چه شد ؟ چه میشود ؟ (2)
بهروز ریحانی
با وجود اینکه آقای موسوی هدف اصلی خودش را از شرکت در انتخابات بازگشت به اصول ناب انقلاب اسلامی میداند ، اما اگر برهمین خواسته خودش که ابطال انتخابات است پایداری کند ، مردم کماکان در صحنه خواهند ماند و همانطور که تاکنون نشان داده اند از همه چیز خواهند گذشت . در این صورت بدون شک جنبش اوج گیرندهء مردم از خواسته ابطال انتخابات بسا فراتر خواهد رفت و پایه های نظام را نشان خواهند گرفت . انتخابات در واقع ظرف و محملی بود که مردم ایران ، به ویژه جمعیت انبوه جوانان می خواستند نفرت خودشان را از کلیت نظام اهریمنی بیان کنند .
خواسته های خیزش مردمی در چند روز اخیر بسا بسا فراتر و بالاتر از تقلب انتخاباتی می باشد . اگر جز این بود رژیم اینچنین دست به کشتار و سرکوب وحشیانه نمی زد و انبوه مردم ، به ویژه جوانان اینچنین بااعتراضات و اعمال شجاعانه خودشان پایه های حکومت را به لرزه در نمی آوردند .
خیزش های عظیم و میلیونی ملت قهرمان و شجاع ایران ، جهان را از یک سو غافلگیر کرد و از طرفی تحسین جهانیان را برانگیخت . سیاستمداران ، دیپلمات ها ، تحلیلگران و مفسرین داخلی و بین المللی از این جنبش مردمی شگفت زده شدند و با سردرگمی به دنبال چرایی و چگونگی این جنبش عظیم هستند . پیش بینی اینکه چه خواهد شد با توجه به پیچیدگی فوق العاده شرایط البته کار ساده ای نیست ، اما از چند حالت زیر بیرون نمی باشد :
1- میر حسین موسوی را به نحوی سربه نیست کنند و همزمان جنبش مردم را با شدت هرچه بیشتر سرکوب کند ، رژیم با توجه به پتانسیل ضدبشری اش این شق را چنانچه پیش آید انجام خواهد داد .
2- هر دو جناح غالب و مغلوب برای حفظ نظام و جلوگیری از فروپاشی کلیت نظام به یک سری توافقات برسند . چنانچه این شق عملی شود ، در واقع موسوی تحت فشارهای جناح هایی از اصلاح طلبان به کناره گیری و سکوت تن بدهد . سکوت و کنار کشیدن تعدادی از متحدین موسوی در دوره فعالیت های انتخاباتی مؤید این است که اینان سعی در عملی کردن این راه حل دارند.
3- جناح حاکم بدون در نظرگرفتن موسوی به سرکوب هر چه خونین تر دست بزند ، به کشتارهای هرچه گسترده تر و بیشتر مردم در خیابان ها ، به دستگیری هر چه بیشتر عناصر و شخصیت های جناح غیرحاکم اقدام کند . در این حالت ولی فقیه پیه هرگونه بی آبرویی ؛ ایزولاسیون و نامشروع بودن داخلی و بین المللی را به تن می مالد چرا که موجودیت نظام از اهم واجبات است و همانطور که در چند روز طوفانی گذشته ثابت کرده ، پایبند هیچگونه پرنسیب سیاسی ، اجتماعی و بین المللی نیست . در این صورت سرنوشت موسوی حبس خانگی همچون آقای منتظری خواهد بود .
4- موسوی و کروبی از حمایت تعداد زیادی از مراجع و روحانیون به ویژه در قم برخوردار هستند . خامنه ای نمیتواند به سادگی تمایلات این رقبای دینی را نادیده بگیرد و در عین حال اینان در نیروهای بسیج و انتظامی و سپاه پاسداران هواداران زیادی دارند . چه بسا خامنه ای برای حفظ ولایت ، تن به سازش هایی هر چند مقطعی بدهد تا این موج ، بنیان نظام را از جا نکند .
چگونگی و مکانیزم این سازش ها میتواند محدود و یا گسترده باشد اما نتیجه آن سکوت موسوی خواهد بود .
5- واقعی ترین و محتمل ترین شق این است که موسوی را وادار به سکوت خواهند کرد و جنبش آزادیخواهانه مردم را به شدیدترین وجه سرکوب خواهند نمود . هر چند که رژیم به دلیل ماهیت وحشی و سرکوب گرانه اش از یک طرف و عدم وجود یک آلترناتیو دموکراتیک در درون ایران ، بصورت مقطعی و کوتاه مدت موفق به سرکوب خواهد شد . اما از همین خیزش های عظیم اخیر تشکیلات ، ارگان و رهبرانی برخواهند خواست که دودمان رژیم را در هم خواهند پیچید .
بهروز ریحانی
منبع:پژواک ایران