«خاله زری سرود می خواند»
موسی حاتمیان

خاله زری چهره ی محبوب اکثر جوانان و مردم شهر اندیمشک است.

او را در این کلیپ می بینید، در حال خواندن سرود ای ایران برای روز مادر، با تبریکی به همه مادران، پرچمداران جنبش دادخواهی مردم میهنمان، که هر کدامشان چون کهکشانی حامل ستارگان درخشان، و سرشار عشق آبی آسمان، نماد قهرمانی و افتخاری برای تمام ایرانیان، و چه با معنا سرودی می خواند، ترانه ی پایندگی و بالندگی ایران، که جان را بایدش فدا، و او خود پیش از دیگران جان عزیزانش را فدایش کرده است...

https://www.youtube.com/watch?v=7F8bc7meYsE&feature=youtu.be

هوشنگ و شهین و نسرین و...به ترتیب سنی فرزندانش بودند. فرزندان خاله زری به ترتیب در سال شصت دستگیر و زندانی شدند.

شهین که همکلاسی و سرتیم خواهرم ملکه در تیم های تشکیلات آنروز بود، دو سال از من بزرگتر(متولد ۱۳۴۰) بود، در روز نوزده خرداد شصت به همراه ناهید، احترام، من و تعدادی دیگر از نیروهای مجاهدین، فدایی ها و...در تور گسترده در سرتاسر خیابان اصلی شهر، و پس از تظاهرات موضعی پیش از سی خرداد دستگیر شد، همان تظاهرات هایی که با تحلیل های سطحی رجوی با خوی شکاف زی(بین خمینی و بنی صدر) برای پس گرفتن رهبری انقلابی که به اعتقادش خمینی از او ربوده بود، توسط بخش اجتماعی در دستور کار آنروز نیروهای سراسر کشور بود... در همان شب دستگیری وقتی برای ساکت کردن شعار دادن های ما که براحتی توسط مردم در خیابان شنیده می شد، تخت شکنجه را در همان راهروی سلول ها برپا کردند، شهین دومین نفری بود که او را به تخت بستند، بی هیچ قهرمان سازی و اغراقی، وقتی کابل زدن او را شروع کردند، فریادی از شهین شنیده نشد!، فردای آن روز ما را از آنجا به زندان باغ سعادتی دزفول منتقل کردند، شهین را نه در بند دختران و زنان زندانی آنجا، بلکه در یکی از سلول های سمت چپ درب ورودی انداختند، که یک زمین چمن با بند ما و بند زنان فاصله داشت، حدود دو هفته بعد ما را از آنجا به زندان یونسکو منتقل کردند، اما دختران زندانی را در همانجا نگه داشتند... دو سه ماهی بعد از ضربه ۱۲ اردیبهشت ۶۱ که در مقالات قبلی اشاره کرده ام، غلامرضا(یکی از زندانیان مارکسیست که اقوام شکری بود) را به سلول من آوردند، او از دوستان و بچه های دبیرستان ما بود، و برایم تعریف کرد که او را از باغ سعادتی به نزد من منتقل کرده اند، و سلولش در کنار سلول شهین بوده است، وی می گفت که کفشیری جنایتکار به همراه دیگر شکنجه گران، شب ها خیلی شهین را اذیت می کرده اند، و صدای فریاد ها و گریه های شهین بسیار او را آزرده کرده و...، 


(دستان خونین علیرضا آوایی وزیر دادگستری دولت روحانی)

