هفتم آبان و تفاوت کوروش ایرانیان، با نماد دزدی رجوی احمدینژادی، در رویارویی با مردم میهنمان!
موسی حاتمیان
هفتم آبان زادروز کوروش کبیر ایرانیان خجسته باد! این بزرگداشت ملی، پنج دهه پس از آن بهمن سیاه پنجاه و هفتی، و تجربه هولناک حکومت اسلامی اشغالگران ضد ایران و ایرانی، در سال کنونی معنای دیگری یافته است.
شهبانو فرح پهلوی، به مناسبت ۷ آبان زادروز کورش بزرگ در پیامی اعلام کرده اند:
«هم میهنمان گرامی، خوشحالم از اینکه امروز برای بزرگداشت یکی از بزرگترین چهره های تاریخ، کوروش بزرگ گرد هم آمده اید.
کوروش بزرگ که ارزش هایش بنیانگذار یکی از اولین بیانیه های حقوق بشر است، نمادی از آزادی، عدالت و احترام به کرامت انسانی بود.
دوران فرمانروایی او نه تنها با نبوغ نظامی، بلکه با آزادی مذهب، و جدایی آن از حکومت مشخص می شود. با نگاه به گذشته و میراث او یادآور می شویم، که استحکام و همبستگی، همواره ستون فقرات فرهنگ ما بوده است، فرهنگی که با وجود چالش ها و دشواری ها، همچنان با صبر و امید می درخشد.
بیایید از این پادشاه بزرگ ایران الهام بگیریم، و بگذاریم روح او همچنان راهنمای ما باشد.
همانطور که به سوی آینده ای سرشار از وحدت و شکوفایی و صلح گام برمیداریم، مایلم از صمیم قلب از برگزار کنندگان و هم میهنمان گرامی، و همه کسانی که به طرز خستگیناپذیر برای موفقیت این جنبش تلاش کرده اند، سپاسگزاری کنم.
تلاشهای شما به شدت در زنده نگهداشتن شعله تاریخ و فرهنگ ما مُؤَثِّر است. صمیمانه ترین درودهای خود را به تکتک شما می فرستم. باشد که میراث کوروش بزرگ همچنان مسیر ما را روشن کند، همانطور که ما تلاش می کنیم ارزش های گرامی او را پاس بداریم.»
حافظه تاریخی مردم ایران، سخنان شاهنشاه فقید، محمدرضا شاه پهلوی در آرامگاه کوروش کبیر را نیز بیاد دارند که: «کوروش، شاه شاهان، شاه هخامنشی، شاه ایرانزمین، از جانب من شاهنشاه ایران، و از جانب ملت من بر تو درود باد! کوروش، شاه بزرگ، شاه شاهان، آزاد مرد آزاد مردان، و قهرمان تاریخ ایران و جهان، آسوده بخواب، زیرا که ما بیداریم، و همواره بیدار خواهیم بود».
اگر چه شبه روشنفکران بی هویت ملی، مانند مجاهد و فدایی، توده ای و ضد ملی و مذهبی… به این جشن های باشکوه بزرگداشت نماد های ملی می تاختند، و قصد بمب گذاری برای بر هم زدن امنیت و اجرای آنها را داشتند، و نهایتاً تمام این بلوری ها و گاوشان را «همه با هم» خمینی خورد!، و اگر چه در آن بهمن سیاه پنجاه و هفت،
خواب سحرگهان
در ربودمان…
اما نسل جوان ایران، که حتی تجربه عینی حضوری در حکومت پهلوی را ندارند، و به اتکای تصاویر و فیلم های جشن های دو هزار و پانصد ساله، و بازیافتن هویت ملی، با عطش پر شگفتی، بسوی نماد کوروش کبیر در پاسارگاد دویده، و با یاد جهانبانی ها تا نیکا شاکرمی ها، پویا بختیاری ها، مجیدرضا رهنورد ها و…، تمام قد در برابر حکومت اسلامی اشغالگران حاکم بر میهنمان ایستاده اند، تجدید حیات ایران نوین قدرتمند را نوید داده و می دهند، که پژواک گام های این شکوه همبستگی ملی را می توان در سخنان شاهزاده رضا پهلوی بوضوح شنید: «… همانطور که هموطنان من در خیابان ها یا آرامگاه کوروش کبیر شعار می دهند، می جنگیم، می میریم، ایران را پس می گیریم!»
