«ناپرهیزی های ضدامپریالیستی» در «دادگاه امپریالیستی»!
موسی حاتمیان
ماکیاولیسم مذهبی* سازمان مجاهدین زمان و مکان نمی شناسد، چه آن موقع که اعضای تشکیلات خودشان، مانند رییس کمیسیون قضائی کنونی شورای ملی مجاهدین را وردست خلخالی جلاد گذاشته بودند، تا با شعار آش شله قلمکاری رجوی مبنی بر اسلام انقلابی در چپ مارکسیسم، روی دست حزب توده و چپ های مدعی آنروز ها برای صدور احکام بیشتری از فرخ رو پارسا ها، هویداها، بهاییان و...به اتهام مزدوران امپریالیست بلند شده بودند، و چه پس از آن که برای حفظ این جایگاه پوشالی در چپ مارکسیسم، سرودهای سر کوچه کمینه مجاهد پر کینه، آمریکایی بیرون شو خونت روی زمینه با رژه ی ارتش ملیشیا را به همراه دعای أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ در مراسم احیاء جلوی سفارت اشغال شده ی آمریکا می خواندند، و خرما و حلوا پخش می کردند، تا شاید خلفای بعدی باشند…
چه آن شب نشست رجوی در پارسیان، که در غافلگیری از عملیات تروریستی بزرگ القاعده، برای فرو ریختن برج های دوقلوی یازده سپتامبر بر روی مردم بیگناه، شیرینی رولت پخش کردند، و رجوی با طعنه به اسامه بن لادن در اشاره به مریم با یادآوری این آیه
«وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ» (بقره ۲۳)
می گفت که اگر رهبری القاعده خیلی ادعا دارد، یک مریم مانند مریم شما بباورد... و تازه این ضرب شست اسلام ارتجاعی است، وای به روزی که اسلام انقلابی شما(یعنی جناب شازده) در تهران بر سر کار باشد….
چه پس از سقوط دولت صدام و آمدن صاحبخانه ی جدید، که سرآسیمه تمامی نوارهای ضبط شده ی مورد اشاره سوزانده شد، و به تمامی مقرات دستور داده شد که حق پخش سرودهای ضد آمریکایی ندارند، تا ضمن وادار کردن رقصیدن دختران برای سربازان و افسران آمریکایی در مقر لشکر خواهران!، جانشین رهبری خودشان و دیگر مسولین قدیمی سازمان را در این خوش رقصی وادار کردند، که در نزد افسران آمریکایی به امام رضا قسم بخورند، که پیکاری ها ترورهای زمان شاه را انجام داده اند، و با این لودگی در شیادی، پس از جدا شدن یکی از اعضای قدیمی سازمان، او را بعنوان یکی از مخالفین تفاهم و رابطه ی دوستانه ی مجاهدین با آمریکایی ها و...به آنها معرفی کردند، و همچنانکه در دولت صدام، اعضای منتقد جدا شده مانند مصطفی غنیمتی و...را به آنها تحویل داده و در سند تبادلات افشا شده ی پس از سقوط دولت صدام آشکار است، که مسولین سازمان در سند تبادل و تحویل به زندان ابوغریب، تأکید کرده اند که مصطفی یک عضو قدیمی مجاهدین است، و شما می توانید او را با بیش از ۱۵۰ اسیر عراقی مبادله کنید، و چنین کردند و او سر به نیست شد، این عضو قدیمی مرکزیت را نیز با همین سیاست ماکیاولیسم مذهبی و مزدوری به ابوغریب آمریکایی ها روانه کردند...که هنوز هم از آثار شکنجه های آن دوران رنج می برد.
پس از دستگیری حمید نوری، که با طرح پیچیده ی ایرج مصداقی محقق و پیروزی درخشانی برای مادران خاوران و تمام مردم میهنمان رقم زده شد، باز هم شاهد همان ماکیاولیسم مذهبی ۵۷ ایشان بودید، که چگونه نوار گفتگوی مقیسه را دریافت و باز هم در کمک متقابل ولایت غالب و مغلوب تا کجا پیش رفتند، و دادگاه سوئد را در خدمت و مجری طرح وزارت اطلاعات و... معرفی می کردند، اما پس از دهم آگوست، باز با همین سیاست و پشتک واروی دیگری، رجوی نیز مانند خامنهای که پس از آن همه رجز خوانی ضد برجامی، امروز به یکباره سخن از مذاکره و نرمش قهرمانانه گفت، او نیز برای همین قاضی و دادستان ها و شاهدان سازمان(که تا پیش از این، بفرموده ی رهبری، همان توهمات روانپریشی رجوی اندر باب طرح وزارت اطلاعات را تکرار می کردند) به یکباره فرش قرمز پهن کردند، و مارش پیروزی زدند.
اما هدف از این یادآوری ها، پس از دیدن پخش و انعکاس شهادت دشتبانی در دادگاه نوری از سیمای آزادی زندانیان حبس ابد در جزیره ی شیطان آلبانی، لازم می بینم بعنوان کسی که سالیان زیادی در تشکیلات این سازمان بوده، و البته در سال ۱۳۷۰ به اتهام اپورتونیست در دادگاه انقلابی همین مجاهدین یکبار به اعدام محکوم شده است، و بارها مسولین قدیمی سازمان به نقل از رجوی برای تحقیر اظهار کرده بودند، که اگر موسا در زمان اپورتونیست ها، جوان و در تشکیلات ما حضور داشت، بی تردید یک وحید افراخته ی دیگر و یکی از اپورتونیست ها می بود و ...تنها پیشنهاد من به رفقا(و نه نارفیقان) که با هر درکی از سوسیالیزم، صادقانه خود را چپ می دانند، این است که مراقب باشید، و با طناب مجاهدین(رجوی) به چاه ضدامپریالیستی در دادگاه نوری نروید، زیرا کسی که به اعضای قدیمی تشکیلات و به ادعای خودش پاره های تن رهبری، و حتی فرزند خودش رحم نکرده است، قطعا به شما رحم و وفا نخواهد کرد!.
ما پیروز می شویم!
موسی حاتمیان
دیماه۲۱ / januari 11,2022
استکهلم
*ماکیاولیسم مذهبی در واقع انحراف در شیوه حکومت مذهبی و تمایل حکومت داران به معیارهای ابزارگرایانهٔ دینی را گویند. از مصادیق این مورد، تن دادن به اصالت منافع و تبلیغات ناراست و غیرواقعی در انتخابات و شعارهای آن است. در این شیوه، سیاست در حکومت مذهبی به خودی خود هدف میشود، و اخلاق و دین حول مدار منافع سیاسی میچرخد.
منبع:پژواک ایران