http://pezhvakeiran.com/maghaleh-87673.html

شهین در ادامه این شکنجه‌های رذیلانه قاریان قرآن، تعادل روانی اش را از دست داد، و جنایتکاران صحنه گردان خمینی در دزفول (آوایی، خلف رضایی و...) تصمیم جدیدی گرفتند، و برای بدنام کردن بیشتر خانواده های مجاهدین و زندانیان سیاسی، شهین را با آن وضعیتی که دیگر خطری هم برای خود نمی دانستند، در سال ۶۲ آزاد کردند، اما بر خلاف تصورات کثیف آنها، شهین بسرعت تعادل روانی خود را بازیافت، وقتی سال شصت و چهار، در فراز دیگری از فرار و سقوط رجوی برای نجات خودش از پاسخگویی، که با شیادی پیامبرگونه اش در ربودن و ازدواجی مشابه زینب بنت جحش، انقلاب ایدئولوژیکش نامید، بخش اجتماعی سازمان که احمد واقف در راس آن قرار داشت، برای اثبات این شعبده در کلاه رجوی که پیروزی بزرگ ایدئولوژیکی و... توصیف می کرد، طرح هر چه بیشتر اعزام زندانیان آزاد شده به عراق را در دستور کار قرار داده بودند، و در این کار کمترین احساس مسوولیتی نسبت به حفظ جان بچه های آزاد شده و خانواده های آنها نداشتند!، آن موقع خودم در پایگاه خراسانی کرکوک تحت مسئولیت همین بخش قرار داشتم، و هنگامی که از دستگیری های مجدد آشنایان و دوستان آزاد شده ای که تنها بدلیل اقدامات و تماس های بی حساب و کتاب حضرات و آنهم برقراری تماس های آنها با نام و از طرف من، برآشفته شدم، به تندی مورد برخورد و پرخاشگری قرار گرفتم، و خیلی رک و پوست کنده به من گفتند، شما بچه های اندیمشک از اول همه قطب بودید...در حالیکه این خط برادر مسعود است، اگر زندانی آزاد شده و نیروهای داخل کشور ما از مرز رد شوند و به عراق برسند که یک دریا دوغ است، و اگر هم مجدداً دستگیر یا شهید شدند، باز هم یک دریا دوغ است، و زندانی و شهید مجاهد نشانه حضور و پویایی سازمان در داخل است...(بله در تحلیل آنها جان و زندگی هواداران و زندانیان آزاد شده یک دوغ سرخ برای نوشیدن بود که تماماً به رهبری عقیدتی تعلق داشت), در حالیکه هم می دانستند، و هم من بار‌ها به آنها گفتم، و برای بالاترین مسولین آنها نوشتم که تمامی تماس های شما کنترل می شود، و چه شما بخواهید یا نخواهید، این شیوه کار و تماس ها، تنها باعث دستگیری مجدد بچه های آزاد شده می شود...بله این تحلیل و عملکرد غیرمسولانه ای بود، که در عمل همدستی با شکارچیان جنایتکار خمینی بود، و در همان ماهها که به شهین و احمد آسخ و...وصل شده بودند، با علم به اینکه تماس های آنها توسط اطلاعات سپاه و دادستانی کنترل می شود، به آنها دستور آمدن به عراق داده بودند، و در حین همین تلاش برای خروج از کشور، شهین به همراه احمد آسخ مجدداً دستگیر شدند، که لابد می توانید حدس بزنید وقتی یک زندانی سیاسی مجدداً دستگیر می شود، جنایتکاران وحشی حکومت اسلامی چه بلاهایی بر سرش می آورند...شهین حیدری و احمد آسخ در قتل عام زندانیان در سال شصت و هفت تیرباران شدند، ظاهراً شهین را در شوشتر و احمد را در مسیر اهواز-اندیمشک شبانه به خاک سپرده اند. یادشان گرامی و جاودان.

