چندگانگی سیاستهای وزارت امور خارجه آمریکا
بهروز ریحانی
دیپلماتها و سیاستگذاران وزارت امورخارجه آمریکا در امور ایران و خاورمیانه بدون این که متوجهی تناقضات فاحش در اظهارات خودشان شوند، علائم متضاد و متناقضی را صادر میکنند که نشان از سردرگمی و استیصال آنها از داشتن یک تحلیل واقعگرایانه در امور مربوط به ایران دارد.
این سیاستمداران، تحلیلگر مطبوعات و رسانههای دست چندم آمریکایی و یا دیپلماتهای دونپایهی سفارتخانههای آمریکا، نیستند بلکه تماماً از معاونین و دستیاران ارشد وزیر امور خارجهی آمریکا و یا دپیلماتهای عالیرتبهی این کشور میباشند.
درحالی که جفری فلتمن و مایکل پوسنر، دو تن از دستیاران وزیر امور خارجه آمریکا در امور خاورنزدیک و دمکراسی میگویند: «دولت ایران خواستههای مردم خود را ندیده گرفته و به حقوق آنها احترام نمیگذارد. دولت آمریکا نقش مهمی در هدایت تلاشهای جامعه جهانی برای پایان دادن به سرکوب و همچنین دفاع از حقوق جهانشمول شهروندان این کشور بر عهده دارد»، فایلو دیبل معاون مدیرکل وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، در مصاحبه با رادیو صدای آمریکا با سماجت و اصرار غیرمعمول، در پی مذاکره با همین دولت (ایران) است که حقوق مردم خود را ندیده میگیرد و از ناقضان حقوق بشر میباشد و مطلقاً به مردم خود پاسخگو نیست. به همین دلیل دو دیپلمات نامبرده گفتهاند: «آمریکا در کنار کسانی که برای خواستههای بنیادین انسانی مبارزه میکنند ایستاده است. این امر اساسی است که این مردم شجاع (ایران) بدانند که جامعه جهانی از آنها حمایت خواهد کرد. »
آیا براستی این سیاست دولت آمریکاست یا سردرگمی و گمراه کردن افکار عمومی بینالمللی؟
برای پاسخ به این سؤال به قسمتهایی از مصاحبهی فایلو دیبل، معاون مدیرکل در امور ایران با صدای آمریکا میپردازیم.
سؤال: سیاست فعلی آمریکا در برابر ایران چیست؟
فایلو دیبل: سیاست آمریکا در نهایت این است که که ایران (منظور حکومت ایران) جایگاه راستین خود را در جامعه جهانی بازیابد و این از جمله شامل پایبندی ایران به تعهدات بینالمللیاش و ایفای نقشی سازنده در منطقه و فرای آن است.
برای پی بردن به نقش سازنده رژیم ایران که آرزوی آقای فایلو دیبل میباشد به ناچار پاسخ را باید از دریاسالار مایک مولن، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در مصاحبه با تلویزیون الحره شنید. این ژنرال ارشد آمریکایی با ابراز نگرانی از فعالیتهای جمهوری اسلامی و تلاشهای آن دولت در ایجاد بی ثباتی در منطقه گفت: «مدارک موجود قانونی شکی باقی نمیگذارد که جمهوری اسلامی در پس بخش بزرگی از حملات در عراق است. من شاهد افزایش فعالیت ایران در تأمین و رساندن تسلیحات به طور اخص به گروههای افراطی شیعه عراق بودهام.»
از دریاسالار مایک مولن، تقاضا داریم چنانچه آقای فایلو دیبل، این مدارک قانونی را رؤیت نکردهاند، یک نسخهی آنرا برای ایشان ارسال کنند. و بر عهدهی معاون مدیرکل وزارت خارجه آمریکا در امور ایران است که مشخص کند، حکومت آخوندی در ایران، تاکنون چه نقش سازندهای در جهان داشته است که ایشان اصرار دارد با التماس و دعا آن را به گردن کلفت آخوندها بیاندازد.