گرامیداشت هفتم آبان البته نه منحصر به ملت ایران، بلکه همزمان توسط ملت یهود که خاطره آزادسازی توسط کوروش کبیر را از یاد نمی برند، و همچنین در تاجیکستان و... نیز همزمان برگزار می شود.
در این میان، اما واکنش های بازماندگان اندیشه حکومت اسلامی اشغالگران هر دو ولایت غالب و مغلوب نیز حائز اهمیت است، و رویکرد رجوی احمدینژادی، با همزادپنداری غلیظی از اندیشه امام زمانی و ضد یهودی، نسبت به کوروش کبیر قابل توجه می باشد.
ابتدا احمدینژاد(با کمک تیم پیرامون و اتاق فکر هایش) باد مخالف وزیدن را در جامعه متوجه، و شروع به تعریف و تمجید از کوروش کبیر و نمادهای ملی ایرانیان کرد. رجوی که در همه زمینهها، و حتی حسرت بدلی ریاست جمهوری، خود را عقب مانده تر از احمدینژاد می دید، و در توهم رقابت ولایت فقیهی و امام زمانی خودش، فکری را در تشکیلات باقی نگذاشته بود، که از آنها اتاق فکری داشته باشد، با چندین ماه تأخیر از احمدی نژاد، یک تنه در روضه خوانی های طولانی و شرکت اجباری شب های ماه رمضان، با یادآوری آیات عهد عتیق در آزاد سازی یهودیان توسط کوروش کبیر، و تفسیر آیات ۸۲ تا ۹۰ اصحاب کهف، شروع به تعریف از کوروش بزرگ و چسباندن «مجاهدین انقلاب کرده» به نماد ملی ایرانیان کرد، و سپس مرکزیت تو سری خورده ی سابق، و شورای رهبری فعلی طبق معمول همیشگی به خط شدند، تا از این رمزگشایی تاریخی رهبری عقیدتی تعریف و تمجید کنند، بی آنکه بدانند، شأن نزول مجاهدین(آیه ۹۵ سوره نساء) در مورد ام مکتوم نابینای مدینه فاضله ارتش غارتگران مدینه ای نازل شده است، که چند سال بعد امپراتوری کوروش کبیر را در وحشیانه ترین اشغال خونین تاریخی غارت کردند، و در آخرین اشغالگری «همه با هم» نیز با همین اندیشه ضد ایران و ایرانی، آمدند و کشتند و سوختند و بردند و هنوز نرفته اند. و در حالیکه ضرغامی از زبان خامنهای گفته است، که «مقبره کوروش مردم را گرفتار کرده است»، روز گذشته مجاهدین نیز از قول رجوی در سایت رسمی «سیمای آزادی بردگان جزیره شیطان»، برای ادا درآوردن همراهی با مردم ایران نوشته اند: به مناسبت ۷ آبان روز کوروش، بزرگداشت کوروش کبیر در شهرهای میهن، نه آخوند نه قزاق، کوروش مصدق، روحت شاد، فرزند کوروشیم، ما کانون شورشیم… که هر دو ناشی از دو روح بیمار شکست خورده ی پا به گور، در انتهای «راه طی شده»، و در وحشت از قیام ملی ایرانیان برای دفن تمامیت حکومت اسلامی اشغالگران و این اندیشهی ضد بشری می باشد.
بی تردید فرزندان کوروش کبیر پیروز می شوند، و ایران را پس می گیرند!
منبع:پژواک ایران