هوشنگ پسر بزرگتر خاله زری بود، دبیر مدرسه راهنمایی کاوه و محبوب دانش آموزان و مردم شهر...، او حدوداً شش سال از من بزرگتر بود، پس از سی خرداد، که علیرغم تمامی تحلیل های دروغین بعدی رجوی که اولین بار تحت عنوان گزارش یک ساله مقاومت منتشر شد، واقعیت این بود و هست که رجوی تمام عیار در فکر فراری دادن رهبر عاشورایی بود، که اعضا و خانواده های بی پناه را در آن هل داده بود، و تمامی مرکزیت سازمان را فریفته بود، که کسب قدرت در یک قدمی ماست، و حداکثر شش ماهه بدست خواهد آمد...در ادامه این فریب و فرار بود، که خط و خطوط کسب قدرت سریع، با الگوبرداری احمقانه و مجدد دیگری از انقلاب اکتبر و...به تظاهرات مسلحانه پنجم مهر رسید، و این همدستی آشکاری با خمینی جلاد و گله های جنایتکارش در تشکیل عاشورای دیگری برای قتل و عام نوجوانان و جوانان ایران بود، که در دستور کودکانه و احمقانه ی اجرایش در تمامی شهرهای کوچک نیز فقط از یک عقل باخته ای بنام رجوی و مرکزیت غیرمسول تحت فرمانش امکانپذیر بود...، آن هفته پس از پنجم مهر به مادرم اجازه ملاقات نداده و به او گفته بودند که برای تحویل گرفتن موسا به دادستانی انقلاب (در جنب یونسکو) مراجعه کند، که کد اعدام برای خانواده ها و نوعی شکنجه ی سادیستی اختراع خلف رضایی و آوایی برای مادران بود، که مادرم بیهوش شده و توسط مادران اقوام و آشنایان بسیار دیگر به خانه برگردانده شده بود(شاید برای پنهان کردن وضعیت بحرانی جسمی من پس از لو رفتن رادیوی سلول شش، در روز بدرک واصل شدن رجایی و باهنر، و انتقال من به انفرادی و...که در یکی از مقالات به آن اشاره کرده ام)، اما فکر می کنم در روز ملاقات بعد از نیمه مهر بود، که وقتی مرا برای ملاقات بردند، برای آخرین بار هوشنگ را دیدم، که با یک پنجره فاصله در حال صحبت با خاله زری بود، خاله زری با دیدن من دستی تکان و لبخندی و سلامی، که بلافاصله کفشیری جانی در آنطرف پنجره ها به خاله زری و مادرم با پرخاش گفت اگر با زندانیان پنجره های دیگر حرف بزنید پنجره را می بندیم و ملاقات بی ملاقات، و در پاسخ آنها که می گفتند آخه مسلمون ما خاله آنها هستیم، آن جانی گفت می دانیم که تمام طایفه شما و اندیمشک منافق هستید ولی اینجا فقط حق دارید با فرزند خودتان صحبت کنید، و پس از این بگو و مگو، همین را بهانه کردند و ما را بلند کرده و به سلول برگرداندند، البته در خلال این بگومگوی پیش آمده مادرم و خاله زری به من فهماندند که هوشنگ در روز پنجم تا هفتم مهر دستگیر شده که الآن دقیق بیادم نیست، در مسیر بازگشت به سلول، برای اینکه متوجه نشوم که هوشنگ در کدام سلول است، مرا پشت درب ورودی راهروی سلولهای جدید نگه داشتند، و پس از هوشنگ مرا به سلول انفرادی خودم بردند، و حدوداً دو ماه بعد از دستگیری و شکنجه او را به یکی از درختانی که روبروی سلول من قرار داشتند بسته و تیربارانش کردند، یادش گرامی و جاودان

نسرین حیدری دختر کوچک خاله زری بود، او همکلاسی خواهر کوچکترم بود، پسرعمویشان (محمود رحیم خانی هرموشی) به همراه آخرین سری زندانیان سیاسی شاه در سی دیماه پنجاه و هفت آزاد شد، و مردم شهر با جشن بزرگی که حمزه شلالوند در پیشاپیش صفوف استقبال کنندگان قرار داشت، از او قدردانی کردند، در هفته اول اسفند پنجاه و هفت او برای ملاقاتی به تهران رفت، و هنگامی که غروب هشتم اسفند پنجاه و هفت به اندیمشک برمی گشتند، خودروی آنها از طرف یک پست بازرسی در حوالی سه راه سلفچگان مورد تیراندازی قرار گرفت، و با واژگون شدن خودروی آنها، محمود رحیم خانی کشته شد، مردم شهر که شیرینی آزادی فرزند محبوبشان اینچنین به کامشان تلخ گشته بود، مراسم بزرگی برای تشییع و خاکسپاری او بر پا کردند، که صلاح الزواوی(سفیر وقت فلسطین در تهران) نیز در این مراسم شرکت و سخنرانی کرد، قبل از سخنرانی او، گروه نونهالان سرود (نسرین، خواهرم و دختران ابتدایی هم سن و سالشان) اولین سرود ساخته شده اسماعیل وفا یغمائی و یک سرود فلسطینی را خواندند، سفیر فلسطین در آغاز سخنانش با اشاره به نسرین و دختران خردسال گروه سرود گفت، شما با این نسل زنده و پیروز هستید...اما نه سفیر فلسطین و نه هیچکدام از ما، آنروز نمی دانستیم که چه دیوی و هیولایی از بطری تاریخی اسلام بیرون جهیده و چه سرانجامی در انتظار ماست، و بزودی نسرین و پسر عموی دیگرش محمد رحیم خانی، هوشنگ، شهین، ،حمزه، فاطمه، حمید، افتخار، داوود و بسیارانی از حاضران آن روز نیز به محمود خواهند پیوست...

