«از میدان بهارستان تا میدان توپخانه!»
موسی حاتمیان
حکومت اسلامی اشغالگران حاکم بر میهنمان، مراسم تحلیف رییسجمهور قتل عام را امروز در یک دهن کجی آشکار به مردم ایران در روز چهاردهم مرداد، و سالروز مشروطیت قرار داد، تا به شیوه ی شیادی آخوندی، و با تجلیل از اصلی ترین دشمن مشروطیت و مردم(فضلالله نوری)، همزمان یک قدرتنمایی کاذب را نیز به نمایش روحوضی مجلس قالیباف بگذارد...و البته ترتیبات امنیتی بی سابقهای که اینبار اتخاذ کرده بودند، نشانه ی وحشت بزرگ سران ولایت جنایت بود، و رجزخوانی های قالیباف جنایتکار در توصیف توطئههای خارجی و شیطنت داخلی... نیز عمق این وحشت را بارز می کرد.
ابراهیم رئیسی نیز در حالیکه برای ترسیم خط مشی منطقه ای و جهانی دولتش تأکید می کرد، که ما از مولفه های قدرت ملی در سطح منطقه و جهان حمایت و از آنها استفاده خواهیم کرد، همزمان سران سازمان های تروریستی را در صف جلو به نمایش گذاشته بود، و در یک انشاخوانی پنجم ابتدایی، اما آخوندی، مدعی شد، که قدرت جمهوری اسلامی ایران در منطقه امنیتساز است، و لابد بنا به همین ماهیت، از دیشب گروه های تحت امرشان را واداشته اند، که اینبار از لبنان به سوی مردم اسرائیل موشک پرانی کنند، تا همزمان با روی کار آمدن دولت جدید، منطقه را با دزدی دریایی و موشک و ... آنچنان به ناامنی بکشانند، که وزیر دفاع اسرائیل امروز صبح آمادگی حمله به ایران را اعلام کرد!.
جوک سیاسی - حقوق بشر اسلامی مراسم امروز هم بنا به پاچه ور مالیدگی آخوندی، همانا طلبکاری رئیسی جنایتکار از دولت های دمکراتیک جهان برای رعایت حقوق بشر بود!، زیرا در حالیکه سازمان عفو بینالملل با راهاندازی یک کارزار جهانی، خواستار آن شده بود، که از رهبران جهان، از جمله انریکه مورا، نماینده اتحادیه اروپا، خواسته شود، درباره کشتار ۶۷ و مصونیت حاکم در ایران برای جنایات علیه بشریت سخن بگویند، و برای تشکیل یک ساز و کار تحقیق از سوی شورای حقوق بشر اقدام کنند... و همچنین نرگس محمدی از داخل ایران، مورا را شجاعانه مورد عتاب و خطاب قرار داده و در بخشی از نامه خود به کشتار معترضان در آبان ۹۸ و اعتراضات اخیر خوزستان اشاره کرده و به او نوشته بود «میخواهم از مرگ هزاران هزار زن و مرد و پزشک و کادر درمان بگویم که به دلیل عدم واکسیناسیون رایج در سراسر جهان، در خانهها و بیمارستانها، غریبانه و بیپناه جان میدهند. کشتاری بیسابقه، بیرحمانه و دلخراش در خانههای مردم سرزمین من اتفاق میافتد. گلوله نیست، شکنجه نیست، زندان نیست بلکه درک کنید، مرگ خاموش در اتاقهایی تاریک و خانههای پر وحشت ایرانیان است...، اما کشورهای اروپایی که هنوز از فراموشی حافظه تاریخی سیاست اپیزمنت(مماشات) نسبت به دولت فاشیسم هیتلری رنج می برند، و البته در یک زرنگی ماکیاولیستی، وضعیت بشدت بحرانی رژیم را بهترین فرصت تن دادن دولت و رهبری نظام به قرارداد های بلند مدت اقتصادی محاسبه می کنند و...، نماینده خودشان را به مراسم تحلیف یک جلاد روانه کردند، و مدیران اطلاعاتی مراسم نیز با یک توسری آشکار به نماینده بورژوازی و امپریالیسم جهانی!، او را در صف پشت قهرمانان چپ درمانده!، اسماعیل هنیه(حماس)، نعیم قاسم(حزبالله لبنان) و زیاد نخاله(جهاد اسلامی فلسطین) نشانده بودند، و بنا به همین چیدمان تأسف بار، رییسجمهور جنایتکاران، مدعی دفاع از حقوق بشر و رعایت آن از سوی کشورهای اروپایی و آمریکا شده بود...
