یهودیان در راه فلسطین هستند. 

5 ـ اعلام تشکیل کشور اسراییل در 1948 و پذیرش آن از سوی سازمان ملل؛ عدم پذیرش آن از سوی فلسظینی ها و کشورهای عربی؛ یورش ارنش های شش کشور عربی: مصر، عراق، اردن، سوریه، عربستان سعودی و یمن در 14 مای 1948 به اسراییل، جنگی که تا ژانویه 1949 به درازا کشید و شکست کشورهای عربی و از دست دادن زمین های بیشتر به سود اسراییل را در پی داشت. این سر آغاز درگیری های خونین بیشتر و تا به امروز و پدید آمدن اندیشه سازمان های مسلح فلسطینی بوده است که در دنباله به شکلی گسترده به آن خواهم پرداخت و هسته اصلی این نوشته را در بر خواهد گرفت.

5 ـ پیروزی انقلاب کمونیستی چین در 1949.

6 ـ آغاز جنگ خونین ویتنام (از اول نوامبر 1955 تا 30 آپریل 1975)، همبستگی جهانی با ویتنامی ها و تظاهرات های گسترده و پر شمار جهانی علیه جنگ ویتنام و آمریکا که سبب ایجاد زمینه بهتر برای گسترش به ویژه سازمان های سیاسی چپ شد.

7 ـ پیروزی انقلاب کمونیستی کوبا در 1959 به رهبری فیدل کاسترو و اقبال گسترده جهانی جوانان پر شور و هیجان به ویژه چپ در سراسر جهان و گسترش مبارزه چریکی و مسلجانه سازمان های سیاسی در سراسر جهان  که بیشتر پیرو ایدئولوژی کمونیستی بودند. 

8 ـ اختلاف ایدئولوژیکی شدید بین چین و شوروی پیشین و قطع کامل ارتباط بین دو کشور در 1964 و در پی آن، شکاف در بین حزب ها و سازمان های چپ جهان، پیدایش گروهای "مائوئیسم" با تبلیغ شدید تئوری "سه جهان" که چپ های رادیکال پیرو دیدگاه های مائو و استالین را جذب خود نمود. این تئوری به ویژه به یاری سازمان های مسلح و چریکی فلسطینی آمد که بر مبنای این تئوری می توانستند میدانی برای آغاز انقلاب جهانی در جهان سوم باشند.

 

پنج شنبه 7 بهمن 1395 ـ 26 ژانویه 2017

کوروش گلنام 

زیرنویس:

1ـ در این زمینه برای نمونه می توانید در آدرس زیر به صفحه ویژه فلسطین در سایت"پیکار و اندیشه" که مقاله های گوناگونی از سال 2004 تا 2010 را در بر می گیرد، مراجعه کنید:

http://peykar.info/felestinIndex.html

Ghazi Massoud - 2

Munder Mahmood -3

Blekingegade liga,del 2, Peter Ovig Kundesen, Översättning Margareta Norlin, Karneval förlag, Stockholm 2009  *

4 ـ این نوشته در آدرس زیر:

http://asre-nou.net/php/view.php?objnr=38838

* * ـ این سرزمین، "فلسطین" یا "سرزمین مقدس" نامیده می شده است. ساکنان مسیحی این سرزمین در 630 میلادی با یورش عرب ها مجبور به پذیرش اسلام شدند. این سرزمین هیچگاه مرز مشخصی نداشته و از 1517 در تصرف امپراتوری عثمانی(آن چه از آن به جا مانده، امروز ترکیه نامیده می شود. ) بوده است تا از هم پاشیدن این امپراتوری در جنگ نخست جهانی. انگلیسی ها در 1917 بر اورشلیم تسلط یافتند. از آن پس فلسطین در تسلط انگلیسی ها بود. در 1920 برای جلوگیری از برخوردهای خونین هر روز افزایش یابنده بین یهودیان و فلسطینی ها، انگلیسی ها این بار با مأموریت از جانب سازمان ملل به عنوان  سرپرست، فلسطین را در احتیار گرفتند. یک روز پیش از پایان دوران سرپرستی انگلیسی ها بر فلسطین یعنی در 14 مای 1948، کشور اسراییل موجودیت خود را اعلام نمود. از آن پس نیز چون گذشته خونین پیش از آن، این بخش از جهان تا کنون روی آرامش واقعی به خود ندیده است.