زمان دستگیری نسرین را اکنون حضور ذهن ندارم، اما در یکی از ملاقات ها از ایما و اشارات مادرم و ... متوجه دستگیری نسرین و برادر کوچکترشان شدم، و همانطور که اشاره کردم، وقتی غلامرضا را از زندان باغ سعادتی به سلول من در یونسکو منتقل کردند، او اطلاعات بیشتری از شهین و نسرین برایم آورد، آن موقع پسر عمویشان محمد رحیم خانی نیز در یونسکو بود، و بارها مورد شکنجه های سادیستی آوایی، خلف رضایی، کاظمی، نداف و پادوهای شکنجه گر آنها قرار گرفته بود، پیش از انتقال مجدد ما از بند یک به سلول، با اتهام تشکیلات زندان که همزمان با ضربه ۱۲ اردیبهشت ۶۱ بود، مصطفی یعقوبی و کریم رشیدی در یک کمین سپاه و دادستانی دزفول در کوهپایه های حوالی دوکوهه دستگیر و به یونسکو منتقل شده بودند، ظاهراً مرتضی یعقوبی که از توابین بشدت نادم بند یک و داماد کریم رشیدی نیز بود، محل اختفای آنها را لو داده بود، و در ورود آنها ضمن در آغوش گرفتن با صدای بلند گریه می کرده که برادرانم ببایید ببینید که منافقین چه کرده اند و(با اشاره به خلف رضایی و شکنجه گران حاضر در صحنه) مدافعان اسلام واقعی همین برادران هستند و...(اینها را حمید آسخ که در اتاق شماره یک در کنار درب بند و شاهد صحنه بود برایم پیش از اعدام تعریف کرد)، کریم بخاطر اینکه مرتضی شوهر خواهرش بود، حاضر نبود بپذیرید که مرتضی یک خائن است، و مرا متهم می کرد که تو چپ روی می کنی و...، اما مصطفی یعقوبی نیز بلافاصله در خیانت شروع به همکاری فعال با خلف رضایی کرد، و بدلیل تشکیلات فِئودالی مجاهدین در اندیمشک، مصطفی در آن رشد کرده بود، و اطلاعات بسیاری در مورد تشکیلات مجاهدین در اندیمشک، دزفول، شوش، و...تا تشکیلات مرکزی خوزستان در اهواز داشت، و به همین دلیل موجب ضربات بسیاری در داخل و خارج از زندان گردید، و اکثر زندانیان قدیمی که هنوز اطلاعات آنها لو نرفته بود، را در معرض اعدام قرار داد، که اولین آنها محمد رحیم خانی هرموشی بود، کریم رشیدی در بازگشت از بازجویی در سلول برایم تعریف کرد که خلف و آوایی، محمد رحیم خانی را برای رو در رویی با مصطفا آورده بودند، و در پایان که ظاهراً آنها را تنها گذاشته بودند، محمد به مرتضا گفته است خان برارت سرمه هرد(خان برادرت سرم را خورد)، مصطفی و مرتضا پس از اعدام علی محمد رحیمی از خلف رضایی درخواست کردند که کریم رشیدی را از سلول من به بند ۲ در نزد آنان منتقل کنند، که بلافاصله کریم را بردند، و پس از آن در جریان ریز نقش او در اعدام نسرین و محمد کاظم کایدی و بقیه بچه ها قرار نگرفتم، در ادامه این خیانت ها بود که پرونده های محمد و نسرین و ...در ریل دیگری قرار گرفت، دقیقاً بیادم نیست که نسرین در حالیکه آن موقع ۱۴- ۱۵ سال بیشتر نداشت، به همراه پسر عمویش محمد در اواخر زمستان سال ۶۱ یا اول بهار سال ۶۲ تیرباران شدند... یادشان گرامی و جاودان


همانطور که در ابتداء اشاره کردم، خانواده آنها از قدیمی ترین و سرشناس ترین خانواده های اندیمشک و حومه بودند، و بجز محمود و محمد رحیم خانی هرموشی که از زندانیان سیاسی زمان شاه نیز بودند، ناصر رحیم خانی کاندیدای فداییان در اولین انتخابات ۵۸ نیز از عموزادگان آنها بود.

