انفجارهای تروریستی در کرمان: جمهوری اسلامی اولین مظنون
حنیف حیدرنژاد
انفجارهای کرمان و کشته شدن مردم غیر نظامی، عملیاتی تروریستی و محکوم است، اما اولین مظنون این انفجار دستگاه های اطلاعاتی- امنیتی جمهوری اسلامی هستند. باید یاد آوری کرد که حکومت جمهوری اسلامی در کشتن غیرنظامیان و انفجار اَمکان یا ترور افراد و شخصیت ها سابقه طولانی دارد و در مورد هیچ کدام از آنها شفاف نبوده است، برای نمونه: آتش زدن سینما رکس آبادان (هرچند در آن زمان هنوز این رژیم اسقرار پیدا نکرده بود)، کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 67، انفجار حرم امام هشتم شیعیان در مشهد، کشتن کشیش های مسیحی، قتل های زنجیره ای، کشتار مردم در آبان 98، شلیک موشک به هواپیمای اوکرائینی و ساقط کردن آن، کشتار مردم در جریان انقلاب مهسا و جنبش "زن، زندگی آزادی" و .... در هیچ یک از موارد فوق رژیم حاکم مسئولیت نپذیرفته، شفاف نبوده و حاضر نشده که یک هیئت حقیقت یاب بی طرف موضوع را بررسی کند. همه اینها ظنِ دست داشتن رژیم در این جنایت ها را قوی تر کرده و تا زمانی که غیر آن ثابت نشود، حکومت اسلامی مسئول این جنایت ها، از جمله انفجارهای کرمان شناخته می شود.
برنده انفجار در کرمان کیست؟
رژیم حاکم بر ایران از انفجارهای تروریستی در کرمان و کشته شدن افراد غیر نظامی به چند لحاظ سود می برد:
- رژیم حاکم می تواند با تبلیغات وسیع در ارتباط با این انفجارها، مظلوم نمائی کرده و نشان می دهد که اگر پیوسته "دشمن، دشمن" می گوید، این فقط یک حرف تبلیغی نیست و واقعا "دشمنانی" هستند که بخواهند به این رژیم ضربه بزنند.
- در حالی که این رژیم در جنگ حماس بر علیه اسرائیل عملا عقب نشینی کرده و علیرغم رجزخوانی های فراوان هیچ اقدام عملی بر علیه اسرائیل انجام نداده، تلاش می کند با انتساب این انفجارها به اسرائیل وانمود کند که به دلیل حمایتش از غزه و ... مورد هدف اسرائیل قرار گرفته و به این ترتیب انفعال خودش در غزه را پرده پوشی کند.
- رژیم می تواند از این اقدام جنایتکارانه استفاده کرده و فضای امنیتی برای مقابله با مقاومت مدنی مردم را تشدید کند. در چنین فضائی احتمال دستگیرهای جدید و افزایش آمار اعدام و انتساب اعدام شدگان به "اسرائیل" بیشتر و بیشتر می شود.
- رژیم حاکم، می تواند با فضا سازی های تبلیغی در مورد انفجارها در کرمان تلاش کند تا با بحران آفرینیِ امنیتیِ خود ساخته، افکار عمومی را مشغول و آنها را منحرف کرده تا از پاسخگوئی به انبوه مطالبات سیاسی- اجتماعی- اقتصادی مردم شانه خالی کند. بدین ترتیب از پذیرش مسئولیت در قبال انواع فسادهای مالی- سیاسی که همه روزه از یک گوشه سرباز می کنند فرار کرده و تلاش می کند تا با چنین بحران آفرینی، بر بحران های متعدد اجتماعی و ناتوانی و عدم مدیریت حکومت در همه عرصه ها سرپوش بگذارد.
- حکومت سعی می کند در عرصه سیاست خارجی با استفاده از انفجار تروریستی در کرمان و کشته شدن افراد غیر نظامی، حمایت از گروه های نیابتی خود در منطقه را توجیه و با گرفتن گارد دفاعی، راه هر گونه پاسخگوئی را ببندد.
بازنده واقعی کیست؟
اگر چه رژیم حاکم بر ایران تلاش می کند تا انفجارهای کرمان را به "دشمنان" نسبت دهد، اما بازنده واقعی در این جنایت خود این رژیم خواهد بود، زیرا:
- علیرغم همه رجزخوانی ها در مورد "تامین امنیت"، ثابت می شود تا کجا در برقراری امنیت در مورد یک مراسم که از مدت ها قبل آن را برنامه ریزی کرده بوده، ناتوان است.
- تناقض گوئی های انواع نهادهای مختلف یا شخصیت های مختلف در همین چند ساعت اول بعد از وقوع انفجارها در کرمان مشخص می کند که این رژیم تا کجا غیر منسجم بوده و چطور "هیئت وار و ملوک الطوایفی" اداره می شود.
- با پخش خبرهای دروغ، متاقض و غیر شفاف، مردم مشاهده خواهند کرد همچون موارد دیگر در سال های گذشته، جان کشته شدگان در این انفجار برای این حکومت ارزش نداشته و بعد از مدتی هیچ کسی در قبال آن ها پاسخگو نخواهد بود. بدین ترتیب بخش دیگری از حامیان این رژیم نیز از آن خواهند برید.
منبع:پژواک ایران