چندین روز است که من مانده‌ام که منظور سران جمهوری اسلامی از «آتش‌نزدن» و «تخریب نکردن اموال عمومی» چیست؟‌

محمد خاتمی رئیس جمهور ممنوع ‌التصویر، ممنوع ‌الخروج و ممنوع‌البیان، همراه با آخوند‌های جمع شده در مجمع روحانیون مبارز، به صورت گسترده حتی در سایت‌های جناح‌های فاشیستی، مانند رجا نیوز، با عنوان رئیس دولت اصلاحات حلوا حلوا می‌شود تا بر علیه اعتراضات سراسری مردم گرسته لغزپراکنی کند. گرسنگان، پابرهنگان و سرکوب‌شدگان ایران زمین را مشتی آشب‌گر، فرصت‌طلب و تخریب‌کننده بنامد.

الغرض به دنبال آن بودم که بفهمم منظور از تخریب اموال عمومی، ایجاد ناامنی و آشوب چیست؟ انواع و اقسام سایت‌های حکومتی و وابستگان آنرا مرور کردم، عکس‌ها و فیلم‌های قسام در شهرستان‌ها و تهران را با کنجکاوی نگاه کردم، به خط و نشان کشیدن‌های امام جمعه‌ها، هارت و پورت‌های پهلوان پنبه‌های سپاه پاسداران گوش دادم، بالاخره یافتم، و چه یافتنی. یافتم که اساساً در ایران ما اموال عمومی نداریم، هرچه هست اموال خصوصی تحت تیول قشر خاصی است. با هم بخشی از لیست اموال عمومی را که نمی‌بایستی تخریب کرد را مرور می‌کنیم.

اموال عمومی؛ میلیاردها دلار پول ملت بود و هست که به سوریه، لبنان و یمن و ... ارسال می‌شود

اموال عمومی؛ میلیاردها دلار پول مردم گرسته‌ای است که بانک‌های خارجی در حساب‌های سران حکومتی و آقازاده‌هایشان واریز می‌شود، کاملاً قانونی!

اموال عمومی؛ دکل‌های نفتی است که سندش در ایران است اما سر از کشور مکزیک در می آورد، سود حاصل از آن در جیب رهبران جمهوری اسلامی و نوچه‌هایشان می‌رود.

اموال عمومی؛ میلیاردها تومان پول مال باختگان مؤسسه‌های مالی کشور است که سران حکومت با دوز وکلک مردم را سرکیسه کرده و اموال‌شان را به غارت برده‌ و ملاخور کرده‌اند.

اموال عمومی؛ هزاران هکتار املاکی است که در موغوبترین نقاط ایران قرار دارند و سران جیب بر و غاصب جمهوری اسلامی با سندسازی در قوه قضاییه و با یک نیش قلم آن‌ها را غصب کرده و بالا کشیده‌اند.

اموال عمومی؛ میلیاردها تومان دستمزد کارگران و کارمندان تهی‌دست است که ماه‌هاست به تعویق افتاده و سرمایه‌داران کلاش حکومتی کک‌شان هم نمی‌گزد که مردم گرسنه چگونه لقمه نانی به فرزندانشان برسانند.

اموال عمومی؛ تخریب بی‌سابقه‌ی محیط زیست، خشکاندن دریاچه‌ها و رود‌های ایران می‌باشد که آخوند‌های میهن برباده، ذره‌ای احساس و عاطفه به خاک ایران زمین ندارند.

اموال عمومی؛ وام‌های میلیاردی است که سران حکومتی و وابستگانش از یک جیب (بانک) می‌گیرند و به جیب دیگر حواله می‌کنند.

اموال عمومی ....

حال بیایید اموال عمومی را پیدا کنید که آخوند‌ها تخریب نکرده باشند؛ بعد از آن قیام‌کنندگان قول می‌دهند که هیچ «اموال عمومی» را تخریب نکنند.

بهروز ریحانی

منبع:پژواک ایران