بی تردید قاتلان نسرین و شهین و هوشنگ و تمامی فرزندان ایرانزمین بدست عدالت سپرده خواهند شد، و به همراه سران حکومت اسلامی اشغالگران ضد ایران و ایرانی، بعنوان جنایتکاران بر علیه بشریت محاکمه خواهند شد، و آن روز دور نیست 

 

موسا حاتمیان

دوشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۹

۱۵ فوریه ۲۰۲۱

 

منبع:پژواک ایران


موسی حاتمیان

فهرست مطالب موسی حاتمیان در سایت پژواک ایران 

* پیام اطلاعات خامنه‌ای برای تبادل حمید نوری   [2023 Dec] 
*قاتلان مهرجویی و بیمارستان الاهلی یکی هستند!  [2023 Oct] 
*به بهانه‌ی بیمارستان الاهلی و یک سوال از رجوی  [2023 Oct] 
*جایزه صلح نوبل  [2023 Oct] 
*فاطمه فاطمه نیست!   [2023 Oct] 
*مهر آمد و بوی سرخ طوفان  [2023 Sep] 
*نیکا پرچم مانا!  [2023 Sep] 
*انقلاب زن زندگی آزادی زنده است!  [2023 Sep] 
*نگاهی به یازده سپتامبرپس از دو دهه   [2023 Sep] 
*پشت پرده ی غوغای حضور نیری جنایتکار در آلمان  [2023 Jul] 
*نیمه ی پنهان ماه پیروزی درخشان جنبش دادخواهی   [2022 Jul] 
*پیروزی درخشان جنبش دادخواهی، در زوایای آشکار و پنهانی  [2022 Jul] 
* جاکش های سیاسی حکومت اسلامی، در لشکرکشی پهلوی ستیزی*  [2022 Jun] 
*پیام رضا پهلوی، فرصتی برای نجات ایران و ایرانی  [2022 Jun] 
*از آن سحرگهان خرداد پر فریاد، تا این شامگاهان خرداد پر بیداد!*  [2022 May] 
*دست های خونین جنایتکاران، از فاجعه سینما رکس تا متروپل امروز آبادان   [2022 May] 
*فریاد بلند سرنگونی، پس از پیروزی جنبش دادخواهی  [2022 May] 
*پیام مهم پیروزی دادگاه حمید نوری، برای فعالان جنبش دادخواهی  [2022 May] 
*خوشآمد روز فیروزی، ازین نو جشن پیروزی  [2022 May] 
*سپاسی در آستانه جشن پیروزی، از میهن تی وی و باشندگان جنبش دادخواهی  [2022 May] 
*چرا جشن پیروزی دادگاه نوری، جشن ملی ایرانیان است؟  [2022 Apr] 
*دادگاه حمید نوری، نماد پیروزی سالی که گذشت!  [2022 Mar] 
*نوروز پیروزی برآمده از دادگاه حمید نوری  [2022 Mar] 
*افسار پاره کردن رجوی در مقابل پیروزی دادگاه نوری  [2022 Mar] 
*رئیسی راسپوتین پوتین!  [2022 Feb] 
*ایرج مصداقی، آخرین تیر ترکش دادگاه امروز، و پیروزی جنبش دادخواهی!  [2022 Feb] 
*خانه ی شلالوند، نماد سروهای بدار آویخته در بند!  [2022 Feb] 
*روایت اشتری از آن تابستان همه کشی!   [2022 Feb] 
*فریادی برای سر بریده ی اهوازی، در برابر مدعیان آن بهمن سیاهی!   [2022 Feb] 
*بدرقه ی دیگری در سالگرد کوچ شهروز رشید!  [2022 Feb] 
*کرونای نوری و پارادوکس شادی!   [2022 Jan] 
*دسته گلی برای مردم سوئد، دادستان ها، و یوران یالمارشون!  [2022 Jan] 
*یاشاسین مهدی اصلانی!   [2022 Jan] 
*ایرج مصداقی و دادگاه نوری، از منظر ایرج پزشکزاد!  [2022 Jan] 
*«ناپرهیزی های ضدامپریالیستی» در «دادگاه امپریالیستی»!  [2022 Jan] 
*ادعای چپ ستیزی، یا حکایت در دیزی!  [2022 Jan] 