به ادامه مصاحبه توجه کنید:
سوال: با توجه به اختلافات داخلی اصولگرایان با احمدینژاد آیا کماکان سیاست آمریکا نشستن بر سر میز مذاکره با ایران است؟
فایلو دیبل : البته
مصاحبه کننده (سیامک دهقانپور) که گویا شگفت زده شده است با تعجب میپرسد:
مذاکره با چه کسی؟
دیپلمات عالیرتبه آمریکایی با شوق زدگی و بلاهت میگوید: هرکسی که جمهوری اسلامی برای مذاکره بفرستد، ما نماینده خود را میفرستیم. آنها هم نماینده خود را. مهم تحقق یک مذاکره سازنده و رو به جلوست، نه مذاکرهی نمایشی.
اگر این سیاستگذار آمریکایی از قضیه کلت و کیک و مک فارلین در دههی ۸۰ میلادی پند و اندرز نگرفته است و کماکان به دنبال مذاکره با هر کسی در حکومت ملایان است ما، چند نکته را به ایشان یادآوری میکنیم.
۱- حکومت کنونی ایران، شهر صد کلانتر است، به این معنا که نهاد رهبری (ولایت فقیه) یک وزیر خارجه دارد که تحت عنوان مشاور رهبر در امور بینالملل میباشد و نامش علیاکبر ولایتی است.
۲- دولت جمهوری اسلامی یک وزیر امور خارجه دارد که از فردای وزارت و شغل خودش مطمئن نیست اگر باور ندارید از منوچهر متکی وزیر امور خارجه سابق سؤال کنید، ایشان اعتراف و اعتراض فرمودند که در جریان یک سفر خارجی به کشور سنگال و در حال مذاکره با رئیس جمهور مبهوت این کشور، از طریق همین رئیس جمهور میزبان و نه رئیس دولت متبوعش ( احمدی نژاد) اطلاع یافت که دیگر وزیر خارجه دولت ایران نمیباشد، لذا ادامه مذاکره با نامبرده ( منوچهر متکی) از نظر حقوقی و سیاسی منتفی میباشد. به همین دلیل وزیر امور خارجه فلک زده را حیران و سرافکنده روانه ایران کرد.
۳- سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خود یک دولت موازی است که تا کنون مردم منطقه و چه بسا دیگر مناطق جهان و از جمله شما آقای فایلو دیبل به عنوان یک دیپلمات، نقشهای سازنده آن را در عراق، لبنان، افغانستان، بحرین، سوریه و ... مشاهده کردهاید و اگر کماکان به دنبال یک مذاکره سازنده رو به جلو با جمهوری اسلامی هستید، این نهاد نظامی- الهی (سپاه پاسداران) خواسته و آرزوی قلبی شما را اجابت کردهاند، و پاسدار رستم قاسمی را به عنوان وزیر نفت به حضور شما معرفی کردهاند. لذا در اجلاسیهی آیندهی اوپک میتوانید ایشان را زیارت کنید. چنانچه مستحضر هستید، در حکومت جمهوری اسلامی، چندان تفاوتی بین وزرا وجود ندارد و امورات گوناگون نهادها و وزارتخانهها برادرانه انجام میگیرد و اگر هم اختلافی بین سردمداران و کارگزاران حکومتی پیش آید، مشکل بزرگی نیست، رئیس جمهور مملکت برای ۱۲ روز قهر میکند و دوباره، امور به حالت عادی باز میگردد. شاید شما به عنوان یک دیپلمات آمریکایی تحصیل کرده انگشت به دهان بمانید که چگونه رئیس ورزش ایران (علیآبادی) سرپرست وزارت نفت و یا پاسدار رستم قاسمی یک شبه وزیر نفت میشود، اما برای ما ایرانیان، مشاهده این امور قابل فهم است چرا که بر خلاف شما دیپلماتهای اتوکشیده، سرشت و ماهیت نظام جمهوری اسلامی را لمس کرده و میشناسیم.
مصاحبه صدای آمریکا با دیپلمات ارشد آمریکایی را پیمیگیریم
سوال : آیا برایتان توان مذاکره کنندهها مهم نیست. این که اونها به تهران برگردند و هرچه گفتن نقش بر آب شود؟
فایلو دیبل: این ریسکی است که باید در هر مذاکرهیی به آن دست زد. اما هم چنان موقعیت ما آمادگی برای مذاکره است.
