استقلال ملت هاي دربند پس از نيم قرن امروز سودان، فردا فلسطين
کاوه احمدی علی آبادی
خبرهاي پيروزي مردم در منطقه انگار پاياني ندارد و امروز يكي از آن نقاط عطف است؛ زماني كه يك ملت با تحمل بيش از نيم قرن، ظلم، محدوديت، فقر، كشتار و بي خانماني و جبر حكومت كساني كه نمي خواهند آنان بر ايشان حكومت كنند، رسماً به استقلال خود رسيد و شادي آنان، اشك ها را در چشم هر انسان باوجداني پُر و لبريز كرد.
گرچه براي برطرف نمودن اين همه كاستي زمان و زحمت و همت بسياري نياز است، اما اين نقطه آغازي مناسب براي پايان جنگ هايي است كه هر از گاهي گُر مي گرفت. جنوب سودان از نظر بسياري از حداقل مولف هاي مورد نياز براي زيستن يك انسان بي بهره بود. بيش از دو ميليون كشته، صدها هزار نفر آواره و هزاران نفر بدون سر پناه و قرباني جنگ هاي مذهبي؛ مذهبي تحميلي از سوي اكثريت مردم سودان بر اقليت هاي جنوب كه توسط حمايت هاي دولتي نيز تهييج و هدايت مي شد. جنوب سودان در ميان تمامي كشورهاي جهان از پايين ترين آمار باسوادان، بيشترين ميزان فقر و بيكاري سال هاست كه رنج مي برد و مي بايست اين نكته مهم را هم بيافزايم كه تمامي اين عقب افتادگي ها در اين منطقه به شكلي تعمدي توسط دولت مركزي تحميل و مهندسي مي شده است!! كساني كه خود را مسلمان مي نامند و عامل چنين فاجعه اي براي مردم مسيحي و ساير اديان اين مناطق شدند؛ اين هاست چيزهايي كه علماي اسلامي بايد بدان توجه كنند، نه كم و زياد شدن خاك يك سرزمين كه ملاك جاه طلبان كشورگشاست، نه پيامبراني كه با انسان و انسانيت سر و كار داشتند. مي دانيد دين تان را به مردم منطقه چه معرفي كرديد؟ دين خاك دو عالم برسر مردم! ديني كه جان مي گيرد، فقير مي سازد، بي سواد نگه مي دارد و بي خانمان مي كند و كوچكترين ترحمي نيز سرش نمي شود!! ديني كه محمد تبليغ مي كرد، دين رحمت بود و از عده اي عرب جاهلي كه جگر گوشه هاي خود را زنده به گور مي كردند، انسان هايي ساخت كه قاتلان عزيزان شان را ببخشند. اين دو (دين شما: خاك دو عالم بر سر مردم. دين پيامبر اسلام: دين رحمت و عدالت) نه تنها از هيچ سنخي شباهتي با هم ندارند كه حتي ضد هم هستند، مگر در لفظ كه اسلام مي خوانيد و بابت همين افترايتان به اسلام نيز بايد در روز داوري محاكمه شويد. وقتي مي گويم، در عصر توحش اسلامي بسر مي بريم، يعني اين. يعني مسلمانان در قرن بيست و يكم در يك جامعه به چنان توحش و وقاحتي در ظلم رسيده اند، كه ديني كه قرآن در نص صريح اش، اجباري نمي داند، اجباري براي ديگران مي سازند. ديني كه در كتاب آسماني اش به مخاطبان اش گوشزد مي كند كه آنان را از دشمنان به برادران يكديگر تبديل كرد و از اين روي، صلح طلبي را در نفس خود يك ارزش والا معرفي مي كند، عامل ظلم و جنايت بر مردمي ساختند و قرآني كه مي گويد اگر يك نفر را به ناحق بكشيد، انگار كه تمام جهانيان را كشته ايد، به دين نفرت و جهل و جنايت بدل ساختند و به معناي دقيق كلمه مردمي را مستضعف ساختند؛ يعني به گونه اي تعمدي در فقر و فلاكت و رنج نگهداشتند، تا به خيال خود از اين طريق مانع از استقلال شان شوند! خوب نگاه كنيد به دستاوردتان پس از نيم قرن براي مردمي كه تحت تسلط داشتيد و هيچ استعمارگري اينك سراغ نداريم كه چنين فجايعي را حتي بر سر ملتي ديگر آورده باشد كه شما بر سر مردم خود آورديد. مي دانيد كه چرا بسياري از غربي ها فريادهاي مظلمويت شما را باور نمي كنند؟ چون شما را جانياني مي بينند كه كوچكترين ترحمي به هموطنان تان نمي كند، حال براي كسب قدرت، مظلوم نمايي را حربه ساخته ايد. چون به جاي اين كه در رفتارتان انساني مسئول نشان دهيد، مشتي صغير نشان داديد كه بر سر زيردست هر چه بتواند مي آورد، اما چون زورش نرسيد كه ظلم كند، مظلوم مي شود!؟ به جاي پرداختن به اين مشكلات مردم، مي رويد بمب هاي انتحاري منفجر مي كنيد و عده اي بدبخت را بدبخت تر مي سازيد و نام آن را هم جهاد مي گذاريد؟! آن وقت نيروهاي امنيتي و نظامي بي سوادتان هم به جاي توجه به اين فجايع، داستان سرايي درباره نفوذ اسرائيل در منطقه و عوامل استكبار جهاني مي كنند!؟ همان اسرائيلي كه با تمام جنايات اش هرگز به پاي شما نمي رسد و برويد آمار فقرا و بي سوادان و ساير مولفه هاي حقوق بشري را در مورد فلسطينيان ساكن اسرائيل بخوانيد با سودان جنوبي مقايسه كنيد تا دريابيد كه هرگز دشمن شما، جنايات اش به پاي جنايات شما نرسيد. بدانيد كه حكومتي كه پيش از اين به نام اسلام آن فجايع را مرتكب شد، اسلامي كه نيست هيچ، از طاغوت هاي دوران باستان بدتر است، چون در قرن بيستم چنان كرد و حكومتي كه امروزه از طرف مسيحيان سودان جنوبي تشكيل مي شود، اگر برخاسته از اراده مردم باشد و جهت بهبود وضع مردم تلاش كند، اسلامي به معناي حقيقي خواهد بود. تركيه و مصر به عنوان تنها كشورهايي مسئول در جهان اسلام مي بايست از طريق كمك هاي انسان دوستانه و سازمان هاي انسان دوستانه غيردولتي براي بهبود وضعيت مردم منطقه كمك كنند. كشورهاي ديگر خاورميانه چون بدنبال شيطنت و صدور اسلام تروريستي و اسلام مزورانه اند، حق دخالت ندارند. مناطق نفت خيز سودان آبستن درگيري هاي جديد است و اگر به شكلي يك طرفه حل شود، خبر از درگيري هاي آتي خواهند داد. مناطق نفت خيز خوشبختانه بر سر مرزهاي دو كشورند و مي بايست ميادين نفتي آن ها به عنوان حوزه هاي مشترك ذخاير منابع طبيعي، به شكلي مشترك مورد استفاده و برداشت قرار گيرند؛ هم چنان كه بسياري از كشورها امروزه از منابع مشترك استخراج مي كنند و در بستر درياها و اقيانوس ها بدون مانع انجام مي شود، ولي در خشكي، متأسفانه هنوز نزد همه كشورها جا نيفتاده است.
دكتر كاوه احمدي علي آبادي
عضو هيئت علمي دانشگاه آبردين با رتبه پروفسوري
عضو جامعه شناسان بدون مرز
منبع:پژواک ایران