اما علیرغم تمامی عر و تیزهای آخوندی مراسم امروز، آنها خوب بیاد دارند که جدشان فضلالله نوری در همین ایام(نهم مرداد) پاسخ دشمنی ها و جنایاتش نسبت به مشروطه و مردم را دریافت کرد، و اگر چه شخصاً مخالف اعدام هستم، و امیدوارم تمامی آنها در یک نورنبرگ تاریخی دیگری محاکمه شوند، اما خامنهای، رئیسی، قالیباف، اژه ای و تمامی نوادگان شیخ فضلالله نوری خوب می دانند، اکنون با قیام مردمی که از خوزستان و بلوچستان، تا کردستان و آذربایجان، لرستان و فارس و مازندران ...تا قلب تهران، و تمام خطه ایران که در آن صبح غمبارتر از تنگ غروب است، و بقول فروغ، اگرچه نان و آب ندارند، اما بجای آن
رهبران میدانی با دید باز و وسیعی دارند
و با نشانه رفتن رأس ولایت جنایت(مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنهای، مرگ بر جمهوری اسلامی)
مرزهای فعلی جغرافیائی حکومت اسلامی اشغالگران را
از جانب شمال، به میدان پر طراوت و سبز تیر
و از جنوب، به میدان باستانی اعدام
ودر مناطق پر ازدحام، به میدان توپخانه رسانده اند!»
بله آنها می دانند که از میدان بهارستان تا میدان توپخانه راه زیادی نیست، و درست مانند همان مشروطه، اصفهان و بختیاری ها، تا تهران و تبریزی ها، و اینبار خوزستان، بلوچستان، لرستان، کرمانشاه، کردستان و ....نیز برای فتح دوباره ی تهران به راه افتاده اند...
اما سخن آخر: مراسم تحلیف رییسجمهور قتل عام، امروز یکبار دیگر جایگاه پیروزی بزرگ جنبش دادخواهی مردم میهنمان در دستگیری نوری جنایتکار، و دادگاه تاریخی استکهلم را بیش از پیش عیان می کند!، و برای ضعیف ترین حافظه های تاریخی- سیاسی و اجتماعی نیز یادآوری می کند، که بنا به آنچه اشاره کردم!، مردم و میهنمان، در شرایط فوق العاده حساسی بسر می برند!، حکومت اسلامی بر لبه ی تیغ جنگی ویرانگر راه می رود!، و همزمان کشتار مردم توسط کرونا را به قتل عام دیگری مبدل ساخته، و گورهای دستهجمعی را مجدداً راه اندازی کرده اند، و امروز سخن از صدها کشته و دفن در یک روز، و تحقق اهداف خمینی جلادیست که وعده های دلخوش به این مقدار نباشید را در حکومت اسلامی می داد...، در چنین شرایط هول انگیز، دادگاه استکهلم, دیگر حتی فراتر از یک خط کش سنجش نقطه مختصات سیاسی این و آن شخص یا گروه و...، تنها فرصت جنبش دادخواهی مردم ما، نه تنها برای مچ گیری رئیسی جنایتکار، و طرح پیگیرد او، بلکه شاید تنها شانس باز کردن پرونده ی آغاز پایان تمامیت حکومت اسلامی در سطح بینالمللی باشد!، و این ادعای شخصی یا گزافهگویی من نیست، بلکه جفری رابرتسون نیز در مصاحبه ی دیروز خود به زبان اروپایی خودش، همین فرصت تاریخی را یادآوری کرد!.
پس تمامی کسانی که هویت ملی و ایرانی دارند، تمامی کسانی که به هر دلیل خواسته یا ناخواسته، در خارج کشور زندگی میکنند، یا خود را چون ساعدی، تبعیدی در رنج غربت می دانند، تمامی کسانی که به فکر مردم و یکپارچگی ایران هستند، تمامی کسانی که بیاد قتل عام شدگان و مادران خاوران تا آبان و خوزستان هستند و...، از تمام شما عاشقان ایران و ایرانی، نه خواهش، که التماس می کنم، بیاید در یک همبستگی با شکوه ملی در دادگاه نوری، پاسخ خامنهای و تحلیف رییسجمهور قتل عام در تلاش برای ربودن مشروطیت مان، و پاسخ موشک پرانی و جنگ طلبی و صدور بحران و ... دشمنان مردم و میهنمان را به بلندترین فریاد جهانی مبدل کنیم، تا وطنمان و ارمغان و میراث نیاکانمان را حفظ کنیم!.
حالا این گوی و این میدان!، هر کسی نشان خواهد داد که در کدام طرف ایستاده است، در سمت مردم ایران و حفظ میهنمان، یا در سمت اشغالگران و دشمنان ایران و ایرانی؟
بی تردید اگر همتی چنین کنیم، و این همبستگی ملی را به جهانیان نشان دهیم، نه تنها راه پیگیرد رئیسی جنایتکار، بلکه راه فروپاشی حکومت اسلامی، و به عدالت سپردن تمامی قاتلان فرزندان ایرانزمین و جنایتکاران بر علیه بشریت باز خواهد شد!
جنبش دادخواهی مردم میهنمان پیروز می شود، و بقول زنده یاد سیمین بهبهانی
دوباره میسازمت وطن
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم
اگر چه با استخوان خویش
دوباره میبویم از تو گـل
به میل نسل جوان تو
دوباره میشویم از تو خون
به سیل اشک روان خویش
موسی حاتمیان
پنجشنبه۱۴ مرداد / Augusti5,2021
منبع:پژواک ایران