اولا ایشان از آنجایی که اصرار غیرعادی در امر مذاکره با آخوندها دارند، مذکرات دیپماتیک و روند و نتیجهگیری آن را بطور عام تحریف میکند. واقعیت این است که اینچنین نبوده و نیست که در امر مذاکرات و مراودات سیاسی و دیپلماتیک، یک طرف همیشه و در هر مذاکرهای، هرآنچه را که گفته است، نقش بر آب کند و طرف مقابل در این بیم و هراس باشد که مبادا طرف دیگر به محض برگشت به کشور متبوعش، زیر آب همه گفتگوها و مذاکرات را بزند. این امر به ندرت در دنیای دیپلماسی انجا میگیرد و فقط یک استثنا وجود دارد. آنهم نظام جمهوری اسلامی است. این هم نه حرف ما بعنوان مخالفین این نظام، بلکه گفتهی صدها بارهی سردمداران و کارگزاران این نظام است که اعتراف کرده و میکنند که در تمامی امور مملکتی بلا استثنا نهادهای موازی وجود دارند و تصمیم میگیرند.
ثانیا دستیاران وزیر امور خارجهی آمریکا در امور خاور نزدیک و دمکراسی میگویند دولت ایران خواستههای مردم خود را نادیده گرفته، به حقوق آنها احترام نمیگذارد، ناقض حقوق بشر میباشد، لذا ما (دولت آمریکا) در کنار مردم شجاع ایران میباشیم . در جای دیگر دقیقاً برخلاف اظهارات و نظرات این دو، دیپلمات ارشد آقای فایلو دیبل به عنوان معاون مدیرکل در امور ایران مصرانه خواهان مذاکره سازنده با همین ناقضان حقوق بشر (دولت ایران) است. راستی به قول ما ایرانیان، شریک دزد هستید یا رفیق قافلهی مردم ایران؟
و انگهی از دو حالت خارج نیست، یا وزارت خارجه آمریکا سیاست یک بام و دو هوا را در رابطه با مسائل ایران اتخاذ کرده است یا این که دو کشور ایران وجود دارد. یک ایرانی که وجود حقیقی دارد و جهانیان شاهد کشتار، حبس، شکنجه و اذیت و آزار شهروندانش توسط نظام سرکوبگرش بوده و هستند و یک کشور ایرانی که رویای امثال آقای فایلو دیبل میباشد و فقط هم در تصور سیاستمداران و دیپلماتها میآید که ایران و تاریخچهی آن را اساساً در کتابهای دانشگاهی و جزوههای دیپلماتیک شناختهاند و در این توهم هستند که گویا میتوان با نظام جمهوری اسلامی یک روابط معقول سیاسی- دیپلماتیک داشت. غافل از این که ایرانیان از آنجایی که نظام آخوندی را با گوشت و پوست و به بهای سنگینی تجربه کردهاند میدانند که آخوند جماعت و نه روحانیون آزاده در تمامی امور رابطهای یک طرفه، قلدرمآبانه و طلبکارانه دارند.
ثالثاً به ویژه بعد از انتخاباتی که در نظام کنونی ایران در دو سال پیش برگزار شد، مردم جهان به چشم خود مشاهده کردند که چگونه دولت ایران و نهادهای سرکوبگرش خواستههای اولیه مردم را به شدیدترین وجه ممکن و با وحشیانهترین روشها سرکوب کردند.
با توجه به آنچه گفته شد اصرار یک دیپلمات عالیرتبهی آمریکایی، آنهم در امور ایران برای مذاکره با دولت ایران آنهم با پذیرش شرمآور و از نظر مردم شجاع ایران محکوم است.
راه اصولی و درست در سیاست خارجی با رژیم ایران، منع هرگونه مذاکره و مراوده و تحریم همه جانبهی مقامات آن میباشد. مردم ایران حداقل انتظاری که از دولتها و سیاستگذاران کشورهای خارجی به ویژه کشورهای دمکراتیک دارند این است که اگر به هر دلیلی در محذوریت کمک و همیاری آنان هستند بر روی زخمهای ناشی از یک نظام جنایتکار نمک نپاشند.
بهروز ریحانی
Behroozreyhani@yahoo.com
منبع:پژواک ایران