مجله سیاسی تلویزیونی "فرونتال21-Frontal21"که از کانال دوم تلویزیون آلمان پخش می شود، در برنامه سه شنبه 8 اکتبر  2013 به وضعیت پناه جویان و تاثیر قوانین ضد پناهندگی در سرنوشت آنان در  آلمان اشاره داشت. این برنامه در یک گزارش کوتاه تلویریونی تلاش کرد تا به  نشان دادن دو نمونه، سرنوشت دو پناه جو در آلمان را نشان دهد. هر دو پناه  جو از ایران هستند. یکی علی اسدی، 52 ساله که 18 سال است در آلمان زندگی می  کند. پرونده پناهندگی اش کاملا مختومه اعلام  شده، به او ترک خاک آلمان  ابلاغ شده بوده و او امتناع کرده و از آن زمان با برگه ای بنام "دولدونگ یا  اقامت تحملی" زندگی می کند.

نمونه این پناه جو نشان می دهد چطور استفاده "خودبخود و دل بخواهی" ادارات از قوانین می تواند سرنوشت یک انسان را این چنین قوانین نابود کند. علی اسدی بدون هیچ چشم انداز مثبتی نسبت به آینده تمام این سال ها را در یک اتاق 12 متری در یک هایم(کمپ)پناه جویان زندگی کرده است.

نمونه دوم، فرزین اکبری کناری نام دارد. وی 43 سال دارد. سال 2000 به آلمان آمده،  5 سال در هایم پناه جویان بوده است. درخواست پناهندگی او دو بار رد شده و نهایتا بعد از 5 سال موفق به گرفتن قبولی پناهندگی شده است. وی اکنون تابعیت آلمانی دارد، به عنوان روانشناس مشغول کار است و به صندوق دولتی نیز مالیات پرداخته و هیچ کمک دولتی نیز دریافت نمی کند.

گزارش تلویزیونی به دنبال این سوال است که چرا باید دو انسان، دو پناه جو در آلمان، که هر دو هم در یک ایالت زندگی می کنند، دو سرنوشت متفاوت داشته باشند و اینکه نقش قوانین و کارمندانی که به پرونده ها رسیدگی می کنند در این میان چیست؟

علی اسدی 16 سال است که در یک هایم پناه جوئی زندگی می کند، در یک اتاق 12 متری. توالت و حمام و آشپزخانه بطور مشترک است و 12 نفر از آن استفاده می کنند. هفت سال است که ادارت دولتی به وی پول نقد نمی دهند. به وی فقط برای گرفتن مواد غذائی و لباس کوپن داده می شود.اجازه کار ندارد.

علی اسدی می گوید مشکل سیاسی داشته و در ایران با خطر اعدام روبرو بوده و حاضر نیست به ایران برگردد. وی ادامه می دهد که مایل نیست از اداره های دولتی آلمان کمک دولتی دریافت کند، بلکه می خواهد کار کند، اما به وی اجازه کار داده نمی شود. کار او شده خوردن و خوابیدن و تلویزون نگاه کردن در همین اتاق 12 متری. او می گوید احساس می کنم مثل یک زندانی هستم.

"اولیور نیزینگ" وکیل علی اسدی تاکید می کند، علت محدودیت ها و فشارهائی که بر موکل من وارد می کنند این است که شاید روزی او زیر این فشار ها تسلیم شده و به ایران برگردد. علت این بلبشو و بهم ریختگی در امور خارجیان از نظر اولیور نیزینگ آن است که اجرای قوانین در آلمان به صورت یکسان نیست، بلکه هر شهرداری خودش تصمیم می گیرد که چگونه قانون را اجرا کند. به این ترتیب است که خودسری حاکم شده است.

پروفسور "مارتین گیلو" نماینده ویژه در بررسی امور خارجیان در ایالت زاکسن می گوید: هیچ قانونی به اندازه قانون تامین اجتماعی خارجیان [و قانون اقامت]، اینقدر  جای تفسیرِ کِش دار ندارد و هیج جائی هم دست کارمندان در تصمیم گیری بنابر صلاحدید خودشان به این اندازه باز گذاشته نشده است.
وی تاکید می کند برای مثال یک پناه جو که پر از انرژی و ایده های نو، تازه وارد آلمان  شده است و در موقعیتی هست که خودش کار کرده و از دولت کمک نگیرید، جلوی او را می گیریم. رویکردی که این چنین انسان ها را تهی و نابود می کند خیلی دور از شأن است.

کسی از اداره خارجیان در منطقه زندگی علی اسدی در "میتل زاکس" حاضر نشد در مقابل دوربین به سوال های خبرنگار در این مورد پاسخ دهد، بلکه آنها خبرنگار را به قوانین موجود ارجاع داده اند. قوانین را باید در حالت عام آن در نظر گرفت به همین خاطر در در مورد "تک مورد" نمی توانند اظهار نظر کنند.

علی مردای یک ایرانی دیگر که در یک انجمن غیر دولتی حامی پناه جویان به نام "شورای پناه جویان ایالت زاکسن" کار می کند، می گوید: منطقه "میتل زاکسن" در رابطه با اسکان غیر متمرکز پناه جویان خیلی سخت گیری می کنند. ما پیشنهادات زیادی را تا کنون به آنها ارائه داده ایم. مثلا در مورد افراد مجرد پیشنهاد داده ایم که حتی می توان از آپارتمان هائی که برای چند نفر در نظر گرفته شده استفاده کرد. اما ادارات دولتی اصلا عکس العملی نشان نداده اند.

این گزارش تلویزیونی به بورکراسی ادرای در آلمان که در هر ایالت ساز آن یک طور نواخته می شود، اشاره می کند. بسته به اینکه یک پناه جو به کجا تقسیم شود، می تواند "شانس" آورده یا به "بد شانسی" گرفتار شود.

در رابطه با موضوع اسکان پناه جویان در ایالت های مختلف، وضعیت های مختلفی وجود دارد. برای مثال در ایالت بایرن 85 درصد پناه جویان در هایم (کمپ) های پناه حویان جای داده می شوند. این رقم در ایالت براندنبورگ 78% و در ایالت زاکسن 67% می باشد. وضعیت اما در برخی از ایالت های دیگر خیلی بهتر است، مثلا در ایالت راینلند فالز تنها 9% پناه جویان در هایم (کمپ) پناه جویان اسکان داده شده اند، این قم برای برلین 16 و برای ایالت شلسویگ هولشتاین 19% می باشد.

چگونگی رسیدگی به درخواست پناهندگی و اقامت و نیز وضعیت اسکان پناه جویان نمونه هائی هستند از رفتارهای دل بخواهی اداره های دولتی که نشان می دهند چگونه ایالت های مختلف در آلمان هر کدام یک طور به امور پناه جویان رسیدگی می کنند.

حنیف حیدرنژاد
10.10.2013


منبع:
Deutsche Asylpolitik – Wie die Politik mit Flüchtlingen umgeht
http://www.zdf.de/Frontal-21/30005428.html#

گزارش ویدئوئی در یوتیوپ
http://www.youtube.com/watch?v=qf_XQbknixI

منبع:پژواک ایران