*یادی از «شکری» در کلاپ هاوس دادگاه نوری   [2021 Dec] 
*«پیروزی فریاد زندگی در دادگاه نوری»  [2021 Dec] 
*«سخنگوی مجاهدین در گامی فراتر از قاتلین»  [2021 Dec] 
*«منتهای دنائت ضد مردمی رجوی در دادگاه نوری»   [2021 Dec] 
*«عاشقانه های جلادان، از دادگاه نوری در استکهلم، تا قلب ایران در اصفهان»   [2021 Dec] 
*«بده بستانهای ولایت غالب و مغلوب در دادگاه امروز استکهلم»   [2021 Dec] 
*«خط دفاعی حکومت اسلامی، در برابر پیروزی جنبش دادخواهی»  [2021 Nov] 
* «پایان تلاش نافرجام گروگانگیری دادخواهی»   [2021 Nov] 
*«دادخواهی به شیوه ی خوجه، در سنگرهای بتنی آلبانی»   [2021 Nov] 
*«جعبه سیاه دادگاه نوری، در دومین سال رونمائی»  [2021 Nov] 
*«مش دولت و حمزه و مختار و فروغ، در یک قاب دادخواهی»   [2021 Oct] 
*«گندگاو چاله دهانی رئیسی، نسبت به مفاخر با شکوه هویت ملی»  [2021 Oct] 
*«دادخواهی به سیاق رجوی از دادگاه نوری»  [2021 Oct] 
*«از دهقان فداکار تا نوجوان آتشکار »   [2021 Sep] 
*«اوج تجارت اسلامی، در پرونده و دادگاه نوری»  [2021 Sep] 
*«قتل شاهین ناصری، همزمان با سخنرانی رییس‌جمهور قتل عام»   [2021 Sep] 
*دادگاه نوری، داد از بیداد و خیانت شُغاد»   [2021 Sep] 
*«از میدان بهارستان تا میدان توپخانه!»  [2021 Aug] 
*«از مادران خاوران و آبان تا دادگاه نوری، و جنبش دادخواهی مردم میهنمان»  [2021 Aug] 
*«تهران دوباره فتح می شود!»  [2021 Jul] 
*از دادگاه نور چشمی رئیس جانیان تا خروش خوزستان»  [2021 Jul] 
*«رئیسی، اژه ای و دادگاه نوری»  [2021 Jul] 
*«مشت محکم کارگران، بر دهان کثیف دولت رئیس جانیان»   [2021 Jun] 
*«رییس‌جمهور آیشمن»  [2021 Jun] 
* «گزارشی از برادران افکاری، و وظیفه ملی ما»  [2021 Jun] 
*«چماقداری حکومت اسلامی در آستانه انتخابات و قیام سراسری»  [2021 Jun] 
*«آخرین نمایش انتخابات، شام آخر خامنه‌ای»  [2021 Jun] 
*«جار بلند جنبش دادخواهی و دشمنانش»   [2021 Jun] 
*«خوبی که خویش را سرودی کرد و ماند»  [2021 May] 
*«رئیسی راسپوتین نظام، یا گورباچوف حکومت اسلامی»   [2021 May] 
*«ساز سازمان ملل و سازمان مجاهدین»  [2021 Apr] 
* «خیز جنایتکاران برای خاوران زندگان و انتخابات مردگان»  [2021 Apr] 
*«توپخانه دروغ رجوی به کدام طرف شلیک می کند؟»  [2021 Apr] 
* «تاراج ایران توسط حکومت اسلامی اشغالگران»   [2021 Mar] 
*«نوروز پیروز، چنگ در چنگ با دشمنان دیروز و امروز»   [2021 Mar] 
*«هشتم مارس، اولین قیام زنان ایران، در مقابل حکومت اسلامی اشغالگران زن ستیز»  [2021 Mar] 
*«جنازه گردانی انیس نقاش توسط خامنه‌ای کلاش بر یابوی مماشات»  [2021 Feb] 
*« رکورد های جنایت در اندیشه اسلامی شقاوت»   [2021 Feb] 
*«خاله زری سرود می خواند»  [2021 Feb] 
*«بیست دوم بهمن گورزاد»   [2021 Feb] 
*«بهمنی که در بحران هویت ملی بر میهنمان آوار شد»  [2021 Feb] 
