این یک فرصت طلبی آشکار خواهد بود که به اسم "روز دانش آموز" ، آنهم روزی که همین رژیم آنرا نامگذاری کرده است خواهان تظاهرات بود، بی آنکه بر اصل و ریشه قضیه اشاره ای نکرد. اگر مبارزه برای آزادی و دمکراسی با فرصت طلبی همراه شود، می توان تصور کرد که در آینده دستاوردهای آن ماندگار نبوده و بار دیگر عده ای به قدرت رسیده و مردم را فریب خواهند داد.

این رژیم در سی سال گذشته به مردم یاد داده تا برای سیر کردن شکم خود و برای گذران زندگی روزمره خود دروغ بگویند، دورو  و دوگانه باشند، ماسک زده و هر بار یک طور نقش بازی کنند تا فقط زنده بمانند و بتوانند نفس بکشند، اما آنها را از زندگی شرافتمندانه محروم کرده است. اینک همین طرز تفکر در عرصه سیاسی نیز خواهان آن است تا مردم به نام روز دانش آموز در روز اشغال سفارت آمریکا به خیابان بریزند و شعار آزادی سر دهند، بدون آنکه اشغال سفارت آمریکا اشاره ای کرده و آنرا محکوم کنند! این شکل و محتوا با هم هیچ همخوانی نداشته و عاقبت و نتیجه آن نیز می تواند آن باشد که مردم به ابزار دست و وسیله ای برای تصاحب قدرت طلبان تبدیل شوند.

میتوان شجاعانه فراخوان داد و روز 13 آبان را روز اراده ملی برای بازگشت به جامعه جهانی نامید و نشان داد که بر خلاف رژیم جمهوری اسلامی که از روز اول با قوانین و کنوانسیون های بین المللی سر جنگ و ستیز داشته است و امروز نیز با پا فشاری بر برنامه هسته ای زمینه های تحریم مردم ایران و جنگ را دامن می زند، مردم ایران (یا حد اقل بش بزرگ و قابل توجه ای از آن) خواهان زندگی مسالمت آمیز بوده و ضمن تاکید بر حقوق خویش، از روش ها و  راه های حقوق بین الملل برای رسیدن به خواسته هایشان استفاده می کنند. به این ترتیب می توان بین حق مردم ایران برای یک زندگی آزاد و برخورداری از دمکراسی و انتظار آنها از جامعه بین الملل برای پشتیبانی از مبارزات آزادی خواهانه شان ارتباط برقرار کرد.

در اینکه می توان هر فرصتی که پیش می آید را به یک حرکت اعتراضی بر علیه رژیم تبدیل کرد تردیدی نیست. حتی مناسبت هائی که خود این رژیم اعلام می کند. اما آنان که در داخل یا خارج کشور مردم را در ایران به خیابانها فرا می خوانند از ریسک کشته شدن و دستگیری و شکنجه آنان آگاهاند. اینکه در دنیای سیاست انتظار "صداقت" و شفاف بودن را داشت، البته بسیار ساده لوحانه و دور از واقیت است، اما این حق مردم است که بدانند توسط چه کسانی و با چه انگیزه ای رهبری و هدایت شده و آنان در ادعاهای خود تا کجا صادق و تا کجا پایبند به حقوق بشر و حقوق بین الملل بوده و تا کجا حاضرند گذشته خود را در همین زمینه به نقد کشیده و تا کجا حاضرند به دور از روش های فرصت طلبانه عمل میکنند؟

سایت انتگراسیون، حنیف حیدرنژاد
در روزهای اخیر و با نزدیک شدن 13 آبان، از سوی گروه های مختلف فراخوان داده می شود تا این تظاهرات را فرصت جدیدی برای اعتراض مردمی بر علیه رژیم حاکم بر ایران تبدیل کنند. بسیاری از این فراخوان ها بر 13 آبان به عنوان "روز دانش آموز"  تاکید می کنند تا با این تاکید صف خود را از نمایش حکومتی که هر ساله در این روز با عنوان گرامیداشت "اشغال لانه شیطان بزرگ" انجام می شود جدا سازند. اما این کافی نیست! اگر جریانهای سیاسی و مدافع حقوق شهروندی و حقوق بشر خواهان پیشبرد یک مبارزه شفاف برای دمکراسی، آزادی و حقوق بشر هستند برای اثبات صداقت و حسن نیت خود باید ابتدا اشغال سفارت آمریکا در این روز که نقض قوانین بین المللی بود را محکوم کنند.