 

 

 

منبع:پژواک ایران


کورش گلنام

فهرست مطالب کورش گلنام در سایت پژواک ایران 

*چرا پیشرفت نمی کنیم؟  نگاهی به مقاله منوچهر تقوی بیات [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
*ورشکستگی چهل سال حکومت ولایی، بر آمدن نام و جایگاه بزرگِ و دست نیافتنیِ زنده یاد احمد کسروی  [2019 Feb] 
* رسیدن به هدف، آسان نیست، ولی امید هست!  [2019 Feb] 
*یک و نیم سده پیشِ سوئد و ایران ‏امروز!‏   [2019 Jan] 
*در باره نامه افشاگرانه کارگر مبارز و آگاه اسماعیل بخشی و فشار بر او و خانواده اش  [2019 Jan] 
*هیچ امری ناممکن نیست!  [2018 Dec] 
*دندانهای تیز و برنده در پشت لبخند   [2018 Dec] 
*چرایی چهار دهه حکومت اسلامی   [2018 Nov] 
*هنوز هم مجال هست!   [2018 Nov] 
*سخنی با جوانان گروه فَرَشگَرد  [2018 Oct] 
*پشتیبانی از شورای مدیریت دوران گذار  [2018 Oct] 
*خود زنی  [2018 Oct] 
*حکومت اسلامی، حکومتی مافیایی است، نه جمهوری!   [2018 Sep] 
* ما و «دینخویی»  [2018 Aug] 
*در باره بیانیه های استمرار طلبان   [2018 Aug] 
*نیاز به یک شورایِ موقتِ رهبری/انتقالی  [2018 Aug] 
*سرنوشت ایران تنها در دست ایرانی ها است  [2018 Aug] 
*مردم ایران و آزادی مردم ایران روزهای سرنوشت سازی در پیش است  [2018 Jul] 
*اردشیر زاهدی، عضو تازه شورایِ مصلحتِ نظامِ مقدس!‏  [2018 Jun] 
*مبارزه منفی   [2018 Jun] 
*یک ترجیع بند نخ نما!‏   [2018 May] 
*رسوایی بزرگ برای حکومت اسلامی   [2018 May] 
*اسراییل، می تواند بهترین هم پیمان ایران در منطقه باشد  [2018 Apr] 
*برگی از تاریخ، هشتاد سال پس از زندانی شدن پنجاه و سه نفر  [2018 Mar] 
*مخالفان بیانیه همه پرسی، خود چه پیشنهادی دارند؟  [2018 Feb] 
*خواست همه پرسی از سوی مردم، هیچ همخوانی با همه پرسی روحانی ندارد!  [2018 Feb] 
*براندازی همیشه همراه با خشونت نیست  [2018 Feb] 
*در برون مرز، امیدی به یک اُپوزیسیونِ همآهنگ نیست!‏  [2018 Feb] 
*روحانی همچنان درتوهم و اجرای نمایش !  [2018 Feb] 
*خیزش سراسریِ مردم و شگردهایِ فرصت طلبان/هوشنگ امیر احمدی را بیشتر بشناسیم  [2018 Jan] 
* واقعا باید خون گریست!  [2018 Jan] 
* چرا مردم بنام رضا شاه شعار می دهند؟  [2018 Jan] 
*مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند  [2018 Jan] 
*در تنگنا ها ست که آدم ها بهتر مَحَک می خورند در باره نوشته تازه عباس عبدی  [2018 Jan] 
*در قانون اساسی آینده ایران، دین رسمی نخواهیم داشت.  [2017 Dec] 
*قهرمانان مَسخ شده  [2017 Dec] 
*این دیگر دو رویی و نیرنگ نیست بلکه جنگی است علیه ‏بی گناهان  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ» کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی (بخش سوم)  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»  [2017 Nov] 
*باندِی بنامِ «بلِکینگِ گادِ»(1) درباره کتابی در باره یک گروه مائوئیستی دانمارکی  [2017 Oct] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۴)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۳)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ی ‌ایران را دگرگون ساخت (۲)   [2017 Sep] 
*رضاشاه، مردی که چهره‌ایران را دگرگون ساخت (۱)   [2017 Sep] 
*یک مادر؛ بر گرفته از کتاب «پسران در تابوت های فلزی« (۱)  [2017 Aug] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش سوم و پایانی، حزب دِمُکرات های سوئد  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد بخش دوم  [2017 Jul] 
