در سالهای بعد نیز دختران و زنان ایرانی برگ های درخشانی از مقاومت و جانفشانی در برابر هیولای اسلامی(از بطری تاریخ بیرون جهیده) از خود به ثبت رساندند، که همگی کم و بیش مطلع هستند.

از زمانیکه خمینی به کمک دستگاه سرکوب و امدادهای غیبی توانست تمام گروههای سیاسی مخالف را جمع کند، و همه با تحلیل های آب و دوغ خیاری (مانند «عزیمت بزرگ» تحلیل رهبری مجاهدین پس از تحلیل «سقوط شتابان» سه ماهه و شش ماهه) جان خود را برداشته و به خارج کشور گریختند، تا برای بدست آوردن نقش یا سهم رهبری، چهار دهه بر سر و روی هم بکوبند و...، در نقطه مقابل، جنبش زنان ایران، با هوشیاری و با اتکاء به تاریخچه گرانبهای مورد اشاره، دمی از مبارزات خود با حکومت اسلامی باز نایستاد، و با خلق رهبران واقعی در میدان(نظیر نسرین ستوده ها، نرگس محمدی ها و...) رژیم اسلامی زن ستیز را گام به گام وادار به عقب‌نشینی کردند.

در این مبارزه نفس گیری که داستان یل و اژدهای شاملو را تداعی می کند، زن ایرانی با هیبت تمام!(مادر بزرگ ها، مادران، و دختران) از مادران خاوران تا ندا آقاسلطان، از دختران خیابان انقلاب تا دختران قیام های سراسری حاضر بوده و نقش بی بدیل راهگشایی و پرچمداری جنبش دادخواهی را به شایستگی ایفا کرده و در چشم دوست و دشمن به ثبت داده است.

اما آنچه که هشتم مارس امسال را از نظر نگارنده در رابطه با جنبش زنان ایران متمایز می کند، حضور رهبری کننده ی قوی و چشمگیر زنان در جنبش دادخواهی و قیام های یکساله اخیر است!

اگر چه دلیل آوردن بر این ادعا، همچون دلیل آوردن بر آفتاب است، اما ذکر مواردی از کارنامه ی سالی که گذشت کفایت می کند:

- در قیام های سراسری پیش از آبان ۹۸ نقش زنان در اطلاع رسانی مکان های تجمع و ... برجسته بود.

- در قیام آبان دختران و زنان بوضوح هر چه تمام‌تر نقش برانگیزاننده و رهبری کننده را ایفاء کردند، پس از سرکوب خونین آبان نیز مادران و مادر بزرگ ها،  پرچمداران جنبش دادخواهی آبان شدند، این کر همآهنگ از خانه های کشته‌شدگان تا زندان های جانیان،  و اطلاعیه های زندانیان سیاسی(نسرین ستوده، نرگس محمدی، آتنا دایمی و...) برگ های درخشانی به این افتخار ملی ما افزود!.

پس از جنایت دیگر حکومت اسلامی و سرنگون کردن هواپیمای مسافربری، باز هم دختران دانشجو و زنان میهنمان بودند، که به سرعت برق و باد، تمامی تلاشها و سرمایه‌گذاری رژیم آدمکشان برای قاسم سلیمانی جنایتکار را به آتش کشیدند، و قیام آبان را در بلوغی دیگر و با فریاد مرگ بر خامنه‌ای، و... سرنگونی حکومت اسلامی را با چنان فریاد رسایی به گوش جهانیان رساندند، که اغلب خبرگزاری ها از صدای زنانه آن قیام نوشتند!

اگر چه حکومت زن ستیز اسلامی (با آموزه های پیامبرشان از آیات و سنت و آنچه حضرتش با مخالفان و زنان مخالف می کرد) از هیچ جنایتی...برای به سکوت وادار کردن زنان دریغ نکرده و نمی کنند، اما در نقطه مقابل نیز زنان قهرمان ایران از هیچ تلاشی در ایفای نقش رهبری برای سرنگونی حکومت اسلامی و نجات مردم و میهنمان دریغ نکرده اند، و همچنانکه همگان شاهد بودیم در آخرین موج جنبش دادخواهی نیز زنان زندانی سیاسی اولین کسانی بودند، که با شجاعت بی نظیر از درون سیاهچاله های حکومت اسلامی، اطلاعیه و بانگ تحریم نمایش انتخابات را فریاد زدند...

بی تردید این حضور قدرتمند و رهبری کننده گردآفریدان ایرانزمین تا سرنگونی حکومت اسلامی اشغالگران ضد ایران و ایرانی همچنان ادامه خواهد داشت، و به یمن همین ستون های قابل ستایش و اتکا، جنبش دادخواهی مردم ایران به سرانجام نهایی خواهد رسید، و تمامیت نمادهای زن ستیزانه، و ضد برابری اسلامی، فرهنگی و سنتی اشغالگران حاکم را به گورستان تاریخ روانه خواهند کرد!، و به توصیف فردوسی وقتی که زنان به حکومت برسند:

همای آمد و تاج بر سر نهاد

یکی راه و آیین دیگر نهاد

همه نیکویی باد کردار ما

مبیناد کس رنج و تیمار ما

توانگر کنیم آنکه درویش بود

نیازش به رنج تن خویش بود

 

گرامی باد هشتم مارس و به امید برگزاری مراسمی شایسته ی زنان میهنمان در ایران آزاد فردا

 

موسا حاتمیان

 

مارس ۲۰۲۰