*«تسخیر کنگره، پیروزی بایدن و تبعاتش برای جنبش دادخواهی مردم ایران»  [2021 Jan] 
*«دستور خامنه‌ای جلاد برای قتل عام جمعی»   [2021 Jan] 
*«ارابه ولایت فقیه»   [2020 Jun] 
*«شریف شرافت به یغما رفته»  [2020 Jun] 
*«خرداد پر بیداد»  [2020 Jun] 
*«جنایت کشتن جورج فلوید، و استقبال جنایتکاران از این حادثه دردناک»  [2020 Jun] 
*«فاصله ای ویرانگر از چهار خرداد تا پانزدهم و سی خرداد»  [2020 Jun] 
*«اهمیت پیروزی مجدد بازداشت نوری جنایتکار»  [2020 May] 
*«رد پای قاتلان رومینای نوجوان در اندیشه اسلامی جنایتکاران حاکم بر میهنمان»  [2020 May] 
*«تروریسم خمینی - خامنه‌ای - رجوی، مثلث شوم تروریسم اسلامی»  [2020 May] 
*«گناه امیر جوان، خروج بر امام زمان غرق در گندآب جمکران و رمضان»  [2020 May] 
*«پیروزی ادامه بازداشت نوری جنایتکار، مشت محکمی به اعدام های رمضان»  [2020 May] 
*«هر کتابی برگی ست از تاریخ»  [2020 Apr] 
*«فاجعه انقلاب فرهنگی از دریچه کرونا»  [2020 Apr] 
*«از نیمه شعبان تا زنجیریان رمضان»  [2020 Apr] 
*«کرونای رمضان خطرناکتر از کرونای جهان»  [2020 Apr] 
*«دستمریزاد به میهن دوستان»   [2020 Apr] 
* «نعل کرونا به ضرب سکه ی اسلام»  [2020 Apr] 
*«قتل عام خاموش زندانیان توسط حکومت اسلامی جنایتکاران حاکم»  [2020 Apr] 
*«پیروزی ادامه بازداشت نوری جنایتکار در این وانفسای کرونا»  [2020 Apr] 
*«کرونا، سیزده بدر، چهارده معصوم هم بدر»   [2020 Mar] 
*«راست و دروغ سیزده کرونایی»  [2020 Mar] 
*«کرونا، ویروس جنگ یا صلح»  [2020 Mar] 
*«ویروس کرونا، مائده الهی یا تیغ دو لبه برای حکومت اسلامی»  [2020 Mar] 
*«جشن نوروز، چنگ در چنگ با ویروس حکومت اسلامی»  [2020 Mar] 
*هشتم مارس امسال و جایگاه زنان در جنبش دادخواهی ایران  [2020 Mar] 
*«حکومت قتل عام و آینده میهنمان». موسا حاتمیان  [2020 Mar] 
*«دستگیری نوری جنایتکار و چشم انداز فرو ریختن دیوار برلین اسلامی»  [2020 Feb] 
*«سندرم استکهلم و تراژدی کمدی الهی اپوزیسیون»  [2020 Feb] 
*«سرفصل قیام دی و بهمنی دیگر»   [2020 Jan] 
*«نگذاریم که ملا سر آبان ببرد»   [2020 Jan] 
* ظهور رجوی و دستِ خر کوتاه!*  [2020 Jan] 
* «جفتک زن جمکران»   [2020 Jan] 
*خجسته «۸مارس» روز جهانی زن  [2018 Mar] 
*گاز اشک آور, عیدی کارگران نیشکر هفت تپه  [2018 Mar] 
*مرثیه ای برای شورای حقوق بشر و سازمان ملل  [2018 Feb] 
*رفراندوم, پرهیز از خشونت و حق دفاع   [2018 Feb] 
*ژنو میزبان آوائی جنایتکار  [2018 Feb] 
*سقوط هواپیما به مقصد یاسوج, سانحه یا...؟  [2018 Feb] 
*رفراندوم واقعی جوانان قیام از دیشب تا امروز در تهران  [2018 Feb] 
*"دختران میدان انقلاب" نماد هویت ملی ایرانیان  [2018 Feb] 
*آیا بایستی از طرح رفراندوم با نظارت سازمان ملل متحد حمایت کرد؟  [2018 Feb] 
*دستان خونین علیرضا آوایی وزیر دادگستری دولت روحانی  [2017 Aug]