*دگرگونی در چهره اجتماعی/سیاسی سوئد  [2017 Jul] 
*خامنه ای و «ترقه بازی»!   [2017 Jun] 
*ما ایرانیان و «حافظه تاریخی»  [2017 May] 
*گزینش ریاست جمهوری در حکومت اسلامی، یک نمایش ‏خسته کننده!‏   [2017 May] 
*نگارش فارسی و دردسرها (بخش دوم و پایانی)  نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ [2017 Apr] 
*نگارش فارسی و دردسرها نویسنده گان درست است یا نویسندگان؟ بخش نخست  [2017 Apr] 
*بازار شام گزینش ریاست جمهوری در ایران  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین (بخش ششم)  [2017 Apr] 
*تابویی بنام فلسطین بخش پنجم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین بخش چهارم  [2017 Mar] 
*تابویی بنام فلسطین! بخش دوم  [2017 Feb] 
*تابویی بنام فلسطین!‏ بخش نخست   [2017 Jan] 
*نکته هایی در باره بر خورد با مرگ رفسنجانی   [2017 Jan] 
*خرید اسلحه از اسراییل تنها به ماجرای مک فارلین ‏خلاصه نمی شود  [2017 Jan] 
*پرسش هایی در باره "گفتگو با یک مامور امنیتی پیشین"‏   [2016 Dec] 
*در پشتیبانی از کار تاریخی احمد منتظری   [2016 Dec] 
*گردهمآیی در پاسارگاد و برخورد جناب محمد رضا ‏شالگونی  [2016 Nov] 
*سرگدشت شگفت انگیز یک نویسنده سوئد  [2016 Oct] 
*حزب چپ سوئد، حزبی که جدی گرفته نمی شود   [2016 Oct] 
*پیک نت و دنباله روی از سیاست های روسیه  [2013 Jan] 
*اسراییل و سیاستی نادرست  [2012 Nov] 
*حکومت اسلامی، پشت پرده در گیری های تازه بین اسراییل و حماس  [2012 Nov] 
*محکومیت حکومت اسلامی به جنایت علیه بشریت در دادگاه مردمی   [2012 Oct] 
*توطئه تازه علی خامنه ای وهاشمی رفسنجانی برای فریب مردم  [2012 Oct] 
*منشور ملی و پایه های درست آن  [2012 Oct] 
*اعتماد به خاتمی، گم راهی است  [2012 Oct] 
*اکنون نوبت آرژانتین است!  [2012 Sep] 
*چرایی اعتراف فریدون عباسی دوانی به دروغ گویی  [2012 Sep] 
*کانادا و واکسن ضد حکومت اسلامی   [2012 Sep] 
*نشست سران جنبش عدم تعهد و شکستی دیگر  [2012 Sep] 
*اگر زلزله در جنوب لبنان بود....  [2012 Aug] 
*نزدیک شدن سرنگونی بشار اسد و هراس بیشتر خامنه ای  [2012 Aug] 
*برای یک ایران آزاد - بخش سوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد - بخش دوم  [2012 Jul] 
*برای یک ایران آزاد- بخش نخست  [2012 Jul] 
*این هم یک نمونه تلخ دیگر!  [2012 Jun] 
*رفتار حکومت اسلامی با افغانستانی ها شرم آور است  [2012 May] 
*افشاگری های هولناک یک مقام پیشین حکومت و پرسش ها  [2012 May] 
*اعتماد به حکومت اسلامی، بسیار خطرناک است!  [2012 Apr] 
*حلقه گم شده!  [2012 Mar] 
*نماز آدینه دو هفته پیش و علامت خامنه ای به بمب گذاران!   [2012 Feb] 
*زندگی در گذشته، نقدی بر نوشته علی کشتگر  [2012 Jan] 
* نمابش انتخابات و به منبر رفتن خامنه ای  [2012 Jan] 
*نمایش انتخابات و کوشش برای حرکتی ملی  [2012 Jan] 
*پشتیبانی از درخواست محاکمه علی خامنه ای  [2011 Dec] 
*به بهانه نامه نویسی‌ها به خامنه‌ای! پشتیبانی از محمد نوری زاد و یادی دیگر از ادیب و نوبسنده گرامی، زنده یاد علی اکبر سیرجانی [2011 Dec] 
*آن که باید "اقرار به اشتباه" و بد تر از آن اقرار به خیانت کند علی خامنه ای است نه دیگری!  [2011 Dec] 
*جنون جنگ  [2011 Nov] 
*همه پرسی آزاد، هم چنان بهترین گزینه برخورد دیگری به سخنان اکبر گنجی  [2011 Nov] 
