بابای عزیز هم بمیدان آمد. کتاب سمفونی مقاومت نوشته محمد سیدی کاشانی 
پاسخ به حمید اسدیان 
و فکر میکنم کافی ست. و در باره سر نشین زورقی که از زوایای مختلف تق اش در آمده چه باید گفت. عصر فقط عصر چرخش سیاسی تاریخ ایران نیست . ایران در حال چرخش فکری است و همراه با فرو رفتن کشتی ولایت فقیه خمینی و خامنه ای و پایان جمهوری اسلامی و چهلسال جنایت و فساد، و مادر قحبگی و دیوثی آخوندی، قاعدتا این «ریقماسعلیخانها»ی بی عمامه هم با دفتر و دستک و مدعاهایشان میروند دنبال کارشان که تاریخ دارد سیفونش را میکشد.   اینها در اساس با یک توهم به میدان آمدند و نه یک ایده روشن . کارنامه درخشانشان هم  طوماربی پایان اشتباهات است و سرمایه شان هم اجساد کشتگان ما ودشنام دادن به زندگان ما هر کس کشته شد جزو اموال اینهاست و هرکس زنده است نفسی به انتقاد برآورد یا مزدورست و اطلاعاتی یا در بچگی وضعش خراب بوده!! مشکل اصلی این است  اینان  متعلق به ایام سپری شده اند و تاریخ مصرف تاریخیشان متعلق به قرن دوم و سوم هجریست! و دارند به دنبال جامعه بی طبقه دنبال قاطر امام عصر میدوند و استراتژیشان را ازصحرای کربلا میجویند و...بنابراین ولشان کنیم و همه نیروها علیه شیخان خونخوار و حاکم و اینها را بحال خود بگذاریم با هذیانها و رویاهای برباد رفته..ولایت فقیه که برود و دموکراسی و سکولاریزم که بیاید این سایه های پر مدعا هم میروند یعنی رفته اند دنبال کارشان عمر تاریخیشان قرنهاست تمام شده و عمر طبیعیشان هم مثل عمر من و ما رو بپایان است و چندی دیگر در گوشه گورستانی  .. در کل هم اگر میخواهیم عکس العملی نشان دهیم با عبید زاکانی در موش و گربه همصدا شویم از زبان ریقماس خانها
مست بودم اگر گهی خوردم
گه فراوان خورند مستانا
ولی در پایان به یک نکته میخواهم اشاره کنم که شخصیت ریقماسعلیخان ها را خوب نشان میدهد. این بزرگوار بقول معروف هر شکری خواسته خورده و همه را متهم به مزدوری و جیره خواری نموده و آخر کار یک چیزی هم طلبکار شده و از قول دکتر فاطمی نوشته:

  در پاسخ به اراجیف و جعلیات و سندسازی‌های باند فاشیستی مصداقی و یغمای و روحانی ما دستور‌العمل شهید والامقام نهضت ملی دکتر حسین فاطمی ‌را آویزه گوش داریم. آن گاه که در اولین سرمقاله باختر امروز خود نوشت:‌ «ما هتاکی نمی‌کنیم از جاده عفاف و نزاکت قدم بیرون نمی‌گذاریم ولی با بی باکی حمله می‌کنیم، بدون ترس ستیز می‌زنیم، پرده از روی حقایق برمی‌گیریم و رشید در این میدان بازی می‌کنیم. البته ذکر حقایق با منافع اشخاص تماس دارد و جمعی را با ما دشمن می‌سازد ولی چه می‌توان کرد؟ این شغلی است که با رغبت اختیار و وظیفه‌ای است که به ناچار باید انجام کنیم». 
پس با یقین تمام می‌گوییم اکنون که غول قیام سربرآورده دیر و دور نیست تا سیه روی شوند آن کسان که غش داشته‌اند.

به ریقماسعلی میگویم جدا با این شعور قربان عمه ات بروی که اصلا توهین نمیکنی!! و وقتی هم میکنی یک چیزی هم طلبکار میشوی. انگار سطح توهینها در دربار همایونی چنان بالاست که اینها توهین نیست و حق این است که وقتی به آدم میگویند

پفیوز

باید در جواب گفت

قربان دهنتان بروم  لطف کرده جاکش و بی پدر مادر را هم  اضافه بفرمائید

 حالا خدا پدرش را بیامرزد که نمیگوید ما را مدح و ستایش نموده است!!