*جناب گنجی، شما چرا!  [2011 Nov] 
*اداره یک سرزمین شایستگی می خواهد! در باره شوک بزرگ در سوئد [2011 Oct] 
*به رهبر خود خوانده: تو برو خود را باش!  [2011 Oct] 
*زشتی های روزگار!  [2011 Sep] 
*جنبش سبز، هم چنان سبز است!  [2011 Sep] 
*سیاست تازه ترکیه، سیاست باخت!  [2011 Sep] 
*دشنه در قلب دریاچه ارومیه!  [2011 Sep] 
*سوریه وحکومت اسلامی  [2011 Aug] 
*آب که از سر گذشت....  [2011 Aug] 
*"اصلاح طلبان حکومتی" هم چنان در کج راه!  [2011 Jul] 
*مجلس بی اختیار!  [2011 Jul] 
*مراکش نیز دچار دگرگونی شد ولی ایران....  [2011 Jun] 
*کودتاگران، دو سال پس از کودتا  [2011 Jun] 
*حماس و صلح جویی!  [2011 May] 
*ما و انقلاب در جهان عرب  [2011 Apr] 
*کودتا چیان و نیرنگ تازه آنان برای فریب ساده دلان!  [2011 Apr] 
*نیروهای نظامی، زمان از دست می رود، به مردم بپیوندید!  [2011 Mar] 
*آیا قذافی تا پیش از این دیکتاتور نبوده است؟  [2011 Mar] 
*نمی توان انقلاب مصری ها و تونسی ها را هم دزدید!  [2011 Feb] 
*اعدام، جنایت است!  [2011 Jan] 
*در باره افشاگری های ویکی لیکس  [2010 Dec] 
*دانشجویان درخشیدند!  [2010 Dec] 
* آمریکا این چنین می خواهد جلو آسیب های ناشی ازافشاگری های ویکی لیکس را بگیرد   [2010 Dec] 
*نیرنگ ها رنگ باخته است!  [2010 Nov] 
*با نخبگان خود چنین نکنیم! ما وآرامش دوستدار  [2010 Nov] 
*راه مرگ و ویرانی!  [2010 Nov] 
*طبرزدی ودیگر مبارزان دربند را دریابیم!  [2010 Oct] 
*نوری زاد و نوشتن نامه به «رهبر گرامی»!  [2010 Oct] 
*دست آورد زیاده گویی ها!  [2010 Oct] 
*محکوميت طبرزدی نشان توانايی نيست که درماندگی است!   [2010 Oct] 
*دیپلمات های جدا شده و چشم داشت ها  [2010 Sep] 
*چرا  [2010 Sep] 
*سرانجام به اینجا رسیدند: مکتب ایرانی!  [2010 Aug] 
*بنیاد برومند و کاری با «بنیادی» درست!  [2010 Aug] 
*نمایشنامه ای به نام «شهرام امیری»!  [2010 Jul] 
*جنبش سبز، هر روز یک گام به پیش  [2010 Jul] 
*چهره بی پوشش دین اسلام  [2010 Jul] 
*جناب شیخ، دروغ نگو  [2010 Jul] 
*تصویب یک «کاغذ پاره» دیگر  [2010 Jun] 
*مرداب «خودکامگی وترس از جنبش مردمی»!  [2010 Jun] 
*گروگان گیری، سیاست شناخته شده حکومت اسلامی  [2010 May] 
*خون جوشان پنج قربانی دیگر  [2010 May] 
*سالروز 22 خرداد و هراس کودتاگران  [2010 May] 
*هدف مند کردن یارانه ها با چه انگیزه هایی؟  [2010 Apr] 
*نارسایی در رهبری، نقطه سستی اپوزیسیون - ناتالی بسر  [2010 Apr] 
*شفاف گویی رمز پیروزی است  [2010 Apr] 
*نخستین نشانه های اثر بخش بودن مبارزه منفی با حکومت اسلامی  [2010 Apr] 
*به سوی جبهه سوم  [2009 Mar] 
*دختر دانشجو نپذیرفت که به او تجاوز کنیم، بازداشتش کردیم!  [2008 Jul] 
*بر ما چه رفته است؟ - ۴   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟ (۳)   [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است؟(۲)   [2008 Jun] 
*چه خبر خوبی!  [2008 Jun] 
*بر ما چه رفته است ؟  [2008 Jun] 
*نماینده پیشین مجلس: "نظام مشروعیت ندارد"  [2008 Apr] 
*اپوزیسیون زیر نورافکن انتخابات قلابی!   [2008 Mar] 
*مردم "نقشه های" همه شما را "به هم می ریزند"!  [2008 Mar] 
*انتخابات یا مردم فریبی؟! نمایشی تکراری و تمسخر آور  [2008 Feb] 
*لابی های حکومت اسلامی ونقش آنها  [2008 Feb] 
*"جمله تاریکیست این محنت سرای"  [2007 Dec]